του Κ.Μελά
Όπως είναι γνωστό, ο MarioDraghiυποσχέθηκε μέχρι 1 τρις ευρώ φρέσκο νέο χρήμα για την πραγματική οικονομία με τις αποφάσεις της 5ης Ιουνίου. Σε άρθρο μας (Κ. Μελάς, Οι πρώτες εκτιμήσεις για τα μέτρα της ΕΚΤ, http://www.kostasmelas.gr/2014/06/blog-post_3012.html) είχαμε σημειώσει ότι το βασικό πρόβλημα των μέτρων ήταν οι δυσκολίες του διαύλου μέσω του οποίου η προσφερόμενη ρευστότητα θα φθάσει στον επιλεγέντα ως επιθυμητό στόχο. Ο δίαυλος είναι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και ο στόχος η πραγματική οικονομία. Εκτός των γενικών προβλημάτων άσκησης της νομισματικής πολιτικής που δημιουργούνται σε παρόμοιες περιπτώσεις, οι τεχνικές λεπτομέρειες που καθορίζουν επακριβώς τον τρόπο άσκησης της νομισματικής πολιτικής (ECB, Modalitiesofthetargetedlonger-termrefinancingoperations, 3 July 2014) δημιούργησαν επιπλέον ζητήματα που συνδέονται, σχεδόν ευθέως, με την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής και την επίτευξη του βασικού στόχου. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα αναφέρονται στο προαναφερόμενο κείμενο διατυπώνονται οι εξής παρατηρήσεις.
Πρώτον, δεν υπάρχουν , ας το ονομάσουμε «υποχρεωτικές οδοί» έτσι ώστε το προσφερόμενο χρήμα να φθάσει στην πραγματική αγορά, δηλαδή στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά. Κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τη θεσμική λειτουργία του Ευρωσυστήματος. Η νομισματική πολιτική δεν ασκείται μέσω διοικητικών αποφάσεων καθορισμού της πιστωτικής επέκτασης. Συνέχεια