από την Pen Tri
Από τις προσφυγικές πολυκατοικίες της Λεωφόρου Αλεξάνδρας περνάω σχεδόν καθημερινά. Κάθε φορά έκανα την ίδια σκέψη, να έρθω μια μέρα με τη φωτογραφική να τραβήξω. Πάντα μια δεύτερη σκέψη με εμπόδιζε. Πόσοι και αν έχουν φωτογραφήσει εδώ, πόσο θα ενοχλήσει η παρουσία μου, πως θα μου φαινόταν αν το σπίτι που ζούσα το έβλεπαν σαν αξιοθέατο και πόσο μάλλον αξιοπερίεργο.
Ξεκίνησα απλά να κάνω μια βόλτα και να χωθώ στα στενά της παλιάς προσφυγικής πολιτείας. Το πρώτο χαμόγελο με προκάλεσε να ξεθαρρέψω και να βγάλω τη μηχανή από την τσάντα. Το δεύτερο που συνοδεύτηκε από μια γλυκιά καλημέρα άφησε πίσω μου όλους τους ενδοιασμούς. Και τελικά αποφάσισα πως δεν ήταν η μέρα που φωτογράφισα στα προσφυγικά αλλά αυτή που αντάλλαξα τις πιο πολλές χαμογελαστές καλημέρες.
απέραντο γαλάζιο 