30 Απριλίου 1945

Στις 30 Απριλίου 1945 υψώνεται στο Ράιχσταγκ η σοβιετική σημαία από το στρατιώτη Μιχαήλ Μίνιν, γεγονός που σηματοδοτεί την κατάληψη της πόλης από τους Σοβιετικούς Συμμάχους.

Με τον κόκκινο στρατό να προελαύνει από τα ανατολικά, οι Γερμανοί προσπαθούσαν να προτάξουν την ύστατη γραμμή άμυνάς τους. Όπως είχε αρχίσει να διαφαίνεται, η ταχεία προέλαση του κόκκινου στρατού θα έφθανε στην πόλη του Βερολίνου.

Αρχικά, προηγήθηκε ο βομβαρδισμός της πόλης από τα σοβιετικά πυροβόλα στα μέσα Απριλίου. Στις 21 Απριλίου 1945 ο Αδόλφος Χίτλερ αναλαμβάνει προσωπικά την άμυνα της πόλης, οχυρώνοντάς την.

Οι οκτώ στρατιές του Στρατάρχη Ζούκωφ και οι 7 του Κόνιεφ βρίσκονταν ante portas. Στον αντίποδα, οι Γερμανοί προέτασσαν μερικούς χιλιάδες πλημμελώς εξοπλισμένους νεαρούς που ήταν μέλη της χιτλερικής νεολαίας.

Οι μάχες γύρω αλλά και μέσα στην πόλη κορυφώθηκαν με τον Χίτλερ να προδίδεται σταδιακά από τα ίδια του τα στελέχη. Πρώτος ο αρχηγός της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας και ένας από τους στενότερους συνεργάτες του ο Χέρμαν Γκέρινγκ ζητά από τον Χίτλερ να του μεταβιβάσει τις εξουσίες του Φύρερ.

Ο Χίτλερ αντιδρά και ζητά την άμεση σύλληψη του Γκέρινγκ με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Στη συνέχεια εκδίδει την ίδια εντολή και για τον αρχηγό των SS Χάινριχ Χίμλερ.

Η αρχή του τέλους όμως για τον Χίτλερ έχει σημάνει. Ο ίδιος και η σύζυγός του Εύα Μπράουν θα αυτοκτονήσουν λίγο πριν την παράδοση της πόλης στις 30 Απριλίου.

Κατά τη διάρκεια της μάχης του Βερολίνου σκοτώθηκαν 78.000 περίπου Σοβιετικοί στρατιώτες, ενώ στον αντίποδα 96.000 Γερμανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Στις απώλειες αυτές πρέπει να συνυπολογιστούν 95.000 Βερολινέζοι άμαχοι που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών και της μάχης.

Τέλος, λίγες ημέρες αργότερα, στις 8 Μαΐου 1945, η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων με τους Συμμάχους.

Πηγές: Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Wikipedia,

Από:http://www.historical-quest.com

ΓΛΕΖΟΣ: «ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ»

σημ.Αμετανόητου: Εδώ, είναι ο Μεγαλύτερος Ηθικός και Αξιακός ξεπεσμός, του Ανθρώπινου Είδους.Εχουμε στην μία περίπωση,έναν «μοντέρνο» άνθρωπο του 21ου αιώνα,πλήρως αλλοτριωμένο,κενό…, που ΔΟΞΑΖΕΙ και ΥΜΝΕΙ το χρήμα και στην άλλη περίπτωση, έναν άνθρωπο «παλαιάς κοπής», που γαλουχήθηκε με άλλες ΑΞΙΕΣ και ΕΠΡΑΞΕ όπως (μόνο) πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ μπορούν να πράξουν…

Εσύ Στουρνάρα, συνέχισε να λατρεύεις τον Χρυσό Ταύρο…

---

 

“Ιερά και όσια είναι ο άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία” τόνισε ο Μανώλης Γλέζος αναφερόμενος στην δήλωση του Γιάννη Στουρνάρα που ανάμεσα σε άλλα έλεγε ότι: “Δεν παίζουμε με το νόμισμα, με τα ιερά και τα όσια”!

“Ποτέ μου δεν έχω εγκαλέσει συναδέλφους, σας εγκαλώ τώρα .. Συμφωνείτε ή δεν συμφωνείτε ότι τα ιερά και τα όσια είναι το χρήμα;” είπε ο Μαν. Γλέζος και συμπλήρωσε ότι η φτωχοποίηση της κοινωνίας, η κατάρρευση του κοινωνικού ιστού και η θεοποίηση του χρήματος αποκαλύπτονται από τη δήλωση του Υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ: “Δεν παίζουμε με το ευρώ. Δεν παίζουμε με το νόμισμα, με τα ιερά και τα όσια”.

Ιερά και όσια είναι ο Άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία. Η κυνική και απόλυτη αυτή δήλωση δείχνει ότι επιστήμονες που δεν αμφιβάλουν, δεν αμφισβητούν, αλλά έχουν ως θέσφατο την άποψή τους – και μάλιστα μια τέτοια άποψη – σημαίνει ότι υπηρετούν το παλιό, το παρωχημένο, το αντιανθρώπινο, το αντιεπιστημονικό. Η επιστήμη προχωρά με την έρευνα και η έρευνα με την αμφισβήτηση.

Ας καταλάβει, επιτέλους, ο Υπουργός Οικονομικών ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υπηρετεί ούτε τον Άνθρωπο, ούτε την Επιστήμη, ούτε την Οικονομία, αλλά ούτε και τη Χώρα. Κρίμα.”

Πηγή: http://kartesios.com

Πως καμιά φορά η λογοτεχνία κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο…

του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη

Με αφορμή το θάνατο του Μαρκές προ ημερών, θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβη πριν αρκετά χρόνια, σε κάποιο στρατιωτικό φυλάκιο στον κόλπο της Αχλαδερής στη Λέσβο. Ανάμεσα στους υπηρετούντες σ’ εκείνο το απομονωμένο σημείο του νησιού, υπήρχε και κάποιος δεκαοχτάχρονος, άντε δεκαεννιάχρονος Γιώργος Σβουνάκης, Σβανάκης, Στουπάκης, αδυνατώ να θυμηθώ. Από ένα ορεινό χωριό του Ηρακλείου νομίζω καταγόταν, κτηνοτρόφος, συγκέντρωνε όλα τα αρνητικά στερεότυπα των συνομήλικων του που προέρχονταν από την μεγαλόνησο. Θορυβώδης, νταής, άμετρα σωβινιστής, ξεροκέφαλος, ψιλοτεμπελάκος, δουλικός με τους αυστηρούς αξιωματικούς και τυραννικός με τους πιο αδύναμους, είχε βρει τον τρόπο να κάνει (με τη στήριξη καμιά δεκαριά ακόμη συμπατριωτών του) κουμάντο στο φυλάκιο.

ΠΝΙΓΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Γ.Δελαστίκ

Ανελέητοι και άκρως αποκαλυπτικοί είναι οι αριθμοί που ανακοίνωσε την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Eurostat. Μονοσήμαντο το συμπέρασμα: όποια χώρα της Ευρωζώνης υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου πνίγεται αμέσως από την έκρηξη του δημόσιου χρέους της! Την ορθότητα του ισχυρισμού αυτού αποδεικνύει πρώτα πρώτα το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Eurostat το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος μεταξύ όλων των χωρών, όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και ολόκληρης της ΕΕ των 28 κρατών, το έχουν οι χώρες του ευρώ που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς.

Στις 5 χειρότερες θέσεις βρίσκονται οι 4 μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) συν την Ιταλία. Μετά την παρεμβολή του Βελγίου ακολουθεί η Ισπανία, για να κλείσει η πρώτη χειρότερη επτάδα, αποδεικνύοντας ότι και στις δύο χώρες που ασκείται ήπια μνημονιακή πολιτική χωρίς τυπικά να έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί (Ιταλία, Ισπανία).

Θα πληρώσουμε 1,5 εκατ. ευρώ, για να σωθεί ο Βενιζέλος

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

“ Το ΠΑΣΟΚ, όπως αποφάσισαν οι φωστήρες του Μιχελάκη, πρέπει να πάρει 1,45 εκατομμύρια ευρώ ως έκτακτη εκλογική επιχορήγηση, όταν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επί παραδείγματι, θα πάρει μόλις 370.000. Δεν πα να τους δώσουνε 1,5 εκατομμύριο, δεν πα να τους δώσουνε και 15 και 150, τίποτα, τίποτα πια δεν τους σώζει. Όπως θα ‘λεγε και ο Μαγιακόφσκι «όλων των Καλιφορνιών δεν θα έφτανε ο χρυσός», για να αποτρέψει το μοιραίο ”

Το ελληνικό δημόσιο θα διαθέσει οσονούπω 1,5 εκατομμύριο ευρώ για την σωτηρία του υπό εξαφάνιση είδους «Βενιζέλος-Βενιζέλος», γεγονός που αναμένεται να προκαλέσει την άμεση και σφοδρή παρέμβαση του WWF. Διότι με το ποσό αυτό θα μπορούσαν να διασωθούν δεκάδες άλλα είδη, όπως ο Ροζ Ιαγουάρος των Άνδεων, το Μονόφθαλμο Σαλάχι του Ειρηνικού, η Famous Πέρδικα της Σκωτίας, ο Φιλοσοφημένος Ασβός της Χαϊδελβέργης, το Αφερέγγυο Τσακάλι της Αριζόνας και η Χαμηλοβλεπούσα Ανακόντα του Αμαζονίου. Σημειωτέον ότι άπαντα τα προαναφερθέντα είδη θεωρούνται απείρως σημαντικότερα για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος από το είδος «Βενιζέλος-Βενιζέλος», με εξαίρεση τον Ροζ  Ιαγουάρο, που για κάποιους ανεξερεύνητους λόγους θεωρείται παράγων ανισορροπίας και συγχύσεως.

Η ανισοκατανομή των εισοδημάτων στην Κίνα είναι από τις πιο υψηλές στον κόσμο

Η εισοδηματική ανισοκατανομή στην Κίνα αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι πιστευόταν, ξεπερνώντας αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με αποτέλεσμα ως προς αυτό το κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο η χώρα να κατατάσσεται στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε σήμερα.

Ο συντελεστής Gini, ο οποίος μετράει την εισοδηματική ανισοκατανομή, ανέρχεται κατά προσέγγιση σε 0,55, ενώ στις ΗΠΑ φθάνει το 0,45, σύμφωνα με ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

 Οι οικονομολόγοι συνήθως θεωρούν ότι, αν ο συντελεστής Gini βρίσκεται περί το 0,4, αυτό αποτελεί προειδοποίηση για δυνητική κοινωνική αναταραχή. Η κινεζική κυβέρνηση είχε καταγράψει ότι ο συντελεστής βρισκόταν στο 0,46.

Το πνεύμα των λαϊκισμών…

Του Φιλίπ Μαρλιέρ

Ο λαϊκισμός είναι μια έννοια, το περιεχόμενο της οποίας έχει ατροφήσει και συχνά έχει ανακριβή και λανθασμένη χρήση.¹ Η έννοια αυτή αναφέρεται στη δημαγωγική αντιπολίτευση προκειμένου να υποστηριχτεί πως μερικές φορές αυτή αλλοιώνει τους πολιτικούς θεσμούς καθώς και τις πολιτικές που εφαρμόζονται από αυτούς. Ως εκ τούτου, ο λαϊκισμός παρουσιάζεται ως μια ανησυχητική εκδήλωση ενός αντιδημοκρατικού ρεύματος, γιατί χειρίζεται τους φόβους και τις απογοητεύσεις ενός μέρους του λαού σε μια προσπάθεια να απονομιμοποιήσει το σύνολο της δημοκρατικής διαδικασίας. Ο λαϊκισμός, λοιπόν, γίνεται όπλο στα χέρια των αυταρχικών εξουσιών και των δημαγωγών του πλήθους. Ωστόσο αυτός ο ορισμός είναι μόνο εν μέρει σωστός, διότι δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι ο λαϊκισμός είναι περισσότερο μια «νοοτροπία» παρά μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.