2012: Αυξήσεις έως 40% στα τιμολόγια της ΔΕΗ φέρνει το νέο έτος
2015: Φουσκωμένοι μέχρι και 40% οι λογαριασμοί της ΔΕΗ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64190180
ΦΡΙΞΤΕ !!! …ελεύθερα
Daily Archives: 04/06/2015
Ευρώπη! Μπορείς! Να πα να διαλυθείς..
Όποιος δεν βλέπει ότι η λεγόμενη Ευρωπαϊκή »Ένωση» έχει κάνει ήδη τον μισό δρόμο για να μετατραπεί σε μία θεσμοθετημένη δικτατορία του πλούτου (χωρών και λαών) εις βάρος της φτώχιας, μέσα στην ίδια την Ευρώπη,
..είναι τυφλός, και να πάει να κοιταχτεί!
Η Γερμανία απροκάλυπτα πιά και με πρόθυμο τζουτζέ ποιόν άλλον από την Γαλλία, την αιώνια κάποτε αντίπαλό της και τώρα οδαλίσκη της,
..απαιτεί όλο και μεγαλύτερο »πολιτικό συντονισμό» των κρατών-μελών, πράγμα που σημαίνει σε κατανοητά ελληνικά, περισσότερο έως και ολοκληρωτικό έλεγχο των κυβερνήσεων,
Μια τρύπα στο νερό…
...ήταν η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους του Φεβρουαρίου του 2012
Η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους του Φεβρουαρίου του 2012 (PSI) δεν ήταν μόνο κοινωνικά ολέθρια, καθώς προέβλεπε παράλληλα νέα οριζόντια μείωση μισθών, μαζικό ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μεταξύ πολλών άλλων (Ν. 4046/2012). Ηταν και ατελέσφορη, καθώς απέτυχε παταγωδώς να μειώσει το ύψος του δημόσιου χρέους. Κοινώς μια… τρύπα στο νερό, όπως μαρτυρά η αύξηση του δημόσιου χρέους στα 317 δισ. ευρώ ή 177% του ΑΕΠ στις 31/12/2014 (από 299 δισ. ή 115% του ΑΕΠ το 2009).
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, από τη θέση του υπουργού Οικονομικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης τότε, διαψεύστηκε πλήρως όταν υποσχόταν πως πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη λύση που θα καταστήσει το χρέος οριστικά βιώσιμο, καθώς το «κούρεμα» παλιών ομολόγων ύψους 106 δισ. ευρώ συνοδευόταν από νέο δάνειο συνολικού ύψους 130 δισ. ευρώ.
Τη Μεγάλη Ευρασία δημιουργούν Ρωσία και Κίνα
Πηγή: Anton Denisov / RIA Novosti
3 Ιουνίου 2015
Τράπεζα ανάπτυξης, νέο νόμισμα, είναι οι στόχοι Ρωσίας – Κίνας, για μια μεγάλη Ευρασία που θα περιλαμβάνει και ισχυρούς παίκτες, όπως Ινδία, Ιράν και άλλες χώρες. Η Κίνα είναι ίσως η ισχυρότερη οικονομικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ο αρχηγός.
Στο συνέδριο του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων που διεξήχθη στα τέλη Μαΐου στη Μόσχα και το οποίο ήταν αφιερωμένο στις ρωσο-κινεζικές σχέσεις, πολλά ελέχθησαν για την εμφάνιση ενός νέου τύπου συνεργασίας με το Πεκίνο. Για το θέμα αυτό, η Ροσίσκαγια Γκαζέτα συνομίλησε με τον κοσμήτορα της έδρας παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, πολιτικό επιστήμονα Σεργκέι Καραγκάνοφ.
Ροσίσκαγια Γκαζέτα: Ποιός είναι ο νέος τύπος συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας;
Η Διαφήμιση Είναι Ένα Ψοφίμι Που Μας Χαμογελά…
«Α, πόσο ωραίο είναι να είσαι 20 ετών, να οδηγείς ένα 4Χ4 ως την άκρη του κόσμου και να βουτάς στο νερό που λάμπει, έχοντας δίπλα σου πανέμορφα κορίτσια που χαμογελούν με τις αστραφτερές τους οδοντοστοιχείες.»
Ολιβέιρο Τοσκάνι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Ολιβέιρο Τοσκάνι έγινε γνωστός με τις προβοκατόρικες διαφημιστικές εκστρατείες που έκανε για την Benetton.
Το 1995 γύρισε και δάγκωσε το χέρι που τον τάιζε, γράφοντας ένα βιβλίο-κατηγορητήριο για τον Απατηλό Κόσμο της Διαφήμισης, το «Η διαφήμιση είναι ένα ψοφίμι που μας χαμογελά» (Le pub est une charogne qui nous sourit).
Όμως σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος που κατήγγειλε την «προσκοπική ευτυχία» των διαφημίσεων.
~~
Η ιδεολογία της διαφήμισης δεν διαφέρει σε τίποτα από εκείνη των ολοκληρωτικών καθεστώτων, όπως του ναζιστικού, και ιδίως με το «όραμα» της προπαγανδίστριας του Χίτλερ, της Λένι Ρίφενσταλ.
Οι άντρες είναι καλογυμνασμένοι, οι γυναίκες ξανθιές με μεγάλο στήθος, όλοι χαμογελούν και συμφωνούν μεταξύ τους, ό,τι κι αν συμβεί.
Υπέρ Ανανήψεως…
Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος
Κυρίως σκέφτομαι πως μπορεί να λογοκρίνει κάποιος την αναλυτική σκέψη. Αφού, η αναλυτική σκέψη είναι προσέτι καταστροφική για την πίστη και τους πιστούς. Και βεβαίως η αναλυτική σκέψη είναι αποτέλεσμα συγκρούσεων με τα κάθε λογής ιερατεία. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει τη θεωρία της εξέλιξης και να μυριστεί τις λεπτότατες αποχρώσεις της αν δεν διαθέτει αναλυτική σκέψη, αλλά και πάθος εναντίον της αποχαυνωτικής και ενστικτώδους μεταφυσικής. Το πιο εύκολο είναι να πιστέψω τη μαλακία του παπά. Να σωφρονιστώ με τις μαγγανείες του μύθου και το λιβάνι ώστε να γίνω πιστός. Δεν έχει σημασία ποιάς πίστης διατελώ κουτάβι και ποιάς μεταφυσικής υπηρετώ το στυγνό παραλογισμό. Όμως σε συνθήκες βαρβαρότητας και προχωρημένου καπιταλιστικού οίστρου η αναλυτική σκέψη αποκτά τερατική μορφή. Το λογικό και το παράλογο ζευγαρώνουν και γενούν αυταπάτες.
Παλαιστίνη: 67 χρόνια από τη «Νάκμπα», 1 χρόνος από τις θηριωδίες στη Γάζα…
..και οι «κοινές δημοκρατικές αξίες» της Ελλάδας και του Ισραήλ
Γράφει η Ελένη Μαυρούλη
__________________________________
«Αλ Νάκμπα». Καταστροφή. Έτσι έχει αποτυπωθεί στην παλαιστινιακή συλλογική μνήμη η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Γιατί έτσι βιώθηκε. Βιώθηκε μέσα από το θάνατο χιλιάδων Παλαιστινίων (15.000 σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές), τον τραυματισμό πολλαπλάσιων, τον ξεριζωμό επίσης χιλιάδων που έγιναν πρόσφυγες και την ολοσχερή ισοπέδωση περίπου 415 χωριών. Με αυτόν τον …συνήθη τρόπο που χαράσσονται τα σύνορα, χαράχτηκαν και τα σύνορα του κράτους του Ισραήλ το 1948 στο 78% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης.
Στις 15 Μαΐου το Ισραήλ γιόρτασε την ίδρυσή του και οι Παλαιστίνιοι τίμησαν τη «Νάκμπα». Σήμερα, 67 χρόνια μετά, η κατάσταση αντί να έχει εξομαλυνθεί, γίνεται ολοένα χειρότερη. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Παλαιστίνιος πρέσβης στην Αθήνα Μαρουάν Τουμπάσι στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, με αφορμή την επέτειο της «Νάκμπα», η στρατιωτική κατοχή έχει μετατραπεί πλέον σε κατοχή εποικισμού εκτιμώντας ότι ίσως και αυτή να είναι η πλέον επικίνδυνη εξέλιξη.
Σήμερα, 67 χρόνια μετά, η Λωρίδα της Γάζας, ισοπεδωμένη από τους βομβαρδισμούς του περασμένου καλοκαιριού, παραμένει ουσιαστικά αποκλεισμένη, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τη Δυτική Όχθη. Η Δ. Όχθη μετατρέπεται σε ένα παζλ από καντόνια διάτρητα από εκατοντάδες εποικισμούς, άλλα τόσα στρατιωτικά σημεία ελέγχου, και περικυκλωμένη από ένα τερατώδες τείχος. Αποκλεισμένη ουσιαστικά είναι και η ανατολική Ιερουσαλήμ, αφού εκτός από τους κατοίκους της, οι υπόλοιποι Παλαιστίνιοι είναι πολύ δύσκολο να την προσεγγίσουν. Και οι 750.000 πρόσφυγες του 1948 έχουν πλέον γίνει περίπου 5.000.000 και βρίσκονται διάσπαρτοι σε διάφορες γειτονικές χώρες.
απέραντο γαλάζιο 