Στην Ελλάδα ξεπουλάνε το νερό, στο εξωτερικό κοινωνικοποιείται


Οι υπέρμαχοι της ιδιωτικοποίησης του νερού προφανώς προσποιούνται ότι δεν βλέπουν και δεν ακούν τι έχει να επιδείξει στο φλέγον αυτό ζήτημα η διεθνής εμπειρία. Δεκατέσσερις φοιτητές του ΕΜΠ, από το διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων», το υπενθυμίζουν. Μελέτησαν μία προς μία όλες τις περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων του νερού παγκοσμίως και τις παρουσίασαν πρόσφατα σε εργασία με τίτλο «Υδατικοί πόροι, υποδομές και υπηρεσίες νερού: Ιδιωτικοποίηση ή κοινωνικοποίηση».

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές αναλύουν τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους της εμπλοκής των ιδιωτών στη διαχείρισή του και αναδεικνύουν την ασφυκτική πίεση των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και το ρόλο που έπαιξαν για να οδηγηθούν πολλά κράτη στην ιδιωτική διαχείριση του ύδατος. Από τη Βολιβία, την Τανζανία και την Αργεντινή μέχρι τη Γαλλία και τον Καναδά η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες φέρει σε γενικές γραμμές τα εξής χαρακτηριστικά: «Σκανδαλώδη περιθώρια κέρδους για τους ιδιώτες, άνιση πρόσβαση στο νερό των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών τάξεων, αύξηση τιμολογίων, αθέτηση υποσχέσεων από πλευράς εταιρειών για επενδύσεις στο δίκτυο, σκανδαλώδεις όρους παραχώρησης, αδιαφανείς διαδικασίες στις συμβάσεις, περιβαλλοντικούς κινδύνους, απολύσεις, απώλεια τεχνογνωσίας», ανέφερε η τοπογράφος μηχανικός του ΑΠΘ MSc, Ευστρατία Σεπετζή. Επικεφαλής της όλης προσπάθειας, οι διδάσκοντες Δημήτρης Κουτσογιάννης και Ανδρέας Ευστρατιάδης.

Η διεθνής εμπειρία εκθέτει τους θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων υδατικών πόρων, καθώς μετά την «επέλαση» των επενδυτών, η διαχείριση επιστρέφει στο Δημόσιο, για να διασφαλιστεί το βασικό αυτό αγαθό για τους πολίτες, όπως προκύπτει από έρευνα του ΕΜΠ.

ΒΟΛΙΒΙΑ

Αυξήσεις-ρεκόρ στις τιμές

Την περίπτωση της Βολιβίας, η οποία «έχει μπει στο ρεκόρ Γκίνες ως η χώρα με τα περισσότερα πραξικοπήματα (193) από την ανεξαρτησία της, το 1825, μέχρι και την αποκατάσταση της δημοκρατίας», μελέτησε και ανέδειξε ο πολιτικός μηχανικός Ιάσων Αποστολόπουλος.

Το 1997 η Παγκόσμια Τράπεζα και η Διεθνής Τράπεζα Ανάπτυξης έθεσαν ως προϋπόθεση για την ανανέωση των δανειακών συμβάσεων την ιδιωτικοποίηση των υποδομών του νερού. Υπογράφονται δύο συμβάσεις παραχώρησης το 1997 για την πρωτεύουσα της χώρας El Alto/La Paz με θυγατρική της γαλλικής Suez. Δύο χρόνια αργότερα ακολουθεί η δεύτερη σύμβαση, που κατακυρώνεται στο μοναδικό πλειοδότη, τη διεθνή κοινοπραξία Aguas de Tunari με επικεφαλής την πολυεθνική Bechtel και αφορά την παραχώρηση των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης Cochabamba με 600.000 πληθυσμό.

Η διασφάλιση των όρων του συμβολαίου της εταιρείας με την κυβέρνηση περνάει μέσα από νόμο και η πρώτη τα παίρνει όλα: κρατικές υποδομές, αποκλειστική χρήση των υδατικών πόρων, κατάργηση όλων των ανεξάρτητων μέσων ύδρευσης και μεταβίβαση των υποδομών τους στην εταιρεία. Μέσα σε ένα μήνα η εταιρεία προχωρεί σε υπέρογκες αυξήσεις καταπατώντας τους όρους του συμβολαίου (35%), οι οποίες κυμάνθηκαν από 60% έως 200% και αφορούσαν ανθρώπους που ζούσαν με 2 δολάρια τη μέρα. Συνέχεια

Κώστας Γρηγοριάδης: Γιατί αποχωρώ από τον ¨Ριζοσπάστη».


rizospastis_logoek1

Μέσα από την σελίδα του στο facebook ο Κώστας Γρηγοριάδης «μετά από 23 ολόκληρα χρόνια καθημερινής δημοσίευης γελοιογραφιών στο «ριζοσπάστη» όπως γράφει, αποχωρεί από το όργανό της Κ.Ε του ΚΚΕ γιατί αρνείται «να κοροδεύει το κόμμα του και τον εαυτό του»

Το πλήρες κείμενο με το οποίο δηλώνει την αποχώρησή του:

Αποχωρώ από το «Ριζοσπάστη»

ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ

Ημέρα παρασκευή 26-7-13, δύσκολη μέρα για μένα γιατί μετά από 23 ολόκληρα χρόνια καθημερινής δημοσίευης γελοιογραφιών στο «ριζοσπάστη» έκλεισα ένα σημαντικό κύκλο προσωπικής δημιουργίας και πολιτικής έκφρασης μέσω του σκίτσου, αποχωρώντας από την εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ.
Απόφαση εξαιρετικά δύσκολη, γιατί η παρουσία μου εκεί σηματοδοτούσε και τη προσωπική μου, στο μέτρο του δυνατού, μέσα από το σκίτσο, συμβολή σε ένα καλύτερο αύριο για την εργατική τάξη και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα που μάχονταν με την ταξική πάλη να πάνε λίγο ψηλότερα.
Μεγάλος καθοδηγητής σε αυτήν την υπόθεση για μένα ήταν ο ιστορικός ρόλος που έπαιζε πάντα το τιμημένο ΚΚΕ, που με τις αποφάσεις του σηματοδοτούσε πάντα αυτό που ο Μαρξισμός-Λενινισμός εξέφραζε.

Εδώ και χρόνια σιγά-σιγά άρχισε να υπάρχει μέσα μου ένας προβληματισμός όμως για το αν βαδίζαμε καλά σε αυτήν την πορεία ή υπήρχαν σοβαρά πισωγυρίσματα σε ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο τα οποία με τη σειρά τους γεννούσαν διαλεκτικά ζητήματα στο πως διεκδικούμε από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, στην καθημερινή πάλη για την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων.

Μάλιστα, τώρα που αυτά οξύνονται τραγικά από τις μνημονιακές πολιτικές, που πηγάζουν από το πώς το μεγάλο καφάλαιο θα βγει από την κρίση που το ίδιο δημιουργεί με τους κύκλους που κάνει κατά την καπιταλιστική του εξέλιξη. Συνέχεια

Λιτή αφθονία, ο νέος τρόπος ζωής!


«Το ποτάμι της κατανάλωσης ξεχείλισε, πλημμύρισε τα πάντα και τώρα αφήνει τον βάλτο της ύφεσης. Αφού οι κοινωνίες αρρώστησαν από υπερβολική ανάπτυξη της οικονομίας, τώρα “σβήνουν” από το σκάσιμο της φούσκας. Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε την προοπτική της αποανάπτυξης;».

Συναντήσαμε τον «προφήτη» της ουτοπίας της λιτής αφθονίας, τον Γάλλο διανοούμενο Σερζ Λατούς, έναν προφήτη χωρίς θεό.
«Είμαστε οι άθεοι της οικονομίας, της πραγματικής θρησκείας της νεωτερικότητας», μας λέει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris-Sud 11 (Orsais), ειδικός στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Βορρά-Νότου...
Ο Σ. Λατούς ήρθε στην Ελλάδα προσκεκλημένος από κινήσεις εναλλακτικής κοινωνικής και οικολογικής προσέγγισης.Η Ελλάδα υποφέρει σήμερα από την ύφεση, την κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές άγριων περικοπών. Τι νόημα έχει να μιλάμε για αποανάπτυξη, ρωτάμε.
«Ας μην μπερδεύουμε το δικό μας πρόταγμα με τη στέρηση. Ισα ίσα, αυτό που συμβαίνει και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη είναι οι τρομακτικές συνέπειες της κρίσης των κοινωνιών της χρηματιστικοποίησης, της υπερανάπτυξης και της κατανάλωσης. Για πολλές δεκαετίες το σύστημα μας έλεγε ότι πρέπει να δώσουμε τα πάντα για την ανάπτυξη, χωρίς να ρωτάμε για την επόμενη μέρα. Ο πλανήτης όμως είναι πεπερασμένος, οι πηγές ενέργειας, τα φυσικά αποθέματα θέλουν μια άλλη διαχείριση», απαντά ο Γάλλος φιλόσοφος. Συνέχεια

Δεν σημαδεύουν πλέον στο μυαλό . Στόχος είναι η καρδιά .


(Αισχρή Προπαγάνδα εκτοξευμένη από τα a)

Ο ηγέτης δυναμώνει όταν μεγαλώνει η επιρροή του στην μάζα  . Όσο πιο πιστή είναι  μάζα, τόσο μεγαλύτερη ισχύ αποκτά ο ηγέτης . Για να μπορέσει να προσεγγίσει ο ηγέτης την μάζα , θα πρέπει να απευθυνθεί στο συναίσθημα της . Πολιτικοί λόγοι και συνθήματα δεν είναι τίποτα άλλο από συναισθηματικές εικόνες που στοχεύουν στην καρδιά της μάζας . Εικόνες πατριωτικές , θρησκευτικές , ιδεολογικές , ανάλογα με την περίσταση , που θα κάνουν την μάζα να παραληρεί έχοντας ως κοινό παρονομαστή την κοινή πεποίθηση .
Μόνο με το συναίσθημα μπορεί να χαλιναγωγηθεί η μάζα . Ο κάθε ένας ξεχωριστά σκέφτεται ορθολογικά . Ο κάθε ένας ξεχωριστά δεν είναι προβατάκι . Όλοι μαζί όμως λειτουργούν όπως τα πρόβατα στο μαντρί . Όταν ένα πρόβατο βελάξει , θα βελάξουν και τα υπόλοιπα .
Αν ο στρατηγός προσπαθήσει να πείσει τον στρατό του με λογικά επιχειρήματα , το πιθανότερο είναι οι μισοί να λακίσουν . Αν τους μιλήσει για παναγίες , χαμένες πατρίδες και μαρμαρωμένους βασιλιάδες τότε η στρατιωτική μάζα θα είναι έτοιμη να θυσιαστεί για τον κοινό σκοπό . Και ας είναι αυτός μια βραχονησίδα στην άκρη του πουθενά .
Αν ο ηγέτης μιλήσει στη μάζα λογικά , στην καλύτερη περίπτωση να τον αποδοκιμάσουν . Αν τους μιλήσει στοχεύοντας την καρδιά , το αδηφάγο κοινό θα παραληρήσει . Τρανό παράδειγμα οι πολιτικές συγκεντρώσεις . Αν οποιοσδήποτε πολιτικός σου μιλούσε , σε προσωπικό επίπεδο , χρησιμοποιώντας την τελευταία πολιτική του ομιλία , θα τον θεωρούσες γραφικό αφού η λογική σου υπερτερεί του συναισθήματος . Όταν όμως γίνεσαι μάζα τότε το συναίσθημα είναι ο μοναδικός δέκτης οπότε πλέον γίνεσαι έρμαιο της , γεμάτης από συναισθηματική φόρτιση , ομιλίας του ηγέτη .
Διάβασε οποιαδήποτε ομιλία πολιτικού με την ησυχία σου , χρησιμοποιώντας μόνο την λογική σου . Χωρίς να επηρεάζεσαι από την συναισθηματική φόρτιση του ηγέτη και του κοινού . Τότε θα συνειδητοποιήσεις για πόσο μαλάκα σε έχει ο ηγέτης σου .
Η Κατερίνα Γώγου έλεγε ότι πλέον δεν σημαδεύουν στα πόδια αφού στόχος είναι το μυαλό . Δυστυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει , έχουν γίνει ακόμα πιο ποταπά . Στόχος δεν είναι το μυαλό . Στόχος είναι η καρδιά .
Το μυαλό δεν φυλακίζεται . Η καρδιά όμως ;

Μεξικό: Ζούμε για να δουλεύουμε για 1.19$ την ώρα


mexico_wage_slaves

Miguel Ángel Pallares Gómez. (Μετάφραση: Μάρα Μαυροφρύδη) via: Barikat<

Το άρθρο αυτό περιγράφει τη μυστική έρευνα του  Miguel Ángel PallaresGómez που μαζί με μερικούς δημοσιογράφους του El Financiero αναζήτησαν δουλειά σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του Μεξικού. Το άρθρο αυτό δείχνει τα απίστευτα αποτελέσματα αυτής της έρευνας. Οι αναγνώστες του « Upside Down World» γνωρίζουν πολύ καλά τις επιχειρήσεις όπως ηWalmart, τα McDonalds και τα KFC,παρόλα αυτά όμως πρέπει να γίνουν κάποιες ειδικές επισημάνσεις για όσους δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ το Μεξικό. Συγκεκριμένα υπάρχουν και τοπικά καταστήματα , όπως το «Vips» που είναι εστιατόριο, το «Elektra» που είναι ένα κατάστημα συσκευών και επίπλων, το οποίο παρέχει στους πελάτες του πίστωση, το «Oxxo» που είναι το μαγαζί που βρίσκεις σε κάθε γωνιά του δρόμου, και  το «El Globo» που είναι ένα ζαχαροπλαστείο. Όλες οι τιμές αρχικά είχαν καταγραφεί σε πέσος, το νόμισμα του Μεξικού, μέχρι βέβαια να μετατραπούν σε δολάρια. Ενώ, δε συμφωνούμε υποχρεωτικά με όλα τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται εδώ, πιστεύουμε πως είναι ένα πολύ σοβαρό άρθρο για όλους όσους είναι έστω και λίγο περίεργοι για τη πολιτική που ασκεί το Μεξικό, όπως επίσης και για το ποίοι είναι οι πρωταρχικοί λόγοι της μετανάστευσης σήμερα. – Οι συντάκτες τουUDW.


«Υποδούλωση» είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η Doña Raquel  για να περιγράψει τη δουλειά που κάνει εδώ και 16 χρόνια από όταν είχε προσληφθεί  ως υπεύθυνη για την προώθηση διάφορων προϊόντων, από  σαμπουάν μέχρι και τρόφιμα.

Η δουλειά της είναι να ενθαρρύνει τους πελάτες σε εμπορικά κέντρα ή σε άλλα καταστήματα να επιλέξουν συγκεκριμένα προϊόντα. Από τη μέρα της πρόσληψής της η Raquel πληρώνεται περίπου 10.57$ τη μέρα μεικτά. Εξαιτίας, λοιπόν, του μεγέθους του μισθού της αναγκάζεται να δουλεύει σε τουλάχιστον 5 διαφορετικά μαγαζιά τη μέρα και να πληρώνει η ίδια τα μεταφορικά της έξοδα και το φαγητό. Η δουλεία της έχει αρχή αλλά ποτέ τέλος.

Στην έρευνα  που διεξήγαγε το  El Financiero οι δημοσιογράφοι αναζήτησαν  θέσεις εργασίας ως  ταμίες, πωλητές, και γενικοί βοηθοί σε επιχειρήσεις, όπως τα Walmart, το Vips, το Elektra, τα McDonald’s,το Oxxo και το El Globo.

Σε αυτήν την έρευνα, ανακαλύψαμε  πολύ χαμηλούς μισθούς λιγότερο από 1.63$ την ώρα, εργατοώρες που ξεπερνούν τις 10 τη μέρα, και δοκιμαστικές περιόδους εργασίας χωρίς  ασφαλιστική κάλυψη.

Οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν δόθηκαν από τους  διευθυντές, τους υπαλλήλους των γραφείων ανθρώπινου δυναμικού και από τους  εργαζόμενους  των εταιριών των οποίων τα ονόματα και οι θέσεις εργασίας δε θα δημοσιευτούν.

Walmart

Όταν κάνεις αίτηση για δουλειά ως ταμίας στη Walmart  οι επιλογές είναι οι εξής δύο : μισθός  1.19$ την ώρα για 7 ώρες τη μέρα, δηλαδή 165$ το μήνα (με 1 ώρα διάλειμμα τη μέρα για φαγητό), ή μισθός 276$ το μήνα για 9 ώρες εργασίας τη   μέρα (και περιλαμβάνεται ένα γεύμα).

Και στις  δύο περιπτώσεις, η εταιρία λιανικού εμπορίου παρέχει στους υπαλλήλους της ένα μηνιαίο κουπόνι τροφίμων  και πληρώνει κανονικά τα επιδόματα που ορίζει ο νόμος. Φέτος, η αλυσίδα αυτή, η μεγαλύτερη εταιρία της χώρας, προγραμματίζει τη δημιουργία 15.000 νέων θέσεων εργασίας σε συνδυασμό με το άνοιγμα των νέων καταστημάτων της.

Σύμφωνα με τον Jose Luis de la Cruz, διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών του Tecnológico του Μοντερέυ, αυτού του είδους η εργασία δεν παράγει ευημερία στη χώρα, παρόλο που δημιουργούνται χιλιάδες νέες θέσεις. Πάντως, όπως δήλωσε, δεν παρατηρείται ούτε εκμετάλλευση ούτε κακομεταχείριση από την εταιρία διότι η ίδια ακολουθεί κανονικά το γράμμα του νόμου.

Elektra

Στην περίπτωση του καταστήματος Elektra, ένας ταμίας δεν έχει δικαίωμα να υποβάλλει αίτηση για κοινωνική ασφάλιση  τους πρώτους 5 μήνες με τη δικαιολογία ότι ο εργαζόμενος  δουλεύει δοκιμαστικά.

Η δουλειά στο Elektra ξεκινάει στις 8:30πμ και τελειώνει στις 9:30μμ, με διάλειμμα 2 ωρών για γεύμα, πράγμα το οποίο σημαίνει 11 ώρες εργασίας και 2 για φαγητό σύνολο 13 ώρες στο κατάστημα.

Ο μισθός είναι 260$ το μήνα, με ένα εβδομαδιαίο ρεπό ( εκτός  Σαββάτου και Κυριακής). Η λεγόμενη εκπαίδευση τελειώνει στους 5 μήνες και μετά ο εργαζόμενος μπορεί να λαμβάνει όλα τα επιδόματα που ορίζει ο νόμος.

Ο Jorge de Presno, δικηγόρος στην Basham, Ringe & Correa, εξήγησε πως η καταβολή των ασφαλιστικών ενσήμων και των νόμιμων επιδομάτων είναι δικαιώματα  που δε θα έπρεπε να καταπατώνται στις δοκιμαστικές περιόδους. Η κάθε εργάσιμη μέρα δε θα έπρεπε να ξεπερνά τις 8 ώρες για την πρωινή βάρδια και τις 7,5 ή τις 7 για το σπαστό ωράριο και τη βραδινή βάρδια.

Διαλεύκανε, ακόμη το εξής, ότι οι εργαζόμενοι μπορεί να δουλεύουν περισσότερες ώρες από αυτές που ορίζει ο νόμος,  αρκεί μόνο να μην υπερβαίνουν τις 48 ώρες τη βδομάδα για τη πρωινή βάρδια, τις 45 ώρες για το σπαστό ωράριο  και για τις 42 ώρες στη βραδινή βάρδια.

Ακόμα αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι, ο εργαζόμενος πρέπει να μπορεί να ορίζει το πρόγραμμά του σύμφωνα με τα παρακάτω: 4 μέρες με 10 ώρες εργασίας τη μέρα, την πέμπτη μέρα με 8 ώρες εργασίας και δύο μέρες για ξεκούραση.

Στο ερώτημα αν είναι νόμιμο μια μέρα ο εργαζόμενος να δουλεύει παραπάνω από 10 ώρες, η απάντηση είναι ναι, σύμφωνα όμως με τις συνθήκες που περιγράφηκαν για τα δικαιώματα του εργαζόμενου.

McDonalds

Για ένα υπάλληλο στα McDonald’s, ο οποίος είναι και ταμίας και καθαριστής, ή ακόμα δουλεύει και στην κουζίνα, οι ώρες εργασίας είναι 10 τη μέρα με διάλειμμα 30 λεπτών για φαγητό, μια μέρα αργίας που μπορεί να οριστεί σε συνεννόηση με τον εργοδότη. Στα καθήκοντά του περιλαμβάνεται η εξυπηρέτηση των πελατών, ο καθαρισμός του καταστήματος μαζί με άλλες δουλειές και ο μισθός φτάνει τα 244$ το μήνα.

Ένας υπάλληλος στα KFC, που δουλεύει ως ταμίας, καθαριστής, και στην εξυπηρέτηση πελατών πληρώνεται με 163$ το μήνα, μισθός που ισούται με 81 cents την ώρα. Εργάζεται 8 ώρες τη μέρα, με μισή ώρα διάλειμμα για φαγητό και λαμβάνει τα νόμιμα επιδόματα. Στις περιπτώσεις των El Globo, Oxxo, Vips και των Burger King, οι μισθοί κυμαίνονται μεταξύ των 162$ και των 244$ συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων υποχρεωτικών επιδομάτων.

Ιστορίες Εργαζομένων

Εν αναμονή της πρώτης συνέντευξης τους με την, Walmart, Melchor, Francisco και Jessica, όσοι είχαν κάνει αίτηση για τις θέσεις, του ταμία και του γενικού υπαλλήλου, έλεγαν ο  ένας στον άλλο τις ιστορίες τους από το κυνήγι εύρεσης εργασίας. Όπως για παράδειγμα, πως αφήνουν τις αιτήσεις τους σε μέρη που ξέρουν πως εκατοντάδες άνθρωποι ενδιαφέρονται, επισκέπτονται εταιρίες που τους συμπεριφέρονται λες και τους προσφέρουν την καλύτερη δουλειά και μετά πηγαίνουν σε δεκάδες εξοργιστικές συνεντεύξεις για να αποκτήσουν μια θέση εργασίας.

Συζητάνε για τις υπερβολές στα συμφωνηθέντα χρονοδιαγράμματα και αναφέρουν πως πρέπει να κάνουν περικοπές στα έξοδα για φαγητό και μετακίνηση, και  πόσα λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν με 162$ ή 244$ το μήνα.

Ο  Alfonso Bouzas Ortiz, ο οποίος εργάζεται στο κομμάτι της έρευνας στο Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού, εξήγησε ότι οι συνθήκες που περιγράφονται δεν παρουσιάζουν την ανταγωνιστικότητα αλλά την υποβάθμιση της εργασίας στο Μεξικό. Η ανταγωνιστικότητα έχει σχέση με την εκπαίδευση και την κατάρτιση, και εδώ αυτό που συμβαίνει είναι άγρια ​​εκμετάλλευση », δήλωσε.

Η Antonia Terán, καθηγήτρια στο τμήμα Οικονομικών και Διοίκησης Επιχειρήσεων του πανεπιστημίου Panamerican, πρότεινε  το Υπουργείο εργασίας και κοινωνικής πρόνοιας, υπό τη διοίκηση του Alfonso Navarrete Prida, να επισκέπτεται τις εταιρίες για να επιβεβαιώνει ότι ο νόμος τηρείται. Ανέφερε, πως το συγκεκριμένο ζήτημα είναι σε πολλές περιπτώσεις αρκετά ανησυχητικό. Η καθηγήτρια δήλωσε ότι ο κατώτατος μισθός έχει μειωθεί, σε σημείο που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, όπως το φαγητό και η ένδυση.

Πηγή,http://eagainst.com

Μια «προφητική» έκρηξη του Σ. Καράγιωργα


Ενα χρόνο μετά το τέλος της δικτατορίας, επισκέφθηκε τον αείμνηστο καθηγητή Σάκη Καράγιωργα στο γραφείο του στην Πάντειο ένας Ελληνας οικονομικός επιστήμων, ο οποίος είχε περατώσει πρόσφατα τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις ΗΠΑ.

Μετά την επίδοση των εργασιών του, στη σχετική συζήτηση που ακολούθησε ο νέος Ελληνας οικονομολόγος υποστήριξε την άποψη ότι στην Ελλάδα τα εργατικά ημερομίσθια «είναι υψηλά» και θα ‘πρεπε να μειωθούν δραστικά προκειμένου η οικονομία να γίνει ανταγωνιστική. Ο Καράγιωργας εξεπλάγη και τον ρώτησε αν γνωρίζει πως τα εργατικά ημερομίσθια στη χώρα μας είναι κατά πολύ χαμηλότερα σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών χωρών και ότι αυτά αναφέρονταν σαν χαμηλά ακόμη και σε εκθέσεις του ΟΟΣΑ.

Η απάντηση του εξ Αμερικής νέου οικονομολόγου ερέθισε τον αντιστασιακό καθηγητή, καθώς του δήλωνε ότι είχε αυτά τα στοιχεία και μολαταύτα θεωρούσε πως έπρεπε να μειωθεί το εργασιακό κόστος. Ο Καράγιωργας τον ρωτά τότε με ποια μέθοδο κατέληξε σ’ ένα τέτοιο συμπέρασμα και η απάντηση που έλαβε, τον άφησε κυριολεκτικά άναυδο: Εγώ συνέλεξα και επεξεργάστηκα, του είπε, όλα τα διαθέσιμα στοιχεία. Εν συνεχεία τα συνέθεσα και τα πέρασα στον ηλεκτρονικό εγκέφαλο. Το αποτέλεσμα που μου έβγαλε είναι η απάντηση που σας δίνω.

Εξοργισμένος τότε ο Καράγιωργας, του λέει: Ο δικός σας εγκέφαλος κύριε, το μυαλό σας, δεν λειτουργεί;

Πηγή. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=344287

Η θεώρηση της θρησκείας και ο σύγχρονος ρόλος της


Παπας-Πατριάρχηςτου Ευστάθιου Φακιολά

Η θεώρηση της θρησκείας

Η φύση του ανθρώπου, με βάση τις φιλοσοφικές έννοιες και τους όρους που έχουν επινοηθεί και διαμορφωθεί από την εποχή του Πλάτωνα, διακρίνεται στη διάνοια, που περιλαμβάνει τη σκέψη και το λόγο και στην εποπτεία, που αποτελείται από το χώρο, το χρόνο και τα ανθρώπινα πάθη. Η διάκριση αυτή συνιστά, ουσιαστικά, την αφετηριακή βάση της θεωρητικής αντιπαράθεσης μεταξύ της ιδεαλιστικής και της υλιστικής αντίληψης του ανθρώπινου κόσμου και της πραγματικότητας.

Η ιδεαλιστική σκέψη, που προσπαθεί να συλλάβει και να κατανοήσει την πραγματικότητα, ξεκινώντας από τη διάνοια, πρεσβεύει πως ο αντικειμενικός, πραγματικός κόσμος είναι ο σύνθετος κόσμος των εννοιών και των ιδεών από τον αφηρημένο σύνθετο κόσμο των εννοιών και των ιδεών, μέσω μιας υποκειμενικής διανοητικής διαδικασίας αφαιρέσεων και χωρίς την παραμορφωτική παρεμβολή της εποπτείας και της αντικειμενικής παράστασης του όλου, παράγεται, ως αποκλειστικό προϊόν και αποτέλεσμα της σκέψης και της αντικειμενικής ανάπτυξης του ανθρώπινου πνεύματος, η συγκεκριμένη ολότητα.

Η υλιστική θεώρηση, αντίθετα, επιδιώκει να συνειδητοποιήσει τη συγκεκριμένη κοινωνική ολότητα ξεκινώντας από την εποπτεία, αναλύοντας, δηλαδή, τα συγκεκριμένα στοιχεία και τα πραγματικά υλικά δεδομένα που συγκροτούν τον ανθρώπινο κόσμο· στα πλαίσια, όμως, αυτής της θεωρητικής σκέψης έχουν διαμορφωθεί δυο βασικά επιστημονικά ρεύματα, που ακολουθούν διαφορετικές μεθοδολογικές ερευνητικές προσεγγίσεις κατανόησης της πραγματικότητας – το ένα ρεύμα, αν και υποστηρίζει ότι τα αντικείμενα της σκέψης και του λόγου διαμεσολαβούνται από τα συγκεκριμένα πραγματικά αισθητά υλικά δεδομένα της αντικειμενικής ολότητας, δεν αντιλαμβάνεται, ωστόσο, την ανθρώπινη πράξη σαν αισθητή πρακτική αντικειμενική δραστηριότητα· συνεπώς, οι μορφές της συνείδησης και οι ιδεολογίες αντιμετωπίζονται ως εξωτερικές παραμορφώσεις και παραμορφωτικές αντανακλάσεις της συγκεκριμένης πραγματικότητας, η οποία προσεγγίζεται μόνο από την οπτική γωνία των παραγωγικών οικονομικών σχέσεων το άλλο ρεύμα, πρεσβεύοντας την άποψη ότι οι άνθρωποι στην αντιληπτή εμπειρική κοινωνική τους πρακτική συνιστούν τις πραγματικές προϋποθέσεις συγκρότησης και ύπαρξης της αντικειμενικής ολότητας, θεωρεί ότι οι μορφές της συνείδησης αποτελούν ιστορικά προσδιορισμένες κοινωνικές εκφράσεις των εσωτερικών διασπάσεων, αντιφάσεων και αντιθέσεων της πραγματικότητας, η οποία ερευνάται, σε αντίθεση με το προηγούμενο ρεύμα, υπό το πρίσμα της συνολικής εργασιακής κοινωνικής δραστηριότητας των ανθρώπων.1

Στα πλαίσια αυτής της θεωρητικής αντιπαράθεσης μεταξύ της ιδεαλιστικής και της υλιστικής σκέψης η θρησκεία αποτέλεσε ιδιαίτερο αντικείμενο ανάλυσης για τους μελετητές και τους ερευνητές των κοινωνικών επιστημών. Συνέχεια