Ο Mads Gilbert, ήταν καθηγητής ιατρικής και Διευθυντής Κλινικής Επειγόντων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας. Τα παράτησε όλα και είπε να τιμήσει τον όρκο του Ιπποκράτη. Τώρα βρίσκεται στη Γάζα.
Ζει μέσα στις φλόγες του πολέμου. Προσπαθεί να σώσει ζωές. Άλλοτε τα καταφέρνει και άλλοτε μικρά παιδιά γεμάτα τρύπες από θραύσματα σπαρταρούν και πεθαίνουν μέσα στα χέρια του. Ο επιθανάτιος ρόγχος στοιχειώνει στα αυτιά του. Το αίμα πότισε τα πράσινα χειρουργικά του ρούχα. Η μυρωδιά του, άφησε την στάμπα της στα ρουθούνια του.
Ο δρ Gilbert, δεν άντεξε. Τόσος θάνατος, τόσο αίμα, τόσος πόνος, τόσο κλάμα. Αποφάσισε να γράψει μια επιστολή και να την στείλει στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, αλλά και σε κάθε άνθρωπο που μπορεί να βοηθήσει.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αγαπητέ Πρόεδρε, Αγαπητοί φίλοι
Η χθεσινή νύχτα ήταν ακραία. Η χερσαία εισβολή στη Γάζα είχε σαν αποτέλεσμα ολόκληρα φορτία από ακρωτηριασμένους, διαμελισμένους, αιμμοραγούντες, με επιθανάτιους σπασμούς…. άνθρωποι όλων των ηλικιών, αθώοι πολίτες και παιδιά, τραυματισμένοι ή νεκροί…
Οι ήρωες των ασθενοφόρων και όλων των νοσοκομείων της Γάζας εργάζονται σε βάρδιες από 12 έως 24 ώρες, χλωμοί από κούραση από τον απάνθρωπο φόρτο εργασίας , απλήρωτοι τους τελευταίους 4 μήνες. Προσπαθούν να περιθάλψουν αλλά κυρίως να καταλάβουν γιατί όλο αυτό το χάος από σώματα που άλλα περπατούν, άλλα όχι, από όργανα , από διαμελισμένα άκρα σε διαφορετικά μεγέθη , από σώματα που αναπνέουν και που δεν αναπνέουν, που αιμορραγούν ή δεν αιμορραγούν…και που είναι ΆΝΘΡΩΠΟΙ.