Ένα τραγούδι για τον Τζον Στάινμπεκ…

Ο Bruce Springsteen και ο Tom Morello (κιθαρίστας των Rage Against the Machine) ερμηνεύουν το «Φάντασμα του Tom Joad» που έγραψε ο πρώτος (1995), με αναφορές στο μυθιστόρημα του John Steinbeck «Τα Σταφύλια της Οργής» (1939) και την ομώνυμη ταινία του John Ford (1940)

«Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο. Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκεί όταν οι άνθρωποι θα τρώνε τους δικούς τους καρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν. Θα βρίσκομαι εκεί» ……

“…Στην ερημιά για νάβρει την ψυχή του πήγε, μα εκεί ανακάλυψε πως δεν έχει δική του ψυχή. Λέει πως έχει ένα κομματάκι από μια μεγάλη, από μια θεόρατη ψυχή. Λέει πως δε φελλά η ερημιά, γιατί το κομματάκι αυτό η ψυχή του είναι τίποτα, εξόν αν βρίσκεται μαζί με την υπόλοιπη και νά’ ναι μια ολάκερη ψυχή.”

Στι 20 Δεκεμβρίου 1968 πέθανε ο σπουδαίος συγγραφέας Τζον Στάινμπεκ…

 __________________________________________________

Από:

http://www.hitandrun.gr/ena-tragoudi-gia-ton-tzon-stainmpek/

Η Χίμαιρα του «καθαρού» φιλελευθερισμού και ο Μανδραβέλης…

Συντάκτης: Τάσος Τσακίρογλου – «Εφημερίδα των Συντακτών»

Ο κ. Μανδραβέλης απάντησε στο χθεσινό μου κείμενο«Proud to be neoliberal (Υπερήφανος που είμαι νεοφιλελεύθερος)», στο οποίο υποστήριζα ότι οι απόψεις του έχουν ως συνοδοιπόρο τον Μάκη Βορίδη, με τον οποίο μοιράζεται την πεποίθηση ότι για τα δεινά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας ευθύνεται η δήθεν ηγεμονία της Αριστεράς και ότι η Δεξιά, παρότι κυβερνώσα, δεν ασχολείτο με τις ιδέες (βλ. άρθρο του στο liberal.gr).

Κατ” αρχάς η όλη υπόθεση που χρησιμοποιεί είναι λάθος, εάν δεν είναι λαθροχειρία. Διότι η κυρίαρχη ιδεολογία του επίσημου ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους, η οποία διατηρήθηκε επί χούντας ήταν ο αντικομμουνισμός. Και μπορεί η Ν.Δ στη μεταπολίτευση να πήρε διάφορα μέτρα στην αντίθετη κατεύθυνση (π.χ. άρση παρανομίας του ΚΚΕ), όμως κύριο χαρακτηριστικό της καραμανλικής διακυβέρνησης υπήρξε ο αυταρχισμός, ενώ η δεξιά παράταξη έμεινε μια βαθιά συντηρητική παράταξη, με δεσμούς με την Εκκλησία και το γενικότερο ιδεολόγημα του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια».

Ζιλ Ντελέζ-Σχιζοφρένεια και κοινωνία (από το Two Regimes of Madness)…

Τα δύο καθεστώτα της τρέλας

Gilles Deleuze, “Schizophrenia and Society” από το Two Regimes of Madness: Texts and Interviews 1975-1995. Trans. Ames Hodges and Mike Taormina. New York: Semiotext(e),2006. P. 17-28.

Αρχική πηγή: Encyclopaedia Universalis,vol. 14 (Paris:Encyclopaedia Universalis,1975) σελ. 692-694. Όλες οι παραπομπές έχουν μπει σε υποσημειώσεις και είναι ολοκληρωμένες.

Mετάφραση: Γιάννης Δ. (ταξικές μηχανές)

ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (Two Regimes of Madness)

Οι δύο πόλοι της σχιζοφρένειας

Οι Μηχανές-Όργανα

Αυτό η κεντρική ιδέα, δηλ. η μηχανή,δεν σημαίνει ότι ο σχιζοφρενικός ζει σαν μια μηχανή με έναν καθολικό τρόπο. Ζει διασχισμένος από μηχανές. Ο σχιζοφρενικός ζει μέσα σε μηχανές,παράπλευρα στις μηχανές,ή οι μηχανές βρίσκονται μέσα σε αυτόν/ή. Τα όργανα του σχιζοφρενικού δεν είναι προσωρινές μηχανές αλλά λειτουργούν μόνο ως μέρη μηχανών,τυχαία εξαρτήματα που συνδέονται με άλλα εξωτερικά εξαρτήματα (ένα δέντρο,ένα αστέρι,μια λάμπα,ένας κινητήρας). Μόλις τα όργανα έχουν συνδεθεί σε μια πηγή ενέργειας,μόλις έχουν συνδεθεί μέσα στις ροές,τα όργανα περιλαμβάνουν τότε μεγαλύτερες,σύνθετες μηχανές. Δεν έχει τίποτα να κάνει με την ιδέα του μηχανισμού. Αυτή η μηχανή είναι ολοκληρωτικά διαφορετική. Ο σχιζοφρενικός αποκαλύπτει το ασυνείδητο για αυτό που πραγματικά είναι: ένα εργοστάσιο. Αυτή είναι η εικόνα που μας δίνει ο Bruno Bettelheim για τον μικρό Joey,το παιδί-μηχανή το οποίο ζει,τρώει,αφοδεύει,αναπνέει και κοιμάται μόνο όταν συνδέεται με κινητήρες,καρμπυρατέρ,τιμόνια,λάμπες,και ηλεκτρικά κυκλώματα,είτε αυτά είναι πραγματικά,επινοημένα ή φανταστικά: «Έπρεπε να καθιερώνει αυτές τις φαντασιακές ηλεκτρικές συνδέσεις πριν να είναι σε θέση να φάει,διότι ήταν το ρεύμα εκείνο που έκανε το πεπτικό του σύστημα να λειτουργεί. Αυτό το τελετουργικό εκτελούνταν με τέτοια επιδεξιότητα,ώστε θα έπρεπε να ελέγχουμε πάνω από μία φορά για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχουν καθόλου καλώδια ή ηλεκτρικές συνδέσεις» [1]. Ένα ταξίδι ή απλά ένας περίπατος μέσα στο πάρκο σχηματίζει ένα είδος κυκλώματος για τον σχιζοφρενικό,ο οποίος ρέει ασταμάτητα, διαφεύγοντας στην κατεύθυνση μηχανογενών γραμμών. Ακόμη και οι εκφράσεις του σχιζοφρενικού φαίνεται να μην είναι συνδυασμοί σημείων,αλλά το προϊόν μηχανογενών συναρμογών. Connect–I–Cut! (συνδέω-εγώ-κόβω) [i],φωνάζει ο μικρός Joey. Εδώ είναι το πώς ο LouisWolfson εξηγεί τη γλωσσική μηχανή την οποία επινόησε: ένα δάχτυλο στο ένα αυτί,ένα τηλέφωνο στο άλλο,ένα ξένο βιβλίο στο ένα χέρι,μουγκρίζει στο λαιμό του,κτλ. Την επινόησε ώστε να διαφύγει από την μητρική του γλώσσα,να τη θέσει σε φυγή,να την κάνει να ρέει και να ανοίξει μια τρύπα,ώστε να μπορεί να μεταφράζει κάθε πρόταση σε ένα μείγμα ήχων και λέξεων που μοιάζουν με αυτόν,αλλά οι οποίες ήταν την ίδια στιγμή δανεισμένες από ξένες γλώσσες.

Αδίστακτοι φονιάδες οι μισθοφόροι των ΗΠΑ…

Γράφει ο mitsos175

____________________________________________________________

«Έπειτα από ειδική επιχείρηση κατασχέθηκε εξοπλισμός για την κατασκευή χημικών όπλων καθώς και εφόδια τουρκικής – σαουδαραβικής προέλευσης, αλλά και από το Κατάρ, που βρίσκονταν στην κατοχή τρομοκρατικών οργανώσεων σε περιοχή στο βόρειο τμήμα της Λαττάκειας».

 Πρακτορείο SANA. 

Τον Αύγουστο του 2013, μια επίθεση με χημικά όπλα σε προάστιο της Δαμασκού, στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 1.300 ανθρώπους. Η κυβέρνηση είχε κατηγορήσει την αντιπολίτευση για προβοκάτσια. Η Μόσχα είχε προτρέψει τότε τη Συρία να θέσει το χημικό της οπλοστάσιο υπό διεθνή έλεγχο κι η Δαμασκός είχε συμφωνήσει, με αποτέλεσμα το ΝΑΤΟ να χάσει την αφορμή της στρατιωτικής επέμβασης. Η άλλη περίπτωση που χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα σε αυτόν τον πόλεμο ήταν σε σύγκρουση μεταξύ ισλαμιστών και ομάδας της αντιπολίτευσης για τον έλεγχο στρατηγικού σημείου στα σύνορα με τη Τουρκία.

Είχαμε πει ότι οι μισθοφόροι των ΗΠΑ είναι αδίστακτοι φονιάδες. Εκτός του εμπορίου πετρελαίου, την αρχαιοκαπηλία, γίνεται εμπόριο δούλων και οργάνων από τα θύματα των φανατικών. Επίσης διακινούνται κάθε λογής όπλα και ναρκωτικά. Οι άνθρωποι που βρίσκονται κάτω από τη μπότα των ισλαμιστών φασιστών ζουν μια Κόλαση και είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αντίθετοι με τη λεηλασία, τις σφαγές, τα βασανιστήρια, τους βιασμούς και τις εκτελέσεις.

Οικοδομώντας την εξουσία μέσα στη κρίση της κοινωνικής αναπαραγωγής…

των Manuela Zechner, Bue Rübner Hansen (μετάφραση: Barikat)

____________________________________________________________

Στη περίοδο της τρέχουσας κρίσης, η κοινωνική αναπαραγωγή μπορεί να γίνει ένα κρίσιμο πεδίο για την δημιουργία μιας συλλογικής μορφής κοινωνικής δύναμης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία μέσω των εκλογών,όχι τόσο βασιζόμενος σε ένα κίνημα που θα μπορούσε να τον ενδυναμώσει ή να τον καθαιρέσει. Τώρα βρίσκεται πίσω στην μάχη της εξουσίας για πολλούς Έλληνες. Αλλά πέρα από τη ανάληψη και την μάχη της εξουσίας, υπάρχει το ζήτημα της οικοδόμησης εξουσίας.

Πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε μόνιμες σχέσεις και υποδομές για τον αγώνα και την αλλαγή; Πώς μπορούμε να σκεφτόμαστε την οικοδόμηση της εξουσίας στα κοινωνικά δίκτυα, στην καθημερινότητα, σε οργανισμούς, σε ιδρύματα εν μέσω της συνεχιζόμενης ευρωπαϊκής κρίσης χρέους; Αρχίζει με το ζήτημα της κοινωνικής αναπαραγωγής, πώς να συγκεντρωθούν δηλάδή οι δυνάμεις και να δημιουργηθεί εποικοδομητικά η αντίσταση με βιώσιμο τρόπο.

Το πλαίσιο της κρίσης και της γενικευμένης ευπάθειας ανοίγει σε μια μυριάδα αγώνων και κοινωνικών δικαιωμάτων, στους πόρους και στην επιβίωση, τα οποία θέτουν το ζήτημα της ζωής στο κέντρο τους. Η καθημερινή ζωή, η επιβίωση, η συλλογική ζωή: το πρόβλημα των ανθρώπινων αναγκών επηρεάζεται περισσότερο από την κρίση όπως και τα χρώματα σε κάθε μορφή δέσμευσης, όχι μόνο τους εργαζόμενους που μπορούν ακόμα να κατέβουν σε απεργία.