ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ: ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 1996

του Α.Δεδουσόπουλου

Το Κείμενο αυτό είναι παλιό. Παρουσιάστηκε σε μια ημερίδα το 1996 και δημοσιεύτηκε ένα χρόνο μετά στο Μορφές Κοινωνικού Αποκλεισμού και Μηχανισμοί Παραγωγής του
Το έφερε στη μνήμη μου μια φωτογραφία παρμένη από το αλμπουμ της Βάνας Φωτοπούλου. Την ευχαριστώ και για το δάνειο και για την αναβίωση της μνήμης

Θα ήθελα να ξεκινήσω την εισήγησή μου προτείνοντας ορισμένες θέσεις διατυπωμένες με αξιωματικό τρόπο. Ο λόγος που διατυπώνω αξιωματικά – δηλαδή, αποφεύγοντας να υπεισέλθω σε μια αναλυτική επιχειρηματολογία για τη θεμελίωσή τους – τις θέσεις αυτές αφορά την οικονομία του κειμένου, αλλά, ταυτοχρόνως, έχω την αίσθηση ότι, σε κάποιο βαθμό, ανακεφαλαιώνουν πορίσματα ή υποθέσεις εργασίας των περισσότερων εισηγήσεων που έχουν παρουσιασθεί στην ημερίδα μέχρι στιγμής.

Θέση Πρώτη:   Ζούμε σε κοινωνίες που υπόκεινται σε πλήθος διαιρέσεων και κατακερματισμών, απαραίτητος όρος ύπαρξης, όμως, των οποίων (κοινωνιών) είναι η ομογενοποίηση, μια ομογενοποίηση που εγκαλεί τα υποκείμενα ως μονάδες – άτομα-ιδιώτες – και ταυτοχρόνως ως μέρη του κοινωνικού συνόλου με την επίκλιση, συνήθως, ιδεολογικών ενοποιητικών στοιχείων που καλούνται να ενοποιήσουν το κατατμημένο και να ομογενοποιήσουν το ετερογενές.

Θέση Δεύτερη: Η αδυναμία ατόμων ή ομάδων να αποδεχθούν την ισχύ αυτών των ενοποιητικών στοιχείων ή των διαδικασιών ομογενοποίησης αντιμετωπίζεται ως παράβαση, γεγονός που δημιουργεί τις προϋποθέσεις αποκλεισμού των ατόμων και των ομάδων από την κοινωνική ζωή ή από εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.

Fed εναντίον Deutsche Bank

 

---

 σημ.Αμετανόητου: Κάποτε γράφαμε,τότε το 2010, ότι οι Γερμανικές τράπεζες είναι οι πιό πτωχευμένες με δείκτη μόχλευσης το 60 που αναφέρει ο Καισάριος…και οι Ελληνικές ήταν όντως πιό «συμμαζεμένες» με μόχλευση γύρω στο 35…αυτά μας τα έλεγε ο καθηγητής Βεργόπουλος και ήταν δύσκολο να τον πιστέψουμε.Αλλά ήταν έτσι ακριβώς.!!!

---

του Γ.Καισάριου

Εδώ και αρκετά χρόνια έχω βάλει στο στόχαστρο κριτικής τη γερμανική Deutsche Bank. Όχι διότι έχω κάτι ιδιαίτερο με τους Γερμανούς, αλλά διότι δεν μπορώ να καταλάβω πως λειτουργεί μια τράπεζα με τόση μεγάλη μόχλευση. Στο παρελθόν, όπως έχω γράψει, η μόχλευση της τράπεζας είχε φτάσει και έως τα 60, αν και σήμερα είναι κοντά στο 40 από ό,τι έχω καταλάβει.

Από ό,τι φαίνεται, το ίδιο ερώτημα πρέπει να είχε και η Αμερικανική Fed. Σε ένα αποκαλυπτικό γράμμα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην Wall Street Journal, η Federal Reserve Bank of New York  ασκεί κριτική στη διοίκηση των θυγατρικών εταιρειών της Deutsche Bank στις ΗΠΑ, όπου μεταξύ άλλων λέει:

Η Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης (FRBNY) προέβη σε αναθεώρηση των επιλεγμένων ρυθμιστικών αναφορών που υποβάλλονται από την Deutsche Bank Trust Corporation (DBTC) και την Deutsche Bank AG υποκατάστημα της Νέας Υόρκης (DBNY), συλλογικά (DB) της 31ης Μαρτίου 2013. Στόχος μας ήταν η αξιολόγηση της ακρίβειας των κανονιστικών εκθέσεων, η αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης για τις διαδικασίες υποβολής εκθέσεων, και η πρόοδος στην αντιμετώπιση ζητημάτων που εντοπίστηκαν κατά την τελευταία αναθεώρηση που πραγματοποιήθηκε το 2007.

Nα σας πούμε εμείς «ποιος μας παίρνει το χρυσοφόρο πυρίτη»!

Φωτογραφία: το χρυσοφόρο τέλμα της Ολυμπιάδας

Στο protagon.gr αναρτήθηκε άρθρο με τίτλο  «Ποιος μας παίρνει τον χρυσοφόρο πυρίτη» του κ. Πέτρου Τζεφέρη, δρ. μεταλλειολόγου-μεταλλουργού μηχανικού και προΐσταμένου της Διεύθυνσης Πολιτικής Ορυκτών Πρώτων Υλών του ΥΠΕΚΑ. Ο συγγραφέας εκφράζει το παράπονό του που η μεταλλουργική επεξεργασία του συμπυκνώματος χρυσοφόρου πυρίτη που παράγει η Ελληνικός Χρυσός στην Ολυμπιάδα γίνεται στην Κίνα με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην εισπράττει ούτε ένα ευρώ από τον χρυσό και τον άργυρο που περιέχει.

Της αξιολόγησης το κάγκελο!

 

Την άποψή μας για τη νεοφιλελεύθερη εμμονή της μέτρησης, αξιολόγησης και κατάταξης των πάντων, όσων μπορούν και όσων αντικειμενικά δεν μπορούν να καταταχθούν σε αμερόληπτες ιεραρχικές δομές, την έχουμε  εκφράσει πολλάκις και δεν θα την επαναλάβουμε.

Επί του παρόντος όμως, μιας και η επικείμενη εξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων βρίσκεται ήδη στο προσκήνιο ας δούμε από πιο κοντά περί τίνος πρόκειται. Τι γνωρίζουμε όμως; Ελάχιστα, όχι γιατί μάς το κρύβουν, αλλά γιατί δεν υπάρχει και τίποτε συγκεκριμένο να γνωρίσουμε. Πέρα από πυρέσουσσες παραθυράτες αντιπαραθέσεις για το αν η αξιολόγηση οδηγεί ή όχι σε απολύσεις, αντιπαράθεση για το φύλο των αγγέλων τελικά, γιατί η συγκυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο σ’ αυτή τη φάση να το παραδεχτεί, και γιατί η αντιπολίτευση δεν έχει κανένα σημάδι που να το αποδεικνύει, τίποτε επί της ουσίας δεν έχει λεχθεί, για το ποιος δηλαδή θα αξιολογεί και για το ποια θα είναι τα κριτήρια της αξιολόγησης, τα οποία και αποτελούν την πεμπτουσία της αξιολογητικής διαδικασίας.

Γιατί η ισλαμοφοβία πηγαίνει χέρι χέρι με τον αντισημιτισμό;

Η τάση δεν είναι καινούργια. Οι φασίστες όλων των αποχρώσεων, από σεμνούς πατριώτες και αγνούς εθνικιστές μέχρι τα έσχατα μείγματα ελληνορθοδόξων και νεοναζί, σιχαίνονται τόσο τους Εβραίους (στη φαντασία τους ως ενιαίο σύνολο, «έθνος» ή «φυλή») όσο και κάθε άνθρωπο που προέρχεται από χώρα της Β. Αφρικής και της Ασίας με ισχυρό ισλαμικό στοιχείο στην κουλτούρα της.

Τρανή ανακεφαλαίωση όλου αυτού του ιδεολογικού αχταρμά έχει κάνει ο εκ των θεωρητικών του ελλαδικού νεοναζισμού, Κωνσταντίνος Πλεύρης, το 2009 σε ομιλία του στον «Πατριωτικό Σύλλογο Θερμοπύλες» (28:37 του βίντεο) – αγαπημένο στέκι επίσης του Σπυρίδωνα («Άδωνι») Γεωργιάδη, τότε στελέχους και βουλευτή του ΛάΟΣ και σήμερα της Νέας Δημοκρατίας.

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ; (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΚΟΥΣΕ, ΝΙΚΑΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΑΕΙ)

Ενα εκλεγμένο σκουπίδι, βουλευτής της Νέας Δικτατορίας, δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, ότι μπορείς να ζήσεις και με μια σόμπα στο χωριό. Είχε και δίκιο και άδικο. Δικαιώνεται ότι στον καπιταλισμό το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, απλά έπεσε λίγο έξω στις λεπτομέρειες: Δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό. Ο θάνατος της τετραπληγικής γυναίκας στην Κρήτη, επειδή η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα που τη κρατούσε στη ζωή με μηχανική υποστήριξη, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ενα άλλο εκλεγμένο σκουπίδι, δήλωνε πριν λίγες μέρες ότι «σαφώς και δε μπορεί να φορολογήσει ο Σαμαράς τους πλούσιους, εδώ δε μπορεί να το κάνει ο Ομπάμα». Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, δικαιώνει αυτή την δήλωση, δε χρειάζονται παραδείγματα. Ας ρωτήσουμε τους εφοπλιστές, για την αναγκαιότητα και τη συμβολή των οποίων στην Ελληνική Οικονομία έσκουζαν κάθε τόσο τα φυλακισμένα φασιστοειδή, μεταξύ άλλων. Όλοι αυτοί ξέχασαν δύο λεξούλες μόνο, οι οποίες είναι «Στον Καπιταλισμό». Στον Καπιταλισμό είναι που οι πλούσιοι δεν φορολογούνται, καλούμενοι οι υπόλοιποι να πεθάνουν για τα υπερκέρδη τους. Και ο Καπιταλισμός δεν είναι όυτε φυσικό φαινόμενο, ούτε αναπόφευκτη πραγματικότητα. ‘Ενας τρόπος οργάνωσης της Οικονομίας είναι, που επηρεάζει τα πάντα, απο πολιτική μέχρι κουλτούρα. Επηρεάζει λέγεται μέχρι και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, κάνοντας τους αυτοκτονομελαγχολικούς μιζεροαπαθείς, γιατί πως αλλιώς λέγεται κάποιος που ακούει ένα εκλεγμένο σκουπίδι να του λέει στα ίσα ότι εσύ θα πληρώνεις και θα πεθαίνεις για τους πλούσιους, και η αντίδραση του να είναι η ψήφος του σε αυτόν; (Τον τηλεπωλητή δε τον ψηφίζει μόνο ο νεοδημοκράτης, τον ψήφισε κι αυτός που ψήφισε Πασοκ-δημαρ-ποταμι-λαος-αποχη κλπ. Δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία. Δε χρειάζεται να αποδείξω, πιστεύω ότι αυτό δεν είναι σόφισμα, αλλά απλή λογική, καταλάβαινόμαστε)