
Όσες φορές βγήκα προς την Μεσογείων σήμερα με την μηχανή έβλεπα ανθρώπους να ανηφορίζουν προς την ΕΡΤ, άλλοι αρματωμένοι με πανό και άλλοι χωρίς τίποτα, τα βήματα σταθερά και αποφασιστικά, τα βλέμματα σκοτεινά και οργισμένα, οι ηλικίες ξεχάστηκαν, τα όρια λησμονήθηκαν, νέοι και γέροι ανηφόριζαν σα να ακολουθούσαν κάποιο μικρό τυμπανιστή.
Η ΕΡΤ τελικά θα μας ξυπνήσει, αναρωτήθηκα, μακάρι, έχει περάσει καιρός και ο χρόνος λιγοστεύει, οι τσαρλατάνοι της Κυβέρνησης πρέπει να πέσουν.
Πατώ στο τηλεκοντρόλ τα κρατικά κανάλια, κανένα σήμα, νιώθω ένα ενοχλητικό τσίμπημα στην ψυχή μου, τσαφ! Γιατί με ενοχλεί τόσο; Ίσως να μη με ενοχλεί αυτό καθαυτό το κλείσιμο αλλά ο τρόπος που έγινε. Μπαμ και κάτω! Αποφασίζουμε και διατάζουμε, ο Αντωνάκης ο Γαμάουα… Μακάρι να είχε την ίδια αποφασιστικότητα για να ρίξει και το ΦΠΑ στο 13% αλλά που, εκεί κλασομπανιέρα, πρέπει να ζητήσει άδεια από την πατρόνα Μέργκελ ή δεν ξέρω εγώ από ποιον μαλάκα Ευρωπαίο.
Αυτή η Κυβέρνηση είναι ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στις κότες, πάμε για εκλογές οσονούπω; Ποιος ξέρει, ίσως, δοκιμάζει ο Αντωνάκης τις αντοχές μας στην ξεφτίλα της υποταγής ή πιέζει τα πράγματα με δόλιους σκοπούς; ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν τελειώσει, αφομοιώθηκαν, ενσωματώθηκαν, οι δεξαμενές τους είναι άχρηστες, τι μένει τώρα; Μια Χρυσή Αυγή; Βρε λες; Χαχα! Πολύ θα ήθελα να το ζήσω αυτό!!! Ας πάμε για εκλογές και αυτά τα βρίσκουμε, πόλωση δε το λένε αυτό; Αν το θέλει έτσι ο Αντωνάκης έτσι θα το έχει, και αν είμαστε τόσο ζώα εμείς ας τρέξουμε να τον σιγοντάρουμε, ε μα…
Τα ψέματα τελείωσαν, είδα σήμερα ένα κατάλογο σε ένα φιλικό blog με τους οργανισμούς που έπεται να κλείσουν και σοκαρίστηκα, δεν έχουν σκοπό να αφήσουν τίποτα, θα τα δώσουν όλα για όλα, ακόμα και γη Κάναμε για άλλη μια φορά λάθος τον Ιούνιο, ότι έγινε έγινε, ας διορθώσουμε αυτό το λάθος μια και καλή. Έρχεται μεγάλη αναταραχή στην Ελλάδα, το νιώθω, το αισθάνομαι, δεν έχω κληρονομικό χάρισμα, μη νομίζεις, αλλά νιώθω τη μαγιά της ανατροπής να έχει φουσκώσει επικίνδυνα. Τι να μας περιμένει άραγε; Τι μας επιφυλάσσει η τύχη; Όπως και να έχει αυτοί πρέπει αν φύγουν και να μην γυρίσουν ποτέ, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, είναι διαπλεκόμενοι και διεφθαρμένοι, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον τόπο.
Ο φόβος και πάλι ξεπηδά στο κεφάλι μου. Πτώχευση; Πόλεμος; Περιθωριοποίηση; Ότι και να είναι πρέπει να έρθει αν δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, θα είναι το μεταβατικό στάδιο για την πραγματική εξυγίανση μας, την απόλυτη κάθαρση μας. Κακά τα ψέματα, στην Χώρα αυτή βασιλεύει η σαπίλα και η διαφθορά και μόνο μέσα από απόλυτες ρήξεις μπορεί να γεννηθεί κάτι υγειές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχω ιδέα τι θα κάνει αν γίνει τελικά Κυβέρνηση αν και θα τον ψηφίσω, δεν με έχει πείσει ότι έχει τα αρχίδια να τα κάνει όλα πουτάνα και να ξαναστήσει την Χώρα από την αρχή όπως πρέπει. Όπως και να έχει η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία όπως έχω ξαναγράψει αυτή την στιγμή είναι μονόδρομος, έστω και με την πιθανότητα να τα κάνει σαλάτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως απλώς αποτελέσει ένα κομμάτι της μετάβασης, τίποτα άλλο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα, μακάρι…
Αν δεν γίνει μέσα στο καλοκαίρι η ανατροπή θα αρχίσω να φοβάμαι ότι δεν θα γίνει ποτέ. Εύχομαι κουράγιο σε όλους μας, ξέρω, είμαστε τσακισμένοι και βιασμένοι, αλλά ίσως να χρειάζεται λίγο υπομονή ακόμα, οι αλήτες της πολιτικής πρέπει να πάνε στα σπίτια τους, θα γίνει;
Πηγή,http://kostasoutsider.com
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...