ΑΞΕ στην Κίνα, περιφερειακές ανισότητες και περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Γράφει ο Γεώργιος Α. Κωστόπουλος*
_____________________________________________________________
1.Χαρακτηριστικά του Κινεζικού κράτους και το άνοιγμα στις ΑΞΕ
Στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, τις τελευταίες δεκαετίες οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της κάθε χώρας. Η οικονομία της Κίνας από το 1979 άρχισε να μεταβάλλεται από αγροτική σε βιομηχανική σκαρφαλώνοντας στις πρώτες θέσεις εξαγωγών παγκοσμίως. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει πληθυσμό 1,364,270,000 κατοίκους και έκταση 9,562,911 τετρ.χλμ.και διαιρείται σε 6 περιφέρειες σύμφωνα με στοιχεία της παγκόσμιας τράπεζας (http://databank.worldbank.org). Η Νότια Ανατολική περιφέρεια συγκεντρώνει τις περισσότερες πόλεις 7 στον αριθμό (Document of World Bank, 2006).

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1980 η κυβέρνηση της Κίνας θέσπισε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ), και μέχρι το 1992 πολλές παράκτιες πόλεις αποτέλεσαν πόλο έλξης ξένων επενδύσεων. Οι τέσσερις πρώτες ΕΟΖ χωροθετήθηκαν to 1979 στις πόλεις Shenzhen, Shantou, Zhuhai και Xiamen. Έως το 2010 το Shenzhen αναπτύσσεται ραγδαία και η ΕΟΖ εκτείνεται σε όλη την πόλη που καταλαμβάνει συνολική έκταση διπλάσια από την έκταση που καταλαμβάνει το Χονγκ Κονγκ (http://www.enkina.com/portal/economy/economic-zones). Στις πόλεις αυτές αλλά και στις πρωτεύουσες των επαρχιών ισχύουν προνομιακά καθεστώτα για την εισροή επενδύσεων. Η φορολόγηση των επιχειρήσεων των ΕΟΖ παγιώνεται στο 15% , αποτελώντας το μικρότερο ποσοστό από οποιοδήποτε σημείο στη χώρα. Επίσης, τα κέρδη των επιχειρήσεων που φεύγουν εκτός χώρας είναι αφορολόγητα και εφόσον η επιχείρηση πραγματοποιεί εξαγωγές ένα ποσοστό της αξίας τους επιστρέφονται από το κράτος (Σκορδίλη-Παπαδόπουλος, 2007).
Το 1979 αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για την χώρα της Κίνας καθώς ψηφίστηκε νόμος που επέτρεπε την εισροή ξένων επενδύσεων στις ήδη υπάρχουσες κινεζικές επιχειρήσεις, καθιστώντας τη χώρα σήμερα στους πρωταγωνιστές των ξένων επενδύσεων (Unctad, 2010). Την ίδια χρονιά έως το 1984 πραγματοποιήθηκαν αλλαγές στον γεωργικό τομέα, όπου η γη άρχισε να τεμαχίζεται σε ιδιωτικά οικόπεδα με άμεσο αντίκτυπο την αύξηση της αγροτικής παραγωγής και κατ’ επέκταση του βιοτικού επιπέδου των γεωργών.
Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...