Eξαφανιστηκε.
Απελευθερωθηκε.
Δεν υπηρχε λευκοτερο δωματιο απο το δικο του.
Εγκλωβισμος η μονη αληθεια.
Κυλησε η Ανατολη διχως να το καταλαβει.
Μαυρη καμπαρντινα της εφηβειας, ενα μονιμο ρουχο,
σταζουν στο μετωπο
παραξενες σταγονες απο το ταβανι….τα τζαμια..
δεν υπηρχα ποτε
φοβαμαι πως τωρα ηρθε η ωρα
οσο και να σε αγαπω
μια φωνη θα λεει ΠΡΟΧΩΡΑ
στου κεραυνου τη ραχη
ενα ατιθασο εγω
μοιαζει με εγκλωβισμο
μονη αληθεια……. μονο λαθη.
Daily Archives: 09/07/2014
Μετά το χειρουργείο…
Δεν είναι λίγες οι φορές που η σημερινή πραγματικότητα μου θυμίζει την προ-GAPεποχή.
” Η οικονομία της χώρας είναι ακμάζουσα”, “Κόμβος το EL. Venizelos” “20.000.000 τουρίστες” ” Η σταθερότητα κυβέρνησης και Τραπεζών θεμέλιο για την ανάπτυξη,” “Η Τριμερής Επιτροπή θα επισκεφτεί την χώρα” “Έρχονται μειώσεις στην φορολογία”.
Η προ-GAPεποχή, αυτή η γεμάτη αισιοδοξία περηφάνια και ισχυρή οικονομία, μέχρι που χωρίς προειδοποίηση χτύπησε το καμπανάκι του margin call.
ΝΑΤΟΪΚΟΙ FRANKESTAIN
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ
Olga Whyber: Αν κρίνω και από την επικαιρότητα των ειδήσεων, θα έχουμε και νέο εμπόρευμα… Ή υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κατάσταση;
Serhiy Vlasenko: Όχι βέβαια, η πολιτική των δυτικών εταίρων είναι ακριβώς η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών που θα μας επιτρέψουν την καλή ποσότητα και ποιότητα του προϊόντος…
Olga Whyber : Σεργκέι… σε προειδοποιώ. Στο τελευταίο φορτίο τα προϊόντα ήταν πολύ χαμηλής ποιότητας και αρκετά κομμάτια πήγαν στα απόβλητα… Ένας πελάτης ήταν δυστυχισμένος. Πρέπει άμεσα να τον αποκαταστήσετε. … για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα των ελαττωματικών προϊόντων, ας αρχίσουμε να δουλεύουμε όπως πριν. Να γίνεται η “αποσυναρμολόγηση” όσο είναι ακόμη ζωντανοί .
Olga Whyber προς Semen Sementchenko: Ψάξτε για περισσότερα κομμάτια, ώστε να έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε το καλύτερο…
Ουκ επ’άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος
Γ. Σ. Πρεβελάκης
Στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, μέσα σε ένα κλίμα δυτικής ευφορίας, το άρθρο του Samuel Huntington το 1993 για την «Σύγκρουση των Πολιτισμών», δηλαδή την σύγκρουση των θρησκειών, προκάλεσε βίαιες αντιδράσεις από το ακαδημαϊκό κατεστημένο στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη. Ακολούθησαν οι πόλεμοι στα Βαλκάνια και, κυρίως, η επίθεση στους διδύμους πύργους· η δυτική αισιοδοξία περιορίστηκε, καθώς εμφανίστηκαν ερωτήματα και αμφιβολίες.
Ο Huntington και η θεωρία του εξακολουθούν να βάλλονται –προς εξορκισμόν ; Μετά είκοσι έτη, ο κόσμος τείνει να διαμορφωθεί κατά τις προβλέψεις του. Από τον Καύκασο ώς τον Νείλο, από τις ερήμους της βόρειας Αφρικής ώς τις κεντρο-ασιατικές στέππες, εξαπλώνεται ένα κύμα θρησκευτικής έξαρσης, το οποίο καθορίζει την πολιτική ατζέντα επαναστάσεων και αντεπαναστάσεων.
Γιατί δεν κουνιέται φύλλο; Συμπέρασμα…
Του Κωνσταντίνου Πουλή
Όποιος έχει ταρακουνήσει έναν καταθλιπτικό φίλο από τους ώμους, ξέρει πόσο μάταιο είναι μερικές φορές να επιτίθεσαι στον παραιτημένο γιατί είναι παραιτημένος. Όμως αυτή η σκέψη είναι η πιο επείγουσα σκέψη της περιόδου. Αν κανείς απαριθμούσε, τον Γενάρη του 2010, τα μέτρα που πήραν οι διαδοχικές κυβερνήσεις μετά την υπαγωγή μας στον λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης», θα ήταν αδύνατο να προβλέψει πως μια τέτοια επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα θα προσπερνούσε τελικά, έστω με φθορές, τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ο καθένας μας σκέφτεται και προτείνει κάποιες απαντήσεις για το πώς έγινε αυτό. Αποφασίσαμε στο TPP να επιχειρήσουμε μια συστηματοποίηση αυτής της συζήτησης. Αν το ερώτημα είναι πώς τολμούν οι κυβερνώντες, η απάντηση είναι απλή: κανείς δεν τους σταμάτησε. Αν όμως θέσουμε το ερώτημα πώς εξηγείται η ανοχή των θυμάτων, το ζήτημα γίνεται απείρως πολυπλοκότερο αλλά και πιο ενδιαφέρον
Μικρή ΔΕΗ» σήμερα, Μικρή Ελλάδα αύριο…
Μπορεί να νομίζετε ότι αυτά που λέει η Φλώρα Παπαδέδε είναι «αριστερά». Κάνετε λάθος. Λέω τα ίδια πράγματα και δεν δηλώνω «αριστερός». Η ΔΕΗ ήταν βιώσιμη επειδή ήταν ενιαία, είχε ικανό «μέγεθος» ήταν χρηματοδοτήσιμη. Ναι, ήταν κρατικό μονοπώλιο, αλλά όσο το κρατικό μονοπώλιο είχε «πολιτική» ατζέντα, φρόντιζε οι τιμές του ρεύματος να μην είναι στα ουράνια. Ναι, ήταν κρατικό μονοπώλιο, αλλά μόνο με την ΔΕΗ αποκτήσαμε βιομηχανία, και μόνο η βιομηχανία συντηρεί μια ΔΕΗ και επομένως υπάρχει σχετικά φτηνό ρεύμα για όλους. Και χωρίς βιομηχανία θα είμαστε ή ζητιάνοι ή μετανάστες. Μπορεί η ΔΕΗ να μην υπήρξε «τέλεια» και οι διοικήσεις της από το Πασοκ και μετά να έφεραν τα ήθη του «είπαμε ένα δωράκι αλλά όχι 500 εκατομμύρια»
Επιτάφιος Για Έναν Μέτριο Άνθρωπο…
Δεν θα νικήσουμε. Το ξέρουμε τώρα πια. Όμως γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται και να ηττηθούμε.
Γιατί δεν υπάρχει ήττα ή νίκη στην ιστορία. Οι προσπάθειες μας είναι μικρά κύματα στον ωκεανό της. Χρειάζονται πάντα οι υποχωρήσεις για να υπάρξουν διεκδικήσεις.
Δεν θα νικήσουμε. Ούτε θα ηττηθούμε. Ποιοι να νικήσουν; Και ποιοι να ηττηθούν;
