δεν καταλαβαίνω τίποτα…

By katabran

αφήνοντας κατά μέρος την αυταρέσκειά της, θα περάσει μήπως στο στάδιο της προσπάθειας και της συνέπειας;

ή

μήπως για να ιδιοποιηθεί το είναι της, πουλήσει την ψυχή της στο διάβολο;

…

κανείς δε γνωρίζει τί ακριβώς συμβαίνει σήμερα γιατί κανείς δε θέλει να συμβεί κάτι…

στην πραγματικότητα δε ξέρουμε ποτέ τί συμβαίνει…

ξέρουμε μόνο τί θα θέλαμε να συμβεί…

κι είναι κάπως έτσι που γίνονται τα πράγματα…

είμαι και νιώθω, σε κατάσταση αναμονής, εφεδρείας  και επιφυλακής…

Οι σκοτεινές όψεις της διαπραγμάτευσης…

του Δημήτρη Μπελαντή

 

Η ηθική της Αριστεράς και η σχέση ειλικρίνειας με το λαό

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι απολύτως βέβαιη η τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης για την προσωρινή χρηματοδοτική συμφωνία ανάμεσα στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες. Έχει, όμως, αχνοφανεί με πολύ σημαντική πιθανότητα επιβεβαίωσης η δυνατότητα της προσέγγισης και της προσεχούς σύναψης αυτής της συμφωνίας, η ήδη σμίκρυνση της απόστασης ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αθήνα.

Η Αριστερά είναι μια δύναμη ή τουλάχιστον έχει υπάρξει ώς τώρα μια δύναμη, η οποία επένδυσε επί δεκαετίες στο ηθικό της κεφάλαιο και σε μια σχέση ειλικρίνειας με την κοινωνική της βάση, με τους εργαζόμενους και με το λαό, με το στρατόπεδο των λαϊκών τάξεων. Παρά τα σημαντικά σοσιαλδημοκρατικά και σταλινικά ιστορικά ιντερμέντζα, όταν κάποιες πτέρυγες της Αριστεράς επένδυσαν στη χειραγώγηση και στο να κάνουν την «νύχτα μέρα», να πλαστογραφήσουν την Ιστορία, «να θάψουν βαθιά τα πτώματα των πολιτικών τους» και να συγκαλύψουν την πραγματικότητα χάριν των ιδιοτελών τους πολιτικών συμφερόντων, μια βασική δεξαμενή της υγιούς Αριστεράς προσπάθησε να εφαρμόσει την διδαχή του κορυφαίου Ιταλού μαρξιστή, Αντόνιο Γκράμσι, για την τεράστια δύναμη της αλήθειας κατά την άσκηση της αριστερής πολιτικής. Σε αυτήν την παράδοση υπάχθηκε για πολλά χρόνια και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.

Ελληνικό Ποδόσφαιρο (Ένα παιχνίδι που πεθαίνει;)

Χρίστος Χαραλαμπόπουλος

Έχουμε ή όχι το ποδόσφαιρο που μας αξίζει;

Μα φυσικά και το έχουμε.

Τα επεισόδια της Κυριακής στο ντέρμπι ανάμεσα σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό κατά πρώτο λόγο και στην συνεδρίαση της Σούπερ Λίγας την Τρίτη κατά δεύτερο, δεν είναι πρωτοφανή και για όσους δεν τα παρακολούθησαν, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.

Θα επαναληφθούν με την πρώτη ευκαιρία.

Άλλωστε, κάθε ποδοσφαιρικό παιχνίδι στην Σούπερ Λίγκα, είναι μία ευκαιρία για επεισόδια.

Τρομοκρατίας… συνέχεια!

Είναι προφανές ότι άρεσε πολύ στα ΜΜΕ η στάση της προηγούμενης κυβέρνησης να μην ενημερώνει για τίποτα τον ελληνικό λαό 

---

Αντα Ψαρρά

Από το βράδυ της Πέμπτης το… μεγάλο κανάλι μέχρι και σήμερα το πρωί το επιτελείο του ΔΟΛ και όλα τα συντηρητικά μέσα αποφάσισαν να συνταχθούν με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εμφανιζόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως για να προδικάσουν πιστωτικό γεγονός αν η Ελλάδα δεν εξοφλήσει τη δόση του Μαρτίου.

Φυσικά και πολύ σκόπιμα συγχέεται αυτό που είπε ο υπουργός Αλέκος Φλαμπουράρης περί ενδεχόμενου να ζητηθεί παράταση στην πληρωμή σε συνεννόηση με το ΔΝΤ στο μέτρο που (είναι σε όλους γνωστό) ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στο να μη γίνουν μονομερείς ενέργειες.

Άλλο είναι, λοιπόν, αυτό και άλλο το ότι άρχισε από χθες η τρομοκρατία για το πιστωτικό γεγονός. Αν λοιπόν πράγματι ζητηθεί παράταση στην αποπληρωμή και το ΔΝΤ την αποδεχτεί, ποια θα είναι η στάση των συναδέλφων που τώρα εκφοβίζουν τον κόσμο για το ενδεχόμενο πιστωτικού γεγονότος;

Ο Bansky πέρασε από τη Γάζα… Και έκανε αυτό που ξέρει πολύ καλά…

Ο Βansky είναι από τους πιο γνωστούς street artists στον κόσμο. Πέρα από την αισθητική του άποψη, το ταλέντο και την τεχνική, την φήμη του την οφείλει εν πολλοίς στη ριζοσπαστική του αντίληψη, τον κοινωνικό και πολιτικό του προβληματισμό. Τοποθετείται με πολύ γνωστά έργα του εδώ και καιρό ενάντια στην κυριαρχία, την καταπίεση, την φτώχεια, τον αυταρχισμό, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν βρε΄θηκε για να κάνει αυτό που ξέρει καλά και αγαπάει πολύ : Γκράφιτι. Αυτό έκανε και στη Γάζα, όπου βρέθηκε τελευταία, χρησιμοποιώντας τα ειδικά υπόγεια τούνελ.

Τις δράσεις του εκεί τις δημοσίευσε μέσα από την προσωπική του σελίδα και μπορείτε να τις δείτε παρακάτω. Με τέσσερις εικαστικές παρεμβάσεις σε τοίχους,  δύο κείμενα – σχόλια κάτω από δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν κάποιες από αυτές, αλλά και ένα μικρού μήκους βίντεο – ντοκυμαντέρ από το οδοιπορικόοτου στη Γάζα που μπορείτε να το παρακολουθήσετε υποτιτλισμένο.

Το πρώτο – και βασικό του έργο- έχει τίτλο  «Bomb Damage» και είναι εμπνευσμένο από τον «Στοχαστή» του Ωγκύστ Ροντέν

Κοστουμάκι νούμερο 48…

Είναι κάποιοι άνθρωποι που μόλις σ΄ αντικρίζουν χωρίς να ξέρουν τίποτα για σένα, σου φτιάχνουν αμέσως ένα κοστουμάκι. Κατεβαίνουν στο υπόγειο του μυαλού τους, ψαχουλεύουν άτσαλα τα αγαπημένα τους υφάσματα και να ‘σου έτοιμοι να σου ράψουν στα μέτρα τους και όχι στα δικά σου, αυτό που φαντάζονται ότι σου πάει.

Ράβουν ψιλοβελονιά πάνω σ’ αυτό που φοβούνται να γνωρίσουν, να βιώσουν, να ανακαλύψουν. Αυτό που κοιτούν με μάτια τρομαγμένα, βιάζονται να το ντύσουν για να μην τους ελκύει η γύμνια του. Για να αντισταθούν. Να γλιτώσουν!

Από τι; Από το άλλο, το διαφορετικό. Από τον καθρέπτη του εαυτού τους. Αδυναμίες, μυθοπλασίες, υπερεγώ, φόβοι που γίνονται τρόμος στήνουν χορό. Χαρά, απόλαυση, επαφή, έρωτας, μοίρασμα, αγάπη, όλα θυσία στο βωμό της «ασφάλειας”.

Όταν αντιλαμβάνονται ότι το ρούχο είναι παράταιρο πάνω σου, είναι μικρό όσο μικρά είναι και τα περιθώρια του μυαλού τους, κατεβάζουν τα ρολά και τρέπονται σε άτακτη φυγή, λιποτάκτες του αισχίστου είδους, κλέφτες στιγμών.

Αυτοί που δεν αντέχουν το πολύ, που είναι φτιαγμένοι για το λίγο, μικροί για να χωράνε στα κουτάκια τους, γυρνάνε μόνο για να βάλουν την ταμπέλα τους -ω ναι! το αγαπημένο τους εργαλείο- στην εξώπορτα στο μαγαζάκι τους.

«ΚΛΕΙΣΤΟΝ»

---

Από: http://enfo.gr/ar3912

Νικολούδης: Κρυμμένος θησαυρός 120 δισ. στο εξωτερικό! και (Μαφιόζοι Ελληνες Ολιγάρχες)

Πρώτος στόχος η πάταξη της φοροδιαφυγής σε όλα τα επίπεδα, λέει ο Π. Νικολούδης στους New York Times. Ερχονται έλεγχοι σε 3.500 + 22.000 υποθέσεις. Στα 120 δισ. υπολογίζονται assets που υπάρχουν στο εξωτερικό Οι ολιγάρχες και οι «κραχτές» περιπτώσεις.

Περνώντας από κόσκινο μια στοίβα ελληνικών τραπεζικών λογαριασμών ανώτατων στελεχών, πολιτικών και άλλων μελών της ελληνικής ελίτ, ο Παναγιώτης Νικολούδης, ο νέος «τσάρος» κατά της διαφθοράς, βρήκε κάποια ανησυχητικά νούμερα.

Άνδρας ο οποίος ζητούσε επίδομα ανεργίας και δήλωνε μηδενικό εισόδημα στη φορολογική του δήλωση, είχε πάνω από 300.000 ευρώ σε τραπεζικό λογαριασμό. Άλλος, ο οποίος δήλωνε στην εφορία ότι το ετήσιο εισόδημά του ήταν μόλις 15.000 ευρώ, είχε 1,5 εκατ. ευρώ σε διάφορους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Ο κ. Νικολούδης εκτιμά πως ο οι δυο προαναφερθέντες είχαν στερήσει φορολογικά έσοδα χιλιάδων ευρώ από τα δημόσια ταμεία, την ώρα που άλλοι έλληνες αγωνίζονται να γα φέρουν βόλτα λόγω των προϋπολογισμών λιτότητας και της καταρρακωμένης οικονομίας.

«Δεν έχω τίποτα εναντίον των πλουσίων», δηλώνει ο κ. Νικολούδης σε συνέντευξή του στους New York Times. «Είμαι εναντίον των ανέντιμων πλουσίων. Και είμαι εδώ για να τους πιάσω».