Ο βράχος…

Dj της ημέρας, η Τσαμπίκα Χατζηνικόλα

Όταν όλα έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή, είναι ένας από όλους που αντέχει περισσότερο. Τουλάχιστον έτσι δείχνει ή έτσι θέλουν να πιστεύουν οι άλλοι. Όλοι μπορούν να στηριχτούν σ’ αυτόν, όλοι πιστεύουν πως μπορεί να τα καταφέρει, πως τα αποθέματα της δύναμής του είναι τεράστια, αν όχι ανεξάντλητα. Αυτός είναι ο γενναίος και σ’ αυτόν πέφτει πάντα ο κλήρος, που λέει και το τραγουδάκι. Άραγε γιατί μας το μαθαίνουν από παιδιά; Μας προετοιμάζουν για κάτι; Είναι ο γενναίος για ό,τι μπορεί να συμβαίνει στη ζωή μετά το σημείο που όλα έχουν αλλάξει.

Κανένας όμως δεν υπολογίζει ότι ο βράχος διαβρώνεται από μέσα. Μικρές ρωγμές τον καταστρέφουν χωρίς η φθορά να είναι ορατή στους άλλους. Και όταν κάποια μέρα αυτός καταρρέει, αφήνει τους άλλους να αναρωτιούνται πώς έγινε αυτό, αφού ποτέ κανείς δεν το περίμενε.

* * *

---

Από:https://dimartblog.com/2016/10/30/the-rockk/

H American Express «τιμωρεί» τον Ρότζερ Γουότερς για τη στήριξη στους Παλαιστίνιους…

Η εταιρεία American Express απέσυρε χορηγία ύψους τεσσάρων εκατομμυρίων δολαρίων από την περιοδεία του Ρότζερ Γουότερς των Pink Floyd λόγω της στήριξης που παρέχει στα δικαιώματα των Παλαιστινίων, υποστηρίζει η New York Post, επικαλούμενη εκπρόσωπο της εταιρείας.

«Δεν θέλαμε να είμαστε τμήμα αυτής της αντι-ισραηλινής ρητορικής» φέρεται να δήλωσε ο εκπρόσωπος αναφερόμενος στα σχόλια που είχε κάνει ο γνωστός τραγουδιστής υπέρ του κινήματος για το μποϊκοτάζ του Ισραήλ (BDS).

Πριν από λίγες εβδομάδες ο Ρότζερ Γουότερς είχε ενώσει τη φωνή του με τα υπόλοιπα μέλη των Pink Floyd για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των αποκλεισμένων κατοίκων της Γάζας όπως είχε κάνει επίσης η Πάτι Σμιθ και άλλοι καλλιτέχνες.

Ο ίδιος έκανε εκτενείς αναφορές στο BDS και επιτέθηκε στον Ντόναλντ Τραμπ στο φεστιβάλ Oldchella, όπου συμμετείχε μαζί με τους Rolling Stones, τον Μπομπ Ντίλαν, τον Νιλ Γιάνγκ και άλλους.

___________________________________________________________

Aπό:http://info-war.gr/h-american-express-timori-ton-rotzer-gouoters-gia-ti-stirixi-stous-palestinious/

ΗΠΑ: Απίστευτη ωμή βία κατά των Ιθαγενών Λαών που πολεμούν για όλους μας! (Βίντεο)…

Του Γιώργου Μητραλιά

Οι συγκλονιστικές εικόνες κρατικής βίας αλλά και λαϊκής αντίστασης  που θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί δεν είναι από κάποιο από τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής, έστω και αν σε αυτές πρωταγωνιστούν οι ένοπλες δυνάμεις της παγκόσμιας υπερδύναμης.  Είναι από το ίδιο το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, από τη Βόρεια Ντακότα όπου εδώ και έξι μήνες (!) οι Ιθαγενείς Σιού και οι υποστηρικτές τους κλιμακώνουν αυτό που πιθανόν είναι η πιο χειροπιαστή, σημαντική και σημαδιακή πάλη ενάντια στους πρωταίτιους της κλιματικής καταστροφής, στις πολυεθνικές του πετρελαίου.

Με λίγα λόγια, όλα άρχισαν όταν ο τεράστιος πετρελαιαγωγός που έχει σχεδιαστεί να διασχίσει τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ (Νότια και Βόρεια Ντακότα, Άϊοα και Ιλινόϊ) έφτασε στα εδάφη των Σιού και οι κατασκευαστές του άρχισαν τις εργασίες για να τον περάσουν κάτω από τον ποταμό Μισούρι που δίνει νερό και ζωή στους Σιού και σε εκατομμύρια  κατοίκων της περιοχής. Πολύ γρήγορα, συνέβη κάτι μοναδικό στην ιστορία των Ιθαγενών Εθνών αλλά και των ΗΠΑ: Από παντού συνέρρευσαν αντιπροσωπείες όλων των 284 Ιθαγενών φυλών και εθνών όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και όλης της αμερικανικής ηπείρου, από τον Καναδά και την Αμαζονία μέχρι τη Γη του Πυρός! Και επιπλέον, μέρα με τη μέρα πλήθαιναν οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε δεκάδες πόλεις των ΗΠΑ αλλά και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού, στο Λονδίνο ή στο Δουβλίνο, με αποκορύφωμα τη χτεσινή κατάληψη από αλληλέγυους διαδηλωτές του κεντρικού προεκλογικού κέντρου της Κας Κλίντον στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης! Ο λόγος προφανής: Ο ηρωικός και συνάμα παραδειγματικός αγώνας στο Standing Rock είναι μοναδικός στα παγκόσμια χρονικά καθώς είναι ταυτόχρονα… πολλοί αγώνες μαζί! Όπως το λέει θαυμάσια ο μεγάλος Τεξανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και αγωνιστής Jim Hightower, «δεν είναι μια απλή είδηση αλλά η πανοραμική ιστορία των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι πραγματικό ρεάλιτι σόου (real reality show) –ένα πολιτιστικό, πολιτικό και ηθικό δράμα με πρωταγωνιστές τη γενναιότητα των από κάτω, τον ταξικό πόλεμο, τις πανάρχαιες ιεροτελεστίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους υπερασπιστές των κοινών αγαθών, και τους πιο αποτρόπαιους Τεξανούς πετρελαιάδες…». Θα προσθέταμε και τις αρκετές μεγάλες τράπεζες που χρηματοδοτούν τον πετρελαιαγωγό (3,5 δις. δολάρια) και φυσικά το αμερικανικό κράτος και τις –κατασταλτικές και άλλες- αρχές του που κάνουν επίδειξη ωμής βίας αλλά και μπαμπεσιάς καθώς δεν διστάζουν να παραβιάσουν, για νιοστή φορά, τις συμφωνίες που οι κυβερνήσεις τους είχαν συνυπογράψει με τους Σιού ανά τους αιώνες!

Oι σκιαγμένοι και οι άνετοι…

Του Κωστή Παπαγιώργη*

Πολλοί είναι οι τρόποι για να οξύνει κανείς την ανθρωπογνωσία του μέσα στον νεοελληνικό βίο, αλλά η μελέτη της λέξης «κομπλεξικός» κρατάει τα σκήπτρα. Από τη μαθητική ηλικία κιόλας, η χρήση του όρου ισοδυναμεί με επίδειξη ταυτότητας. «Ρε μαλάκα, μιλάμε για κομπλεξάρα, ούτε νερό δεν μπορεί να πιει!»   Η κατηγοριοποίηση είναι προφανής. Από τη μια οι ξεσκολισμένοι, αυτοί που δεν κωλώνουν, δε μασάνε, δεν τους τη βγαίνει κανένας, και από την άλλη οι αδικογεννημένοι, οι σκουντούφληδες και μουντζωμένοι. Ο ασυμπλεγμάτιστος είναι «μορφή, όλα τα σφάζει / όλα τα μαχαιρώνει· σε αγοράζει στο πιτς φιτίλι, γεννήθηκε τετραπέρατος· αντίθετα, ο έρμος ο κομπλεξικός πάει τοίχο τοίχο, αν κερδίσει ποτέ κερδίζει μόνο στο λήγοντα, στην πρόσθεση ξεχνάει το μηδέν, τέλος πάντων μαζεύει τα καρφοπέταλα των άλλων.

Μετά από χρόνια, όταν ξαναβλέπουμε τον ασυμπλεγμάτιστο και τον επιτυχημενάκια, με κατάπληξη διαπιστώνουμε ότι στο πλάι του -αόρατες- κάθονται οι θεές της θλίψης και της μεταμέλειας.

Διόλου περίεργο ότι η λέξη στα καθ” ημάς απέβη σταθερό νόμισμα τις τελευταίες δεκαετίες, που ο τόπος γνώρισε μια προφανή αλλαγή ταχύτητας. Η κοινωνία άνοιξε, κατά το κοινώς λεγόμενο, νέα κίνητρα και νέες ελευθερίες κυκλοφόρησαν, οπότε ο παραδοσιακός ανοιχτομάτης οπλίστηκε με μοντέρνο ρητορικό οπλισμό. Αν δεν δηλώσω μόνος μου την υπεροχή και τη διαφορά, ποιος θα τη δηλώσει; Το χάλι του άλλου με μεταμορφώνει αυτομάτως σε προνομιούχο – καιρός λοιπόν να ξαναμοιράσουμε τις θέσεις στην κοινωνική κλίμακα.   Είναι γεγονός ότι το σύμπλεγμα προκαλεί κοινωνικό τρόμο. Δείρε με μπορεί να γιάνω -έλεγαν παλιά- αν με βρίσεις θα πεθάνω. Πράγματι, ο συμπλεγματικός εν ακαρεί -με το άκουσμα της λέξης- υποβιβάζεται στην περιφρονητέα συνομοταξία των κατώτερων. Άρα οι κοινωνικές ανάγκες, εκτός από την παθητική φωνή (κομπλεξάρομαι), δικαιολογημένα πλούτισαν το ρήμα και με ενεργητική εκφορά: κομπλεξάρω.   Η ετυμολογία της λέξης πάντως φθέγγεται διαφορετικά. Αγγλιστί το κόμπλεξ δηλώνει «εναγκαλισμό», complector (λατ.) σημαίνει «περιβάλλω, αγκαλιάζω», ενώ λατινιστί επίσης το -plico υποσημαίνει «πλέκω» και «διπλώνω».

Μετανάστες: μια βιοπολιτική της αποτροπής…

Ας ξεκινήσουμε με δυο επεισόδια. Στο πρώτο, που έλαβε χώρα στις 26 του περασμένου Απρίλη, ο σύριος Ιμπραήμ Αλ-Χουσεϊν μεταφέρει την ολυμπιακή φλόγα μέσα στο «κέντρο φιλοξενίας» του Ελαιώνα, σε μια «συμβολική χειρονομία», κατά τους εμπνευστές της, «αλληλεγγύης και ειρήνης για όλο τον κόσμο». Σημειωτέον πως ο Ιμπραήμ είναι πρώην αθλητής που διέκοψε απότομα την καριέρα του, όταν έχασε το πόδι του εξαιτίας μιας βόμβας που έσκασε δίπλα του, στη χώρα καταγωγής του. Το δεύτερο επεισόδιο συνέβη λίγο νωρίτερα, στις 16 Μάρτη, όταν υπουργοί του συριζα δήλωναν ο ένας μετά τον άλλο ότι «η κατάσταση στην Ειδομένη είναι τιμητική για τη χώρα» (ΣΣ: για το λόγο του ότι δεν έχει εκκενωθεί βίαια –ακόμα), ενώ ταυτόχρονα παραδέχονταν πως «η απουσία κρατικών δομών στην Ειδομένη είναι πολιτική επιλογή» (ΣΣ: μπας και πεισθούν οι μετανάστες να φύγουν λόγω των άθλιων συνθηκών που επικρατούν).

Νέοι εν κινδύνω…Επιτήρηση, αναμόρφωση και δικαιοσύνη ανηλίκων μετά τον πόλεμο…

Το βιβλίο αυτό της Έφης Αβδελά, καταπιάνεται με την αντιμετώπιση των νέων από το μετεμφυλιακό κράτος.

Η συγγραφέας αναφέρεται στα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια που «απασχόλησαν» τα δικαστήρια ανηλίκων μεταπολεμικά, είτε επειδή διέπραξαν κάποιο αδίκημα, είτε γιατί διέτρεχαν «ηθικό κίνδυνο».

Στην μεταπολεμική περίοδο η πειθάρχηση των νέων και μάλιστα των ανηλίκων με μη αποδεκτή κοινωνικά συμπεριφορά αποδείχθηκε μια από τις προτεραιότητες του μετεμφυλιακού κράτους.

«Η νεολαία αντιμετωπίζεται απ’ όλες τις δυνάμεις του πολιτικού φάσματος με όρους παθολογίας. Κοινό έδαφος παρέμβασης των αντιτιθέμενων πολιτικών δυνάμεων της εποχής γίνονται οι ανησυχίες για τις νέες μορφές νεανικής κοινωνικότητας και ψυχαγωγίας. Τις θεωρούν συστηματικά υπεύθυνες για την «ηθική παρεκτροπή» των νέων και κατ’ επέκταση για την υποτιθέμενη εξάπλωση «της παιδικής και νεανικής εγκληματικότητας». Καθώς τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά βλέπουν στην «νεολαία» τον κατ’ εξοχήν ασταθή παράγοντα του κοινωνικού και πολιτικού σχεδιασμού της μετεμφυλιακής περιόδου, η προστασία της γίνεται το πεδίο αντιπαράθεσης για την ανασυγκρότηση της ηγεμονίας στην ελληνική κοινωνία. Έννοια κλειδί, που ενώνει της διαφορετικές παρεμβάσεις ανεξάρτητα από την πολιτική τους προέλευση, αναγορεύεται η ηθική, και κεντρικό αρνητικό σύμβολο ο τεντυμποϊσμός».

Στο στόχαστρο ανήλικα παιδιά με «παρεκκλίνουσα» συμπεριφορά, παιδιά που διώχθηκαν ποινικά ή που κλείστηκαν σε αναμορφωτήρια.

ΜΕ «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ» ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΣΠΙΤΩΜΑ…

Όπου νάναι τελειώνει «το δράμα» των συμβολαιογράφων που βρίσκονται ανυπεράσπιστοι απέναντι στους οργισμένους δανειολήπτες και τους τρις χειρότερους αλληλέγγυους.

Η Κυβέρνηση «της διαφάνειας» προωθεί με τη σύμφωνη γνώμη «των θεσμών» τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακινήτων ικανοποιώντας τις απαιτήσεις και της συγκυβέρνησης του τραπεζικού κεφαλαίου. Έτσι συμφώνησαν γύρω από το τραπέζι, όπως αποκαλύπτει η «Καθημερινή», κυβέρνηση, «θεσμοί» και τράπεζες, ενώ σύμφωνο δηλώνει και το ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που προτείνει τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τη διενέργεια της λοταρίας των πλειστηριασμών η οποία «θα εξασφαλίσει μεταξύ άλλων και τη διαφάνεια στην αγορά των πλειστηριασμών» […]

Έτσι κάθε επισπεύδων σε ένα πλειστηριασμό θα προχωράει στη διαδικασία, χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία του ίδιου ή του συμβολαιογράφου στα Ειρηνοδικεία. Οι προσφορές θα ηλεκτρονικά και κάθε πικραμένος και τοκογδαρμένος θα κάθεται αναπαυτικά μπροστά στο laptop του να μάθει όλο ανυπομονησία εάν έπεσε σε καλά χέρια το σπίτι του. Μετά θα έχει όλο το χρόνο να μαζέψει τα υπάρχοντα και να αποχωρήσει ειρηνικά μετοικώντας στο πλησιέστερο πάρκο, ανέστιος μεν, ικανοποιημένος όμως που γλίτωσε την ταλαιπωρία και την  γραφειοκρατία, κι όλα αυτά με άπλετη διαφάνεια. […]

Δώστε κι άλλο Πολύδωρα. Δώστε διαφάνεια και πάρτε τα όλα. Τις πέτρες όμως δύσκολα τις εξαφανίζεις.

Ευτυχώς αυτός ο τόπος είναι γεμάτος πέτρες …

---

Από:http://www.inred.gr/me-diafaneia-kai-to-xespitoma/