H Ντοστογιέφσκια Επιληψία Και Άλλοι Τρελοί Καλλιτέχνες…

«[…] Την ίδια περίοδο (αναφέρεται στην περίοδο που κυβερνούσε τη Σοβιετική Ένωση ο Στάλιν) ο Ντοστογιέφσκι είχε τεθεί υπό απαγόρευση, για τον «απαράδεχτο αστικό μυστικισμό του και τη μανία του να αποκαλύπτει εξαντλητικά την παθιασμένη υποκειμενικότητα, τον σκοτεινό εσωτερικό κόσμο και τη νοσηρή θεοληψία των απίθανα εγωκεντρικών ηρώων του», σύμφωνα με τη χαρακτηριστική φράση του αρχηγέτη του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, Σντάνωφ.»

                                       Από την εισαγωγή σε μια συλλογή διηγημάτων του Τσέχωφ

–

Θα το παραδεχτώ δημοσίως και ευθαρσώς ότι δεν έχω διαβάσει ακόμα τους αδελφούς Καραμαζώφ. Έχω αγγίξει πολλές φορές τη “ράχη” τους, στη δημοτική βιβλιοθήκη, αλλά δεν τους κατέβασα από το ράφι (αναφέρομαι στους αδελφούς τόμους).

Μια φορά πήγα αποφασισμένος, πιστεύοντας ότι είχε έρθει η ώρα. Αλλά έκανα λάθος. Ο πρώτος τόμος έλειπε. Κάποιος άλλος αναγνώστης αποφάσισε για μένα: “Δεν είσαι έτοιμος”.
Διάβασα άλλα βιβλία του, όμως αυτό το συγκεκριμένο αρνείται να με δεχτεί.

–

Ο αναγνώστης δεν είναι λωτοφάγος. Δεν διαβάζει για να ξεχαστεί. Διαβάζει για να ζήσει. Και αν προσπαθήσεις να ζήσεις ένα βιβλίο για το οποίο δεν είσαι έτοιμος, τότε ο οργανισμός σου το αποβάλλει, σαν ακατάλληλο μόσχευμα.

Κάτι τέτοιο έπαθα όταν ξεκίνησα να διαβάζω το “Δρ. Ζιβάγκο”, σε μια στιγμή της ζωής μου που δεν είχα την κατάλληλη διάθεση και υπομονή. Μετά από δέκα σελίδες δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος-ήταν-ποιος, αφού όλα εκείνα τα παράξενα τριπλά ρωσικά ονόματα είχαν μπλεχτεί μέσα στο μυαλό μου.

Μιχάλης Σάλλας (10) Το προδιαγεγραμμένο σχέδιο για την Κύπρο… – Μιχάλης Σάλλας (11) Η ληστεία ολοκληρώνεται…

Ο Δημήτρης Χριστόφιας με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέυ

---

(10) Το προδιαγεγραμμένο σχέδιο για την Κύπρο

Στις 23 Φεβρουαρίου 2015, η βερολινέζικη εφημερίδα Der Tagesspiegel δημοσίευσε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ τού σπουδαίου ερευνητή δημοσιογράφου Χάραλντ Σούμαν, με υπέρτιτλο «Η τρόικα στην Κύπρο» και τίτλο «Αξιωματούχοι της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. ληστεύουν δισ.«. Σύμφωνα με τον Σούμαν, η απόφαση των «μεγάλων κεφαλιών» για την αρπαγή από τις κυπριακές τράπεζες των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα είχε παρθεί πολύ πριν η κυπριακή κυβέρνηση προσφύγει για βοήθεια στους «θεσμούς». Όπως γράφει ο ίδιος, «ήδη από τον Ιανουάριο του 2013, πριν τις εκλογές στην Κύπρο, εξετάστηκε στην ΕΚΤ το σενάριο της «ακούσιας» διαίρεσης των κυπριακών τραπεζών». Προσωπικά, θα μετέθετα αυτό το χρονικό σημείο πολύ νωρίτερα, ίσως και έναν ολόκληρο χρόνο πριν. Παρακολουθείστε την σκέψη μου:

Τον Μάρτιο του 2011, η Λαϊκή Τράπεζα (η γνωστή μας Marfin Popular Bank) εμφανίζει σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο επιδεινώνεται σε τραγικό βαθμό από το «κούρεμα» του Βενιζέλου. Τον Σεπτέμβριο της ίδια χρονιάς, η τράπεζα προσφεύγει στην Κεντρική Τράπεζα Κύπρου (ΚΤΚ) και ζητάει ενίσχυση από τον Μηχανισμό Επείγουσας Ρευστότητας (ELA). Όμως, η ΚΤΚ θεωρεί ότι το υποβαλλόμενο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης είναι ανεπαρκές και ενημερώνει τον τότε πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια ότι η Λαϊκή είναι ουσιαστικά πτωχευμένη. Ο Χριστόφιας απευθύνεται στην ΕΚΤ και στην Κομμισσιόν ζητώντας βοήθεια και εισπράττει απάντηση α λα ελληνικά: υπογράψτε μνημόνιο και θα σας βοηθήσουμε.

Ο κύπριος πρόεδρος δεν θέλει με τίποτε να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης (EFSF) επειδή βλέπει ότι το μνημόνιο που ζητούν οι «θεσμοί» θα είναι καταστροφικό για την χώρα του. Στις 25 Οκτωβρίου 2011, συγκαλεί έκτακτο υπουργικό συμβούλιο, όπου ανακοινώνει την πρόθεσή του να εθνικοποιήσει την τράπεζα, αδιαφορώντας για τις συστάσεις των ευρωπαίων. Η μικρή Κύπρος τολμά να υψώνει το ανάστημά της και να φέρνει αντιρρήσεις στον κεντρικά σχεδιασμένο νεοφιλελεύθερο σχεδιασμό τής Ευρώπης. Οι Βρυξέλλες βγάζουν σπυράκια.

O ΑΡΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ…

Η ταινία μικρού μήκους- αφιέρωμα στον ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό που συνέδεσε τ’ όνομά του με την έρευνα του Ανθρώπου στην Ελλάδα. Μια ισχυρή προσωπικότητα κι ένας «μαχητής» των ανακαλύψεων και των αποκαλύψεων, που υπερασπίζεται τις απόψεις του απέναντι στο σύνολο της πολιτικής και πανεπιστημιακής κοινότητας. Το φιλμ περιέχει ανέκδοτες μαρτυρίες του σχετικά με τις έρευνες, αλλά και το ανελέητο κυνηγητό από τους πολιτικούς και τους πανεπιστημιακούς. Πρόκειται για την πρώτη ταινία που η παραγωγή του έγινε από ένα blog ( www.olympia.gr), ένα Φορέα (Ανθρωπολογική Εταιρία Ελλάδος και μια Δημιουργική ομάδα (Elixis). Η διανομή και διάδοση του φιλμ γίνεται μόνο μέσα από τα blogs και είναι ελεύθερη περιουσιακών δικαιωμάτων. Ευχαριστούμε από καρδιάς τον καθηγητή Άρη Πουλιανό για την εμπιστοσύνη του. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ζησόπουλος / Ελευθέριος Φυλακτός Παραγωγή: elixis / olympia.gr / Ανθρωπολογική Εταιρία Ελλάδος

«Νταμιάν Ταμπαρόφσκι» Η λογοτεχνία για να είναι αριστερή, προϋποθέτει λόγο διαφορετικό από τον κυρίαρχο…

Συνέντευξη: Αντώνης Ν. Φράγκος

---

Από τους ανερχόμενους συγγραφείς της νεότερης γενιάς των Aργεντινών λογοτεχνών, ο Νταμιάν Ταμπαρόφσκι, βρέθηκε στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη κι εμείς αδράξαμε την ευκαιρία να τον ρωτήσουμε πράγματα καθώς πέρα από την ανάγνωση της σουρεαλιστικής υφής βιβλίου του, «Ιατρική Αυτοβιογραφία», που κυκλοφόρησε πριν λίγα χρόνια από τον εκδοτικό οίκο Πάπυρος, δεν είχαμε άλλες πληροφορίες γι’ αυτόν. Πολιτικό oν ο Ταμπαρόσφσκι δεν διστάζει να κριτικάρει τους αριστερούς λογοτέχνες για το συντηρητικό τής γραφής τους. Ο ίδιος γράφει «ανορθόδοξα» και με σαρδόνιο χιούμορ.

Ήρωάς του στο βιβλίο ο Ντάμι, που δουλεύει στην προώθηση προϊόντων στην αγορά και βλέπει την καριέρα του να καταστρέφεται -όπως και τόσων άλλων- στην Αργεντινή της κρίσης, ενώ ταυτόχρονα  παθαίνει σωρεία από αρρώστιες! Με ελλειπτική  σάτιρα και με  συνεχείς ανατροπές ο Ταμπαρόφσκι σκιαγραφεί γλαφυρά  την πτώση της μεσαίας τάξης της πατρίδας του. Έχοντας εκδώσει έξι μυθιστορήματα, πολλές μεταφράσεις, δοκίμια, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, ο Ταμπαρόφσκι εργάζεται σήμερα ως διευθυντής της λογοτεχνικής σειράς των εκδόσεων Interzona, ενώ βιβλία του έχουν μεταφραστεί  στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ρωσικά και τα πορτογαλικά.

Παραθέτουμε εδώ, πριν τη συζήτηση, το άκρως ενδιαφέρον ιδιόχειρο curriculum vitae.

Κι’ άλλη ετεροχρονισμένη «αποκάλυψη» για τους δεκάδες δημοσιολόγους που σιτίζονται από τα ταμεία του ΔΝΤ…

 

 

Σ’ αυτό τον ιστότοπο, εδώ και χρόνια έχουμε γράψει δεκάδες φορές για τα «ιδιαίτερα σεμινάρια» που οργάνωσε σε δημοσιογράφους η εταιρεία Civitas με χρηματοδότηση από το ΔΝΤ. Μιλάμε δηλαδή για τον πληρωμένο «μισθοφορικό δημοσιογραφικό στρατό» που αποτέλεσε την επικοινωνιακή ομάδα κρούσης στην τυφλή υποστήριξη παράδοσης και καθυπόταξης της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας στις εντολές της ντόπιας αστικής τάξης, της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ .

Τα ονόματα αυτών των δημοσιογράφων δεν έγιναν ποτέ γνωστά ενώ κατά καιρούς οι φήμες έδιναν και έπαιρναν. Πρόχειρα θυμίζουμε τις δημόσιες δηλώσεις του αντιπροέδρου της Βουλής Α. Μητρόπουλου ο οποίος παρουσιάζεται να γνωρίζει τα πρόσωπα και τα ποσά που περιλαμβάνονται στην λεγόμενη λίστα Λαγκάρντ, κάνοντας λόγο για πολιτικούς και δημοσιογράφους «που δεν μπορεί να φανταστούμε ούτε ποιοι είναι ούτε για τι ποσά μιλάμε», διαπιστώνοντας  ότι πρόκειται για «μαύρο» χρήμα αφού «Αυτά που είδα εγώ, από καμία νόμιμη, συμβατή, καθώς πρέπει, ιεραρχική, κανονική εξέλιξη επαγγελματική , δεν μπορεί να προήλθαν, είτε για πολιτικούς, είτε για κριτές του δημοσίου λόγου, δημοσιογράφους».

Ας κοιμηθούμε ήσυχοι γιατί αλλιώς μπορεί να ξυπνήσουμε…

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

---

Τελικά, είναι ωραία η ζωή, χαρούμενη, γεμάτη ευτυχία. Κι αν δεν είναι, βρίσκουμε πάντα τον τρόπο να την κάνουμε να είναι. Αν όχι χαρούμενη, γεμάτη ευτυχία να την κάνουμε να είναι τουλάχιστον συμβατική, ίδια με των υπολοίπων. Ασφαλής και χωρίς εκπλήξεις. Τι να κάνουμε; Παντού χρειάζεται ένας έντιμος συμβιβασμός.

Για τα παιδιά μας μόνο ανησυχώ. Τα μεγαλώνουμε σωστά άραγε; Τους δίνουμε όλα όσα έχουν ανάγκη; Από την άλλη σκέφτομαι πως δεν πρέπει να έχω τέτοιες ανασφάλειες. Εντάξει, δεν τα πήγαμε στο The Voice, για να δουν από κοντά τα ιερά τέρατα της μπουζουκόβιας μουσικής σκηνής, αλλά δεν πειράζει. Θα τα πάω του χρόνου.

Κάθε πρωί τους βάζουμε για το σχολείο ένα κρουασάν, ένα πατατάκι κι ένα χυμό ανάμεικτο. Αν δεν έχουμε, τους δίνουμε χρήματα να ψωνίσουν ό,τι θέλουν από το κυλικείο. Πάνω απ΄όλα πρέπει να τρέφονται υγιεινά.

Το μεσημέρι, σαν γυρίσουν από το σχολείο, αν δεν έχουμε προλάβει να μαγειρέψουμε, τους παίρνουμε από το φαστφουντάδικο δύο χάμπουργκερ με σως, πατάτες τηγανιτές και αναψυκτικό. Είναι στην ανάπτυξη και πρέπει να τρώνε καλά και να έχουν και θετική ενέργεια. Το λέει κι αυτός με τα πεσμένα βλέφαρα και το θολό βλέμμα σε διαφήμιση στην τηλεόραση. Τι δηλαδή; Να έχουν αρνητική ενέργεια τα δικά μας παιδιά;

Πρέπει να φάνε γρήγορα γιατί θα έρθει η κοπέλα που τα διαβάζει. Ευτυχώς, τώρα με την κρίση, με 3 ευρώ την ώρα βρίσκεις καμιά φοιτήτρια, καμιά αδιόριστη δασκάλα και κάνεις τη δουλειά σου.

Βέβαια, τα δικά μου διαμαρτύρονται. Λένε πως δεν χρειάζεται να κάνουν μάθημα και της κάνουν το βίο αβίωτο. Αλλά καλύτερα έτσι. Από το να ξεσπάνε σε μας. Δε γίνεται όμως να μην κάνουν μάθημα. Τα περισσότερα παιδιά στην τάξη τους έχουν δασκάλα που τα διαβάζει στο σπίτι. Τι δηλαδή; Τα δικά μας στο πηγάδι κατούρησαν;

Μετά αρχίζει το τρέξιμο. Ο μικρός να πάει στο ποδόσφαιρο και η μικρή για χορό. Μετά, ο μικρός να συνεχίσει στο μπάσκετ και η μικρή στη ζωγραφική.

Ο Άρης συνέδεσε τον αντικατοχικό αγώνα με την πάλη για την λαοκρατία…

του Γιώργου Μιχαηλίδη

---

Η στάση του Βελουχιώτη απέναντι στους Βρετανούς έδενε πλήρως με την αντίληψή του, ότι ο αντικατοχικός αγώνας σύντομα θα μετατρεπόταν σε εσωτερικό αγώνα εναντίον των λυκοσυμμάχων και της ντόπιας αντίδρασης. Ο λόγος του στην απελευθερωμένη Λαμία, είναι μια αγωνιώδης έκκληση να τεθεί το ζήτημα της εξουσίας.

Αν σήμερα, 70 χρόνια μετά το τέλος του Άρη, έχει νόημα να καταπιανόμαστε με την προσωπικότητά του, αυτό συμβαίνει διότι ο Βελουχιώτης με την προσωπική του πορεία από τη νιότη του ως τον θάνατό του και κυρίως με τη στάση του στην περίοδο της Αντίστασης, συμπύκνωσε περισσότερο απ’ όλους το πνεύμα της μαχητικής αντίστασης και της προσήλωσης στην υπόθεση της απελευθέρωσης του λαού απ’ τους ντόπιους και ξένους δυνάστες του.

Ο Άρης Βελουχιώτης παρά τη συστηματική “μαύρη” προπαγάνδα εναντίον του απ’ το επίσημο ελληνικό κράτος που τον ήθελε μανιακό, αυταρχικό, φονιά, παρά την επί δεκαετίες αποκήρυξη και μείωσή του από το ΚΚΕ, κατάφερε να επιβιώσει στη συλλογική μνήμη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού ως ο αδιαμφισβήτητος και ανιδιοτελής φυσικός ηγέτης του αντικατοχικού αγώνα.