Δισ. επί Δις


Δισ. επί Δις

Στάθης

«Μήπως το ευρώ πέθανε το Σάββατο το απόγευμα;» αναρωτιέται ο Βρετανός δημοσιογράφος Πολ Μέισον. Δεν νομίζω, όχι ακόμα, αλλά ο υπερσυντέλικος του πράγματος έχει συμβεί. Και κατά τούτο

η Ελλάδα υφίσταται (από τώρα) τα τετελεσμένα του αύριο. Για τρίτη φορά μέσα σε έναν αιώνα, 1914-2014 (συν 1), η Γερμανία πάει να θανατώσει την Ευρώπη. Αλλά σ’ αυτό θα επανέλθουμε, ας δούμε πρώτα  τα πράγματα και τα γεγονότα.

Λίγο πριν να καταρρεύσουν  (εν τέλει) οι διαπραγματεύσεις, η πλευρά των δανειστών-δυναστών θέτει υπ’ όψιν της ελληνικής πλευράς μια τελική πρόταση (τελεσιγραφική, τύπου take or leave it) ακόμα χειρότερη απ’ όσα χείριστα είχε δεχθεί ως εκείνη τη στιγμή η ελληνική πλευρά κι ακόμα χειρότερη απ’ όσα χείριστα είχε προτείνει ως εκείνη τη στιγμή η πλευρά των εταίρων.

Ηταν πλέον φανερό ότι το παιγνίδι δεν αφορούσε πια το ποσοστό 13% ή 23% για τα ξενοδοχεία, αλλά «ότι επρόκειτο για παιχνίδι κυριαρχίας».

Το the game is over είχε φορέσει πλέον το πρόσωπό του. Και μίλησε με τη φωνή του Eurogroup. Το οποίον χωρίς να έχει θεσμική αρμοδιότητα

Συνέχεια

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα δεν έχει ανάγκη από πολίτες αλλά από δούλους


Κατερίνα Αθηνιώτη

« Ω Ευρώπη δεν είσαι παρά η συνέχιση του Βαραβά »

από μνήμης Ν. Καρούζος

Διότι η ευρώπη έθεσε κέντρο τον Μαμωνά. Το οικονομικό της κέντρο προκλητικά πλέον εγκληματεί καθώς διαχειρίζεται τον πλούτο έτσι που να δημιουργεί δύο συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών. Όχι πλούσιους και φτωχούς αλλά πλούσιους και δούλους. Είναι η αποκαλούμενη ευρώπη των δύο ταχυτήτων. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα δείχνει ότι δεν έχει ανάγκη από πολίτες αλλά από δούλους.

Όταν υποβιβάζει το καθημερινό επίπεδο των πολιτών στην αγχωτική κάλυψη των βιοτικών αναγκών (στην βάση της πυραμίδας του Maslow) τότε τον αποκλείει από την δυνατότητα να λειτουργήσει ως πολίτης, δηλαδή να παράγει πολιτισμό και κοινωνία. Ενώ ο καθημερινός βιοπαλαιστής πλήρωνε και πληρώνει φόρο ακόμα και στο τσιμπιδάκι οι οικονομικοί διαχειριστές της ευρώπης του φορτώνουν ένα χρέος που μεθοδεύτηκε από τα οικονομικά τους επιτελεία τα οποία με συγκεκριμένες οικονομικές στρατηγικές καθοδηγούσαν την πολιτική ηγεσία των κρατών μελών.

Συνέχεια

Χορηγούμενες διαφημίσεις στο facebook για το «ΝΑΙ»…


Πανικός γίνεται στα timelines του facebook με πληρωμένες διαφημίσεις υπέρ του «ΝΑΙ» στο δολοφονικό μνημόνιο που θέλουν να φορτώσουν οι δανειστές στις πλάτες μας.

Με λίγα λόγια πέφτει χρήμα, παντού και με κάθε τρόπο, από εταιρείες, κόμματα, πολιτικούς, μέσα ενημέρωσης και διάφορα «δίκτυα» για να πειστεί ο ελληνικός λαός να αυτοκτονήσει.

Ακολουθούν μόνο μερικές από αυτές τις χορηγούμενες διαφημίσεις που σώσαμε σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει για να καλέσει στη συγκέντρωση των «Μένουμε Μνημόνιο»:

Συνέχεια

ΟΧΙ άλλα «ναι σε όλα» …Από το Καστελόριζο του 2010 στο ΟΧΙ του 2015…


demonstrators-hold-a-no-banner-amid-tear-gas

Γράφει o Λεωνίδας Οικονομάκης


Απρίλης 2010, Καστελόριζο.

Ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος –ή Γιωργάκης- Παπανδρέου, ο γιος του Αντρέα και εγγονός του Γεωργίου εμφανίζεται στη ΝΕΤ (πριν την κλείσει ο Σαμαράς και την ξανανοίξει ο Τσίπρας) και με λίγα λόγια μας λέει από το λιμάνι του νησιού ότι «το καράβι μας βουλιάζει και πρέπει να απευθυνθούμε στους εταίρους μας στο ΔΝΤ και την ΕΕ η οποίοι θα μας προσφέρουν το απάνεμο λιμάνι για να το επισκευάσουμε». Φυσικά, όπως λέει και το γνωμικό, «τα καράβια είναι ασφαλή στα λιμάνια, αλλά δεν έχουν κατασκευαστεί γι’ αυτό το σκοπό». Παρόλ’αυτά, έτσι ωραία και ποιητικά ξεκίνησε ο αυτοκαταστροφικός χορός της Ελλάδας με την Τρόικα. Την ίδια Τρόικα που μετά πήγαν να μας πείσουν (και δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι ΣΥΡΙΖαίοι σε αυτό) να αποκαλούμε «θεσμούς». Τότε, τον Απρίλη του 2010, το χρέος της χώρας βρίσκονταν στο 120% του ΑΕΠ, η ανεργία στο 12%, η ανεργία των νέων στο 30%, και η αυτοκτονία ήταν σχεδόν άγνωστη λέξη.

Συνέχεια

Capital Controls…


ecb building

Ο σκορπιός άρχισε την επίθεση.

Τελικά είναι προβλέψιμος, δυστυχώς και εμείς.

Έκλεισαν τα υποκαταστήματά του στην Ελλάδα.

Οι Τράπεζες καταχρώνται την περιουσία μου και την χρησιμοποιούν για να με εκβιάσουν.

Ακούει κανένας υπέρμαχος του ψηφιακού νομίσματος και της άφρονος νομιμότητας;

Ευτυχώς που οι συμπατριώτες μου, σε μεγάλο ποσοστό, αγνόησαν τις παραινέσεις από χαζοκούτι, πολιτικούς και οικονομολόγους και απέσυραν ένα μεγάλο ποσοστό χρήματων.

Γιατί σίγουρα η απόφαση για black-out, δεν έχει καμμιά οικονομική βάση, όσο και αν θέλουν να μας πείσουν για αυτό, τα στόματα και πληκτρολόγια των μισθοφόρων.

Η απόφαση είναι καθαρά πολιτική.

Δεν ανέχονται την γνώμη μου. Το Δημοψήφισμα είναι το πρόβλημα.

Η Ευρώπη των λαών και της Δημοκρατίας δεν επιτρέπει τέτοιες πρωτοβουλίες.

Μπορεί φυσικά να γίνει δημοψήφισμα για την περίοδο ζευγαρώματος του χελιδονόψαρου, ή για το αν ο Πάπας πρέπει να είναι παντρεμένος, αλλά όταν η συζήτηση φτάσει στο χρήμα και στα δικαιώματα των αργυραμοιβών όλα σταματούν εκεί!

Κλειστές λοιπόν οι Τράπεζες.

Ο σκορπιός τσίμπησε.

Κάποιοι από εμάς έχουμε «ποτιστεί» από μικροί με το δηλητήριό του, για να έχουμε ανοσία.

Δυστυχώς οι πολιτικοί μας δεν είχαν και δεν έχουν την προνοητικότητα που είχαν οι πατεράδες και οι μανάδες μας.

http://wp.me/p1h3Tw-JM

© HeadWaiter


Aπό:

https://toufekiastoskotadi.wordpress.com/

Ροβεσπιέρος: Το αίτημα της ελευθερίας …


ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ όπου όλα τα ταπεινά και απάνθρωπα πάθη θα είναι αλυσοδεμένα, όλα τα αγαθοποιά και γενναιόδωρα πάθη αφυπνισμένα από τους νόμους. Μία τάξη πραγμάτων όπου η φιλοδοξία θα συντηρείται μόνον από την επιθυμία να αξίζει κάποιος τη δόξα και να υπηρετεί τη χώρα του, όπου οι διακρίσεις θα αναπτύσσονται εκτός του συστήματος της Ισότητας, όπου ο πολίτης θα υπακούει στην εξουσία του δικαστή, ο δικαστής θα υπακούει σε εκείνη του λαού και ο λαός θα διέπεται από αγάπη για Δικαιοσύνη.

Συνέχεια