O Βαρβαρέσος και ο Porter δεν έπαιζαν τέννις με τον Μπελογιάννη και τον Μπάτση

Γράφει ο Αμετανόητος

Τον τελευταίο καιρό και ειδικά μετά την ψήφιση από 199 βουλευτές-πιόνια, του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ενός μνημονίου, που παραπέμπει ευθέως σε Πράξη Υποτέλειας πρός τη Γερμανία,τις Βρυξέλλες,και τους δανειστές, όλοι αναρωτιώνται πιά, για το αν τα Ελληνικά «αστικά κόμματα» ενδιαφέρονται πραγματικά για την σωτηρία της Ελλάδας μας…

Είναι τελικά «πατριώτες» ? ήταν ποτέ ? Την λέξη αυτή, (πατριώτης-πατριωτικό) την ακούω μάλιστα και πολύ συχνά, ιδιαιτέρως από ένα πολιτικό κόμμα που μπέρδεψε ακόμα και την Θρησκεία μας (την ορθόδοξη) τον Ιδιο Τον Θεό, στα πολιτικά,βρώμικα,παιχνίδια των ανθρώπων…

Τον τελευταίο καιρό, το έχει πιάσει και μία «αντικομμουνιστική» μανία καταδιώξεως…όλοι αριστεροί,αναρχικοί,κουκουέδες,κτλ…

Ο κ.Πάγκαλος βέβαια τους βλέπει όλους συριζαίους

Παρατηρώ επίσης, ότι η λέξη «αστικά κόμματα» έγινε της μόδας, αφού και η ΝΔ και το ΛΑΟΣ και το ΔΗΣΥ και πολλά άλλα κόμματα,την χρησιμοποιούν πολύ συχνά…Για το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται λόγος…ήθελε να κρυφτεί αλλά κάτι stars του κόμματος είχαν αντίθετη άποψη και το επανέφεραν στην αστική του νομιμότητα…

Πρέπει να πούμε, δυστυχώς,ότι η λεγόμενη Ελληνική «αστική τάξη» μετά τον Β΄ΠΠ ήταν ακόμα πιο  επικίνδυνη για τον Ελληνικό Λαό και ουσιαστικά κάποιες αιτίες από την περιβόητη «Ελληνική κρίση» ακόμα και τώρα,δεν αποτελούν αποκλειστικότητα μόνο της «σοσιαλ-η-στικής» ή της «φιλελεύθερης» και «νεοφιλελεύθερης» επιδρομής,αλλά έχουν μία καταστροφική διαχρονικότητα…

Η Ιστορία μας,όπως έχουμε πεί, επαναλαμβάνεται σαν Φάρσα και σαν Τραγωδία.

Και εξηγούμαι.

O Paul Porter ήταν ο Αμερικανός απεσταλμένος του Προέδρου Τρούμαν στην Αθήνα του 1947.

Εφτασε στην Αθήνα στις 18 Ιανουαρίου και έφυγε στις 22 Μαρτίου του ίδιου έτους.

Μέσα σε δύο μήνες γύρισε όλη την Ελλάδα και συνέταξε μία έκθεση για την Ελλάδα που δώθηκε στην δημοσιότητα τον Απρίλη του 1947.

Mad Max & Blade Runner

Γράφει ο Αμετανόητος

Το 1936,με την Κεϋνσιανή θεωρία του καπιταλιστικού συστήματος, υποστηρίχτηκε μεταξύ άλλων η άποψη, ότι θα πρέπει να εξακολουθούν να δημιουργούνται μέσα στο σύστημα θέσεις απασχόλησης.Η απασχόληση ήταν ένα τεράστιο θέμα που προβλημάτισε τον μεγάλο Βρετανό οικονομολόγο Keynes.

Tο Κραχ του ‘29 δημιούργησε πρωτόγνωρες καταστάσεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού…δεν ήταν δυνατόν να τις αγνοήσει.

Αλλωστε, δεν θα ήταν σοφό για έναν καπιταλιστή φιλελεύθερο οικονομολόγο αυτού του επιπέδου, σ’ εκείνη την καμπή της ιστορίας, να μην αρθρώσει όχι μόνο λόγο για αυτό, αλλά να ρίξει στο τραπέζι ιδέες και προτάσεις για την καταπολέμηση της φονικής ανεργίας.

Η εργασία ήταν κάτι πανάρχαιο και αποτελεί ακόμα και στις μέρες μας συστατικό ύπαρξης του ανθρωπίνου γένους.

Τότε, έφτασε στο σημείο να πεί, μεταξύ σοβαρού και αστείου,ότι σε περιόδους ανάπτυξης το κράτος θα πρέπει να θάβει μποτίλιες με χαρτονομίσματα και στην περίοδο ύφεσης θα προσλαμβάνει τους άνεργους να σκάβουν για να βρίσκουν αυτές τις μποτίλιες…

 

Ο J.M.Keynes,έδειξε με ποιόν τρόπο θα πρέπει ο κόσμος να απασχολείται, να παράγει πλούτο,να υπάρχει αποταμίευση,επενδύσεις,να έχουμε μία ισχυρή προσφορά και ζήτηση,κατανάλωση κτλ.Διατύπωσε τους βασικούς,σύγχρονους οικονομικούς νόμους και έδωσε άλλη προοπτική στον άνθρωπο,ως άνθρωπο αλλά και ως εργαζόμενο.

Τα δυτικά κράτη, υϊοθέτησαν τις προτάσεις του και ανέκαμψαν.