Το λίκνο της αυτοκινητοβιομηχανίας που κήρυξε πτώχευση…

Τα 78.000 εγκαταλειμμένα κτίρια θυμίζουν τα περασμένα μεγαλεία του Ντιτρόιτ…

*******

Σημ.Αμετανόητου: Kάθε μέρα που περνάει δείχνει τα τρομερά αδιέξοδα του καζινοκαπιταλιστικού οικονομικού συστήματος που είναι σκλαβωμένες οι κοινωνίες.

Οταν είδα αυτήν τη φωτογραφία μου ήρθαν στο μυαλό οι λέξεις των Μαρξ-Ενγκελς από το «κομμουνιστικό μανιφέστο»…

[…] Η αστική τάξη υπέταξε την ύπαιθρο στην κυριαρχία της πόλης.Δημιούργησε τεράστιες πόλεις αύξησε σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό του αστικού πληθυσμού σε σύγκριση με τον αγροτικό…[…]

Και πολύ φοβάμαι ότι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη θα έχουν την τύχη του Detroit όσο αφορά τον πληθυσμό…οι μεγαλουπόλεις θα αφανιστούν.

*******

Στα μέσα του 20ού αιώνα η πρωτεύουσα του αυτοκινήτου είχε ένα όνομα: Ντιτρόιτ.

Κοιτίδα των Τριών Μεγάλων, Ford, Chrysler και General Motors, η πόλη ήταν συνώνυμη του… αυτοκινήτου σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για διεθνούς φήμης ροκ συγκροτήματα, όπως οι MC5 (Motor City 5), ή δισκογραφικές εταιρείες, όπως η θρυλική Motown Records. Εξι δεκαετίες μετά, όμως, το αυτοκίνητο «μετακόμισε». Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης οι περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες, οι οποίες προίκιζαν την πόλη με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, μεταφέρθηκαν σε άλλες αμερικανικές πολιτείες ή στην Κίνα και στη Βραζιλία. «Η αυτοκινητοβιομηχανία έπρεπε να αλλάξει, να εξελιχθεί», επισημαίνει ο Ντέιβιντ Κόουλ, γιος ενός εκ των προέδρων της General Motors.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Γιατί η Νορβηγία δεν είναι εργοστάσιο παραγωγής “χρέους”;

Γράφει ο Νίκος Κλειτσίκας

Η Ελλάδα, όπως και σχεδόν όλες οι χώρες της Νότιας Ευρώπης κι όχι μόνον, είναι ένα  εργοστάσιο παραγωγής χρέους, σε πλήρη αντίθεση με την Νορβηγία.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

.

1. Η Νορβηγία δεν αποδέχτηκε να συμμετέχει στη λεγόμενη Νομισματική Ένωση. Έχει εθνικό νόμισμα την “krone ” (νορβηγική κορόνα) και εκτυπώνεται από την ΚΡΑΤΙΚΗ (χωρίς καμία ιδιωτική συμμετοχή) Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας…

.

2. Η Νορβηγία δεν έχει ιδιωτικοποιήσει καμία κρατική Τράπεζα της χώρας (DnB NOR)…

.

3. Δεν έχει ιδιωτικοποιήσει ΚΑΜΙΑ από τις εταιρίες του ενεργειακού τομέα (Statoil, κρατική πετρελαιοειδών), (Statkraft, κρατική υδροηλεκτρική), (Norsk Hydro, αλουμινίου) και την κρατική εταιρία τηλεπικοινωνιών Telenor. Φυσικά κανείς δεν τολμάει καν ν’ αναφερθεί σε ιδιωτικοποίηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς…

.

4. Το 30% των εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο του Όσλο είναι ΚΡΑΤΙΚΕΣ…

.

5. Τα Κρατικά Ομόλογα  αποδίδουν καθαρό κι εγγυημένο επιτόκιο 6,75% στους αποταμιευτές…

.

6. Αν και είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη, δεν συμμετέχει στον ΟΠΕΚ…

.

7. Η Δημόσια Παιδεία αποτελεί επένδυση. Οι δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία φθάνουν το 6,6%, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 4,9%. 15.000 Νορβηγοί φοιτητές χρηματοδοτούνται από Κρατικό Ταμείο Σπουδών για σπουδές στο εξωτερικό και 7.000 φοιτητές για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Και όλα αυτά χωρίς να περιλαμβάνονται οι δημόσιες επενδύσεις για την Έρευνα, την Ανάπτυξη των σπουδών και παρεμφερείς δραστηριότητες…

.

8. Tο Εθνικό Σύστημα ΔΩΡΕΑΝ Δημόσιας Υγείας με το δίκτυο Νοσοκομείων και Κοινωνικές Υπηρεσίες αποτελεί κι αυτό επένδυση. Οι δημόσιες επενδύσεις στην Υγεία (νέα νοσοκομεία, προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών) κατατάσσουν τη Νορβηγία στην πρώτη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

.

9. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το 29,3% του πληθυσμού! (ο πληθυσμός της Νορβηγίας είναι περίπου 6 εκατομμύρια κάτοικοι) και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ξεκινούν από 3.000 και φθάνουν τις 5.000 ευρώ.

.

Όπως είναι κατανοητό και πασιφανές, στη Νορβηγία κανένα πολιτικό κόμμα, κίνημα, φορέας δεν ονειρεύεται, δεν κάνει καμία αναφορά, σε ζητήματα όπως του να ιδιωτικοποιηθούν οι κρατικές ή δημοτικές εταιρίες ύδρευσης, η συλλογή και επεξεργασία των απορριμμάτων (πρόκειται για καθαρά ΚΡΑΤΙΚΕΣ επιχειρήσεις).

.

Σε αντίθεση, στην Ελλάδα και τις χώρες που είναι “φορτωμένες” με το περιβόητο “δημόσιο χρέος”, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Νορβηγίας είχε μια αύξηση της τάξης του 16,5%, σε αντίθεση με τις χώρες που ιδιωτικοποιούν τα πάντα.

Εμείς με τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, που οικοδομήθηκε με τον ιδρώτα των παππούδων, των γονιών μας, όλων των Ελλήνων πολιτών, με «συγχωνεύσεις» Σχολείων, κλείσιμο Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, με ιδιωτικοποιήσεις Σιδηροδρόμων, Τραπεζών, του νερού κ.ο.κ. τι αναμένουμε;

 Πηγή, http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com

Ρητορικά και Μη, Ερωτήματα Προς Δούλους!

Acropolis World News Ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά; Το της πόλεως όλης ήθος, εχάθει; Τα ερωτήματα είναι ρητορικά και από τις 20/10/2011 που τα έγραψα κι αναρωτήθηκα μέχρι σήμερα, επιβεβαιώνεται το «ρητορικόν της ερώτησης». Απλώνεις – για την ακρίβεια, έχεις το χέρι μόνιμα απλωμένο – για όποιον θέλει να βγει από την αφρισμένη δίνη του ωκεανού και τι πετυχαίνεις; Αν δεν θέλει να το πιάσει, άφησε τον να πνιγεί, δεν είναι δική σου δουλειά, ειδικά όταν ο ίδιος δεν φωνάζει καν “βοήθεια” … Υπάρχει και αυτός που φωνάζει “βοήθεια” αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ  να τον βοηθήσεις. Άλλωστε αν είχε ελάχιστη ΘΕΛΗΣΗ, δεν θα βρισκόταν, σε αυτή την, κατ εσέ, δυσάρεστη, θέση. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να του αρέσει.Κανόνας χωρίς εξαιρέσεις …

Μην μπαίνεις ποτέ λοιπόν, ανάμεσα σε έναν παίχτη και το παιχνίδι που διάλεξε να παίξει.

Η κρίση είναι σκόπιμα και τεχνητά δημιουργημένη, Ναι σκόπιμα τα κάνουν όλα αυτά και όχι για οικονομικούς λόγους, φυσικά, είναι αντιληπτό πλέον κι από τον πλέον αδαή. Σκόπιμα έχουν φτάσει την κατάσταση στην σύγχυση και στο πουθενά… αλλά αυτό που επίσης ΣΚΟΠΙΜΑ ΠΑΡΑΒΛΈΠΟΥΜΕ, είναι πως,  βρήκαν ανοχή, αποδοχή και ηθική κατάπτωση. Μόνο στην ανυπαρξία ακεραιότητας και ηθικής, μπορεί κάποιο όν να μπει σε κατάσταση ηλιθιότητας, σύγχυσης και σχιζοφρένειας.

Μια χαρά τα λέει και λίγα λέει το άρθρο και οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες, ειδικά όταν χτυπιούνται τα σταθερά δεδομένα που συγκρατούν το ασήμαντο εγώ στην θέση του. Ο Έλληνας είναι τεμπέλης, και της “arpaxtis” κι αυτό είναι ερώτημα ρητορικό. Οι υπηρεσίες του, οι παροχές του, κάθε επαφή με το δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα του είναι της “arpaxtis”. Είναι πολύ κάτω του επιτρεπτού. Οι συνδικαλιστές του, οι πολιτικοί του, οι θρησκευτικοί ταγοί του, η δικαιοσύνη του, είναι της “arpaxtis”, της διαφθοράς. Τι να πρωτοθυμηθώ, το Βατοπέδι, την siemens, αλλά εδώ δεν είναι το θέμα οι “ άρχουσιν” αλλά οι πολίτες που εκλέγουν αυτούς. Όταν κάποιος ζει και αναπνέει σε ένα περιβάλλον “ arpaxtis” είναι επειδή είναι ο ίδιος έτσι. Δεν χρειάζεται να είσαι πυρηνικός φυσικός, για να το καταλάβεις.

Με παροχές υπηρεσιών –arpaxtis- θέλει να ζει σαν βασιλιάς χωρίς φυσικά να έχει τις ευθύνες ενός βασιλιά.

>Έτσι ξεφύτρωσαν οι εκατοντάδες πανσιόν της πλάκας, στην Σαντορίνη, στην Σκιάθο, στην Μύκονο π.χ οι τιμές ήταν ακριβότερες για τους Έλληνες και σχεδόν το ένα τρίτο για τους μη Έλληνες. Δηλ. ο Έλληνας είναι τρίτης διαλογής πελάτης στην πατρίδα του. Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα νησιά, σε όλες τις παροχές τους. Επιδιώκουν με πέντε μήνες δουλειάς να στύψουν την ζωή όσο μπορούν. Επιπλέον είναι οφθαλμοφανές πως, δεν υπάρχουν έσοδα πέρα από τον τουρισμό. δηλ. αν οι τουρίστες πάψουν να έρχονται, όπως οι Ισπανοί φέτος, πως θα ζήσουν οι εκατοντάδες πανσιόν που ξεφύτρωσαν με δάνεια από τις τράπεζες; Ρητορικό κι ετούτο το ερώτημα.

>Έτσι ψάχνεις να βρεις μαγαζί, να πιείς καφέ της προκοπής κι όχι καραβίσιο, με το κιάλι, εστιατόριο να φας και να μην δηλητηριαστείς ούτε στο σώμα ούτε στην τσέπη και πάει λέγοντας… Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο, μόνο από τις εμπειρίες μου, αλλά ΒΑΡΙΕΜΑΙ και δεν αξίζουν τον κόπο να τους δώσω ελάχιστο από τον χρόνο μου.

Ήταν πάντα έτσι ο Έλληνας; …κι αυτό το ερώτημα είναι ρητορικό … Αλλά αυτή η ροπή προς την “arpaxti” είναι το έδαφος που βρήκαν τα τραπεζικά κοράκια και έφτασαν τον κόμπο στο χτένι. Άνοιξαν την κάνουλα και μοίραζαν φρέσκο χρήμα σαν λαχταριστή τσιπούρα, ενώ γνώριζαν ήδη πως δεν θα το πάρουν από εκεί που το δίνουν αλλά από το κράτος. Δηλ. το κράτος, ο πολίτης, χρηματοδότησε τις τράπεζες να τον καταστρέψουν;!! Αυτό κι αν είναι ρητορικό ερώτημα.!!!

>Έτσι λοιπόν η κυρά Κατίνα πήγε να πάρει με ξένο χρήμα Louis Vitton, και έγινε Αικατερίνη ..και ο κυρ Θανασάκης ανακάλυψε την Tod’s, και μετονομάστηκε σε Αθανάσιος. Γέμισε το Μπουρνάζι, η Κυψέλη, το Παγκράτι με Luy Vitton… “Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς” Αμ αλλάζει ορέ ο Μανωλιός; Ρητορικό κι ετούτο.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος  είπε πως “το συμφέρον τον τραπεζών είναι το συμφέρον της Ελλάδος”.Αντιλαμβάνεσαι ποιός είναι το αφεντικό της Ελλάδος; Αυτό δεν είναι ρητορικό ερώτημα αλλά εργασία για το σπίτι. Επίσης ο ίδιος είπε το γνωστό “κυβερνάω μια χώρα διεφθαρμένη”  και πέσανε να τον φάνε, οι ηθικοί και ακέραιοι ΒΟΛΕΥΤΕΣ, σχεδόν τον λυπάμαι … !!!

Οι ανήθικοι άρχοντες, ΒΟΛΕΥΤΕΣ και οι ανήθικοι αγανακτισμένοι της πλατείας είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ. Ο Ισοκράτης μια χαρά τα λέει και είναι δυστυχώς, τραγικά επίκαιρος. Άλλωστε δεν χρησιμοποιούμε τους αφορισμούς κατά πως μας βολεύει.

(Σε έναν κόσμο με τόση αφθονία κάποιοι αποφάσισαν στον πλανήτη γη να αφήνουν μόνο το 3% του πλούτου στον κόσμο, λέει πολύ σωστά ο φίλος Άρης). Το να ζητάει κάποιος τον πλούτο, χωρίς να γνωρίζει ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ, αυτόματα τον κάνει θύμα και κατά συνέπεια καταλήγει αγανακτισμένος…

Μια ντομάτα είναι ο πλούτος, μια φέτα ψωμί με κρεμμύδι και σκόρδο είναι ο πλούτος, το λάδι και η φασολάδα είναι πολυτέλεια, αλλά ο Νεοέλληνας δεν αρκείται σε αυτά, θέλει μαζί με την ντομάτα και bufala mozzarella. Χωρίς να έχει την απαιτούμενη οικονομική παιδεία ή γνώση ή την θέληση να καταβάλει την αντίστοιχη δράση που απαιτείται για να παράγει ανάλογο αποτέλεσμα.

Έτσι ενδεικτικά θα σας πως μια εμπειρία μου, για το χρηματιστήριο. Ξυπνώντας ένα πρωί, ο Νικολάκης ο περιπτεράς, αποφάσισε να γίνει χρηματιστηριακός παίχτης (Μεγάλεεε) και να παρακολουθεί τα ανεβοκατεβάσματα ενός δείχτη. Το μόνο που του είχαν πει – και ήταν το μόνο που γνώριζε- αυτοί που τον έβαλαν να υποθηκεύσει το πατρικό του και το περίπτερο στην τράπεζα, για να γίνει “παίχτης” ήταν πως, όταν ο δείχτης ανεβαίνει θα παίρνει λεφτά, όταν κατεβαίνει θα χάνει λεφτά. Αυτός το μόνο που χρειαζόταν να κάνει, ήταν να προσεύχεται στην παναγιά, να ανάβει και κερί στην χάρη της και να αφήσει τα οικονομικά επάνω τους…

Είδε ο Νικολάκης και τους άλλους Νικολάκηδες να κάνουν το ίδιο, είχε και μια Λίτσα – τον νταλκά- που ζητούσε κάθε βράδυ, πρώτο τραπέζι πίστα και PRADA, γιατί ως γνωστόν “ο διάβολος φοράει PRADA”,  να μπει στο μάτι της φίλης της, που ο δικός της, αν και πρώην μανάβης και νυν “παίχτης”,  την έχει στα όπα όπα. Ενώ εμείς όλο στα βουνά και στις θάλασσες τριγυρνάμε και μάλιστα χωρίς 4×4 αλλά με το fiat. Άντε να πάμε να φάμε κι εμείς τους αστακούς μας που όλο με σαρδέλες την βγάζουμε…

Θεωρείτε πως η ιστορία του Νικολάκη του περιπτερά είναι φανταστική; Κάθε άλλο, ήταν απέναντι από το σπίτι μου και έζησα την δυσάρεστη εμπειρία, να του κάνουν κατάσχεση το σπίτι, το περίπτερο και το fiat. Ενώ αυτόν, τον ένοιαζε, που τον παράτησε η Λίτσα, για τον Αθανάσιο τον ασφαλιστή που παίζει το χαρτοφυλάκιο στα δάχτυλα. Για την ιστορία αναφέρω πως ο Αθανάσιος έχασε κι αυτός ότι είχε και δεν είχε, μαζί και την Λίτσα η οποία έφυγε με όλη την συλλογή της PRADA.

Η ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ είναι Ο πλούτος, Η Περί-Ουσία και η ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ αν ήταν ίδιον του πολίτη -και δη του Έλληνα- οι τράπεζες ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ οι πλατείες θα ήταν μονάχα για βόλτα και το επίπεδο ζωής άριστο.

Αλλά από την άλλη, πρέπει να γεμίσουν τα σκυλάδικα, τα μπαράκια, οι άπειρες καφετέριες, να ψωνίσουν αυτά που φοράει ο διάβολος, να καταναλώσουν από τα σουπερ μαρκετ τροφών του θανάτου και να καταθέσουν τον οβολόν τους στα σούπερ μαρκετ ψυχών, τις εκκλησίες.

Ένα σημαντικό ερώτημα -ρητορικό φυσικά- είναι γιατί αφού το !ον Μνημόνιο δεν έσωσε την Ελλάδα, ποιος και πώς εγγυάται ότι θα την σώσει το β’ γ’ ζ’ Μνημόνιο και μάλιστα με τους ίδιους ανθρώπους και την ίδια πολιτική; Ρητορικό, Ρητορικό. Οι κραυγές της δήθεν σωτηρίας που ακούγονται μοιάζουν με τις κραυγές του βοσκού που φώναζε συνεχώς «Λύκος στα πρόβατα» και όταν πραγματικά ήλθε ο λύκος κανείς δεν τον πίστεψε.

Άλλο ερώτημα – ρητορικό κι ετούτο είναι-  εάν η Ευρώπη δεν θέλει να μας «βοηθήσει» δίνοντας μας την !η δόση , γιατί έχει βάλει όρο στο μνημόνιο να μη έχουμε δικαίωμα να δανειστούμε από άλλους; ΕΕΕΕ ΓΙΑΤΙ;

Κανείς δεν διέψευσε επίσημα ή ανεπίσημα τις εταιρίες (νέες και παλαιές) λέγοντας την αλήθεια για τη συνενοχή των Γερμανών και των Γερμανικών Εταιρειών στην λεηλασία της Ελληνικής οικονομίας. Δεν έπρεπε να αναφερθούμε για το «απεχθές χρέος» που έχει συσσωρευτεί εξ αιτίας της υπερχρέωσης της Ελλάδας από τις προβληματικές συμφωνίες με τις Γερμανικές Εταιρείες; Αυτό δεν είναι ρητορικό.

Είναι καλά στημένο το παιχνίδι, πολύ πέρα από στατιστικές και κουβέντες του κάθε οικονομολόγου, σχολιαστή. Αλλά όπως έλεγε και η γιαγιά μου… «Βρίσκουν και τα κάνουν»  Μόνο όποιος είναι και ζει στην ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ μπορεί να ζήσει ΤΕΛΕΙΑ σε έναν πλανήτη που η σχιζοφρένεια και η ηλιθιότητα είναι το σταθερό δεδομένο της. Είναι αυτός που έχει την ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ, να ΑΝΕΒΕΙ μια βόλτα στο βουνό για κάστανα και αγριόμηλα όταν οι άλλοι, ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ, στις πλατείες σχιζοφρενείς-αγανακτισμένοι.

Όλα αυτά στο φυσικό επίπεδο, το μετά-φυσικό ούτε που το πλησιάζω… Δεν θα το αντέξει το εγώ σου.

Acropolis World News Ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά; Οχι φυσικά και δεν το κάνει Ελληνας, αλλά Ισπανός. Ο Juan Coderch, Ισπανός καθηγητής ελληνικών και λατινικών στο πανεπιστήμιο St. Andrews της Σκοτίας και  από το 2003 διατηρεί την ιστοσελίδα Acropolis World News και δημοσιεύει μια φορά την εβδομάδα τις κυριότερες ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά !!! Όταν χάνεις την γλώσσα σου άνθρωπε, την γλώσσα των θεών, είσαι άξιος της μοίρα σου, που δεν είναι καθόλου καλή …κι αυτό δεν είναι καν ερώτημα.  Αν αυτό δεν σου λέει τίποτα … δεν σε ενεργοποιήσει να δράσεις ανάλογα …είσαι ήδη χαμένος.

Πηγή, http://www.terrapapers.com

Ο φασισμός δεν γεννιέται, μεθοδεύεται!

( Γράφει ο Στέλιος Ελληνιάδης)

«Στον 21ο αιώνα, ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι εξωτερικός, αλλά εσωτερικός…

Αυτά που πλέον μας απειλούν –και μάλιστα ασύμμετρα- είναι το οργανωμένο έγκλημα, η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, το χάος και η βία στις πόλεις ή στην ενδοχώρα αδιακρίτως… Χρειάζεται επειγόντως ένα νέο εθνικό δόγμα που θα εντοπίσει τους εθνικούς κινδύνους και θα προσδιορίσει τα μέσα με τα οποία θα τους αντιμετωπίσει επαρκώς η χώρα.»

Πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Τα λέει όλα. Η δημοκρατική κοινωνία πρέπει να εκτιμήσει «Το δόγμα για την ασφάλεια» όπως τιτλοφορείται το αποκαλυπτικό σχόλιο.
Οι πλιατσικολόγοι της χώρας είναι ικανοί για όλα. Αντιλαμβάνονται ότι το ψέμα τους δεν μπορεί να κρατήσει επ’ άπειρον. Η πραγματικότητα, όσο κι αν προσπαθούν να τη χρυσώσουν μέσα από παραπλανητικές εξαγγελίες και υποσχέσεις, θα τους διαψεύδει όλο και περισσότερο. Μέχρι πού μπορεί να κρατήσει το παραμύθι τους; Όλοι οι δείκτες της οικονομίας είναι αρνητικοί. Όλοι! Οι μόνες αλήθειες που επιβεβαιώνονται με αδιαμφισβήτητο τρόπο είναι η αύξηση της ανεργίας, η αύξηση των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η αύξηση των κλειστών μαγαζιών και βιοτεχνιών, η αύξηση των απλήρωτων λογαριασμών της ΔΕΗ, η αύξηση των ληξιπρόθεσμων επαγγελματικών, στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, η αύξηση της μετανάστευσης των νέων και των επιστημόνων, η αύξηση των αυτοκτονιών… Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τελεία.
Οι πλιατσικολόγοι δεν θεωρούν απειλή για την ύπαρξη της χώρας τις απολύσεις, την ανεργία, τις χρεοκοπίες, τη μετανάστευση, τις αυτοκτονίες… Ούτε τους νοιάζει ποια είναι η απειλή για τη χώρα και το λαό. Τους νοιάζει να διασφαλίσουν την ανεμπόδιστη συνέχιση του πλιάτσικου. Αυτό αισθάνονται ότι απειλείται. Το πλιάτσικο, η λεηλασία. Φοβούνται μήπως ξεσηκωθούν οι πεινασμένοι, οι άστεγοι, οι απολυμένοι και τα φαντάσματα των αυτοχείρων και τους πάρουν στο κυνήγι. Αυτό θεωρούν απειλή. Και γι’ αυτή την απειλή παίρνουν τα μέτρα τους. Αυτό που ΤΑ ΝΕΑ ονομάζουν «χάος και βία στις πόλεις ή στην ενδοχώρα αδιακρίτως».
Έχουν ήδη παραβιάσει βασικές διατάξεις του Συντάγματος, έχουν υποβαθμίσει το ρόλο του Κοινοβουλίου, δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων, θέτουν περιορισμούς στην ενημέρωση και έχουν εκχωρήσει σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας σε ξένα κράτη.
Δηλαδή, η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία υπολειτουργεί, το πολίτευμα μεθοδικά μπαίνει στο γύψο.
Ο μόνος τομέας του κράτους που ενισχύεται είναι η Αστυνομία. «Η Τουρκία δεν είναι ο εχθρός που πρέπει να μας απασχολεί… ο κίνδυνος είναι εσωτερικός» αποφαίνονται ΤΑ ΝΕΑ. Η διαπλοκή μίλησε.
Η Ελλάδα με τη μικρότερη εγκληματικότητα στην Ευρώπη, έχει τη μεγαλύτερη αστυνομία. Και με το πρόσχημα των μετατάξεων θέλουν να εντάξουν στην αστυνομία άλλους 4 χιλιάδες υπαλλήλους της Δημοτικής Αστυνομίας. Γι’ αυτούς, το θέμα δεν είναι να γράφεις κλήσεις στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, το θέμα είναι να εμποδίζεις την πραγματοποίηση διαδηλώσεων διαμαρτυρίας κατά της κυβερνητικής πολιτικής.
Γι’ αυτό, το πρώτο μέτρο για τον εκσυγχρονισμό της Αστυνομίας είναι να τεθούν οι διαδηλώσεις υπό την έγκριση και ρύθμιση της αστυνομίας. Το υπέγραψε ήδη ο Δένδιας. Να μην μπορεί ο κάθε «εργατάκος και υπαλληλάκος» να κλείνει το δρόμο, κι ας μην έχει να ταΐσει τα παιδιά του.

Σταδιακός εκφασισμός
Ο Κώστας Σακκάς δεν είναι η μεγαλύτερη απειλή για το ελληνικό κράτος. Αυτό το ξέρουν και οι κότες. Προσφέρεται, όμως, για «εργαλείο». Με το χαρακτηρισμό του τρομοκράτη, σημαντικό μέρος της κοινωνία μπορεί και να συναινεί στις καταχρήσεις της εξουσίας. Ο Σακκάς είναι το μέσο για να δοκιμαστεί το σύστημα δικαίου και να ντρεσαριστεί στις νέες «απειλές». Οι «πρόθυμοι» δικαστές έκαναν ήδη αισθητή την παρουσία τους. Αποφάνθηκαν ότι ο Σακκάς μπορεί να μένει επ’ αόριστον στη φυλακή, καταστρατηγώντας για πρώτη φορά με τόσο κραυγαλέο και «νομότυπο» τρόπο το όριο που έχει θέσει η πολιτεία με το Σύνταγμά της για την προφυλάκιση κάθε πολίτη όταν συντρέχουν οι λόγοι που ρητά ορίζονται. Η υπό την πίεση της κατακραυγής και υπό όρους καθυστερημένη απελευθέρωσή του δεν αλλάζει τη μεθόδευση. Ο Σακκάς χρησιμοποιήθηκε για να ανασκευαστεί η νομική πραγματικότητα, να αμφισβητηθούν εμπράκτως και να επανακαθοριστούν με δυσμενέστερους όρους τα δικαιώματα του πολίτη.
Το ίδιο ισχύει και για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στήθηκαν πολύ γρήγορα σε διάφορα μέρη της χώρας. Δεν στήθηκαν για να μαντρώσουν 2-3 χιλιάδες μετανάστες, ατάκτως μαζεμένους από το δρόμο, προκειμένου να παραμυθιάσουν το εκλογικό τους σώμα. Αυτό είναι δευτερεύον. Πρωτίστως, στήθηκαν για να επανενταχθούν τα «κέντρα κράτησης» στη συνείδηση των πολιτών, που άκουγε με αποστροφή κάθε αναφορά σε στρατόπεδα, είτε της Μακρονήσου, είτε του Νταχάου, είτε της Σιβηρίας. Να δημιουργηθούν οι κατάλληλοι χώροι για μαζικές συλλήψεις, αφού τα κρατητήρια στα αστυνομικά τμήμα είναι μικρά. Με πρόσχημα τους μετανάστες, νομιμοποίησαν εκ νέου τα στρατόπεδα, τα έκαναν αποδεκτά και αναγκαία, για πολύ κόσμο. Ήδη μετέφεραν εκεί προσωρινά ναρκομανείς και άστεγους. Κάπως έτσι ξεκίνησε κι ο Χίτλερ, με τσιγγάνους, επαίτες και ομοφυλόφιλους. Ακολούθησαν οι αντιφρονούντες πολιτικά, οι Εβραίοι και -στην κορύφωση του ναζισμού- εκατομμύρια άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο, Έλληνες, Άγγλοι, Ρώσοι, Πολωνοί, Γιουγκοσλάβοι, ακόμα και Αμερικάνοι…
Ο Σακκάς έγινε κρατούμενος σαν τους κρατούμενους στο Γκουαντάναμο. Εκτός Δικαίου. Ο περίφημος νομικός πολιτισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλες οι αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε όλος ο ευρωαμερικανικός πολιτισμός καταρρακώνονται, για να μπορέσουν οι παρηκμασμένες ολιγαρχίες να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους. Δώδεκα χρόνια χωρίς απαγγελία κατηγορίας και χωρίς δίκη παραμένουν αλυσοδεμένοι οι κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο και τώρα πια διατρέφονται με τη βία με ειδικούς σωλήνες που διοχετεύουν την τροφή, παρά τη θέλησή τους, στα στομάχια τους. Κι ας είναι κι αυτή μια μορφή άγριου βασανισμού, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
Ξέρουμε ότι έχουν πολλάκις, στα μουλωχτά, αφήσει να παρέλθει το ανώτατο όριο των 18 μηνών προφυλάκισης που προβλέπει ο νόμος χωρίς να έχει παραπεμφθεί σε δίκη ο κατηγορούμενος προκειμένου να τον απελευθερώσουν και να εξαφανιστεί. Συνήθως, το κάνουν αυτό με μεγαλεμπόρους ναρκωτικών, που έχουν ισχυρές διασυνδέσεις στον κρατικό μηχανισμό και πολύ χρήμα για να εξαγοράσουν όποιον χρειάζεται να βάλει μια υπογραφή ή να κάνει τα στραβά μάτια.
Ο Σακκάς φωτογραφικά είναι το μέλλον της δικαιοσύνης που μαγειρεύουν. Οι πολιτικοί τους αντίπαλοι δεν θα έχουν καμία προστασία από το δικανικό σύστημα. Θα είναι έρμαιοι, στα χέρια του κράτους και των μηχανισμών, για τιμωρία, παραδειγματισμό και, κυρίως, για να τρομοκρατούνται οι πολίτες που υφίστανται τις βάρβαρες πολιτικές της ολιγαρχίας. Μην διαμαρτύρεσαι γιατί θα σε τυλίξουμε σε μια κόλλα χαρτί. Το γνωστό, από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν με τη χούντα των συνταγματαρχών.

Ο εσωτερικός κίνδυνος
Και τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών κρύβουνε πολλαπλούς στόχους.
Παλιά, η αστυνομία ήταν ειδικευμένη στο να παρακολουθεί και να μαζεύει, όποτε χρειαζόταν, τους αριστερούς μαζικά. Χίλιους-χίλιους. Στα χρόνια της δημοκρατίας, αυτό εξέλειπε, για να επανέλθει οξύτερα καθώς η ολιγαρχία οδηγούσε τη χώρα στη φτώχεια και την ταπείνωση. Θυμόμαστε τις μαζικές συλλήψεις σε διαδηλώσεις, στο Πολυτεχνείο και σε συγκεντρώσεις. 500 άτομα μάζεψαν μία φορά στο Πολυτεχνείο, χωρίς να τους απαγγείλουν κατηγορίες, μόνο για λίγες ώρες. Κι άλλους τόσους σε μια διαδήλωση στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Για φακέλωμα και για «πρόβα».
Με τους μετανάστες, ο μηχανισμός καταστολής προσανατολίζεται και ασκείται. Όχι στη δίωξη του κοινού εγκλήματος, των εγκληματικών συμμοριών, των μεγάλων καταχραστών, των εμπόρων ναρκωτικών. Το επαναλαμβανόμενο σε καθημερινή βάση πογκρόμ, οι αναίτιες συλλήψεις αθώων ανθρώπων, επί της ουσίας, είναι «γενική πρόβα». Να εξασκούνται οι αστυνομικοί στις μαζικές συλλήψεις, χιλιάδων ανθρώπων μέσα σε ώρες, μέσα λίγες μέρες. 85 χιλιάδες μετανάστες μελαμψού χρώματος συνέλαβαν εξαπολύοντας οργανωμένα πογκρόμ. Ούτε καν μετανάστες γενικώς. Μόνο μελαμψούς, μαυριδερούς, για να υπάρχει στοχοπροσήλωση, όπως παλιά με τους κομμουνιστές. Όχι για να βρουν τους 5 χιλιάδες που δεν είχαν χαρτιά. Αυτούς τους έβρισκαν από τη στιγμή που τους σταματούσαν και τους έλεγχαν στο δρόμο. Πρέπει να πιάνουν ομαδικά όποιους μοιάζουν με μετανάστη από την Ασία και την Αφρική, να τους φορτώνουν σε λεωφορεία, να τους μεταφέρουν σε τόπους κράτησης, να τους περνούν από εξακρίβωση, να τους φυλακίζουν για λίγο ή πολύ κ.λπ. Οι δυνάμεις καταστολής πρέπει να εξασκούνται σ’ αυτό. Ακόμα και οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια σε βάρος «λαθρομεταναστών», στους δρόμους, τα κελιά ή τα σύνορα, «συνηθίζουν» την κοινή γνώμη στα εγκλήματα που διαπράττουν οι κρατικοί υπάλληλοι και διαμορφώνουν το κατάλληλο νομικό πλαίσιο κάλυψης των κακουργηματικών πράξεων των οργάνων της τάξης και της πολιτικής τους ηγεσίας. Ήδη, κατά κανόνα, τα δικαστήρια αθωώνουν τους ένστολους κακοποιούς.
Οι σκουρόχρωμοι μετανάστες προσφέρονται για πειραματόζωα. Φτωχοί, μόνοι κι έρημοι, ποιος δικαστής θα τους προστατέψει και ποιος νόμος. Το ζητούμενο είναι να μπορεί να εφαρμοστεί ένα μεγαλύτερο σχέδιο μεταφοράς δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, πολιτών σε ειδικούς χώρους κράτησης, εάν επικρατήσει «χάος στη χώρα» όπως γράφουν ΤΑ ΝΕΑ. Κι ένα χάος, μια καλά οργανωμένη πολιτεία, με έτοιμη αστυνομία και βοηθητικό παρακράτος, μπορεί να το δημιουργήσει, όταν η ολιγαρχία το χρειαστεί, αλλά πρέπει και να μπορεί να μαντρώσει τους χιλιάδες πρωταίτιους, τους ταραξίες, τους χαοτικούς διαδηλωτές, δηλαδή τις στρατιές των απολυμένων, ανέργων, αστέγων, φτωχών και ταπεινωμένων πολιτών που πάνω από ένα όριο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ξεσπάσουν.
Όταν τα δακρυγόνα, η φοβία και οι επιστρατεύσεις , άλλο ένα καθαρά στρατιωτικοφασιστικό μέτρο, δεν θα είναι αρκετά για να συγκρατήσουν την οργή των εργαζομένων που φτωχοποιούνται, απολύονται και ταπεινώνονται, ο μηχανισμός πρέπει να είναι έτοιμος για την καταστολή, τουρκικού, αιγυπτιακού ή ελληνικού τύπου.
Γιατί, ο κίνδυνος είναι εσωτερικός, όπως λένε και ΤΑ ΝΕΑ.

Πηγή,http://edromos.gr