Οι αλήθειες και μύθοι κρύβονται πίσω από το ελληνικό «success story».

του Κώστα Μελά

Παρά τις διαψεύσεις η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα το 2014 θα περάσει στην ανάπτυξη. Πόσο εφικτός είναι ο στόχος αυτός και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Οι περισσότερες προβλέψεις συγκλίνουν ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2014 η ελληνική οικονομία θα περάσει σε θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης και συνολικά θα κλείσει στο +0,6%.. Βεβαίως υπάρχουν και εκτιμήσεις όπως του ΟΟΣΑ ο οποίος υποστηρίζει ότι και το 2014 η ελληνική οικονομία θα βρίσκεται σε ύφεση , -1,2%. Προσωπικά θεωρώ ότι μια οικονομία με ύφεση -4,6% το 2013 είναι δύσκολο να κάνει ένα τόσο μεγάλο άλμα (+5,2%) και να παρουσιάσει μεγέθυνση έστω και 0,6% για το 2014 . Φαίνεται αρκετά δύσκολο και ιστορικά δεν επαληθεύεται . Οι προϋποθέσεις είναι αφενός όλο το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής να συνεχισθεί όπως έχει προδιαγραφεί τόσο από τη μεριά των εσόδων αλλά και των δαπανών , να λειτουργήσει το τραπεζικό σύστημα ώστε να χορηγήσει την απαιτούμενη ρευστότητα αλλά κυρίως οι αναμενόμενες εισροές (επενδύσεις και εξωτερικό εμπόριο) στην ελληνική οικονομία να είναι στο προγραμματισμένο ύψος ώστε να υποκαταστήσουν τις εκροές και να συμβάλλουν στη μεγέθυνση στο υπολογιζόμενο ύψος.

 

 

Ποιοι είναι οι μύθοι και ποιες οι αλήθειες γύρω από το success story για το οποίο κάνει λόγο ο Αντώνης Σαμαράς;

 

Δεν υπάρχει κανένα απολύτως successstoryστην περίπτωση της Ελλάδος. Ακόμη η οικονομία συρρικνώνεται και οι έλληνες γίνονται όλο και περισσότερο φτωχοί. Η ανεργία καλπάζει , και σχεδόν το σύνολο των ελλήνων συνταξιούχων βρίσκονται ουσιαστικά κάτω από το όριο της φτώχειας . Καμία επένδυση δεν έχει ακόμη προκύψει που να σηματοδοτεί κάποια αλλαγή. Είναι καθαρά «επικοινωνιακά κόλπα» τα οποία έχουν και τη  βοήθεια των διεθνών αναλυτών οι οποίοι όμως κοιτούν μόνο με χρηματιστηριακά κριτήρια και επιδιώκουν την αποκόμιση κερδών από τα ελληνικά ομόλογα και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

 

Τι σημαίνει η επιπλέον δανειοδότηση για την Ελλάδα, όπως προκύπτει από την έκθεση του ΟΟΣΑ

 

Σύμφωνα με το πρόγραμμα η ελληνική οικονομία θα πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένο ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας ο οποίος αποτελεί και το μέτρο με το οποίο μετρούνται τα υπόλοιπα μεγέθη  . Αν λοιπόν το μέτρο μεταβληθεί και παρουσιάσει αρνητικότερη εξέλιξη τότε και τα υπόλοιπα μεγέθη (ελλείμματα) θα παρουσιάσουν και αυτά αρνητικότερη εξέλιξη. Επειδή η αναχρηματοδότηση της οικονομίας από το πρόγραμμα γίνεται με βάση το πρόγραμμα θα υπάρξουν αποκλίσεις και συνεπώς νέες ανάγκες χρηματοδότησης.

 

  Κατά πόσο το νέο ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης μπορεί να βασιστεί στον τουρισμό

 

Νομίζω ότι είναι πέρα από όποια συζήτηση ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να βασισθεί μόνο στον τουρισμό. Όποιος το ισχυρίζεται δεν γνωρίζει απολύτως τίποτε για την ελληνική οικονομία. Εκείνο που θα μπορούσε να γίνει είναι να αυξηθεί το ποσοστό συμμετοχής του τουρισμού στην παραγωγή του ΑΕΠ και από το 4,0% να μπει στόχος πχ. για 6,0%. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αύξηση του υψηλού εισοδήματος τουρισμό και όχι με το φθηνό υπόδειγμα που επιβάλλει το συγκεκριμένο αναπτυξιακό υπόδειγμα που ακολουθεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ το πρώτο τρίμηνο του 2013 οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 4,6% αλλά οι εισπράξεις μειώθηκαν κατά 3,7%….

 

Η σύσταση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας προς τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας είναι να στραφούν σε νέες μορφές δανεισμού, όπως τα εταιρικά ομόλογα. Ποια είναι τα υπέρ και ποια τα κατά αυτής της πρότασης;

 

Η πρόταση είναι θεωρητικά σωστή στη γενικότητα της. Όμως πόσες ελληνικές επιχειρήσεις μπορούν να τύχουν της εμπιστοσύνης της αγοράς για να τις εμπιστευτεί τα χρήματά της; Μάλιστα όταν σύμφωνα με μελέτη της ICAP το 87,1% των ελληνικών επιχειρήσεων με βάση τα τραπεζικά κριτήρια πιστοδοτικής ικανότητας θεωρούνται πτωχευμένες; Η ΤτΕ απλά θεωρητικολογεί.

 

Η ανεργία σπάει όλα τα ρεκόρ και η εκτίμηση της Τράπεζας της Ελλάδας είναι για 28%. Τι είναι οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και πως μπορούν να γίνουν πράξη;

 

Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης είναι με κρατική παρέμβαση να επιχειρηθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας (ορισμένου χρόνου) είτε στις επιχειρήσεις ( με συγκεκριμένες μορφές ανταμοιβών) είτε στον κοινωνικό τομέα της οικονομίας είτε στο δημόσιο τομέα χρησιμοποιώντας κονδύλια της ΕΕ και επιδιώκοντας να αλλάξει η κατανομή άλλων κονδυλίων υπέρ της συγκεκριμένης δημιουργίας θέσεων εργασίας. Αν περιμένουμε να απορροφηθεί η ανεργία μέσω του υποδείγματος που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα …θα έχουμε πεθάνει όλοι.  

 

Με βάση αυτά τα δεδομένα κατά πόσο είναι εφικτός ο στόχος να βγει και πάλι η Ελλάδα στις αγορές εντός του επόμενου έτους;

 

Το ερώτημα είναι το  κόστος δανεισμού ποιο θα είναι και πως αυτό θα δυσχεράνει περαιτέρω την όλη προσπάθεια. Σε όλη τη διάρκεια του 2010-2013 η Ελλάδα δανείζεται βραχυχρόνια περίπου με 4,5-4,8%. Πάντως νομίζω ότι είναι ακόμη νωρίς για να εκτιμηθεί η διεθνής χρηματοπιστωτική κατάσταση μετά ένα χρόνο και περισσότερο.

Πηγή. http://www.kostasmelas.gr/

 

FOCUS: Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΙΩΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ SUCCESS STORY

Μετά το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο που άδειασε τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, λέγοντας πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιστρέψει στις αγορές πριν το 2020, έρχεται η σειρά του γερμανικού περιοδικού Focus να επισημάνει πως η εικόνα αισιοδοξίας που καλλιεργείται στη χώρα μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια οφθαλμαπάτη. «Μια ψεύτικη ιστορία επιτυχίας», όπως τη χαρακτηρίζει σε ένα ιδιαίτερα επικριτικό για την κυβέρνηση και τον Αντώνη Σαμαρά άρθρο.

«Τα φαινόμενα απατούν: Η ηρεμία που φαίνεται να επικρατεί γενικά, η έλλειψη μαζικών διαδηλώσεων στους δρόμους της Αθήνας, ο ισχυρισμός ότι ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ έχει απομακρυνθεί, τουλάχιστον βάσει των εκτιμήσεων της Τράπεζας της Ελλάδος, δεν πείθουν», αναφέρεται στο Focus.

Το γερμανικό έντυπο αναλύει και τους λόγους που το κάνουν να αμφιβάλλει για την ανοδική πορεία της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα. Ασκεί, μάλιστα, σκληρή κριτική στο θέμα της Ολυμπίας Οδού αναφέροντας πως την επανέναρξη των εργασιών την έκανε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και ότι η κυβέρνηση στην ουσία είχε στήσει μια… παράσταση για τα ΜΜΕ τοποθετώντας εργάτες και μηχανήματα στο εργοτάξιο μόνο και μόνο για να τα δει ο κόσμος. Δίχως έκτοτε να πραγματοποιείται κάποια εργασία.

«Η αλήθεια είναι ότι η κατασκευαστική εταιρεία έλαβε επιδότηση 60 εκατ. ευρώ για την επανέναρξη των εργασιών», αναφέρεται στο ρεπορτάζ που προσθέτει: «Παρά το γεγονός ότι δεν εκτελούνται εργασίες, οι εργολάβοι έχουν αυξήσει τα διόδια για τον μη υπάρχοντα αυτοκινητόδρομο. Το 2007 τα διόδια για τη διαδρομή των 210 χλμ. Αθηνών – Πατρών κόστιζαν 4 ευρώ, σύντομα θα είναι 12 ευρώ, σε δρόμο με μονή λωρίδα κυκλοφορίας και υψηλό κίνδυνο ατυχημάτων».

Σημειώνεται, επίσης, πως η αύξηση στα διόδια οφείλεται στη μείωση της κυκλοφορίας των οχημάτων λόγω της κρίσης και πως τα μειωμένα έσοδα ήταν ο λόγος που η εταιρία σταμάτησε τα έργα, αφού τα χρήματα από τα διόδια δεν επαρκούν για να καλύψουν τα ελάχιστα εγγυημένα έσοδα βάσει των συμβολαίων και τώρα το κράτος πρέπει να αποδώσει στις επιχειρήσεις τα υπεσχημένα κέρδη από τη φορολογία.

Το Focus, παράλληλα, εκφράζει τις επιφυλάξεις του αναφερόμενο στις ιδιωτικοποιήσεις, στην υγεία και τη δημόσια διοίκηση. Ως προς το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων υπενθυμίζει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου υποσχέθηκε το 2011 να πωλήσει κρατική περιουσία που θα απέφερε 50 δισ. ευρώ, μόνο που η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη και αναφέρεται στην πώληση του ΟΠΑΠ που απέφερε μόνο 670 εκατομμύρια ευρώ μέσω της πώλησης του 33% των μετοχών του, διότι υπήρχε ένας μόνο ενδιαφερόμενος.

«Για τις εταιρείες φυσικού αερίου ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ υπάρχουν δύο ενδιαφερόμενοι, μόνο που τα προβλήματα είναι πολύ περισσότερα», προσθέτει ο αρθρογράφος και εξηγεί πως η ρωσική Gazprom επιθυμεί να απορροφήσει τη ΔΕΠΑ, φοβάται όμως ότι η ευρωπαϊκή αρχή ανταγωνισμού θα της χαλάσει τη δουλειά. Παράλληλα γίνεται αναφορά στο θέμα των εκκρεμών τιμολογίων της ΔΕΠΑ ύψους περίπου 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στις προειδοποιήσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Προβόπουλου, για το γεγονός ότι ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις απειλούνται με χρεοκοπία, λόγω της ανυπαρξίας πιστώσεων από τις τράπεζες. Επίσης γίνεται αναφορά σε αιτιάσεις επιχειρηματιών ότι για την παροχή πιστώσεων από τα ευρωπαϊκά περιφερειακά ταμεία απαιτούνται μέχρι και υποθηκεύσεις προσωπικής ακίνητης περιουσίας.

Στο άρθρο τονίζεται ότι την ευθύνη για το κλείσιμο μικρομεσαίων εταιρειών δεν φέρει μόνο ο υπουργός Οικονομικών, αν και ο ίδιος στραγγαλίζει τη ρευστότητα επιβάλλοντας εσωτερική παύση πληρωμών προκειμένου να επιτευχθεί πάση θυσία πρωτογενές πλεόνασμα, καθώς δεν γίνεται καμία διάκριση στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών είτε των εταιρειών που συναλλάσσονται με το κράτος είτε των γιατρών και των φαρμακοποιών. Κανείς δεν πληρώνεται, λέει το Focus και προσθέτει πως η κυβέρνηση ελπίζει ότι με τον τρόπο αυτό θα εκπληρώσει όσα συμφωνήθηκαν το Δεκέμβριο του 2012 και ότι στη συνέχεια θα ακολουθήσει ένα ακόμη «κούρεμα».

Η κατάσταση, συνεχίζει το ρεπορτάζ, ενέχει κινδύνους και για το ασφαλιστικό σύστημα και το σύστημα υγείας στη χώρα. Ειδική αναφορά γίνεται στο ενημερωτικό φυλλάδιο των γιατρών του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός, με το οποίο οι ασθενείς προειδοποιούνταν ότι λόγω των περικοπών υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί στις υπηρεσίες υγείας.

Τέλος το δημοσίευμα σχολιάζει τα προβλήματα που παρατηρήθηκαν με τα λάθη στα ποσά των καταβληθεισών συντάξεων, ή στα λάθη σε φορολογικές δηλώσεις που προκαλούν μεγάλη ταλαιπωρία στους πολίτες, ως ένδειξη του χάους που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση και την αποτυχία εκσυγχρονισμού και αυτοματοποίησης των διαδικασιών.

πηγή: iefimerida.gr, kartesios.com

Σημ.απερ.γαλ. Διαβάστε και ένα σημερινό άρθρο για τον Βασίλη Ασβεστόπουλο,τον άνθρωπο που έγραψε το άρθρο.Εχει εξαιρετικά τρομερό ενδιαφέρον.

[…] >Υπάρχουν άνεργοι στην Γερμανία; Μπορείτε να μας πείτε τι σημαίνει να είσαι Γερμανός και να ζεις με το επίδομα πρόνοιας; Περιγράψτε μας την καθημερινότητα ενός Γερμανού πολίτη που βρίσκεται σ΄αυτή τη θέση.

Σαφώς και υπάρχουν άνεργοι. Υπάρχει μια στρατιά ανέργων και νεόπτωχων. Μιλάμε για δέκα εκατομμύρια Γερμανούς σε σύνολο ογδόντα εκατομμυρίων κατοίκων που εξαρτούνται από την κοινωνική πρόνοια. Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σ’ αυτά τα δέκα εκατομμύρια υπάρχουν αμέτρητοι εργαζόμενοι που παρά την πλήρη εργασία τους δε λαμβάνουν αμοιβή επαρκή για την επιβίωση, γίνεται τρομακτικό το νούμερο.

Δε το θεωρείς και οικονομική υπερδύναμη αυτό. Η Γερμανία ζει το μνημόνιο από της αρχές του 2000. Ήταν έργο του σοσιαλδημοκράτη Gerhard Schröder. Η Μέρκελ απλά απολαμβάνει τους καρπούς αυτής της πολιτικής. Για τον πολίτη όμως υπάρχουν σοβαροί περιορισμοί. Αφ’ ενός μεν εξασφαλίζεται η επιβίωσή του. Αφ’ ετέρου δε ο πολίτης που λαμβάνει κοινωνική πρόνοια οφείλει να ρευστοποιήσει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία. Πρόκειται στη θεωρία για την ίδια πράξη του δράματος που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα. Με μια σημαντική διαφορά, στην Ελλάδα για τους φτωχούς δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια αλλά μόνο κοινωνικός Καιάδας.

Το απάνθρωπο αυτό σχέδιο είναι έργο του τέως μάνατζερ της Volkswagen, Peter Hartz, και φέρει το όνομά του. Η κοινωνική πρόνοια της Γερμανίας είναι γνωστή ως Hartz IV.  Ό ίδιος ο Hartz, συνδικαλιστής και μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, έχασε όλα τα αξιώματα του το 2007 όταν αποδείχτηκε ότι διέπραξε διαφθορά και υπεξαίρεση χρημάτων. Oι μεταρρυθμίσεις του ωστόσο υπάρχουν ακόμα. Περιλαμβάνουν την κατάλυση εργασιακών δικαιωμάτων και την εισαγωγή τής επί ενοικίαση εργασίας. Πως λοιπόν να λυπηθεί ένας Γερμανός πολίτης που τα ζει όλα αυτά τον Έλληνα; Σκεφτείτε ότι ο Γερμανός δεν έχει ιδέα ότι σε αντίθεση με εκεί, εδώ δεν υπάρχει το κοινωνικό δίχτυ για κάλυψη της διατήρησης της επιβίωσης. Ως σχέδιο όμως το νομικό πλαίσιο του Harz εξασφάλισε την σχετική υπεροχή της Γερμανίας σ’ αυτό που ονομάζουμε ανταγωνιστικότητα. Το αφήνω έτσι, γιατί άμα συνεχίσουμε εδώ την ανάλυση θα φτάσουμε στο σημείο να θέσουμε θεμελιώδη ερωτήματα για το ίδιο μας το οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης.[…]

Συνέντευξη με τον δημοσιογράφο του Focus που γκρέμισε το success story του Σαμαρά

Άκουσα πως τίποτα δεν θέλετε να μάθετε

                          

Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.
Απ’ αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι.
Το μέλλον σας είναι σιγουρεμένο – το βλέπετε
μπροστά σας σ’ άπλετο φως.

Φρόντισαν οι γονείς σας

για να μη σκοντάψουνε τα πόδια σας σε πέτρα.

Γι’ αυτό τίποτα δε χρειάζεται
να μάθεις. Έτσι όπως είσαι
εσύ μπορείς να μείνεις.

Κι έτσι κι υπάρχουνε ακόμα δυσκολίες, μιας κι οι καιροί
όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,
τους ηγέτες σου έχεις,

που σου λένε ακριβώς
τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.

Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους
που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε
για όλους τους καιρούς
μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.

Μιας και για σένα γίνονται τόσο πολλά
δε χρειάζεται ούτε δαχτυλάκι να κουνήσεις.
Βέβαια, αν τα πράματα ήταν διαφορετικά
Η μάθηση θα ‘τανε υποχρέωσή σου.

Μπέρτολτ Μπρέχτ

Πηγή,  http://anapolisi.blogspot.gr

José Mujica, ο Πρόεδρος που έδωσε το παλάτι του στους φτωχούς

Ο José Μujica (Πρόεδρος της Ουρουγουάης) είναι γνωστό πως είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος από τα δεσμά της εξουσίας και του πλούτου.

Όσοι έχουν ακούσει γι’ αυτόν και για τις πράξεις του στο παρελθόν, είναι σίγουρο πως δεν μένουν έκπληκτοι από την πρόσφατη χειρονομία του που – ένα είναι σίγουρο – αξίζει μεγάλο σεβασμό σε διεθνές επίπεδο.

Καθώς τον Ιούνιο ο χειμώνας έρχεται στην Ουρουγουάη, χιλιάδες είναι οι άστεγοι χωρίς καταφύγιο που θα πρέπει να περάσουν τη νύχτα στο δρόμο. Τα ήδη υπάρχοντα καταφύγια είναι γεμάτα και έτσι έρχοντας αντιμέτωπος με αυτό το πρόβλημα ο Mujica αποφάσισε να προσφέρει μια εναλλακτική λύση: το προεδρικό μέγαρο σαν καταφύγιο αυτών των ανθρώπων.

Η ιδέα προκάλεσε σάλο αλλά ο Mujica επέμενε στην απόφαση του και την υποστήριξε λέγοντας ότι είναι κρίμα οι κτιριακές εγκαταστάσεις του Προεδρικού Μεγάρου στο Μοντεβίδεο να χρησιμοποιούνται μόνο σαν ξενώνες.

Να σημειωθεί πως ο José Mujica, μετά την εκλογή του ως ηγέτης της χώρας, επέλεξε να μην διαμένει στο Ουρουγουανό Προεδρικό Μέγαρο που είναι γνωστό ως «Το σπίτι του Suarez και Reyes» αλλά να συνεχίζει να ζει στο ίδιο σπίτι στο οποίο έζησε πριν εκλεγεί Πρόεδρος, το οποίο βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ταπεινή φάρμα και δεν έχει τίποτα περισσότερο από ό, τι χρειάζεται κανείς στην ουσία: ένα σαλόνι, μια κουζίνα και ένα υπνοδωμάτιο.

Το Προεδρικό Μέγαρο, ωστόσο, δεν είχε πέσει σε παρακμή αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τη φιλοξενία ξένων επισκεπτών και ηγετών, για δεξιώσεις και για τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου των Υπουργών, όταν κρίνεται σκόπιμο.

Η ζωή και το παρελθόν του Προέδρου μοιάζουν σαν να έχουν βγει όλα από ένα μυθιστόρημα. Στα νιάτα του αγωνίστηκε ως Τουπαμάρος αντάρτης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πυροβολήθηκε έξι φορές. Στη ζωή του έχει περάσει σχεδόν 15 χρόνια στη φυλακή, παρά μόνο το 1985 του δόθηκε αμνηστία. Από τότε έχει επικεντρωθεί στην πολιτική, ένα έργο που, σύμφωνα με δηλώσεις του, θα συνεχίσει για όσο ζει.

Πηγή, http://barbudosdesierramaestra.blogspot.gr

Επιχείρηση «Πήτερ Παν»: Η μεγάλη απάτη CIA και Καθολικής Εκκλησίας στην Κούβα του 1960

Πηγές: Vatican Crimes & 100 ώρες με τον Φιντέλ.

Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Καθολικής Εκκλησίας στη Λατινική Αμερική αποκαλύφθηκε στις πλήρεις του διαστάσεις σχεδόν πέντε δεκαετίες αργότερα. Πρόκειται για την λεγόμενη επιχείρηση “Πήτερ Παν”, κατά την οποία περίπου 14.000 παιδιά απ’ την Κούβα απήχθησαν από το νησί τη διετία 1960-1962. Νεότερες πληροφορίες για τη γνωστή επιχείρηση, στην οποία συνεργάστηκαν άψογα η καθολική εκκλησία και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, έφερε στο φως της δημοσιότητας έρευνα του Ιδρύματος “Protect your Children” προς διετίας.

Βασικός “εγκέφαλος” της επιχείρησης ήταν ο Μονσινιόρ Μπράϊαν Ο. Γουώλς, καθολικός πάστορας στο Μαϊάμι. Σύμφωνα με τις καταγγελίες του Ιδρύματος η καθολική αρχιεπισκοπή του Μαϊάμι (Επίσκοπος Κόλεμαν Κάρολ) και η CIA ενορχήστρωσαν την απαγωγή χιλιάδων παιδιών τα οποία μετέφεραν στις Ηνωμένες Πολιτείες ως “ορφανά”.

Ένα από αυτά τα παιδιά είναι η Μαρία ντε λος Άντζελες Τόρρες, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών σήμερα στο Πανεπιστήμιο Ντε Πωλ, στο Σικάγο. Σε μια προσπάθεια να “φωτήσει” την απίστευτη αυτή ιστορία η Τόρρες ξόδεψε αμέτρητες ώρες στη μελέτη αποχαρακτηρισμένων κυβερνητικών εγγράφων των ΗΠΑ, παίρνοντας συνεντεύξεις από πρώην συνεργάτες της CIA που έδρασαν στην Κούβα τη δεκαετία του 1960. Από τις πληροφορίες προκύπτει ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έστησαν μια ολόκληρη επιχείρηση απάτης προκειμένου να μεταφέρουν μικρά παιδιά από την Κούβα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως παραδέχθηκαν πρώην συνεργάτες της CIA, η υπηρεσία τους ζήτησε να προσεγγίσουν αντεπαναστατικές ομάδες (αντικαστρικούς) οι οποίοι με την σειρά τους θα αναλάμβαναν να “κυκλοφορήσουν” στο νησί πλαστά κυβερνητικά έγγραφα. Τα έγγραφα αυτά παρουσίαζαν δήθεν επίσημη πρόταση νόμου της επαναστατικής κυβέρνησης Κάστρο που θα… της επέτρεπε να παίρνει τα ανήλικα παιδιά (μέχρι 16 ετών) απ’ τις οικογένειες τους και να στέλνει σε στρατιωτικές ακαδημίες και στρατόπεδα εργασίας.

Ο Μονσινιόρ Μπράϊαν Ο. Γουώλς

Οι πράκτορες της CIA και οι αντεπαναστατικές ομάδες φρόντισαν ώστε να φτάσουν οι πλαστές αυτές φωτοτυπίες σε σπίτια μικροαστικών και μεσοαστικών οικογενειών οι οποίες τρομοκρατήθηκαν. Σύμφωνα με τη Μαρία Τόρρες πολλοί πρώην συνεργάτες της CIA παραδέχθηκαν ότι σκοπός ήταν να προκαλέσουν τον πανικό σε κουβανούς πολίτες, ώστε να τους πείσουν να στείλουν τα παιδιά τους στις ΗΠΑ και πως θα τα ξανασυναντούσαν σύντομα σε ασφαλές μέρος. Αυτό δεν συνέβη ποτέ – οι γονείς εξαπατήθηκαν, τα παιδιά μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ, δηλώθηκαν ως “ορφανά” και κατέληξαν σε ορφανοτροφεία της Καθολικής Εκκλησίας ή σε ανάδοχες οικογένειες. Το 1962 μάλιστα, με την υπογραφή του τότε υπουργού δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε στην παραγωγή ντοκυμαντέρ με τίτλο “Απόδραση από την Αβάνα” – στην ουσία προπαγάνδιζε τη δήθεν αυτόβουλη απόφαση κουβανών γονιών να στείλουν τα παιδιά τους για εκπαίδευση στις Πολιτείες.

Οι μέχρι σήμερα πληροφορίες κάνουν λόγο για 14.000 παιδιά απ’ την Κούβα που μπήκαν στα αεροπλάνα χωρίς επιστροφή για τις ΗΠΑ. Η καθηγήτρια Τόρρες έχει ζητήσει από την CIA να αποχαρακτηρίσει και να δώσει στη δημοσιότητα 1.500 έγγραφα που αποδεικνύουν την ύπαρξη της Επιχείρησης “Πήτερ Παν” και την συνεργασία της καθολικής αρχιεπισκοπής του Μαϊάμι με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ αλλά και το State Department.

Η Επιχείρηση “Πήτερ Παν” είχε ενταχθεί στο γενικότερο αντικομμουνιστικό σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης να σπείρει τον τρόμο στην κουβανική κοινωνία και να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.Μιλώντας στον Ιγνάσιο Ραμονέ, για το βιβλίο «Εκατό ώρες με τον Φιντέλ», ο Φιντέλ Κάστρο έχει δώσει τη δική του εκτίμηση για το θέμα. «Είχε συμφέρον η ιμπεριαλιστική κυβέρνηση των ΗΠΑ να παρουσιάζει την Κουβανική Επανάσταση ως επανάσταση αντιθρησκευτική, με βάση τις αντιθέσεις που δημιουργήθηκαν τα πρώτα χρόνια και μας ανάγκασαν να πάρουμε ορισμένα μέτρα. Γι’ αυτό άρχισε η συνωμοσία και, πραγματικά, δεν μπορούσαμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Έγιναν πράγματα πολύ σκληρά».Στην ερώτηση του Ραμονέ «τι είδους πράγματα» έγιναν εκ μέρους των ΗΠΑ, ο Φιντέλ απαντά:«Λοιπόν, η Επιχείρηση Πήτερ Παν, η απαγωγή, ουσιαστικά, δεκατεσσάρων χιλιάδων παιδιών από αυτή τη χώρα, μετά την επινόηση εκ μέρους των αντιπάλων μας μιας φρικτής συκοφαντίας ότι η Επανάσταση θα αφαιρούσε από τους γονείς τη γονική εξουσία. Κι’ έστειλαν κρυφά στις Ηνωμένες Πολιτείες δεκατέσσερις χιλιάδες παιδιά από αυτή τη χώρα και στην απαγωγή αυτή συμμετείχαν ορισμένοι καθολικοί ιερείς που ήταν εναντίον της Επανάστασης και επίσης καθολικοί ιερείς από τοΜαϊάμι«. Οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με καθολικούς ιερείς, επινόησαν μια ιστορία που θα χτυπούσε στο συναίσθημα πολλούς κουβανούς πολίτες. «Όταν πρόκειται για πράγματα που έχουν σχέση με γονικά αισθήματα, ο κόσμος τρελαίνεται, τον ξεγελούν εύκολα, ανάλογα με τον τύπο του ψέματος για το οποίο πρόκειται» λέει ο Κάστρο, προσθέτοντας «…κατάφεραν να τρομάξουν πολύ κόσμο εδώ και διευκολύνθηκε η έξοδος, η κρυφή αποστολή, και πολλές οικογένειες έστειλαν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, και χωρίστηκαν για πάντα». 

Πηγή,  http://prensa-rebelde.blogspot.gr