(Το Σύστημα)…για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη που έφυγε σήμερα απο την ζωή…


Για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον συνθέτη των «Μικροαστικών» (που κυκλοφορούσαν παράνομα στην δικτατορία) , που έφυγε σήμερα απο την ζωή.

 

 

Το σύστημα

Στιχουργός: Νεγρεπόντης Γιάννης

Συνθέτης: Κηλαηδόνης Λουκιανός

Τα χέρια σου συνάδελφε
όταν τα νοικιάζεις
κακό τον εργοδότη σου
γι’ άνθρωπο να λογιάζεις

Όπως και ο εργοδότης σου
γι’ άνθρωπο αν σε πάρει
το σύστημα τον ίδιο αυτόν
κάποτε θα φουντάρει

Ποτέ να μη σου φεύγει
απ’ το μυαλό
τα χέρια σου δυο μηχανές
νοικιάζεις σε μηχανισμό
πράγμα που σ’ αρέσει
δεν σ’ αρέσει
σαν μηχανή δεν έχει ανθρωπισμό
πολύ δε περισσότερο
συναισθηματισμό

Τα χέρια σου συνάδελφε
όταν τα νοικιάζεις
να ξέρεις πως το σύστημα
είναι που τ’ αρωγιάζεις

Όπως κι ο εργοδότης σου
όταν τα καπαρώσει
για χάρη του συστήματος
θα σε αλλοτριώσει

Ποτέ να μη σου φεύγει
απ’ το μυαλό
τα χέρια σου δυο μηχανές
νοικιάζεις σε μηχανισμό
πράγμα που σ’ αρέσει
δε σ’ αρέσει
σαν μηχανή δεν έχει ανθρωπισμό
πολύ δε περισσότερο
συναισθηματισμό

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας, 1975

___________________________________________________________

Από:http://praxisreview.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/

Το τηλεφωνικό κέντρο ως τόπος ελέγχου και αντίστασης …


Των Jamie Woodcock και Immanuel Ness (μετάφραση: barikat)

Αντί να βλέπουμε τα τηλεφωνικά κέντρα, όπως τα ορίζουν οι τεχνολογικές μέθοδοι ελέγχου και παρακολούθησης, μπορούμε να τα αντιληφθούμε ως τόπο αγώνα και θυμού.

O Jamie Woodcock είναι συνεργάτης στο London School of Economics και συγγραφέας του έργου: “Working the Phones: Control and Resistance in Call Centres”. Το βιβλίο του βασίζεται στο project που πραγματοποίησε ο Jamie στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής, βάση του οποίου εργάστηκε ως “μυστικός” εργαζόμενος σε ένα τηλεφωνικό κέντρο για έξι μήνες. Στο πλαίσιο του project προσπάθησε να κατανοήσει αυτό το είδος της επισφαλούς εργασίας, να αναλύσει πώς γίνεται η διαχείριση, και να διερευνήσει ποιες στρατηγικές αντίστασης των εργαζομένων αναπτύσσονται σε ένα τηλεφωνικό κέντρο.

 Εδώ, o ερευνητής σε θέματα εργασίας, Immanuel Ness μιλά στο Jamie για τη φύση της εργασίας στα τηλεφωνικά κέντρα, επικεντρώνοντας τη συζήτηση στο ρόλο της τεχνολογίας, του management και της αντίστασης των εργαζομένων, και αναλογίζεται τις επιπτώσεις των νέων μορφών οργάνωσης της τόσο εντός όσο και πέρα από τα τηλεφωνικά κέντρα. O Jamie και o Immanuel συζητoύν  για τη αποτελεσματικότητα των ερευνών σχετικά με το εργατικό δυναμικό, επιχειρηματολογώντας υπέρ της σημασίας της ανάπτυξης μιας κριτικής μαρξιστικής προσέγγισης με σκοπό την κατανόηση του μετασχηματισμού της εργασίας και των μελλοντικών αγώνων των εργαζομένων.

Συνέχεια

Τα αόρατα τείχη της Ευρώπης…


 

Πολύς ντόρος για το τείχος του Τραμπ στο Μεξικό και τα κεκαλυμμένα τείχη μέσω διαταγμάτων απαγόρευσης εισόδου στη χώρα του, έχει γίνει τελευταία. Καθημερινά. Και φυσικά οι «ευαίσθητοι» πολίτες της Ευρώπης δεν μπορούν να ανεχτούν τόσο πολύ αυθαιρεσία και ρατσισμό. Και είναι καλό αυτό για την Ευρώπη γιατί έτσι μπορεί να ξεχάσει ότι πριν λίγο καιρό ύψωνε αυτή τα δικά της τείχη, ενώ καταπατούσε και συνθήκες που η ίδια είχε νομοθετήσει ώστε οι «ξένοι» να μένουν στις χώρες εισόδου, χώρες ως επί το πλείστον φτωχές και χωρίς τις απαιτούμενες υποδομές και τεχνογνωσία. Και θα πει κάποιος: εντάξει, γνωστά όλα αυτά. Σταμάτησαν εκεί όμως οι εταίροι μας; Ή μήπως σηκώνουν και άλλα αόρατα τείχη;
 
Η κατάσταση στην Ολλανδία
Η Ολλανδία είχε ένα αρκετά καλό σύστημα ένταξης – ενσωμάτωσης των νεοεισελθόντων προσφύγων και αιτούντων άσυλο πριν μερικά χρόνια. Το ξέρω γιατί αν και δεν ήταν απαραίτητο (ως μέλος της Ε.Ε) το παρακολούθησα ως ένα σημείο με σκοπό να μάθω τη γλώσσα αλλά και διάφορα ήθη και έθιμα καθώς και κανόνες συμπεριφοράς της χώρας που ήρθα να ζήσω αλλά και για να πάρω το πτυχίο της ολλανδικής γλώσσας.
Η ενσωμάτωση των ξένων ένα από τα λίγα ζητήματα όπου όλα τα πολιτικά κόμματα συμφωνούνε απόλυτα: Όλοι οι νεοεισελθόντες πρέπει να περάσουν ένα πρόγραμμα ένταξης ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν με τα λιγότερα δυνατά προβλήματα στην ολλανδική κοινωνία. Όμως πριν μερικά χρόνια τα πάντα άλλαξαν. Μια κυβέρνηση συνεργασίας (πάντα 3 κόμματα πλειοψηφίας κάνουν κυβέρνηση) αποφάσισε ότι δεν πρέπει να είναι η ένταξη αρμοδιότητα της κυβέρνησης και έτσι την ιδιωτικοποιήσαν. Μάλιστα ένας υπουργός που ανήκει στο κεντρώο κόμμα (αντίθετο φυσικά με τις πολλές ιδιωτικοποιήσεις) την εφάρμοσε.

Συνέχεια

Μίλων Γιαννόπουλος, πατριωτάκι που διαπρέπει ως αρχιφασίστας στις ΗΠΑ…


Της  Ε.Χ

Μίλων Γιαννόπουλος, πατριωτάκι που διαπρέπει ως αρχιφασίστας στις ΗΠΑ. Το παίζει διευθυντής μιας παλιοφυλλάδας «Breitbart» και αποκαλεί τον Τραμπ daddy.

O τύπος μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τάσσεται κατά των γυναικών, του κράτους δικαίου, των χοντρών, κάνοντας προκλητικές δημόσιες εμφανίσεις. Σε προγραμματισμένη ομιλία στο πανεπιστήμιο Berkeley στην Καλιφόρνια οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν και απέτρεψαν τελικά την ομιλία του. Ο ίδιος δηλώνει υπέρμαχος της πολιτικής Τραμπ και προσπαθεί να κάνει ντόρο γύρω από το όνομα του.

Να το χαιρόμαστε το καμάρι μας, τιμά την χώρα μας και με το παραπάνω.

—————————————————————-Από:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/02/blog-post_69.html

Προς μια νέα φούσκα (;) …


Αλήθεια, πώς θα αντιδρούσατε αν ξαφνικά μαθαίνατε ότι σε τούτη την δύσκολη και μακρόχρονη περίοδο της κρίσης τα χρηματιστήρια βρίσκονται διεθνώς σε περίοδο ανόδου; Και πώς θα σας φαινόταν αν αμέσως μετά διαπιστώνατε ότι οδηγοί αυτής της ανόδου είναι οι τράπεζες; Απίστευτο; Και όμως! Κάνετε λίγη υπομονή και θα καταλάβετε.

Η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (Schweizerische Nationalbank – SNB) ανήκει στην μειοψηφία των κεντρικών τραπεζών που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, ακριβώς όπως και η Τράπεζα της Ελλάδος. Το 45% των μετοχών της ανήκει στις ελβετικές περιφέρειες (καντόνια), το 15% στις τράπεζες των καντονιών και το υπόλοιπο 40% σε ιδιώτες επενδυτές. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο μεγαλύτερος επενδυτής μεταξύ των ιδιωτών είναι ο καθηγητής τού πανεπιστημίου τού Μονάχου Τέο Ζήγκερτ, ο οποίος κατέχει το 6,6% των μετοχών τής SNB.

Διάγραμμα 1:  Εξέλιξη του ισολογισμού τής SNB (ποσά σε εκατομμύρια ελβετικών φράγκων)

Ας κάνουμε μια στάση εδώ, να αναρωτηθούμε γιατί ο κύριος Ζήγκερτ επενδύει τόσα χρήματα στις μετοχές τής SNB. Από πρώτης απόψεως, η επιλογή του δείχνει παράλογη για δυο λόγους. Πρώτον, το μέρισμα που διανέμει η τράπεζα είναι 15 φράγκα μεικτά (9,75 καθαρά), ποσό ιδιαίτερα χαμηλό για μια μετοχή που σήμερα κινείται σε επίπεδα τιμών περί τα 1.700 φράγκα, άρα μιλάμε για καθαρή απόδοση επένδυσης κάτω από 0,6%. Δεύτερον, το δικαίωμα ψήφου μονοπωλείται από τα καντόνια και τις τράπεζές τους, κάτι που έχει ως στόχο να μη μπορούν οι ιδιώτες επενδυτές να επηρεάσουν τις αποφάσεις τής τράπεζας. Γιατί, λοιπόν, επιμένει ο Ζήγκερτ; Όπως παρατηρεί το swissinfo.ch, ο Ζήγκερτ παίζει με κλειστά χαρτιά («cards close to his chest») αφήνοντας τους παρατηρητές να πιστεύουν είτε ότι σπεκουλάρει είτε ότι παίζει για λογαριασμό άλλων.

Όπως και νά ‘χει το ζήτημα, η πραγματικότητα είναι ότι ο όγκος των χρηματιστηριακών συναλλαγών τής μετοχής έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, κάτι που εξακόντισε την τιμή της σε δυσθεώρητα ύψη μέσα στο 2016: από τα 1.100 ευρώ στα 1.750, αφού ενδιάμεσα έφτασε και μέχρι τα 2.028 ευρώ. Δεδομένου ότι μιλάμε για μια εταιρεία που και υψηλά μερίσματα δεν διανέμει και κανείς δεν μπορεί να την αποκτήσει, είναι πολύ λογικό να αναρωτιέται κανείς πού αποσκοπούν οι αγοραστές.

Η απάντηση ίσως βρίσκεται στην μεγάλη στροφή που έχει κάνει η SNB από τότε που το φράγκο αποδεσμεύθηκε από το ευρώ. Με την αποδέσμευση να επιφέρει σοβαρά πλήγματα στην τράπεζα αλλά και στην ελβετική οικονομία ευρύτερα (η ισοτιμία με το ευρώ ανέβηκε στο 1:1 από το 1:1,2 όπου ήταν κλειδωμένη), η SNB άρχισε να συμπεριφέρεται ως κερδοσκοπικό κεφάλαιο, κάτι πρωτοφανές για κεντρική τράπεζα. Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές την αντιμετωπίζουν πλέον ως διαχειριστή κεφαλαίων και όχι ως κεντρική τράπεζα, οπότε είναι λογικό να επενδύουν πάνω της εφ’ όσον προβλέπουν ότι θα αυξηθεί η αξία τού χαρτοφυλακίου της.

Διάγραμμα 2:  Χαρτοφυλάκιο της SNB στις 31/12/2015 (ποσά σε εκατομμύρια δολλαρίων)

Από τα 700 δισ. του επενδυτικού κεφαλαίου τής SNB, τα 140 είναι ήδη τοποθετημένα σε μετοχές και η αναλογία όσο πάει και μεγαλώνει. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο ελβετικός κολοσσός έχει ιδιαίτερα βαρύνοντα λόγο στην Apple, μπορεί να ταρακουνήσει την Microsoft και είναι ο βασικός μέτοχος τής Facebook ενώ έχει εξαιρετικά υψηλή επιρροή σε μονοπώλια-γίγαντες όπως η Procter & Gamble, η Amazon ή η General Electric. Παράλληλα, ο ισολογισμός τής τράπεζας σχεδόν αγγίζει σε ύψος το ΑΕΠ τής χώρας, κάτι που ακούγεται τρομακτικό στ’ αφτιά όσων αντιλαμβάνονται το τι σημαίνει αυτό: σε περίπτωση κατάρρευσής της, ουδείς θα μπορέσει να την στηρίξει.

Αν σκέφτεστε ότι, όπως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, έτσι και μια τράπεζα δεν φέρνει την καταστροφή, προσέξτε ότι πουθενά δεν είπα πως η SBN είναι η μόνη τράπεζα που κάνει τέτοια παιχνίδια. Στον ντορό έχει μπει για καλά και η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) ενώ είναι γενική η εκτίμηση πως δεν θ’ αργήσει να ακολουθήσει και η πολιτειακή Fed. Με άλλα λόγια, στον χορό υπάρχει θέση για όλες τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες που έχουν την δυνατότητα να τυπώνουν χρήμα.

Διάγραμμα 3:  Εξέλιξη του ισολογισμού μεγάλων κεντρικών τραπεζών ως ποσοστό επί του ΑΕΠ των χωρών τους

Επειδή ξέρω ότι τέτοια θέματα είναι δύσκολα, ας γράψουμε τον επίλογο για σήμερα. Έχοντας επί κεφαλής την SNB και άξιο συμπαραστάτη της την BoJ, οι μεγάλες τράπεζες οδηγούν τα διεθνή χρηματιστήρια σε ένα ράλλυ, το οποίο δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ανάπτυξης αλλά στην ουσία δημιουργεί την επόμενη μεγάλη φούσκα. Μια φούσκα που είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα σκάσει με τρομακτικό πάταγο, μιας που το σκάσιμό της θα γίνει σε μια περίοδο κατά την οποία το παγκόσμιο χρέος έχει ήδη ξεπεράσει το τριπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ.

————————————-
Πηγές διαγραμμάτων: (1) SNB, Bloomberg – (2) Zero Hedge – (3) National Inlation Association

 ____________________________________________________________
Από:

ΜΕΤΡΑ «ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ», ΜΕΤΡΑ «ΚΑΤΩ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ» ΚΑΙ Η ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ…


%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82

Τα σενάρια «καταστροφής» έχουν και πάλι την τιμητική τους τόσο στα διεθνή όσο και στα εγχώρια ΜΜΕ. Θα μείνει το ΔΝΤ ή θα φύγει; Θα τα βρουν με τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς» ή το «διαζύγιο» είναι το επικρατέστερο από τις ενδεχόμενες εξελίξεις; Τα νέα μέτρα θα είναι «πολλά» ή «λίγα» και ποιό θα είναι το «ληγμένο» ούτως ή άλλως χάπι για τους ιθαγενείς; Ποιός θα «αντισταθεί» περισσότερο ο Τσίπρας στην Μέρκελ ή ο στρατηγός Καμμένος στις «προκλήσεις» της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας;

Δεν χωρά καμμία αμφιβολία ότι το «αδιέξοδο» για μιαν ακόμη φορά θα αντιμετωπιστεί από τους «σωτήρες» μας. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Με «κόφτες» προληπτικούς, με «κόφτες» νομοθετημένους ή με κόφτες κρυμμένους «κάτω από το τραπέζι», με «κόφτες» σε κάθε περίπτωση έτοιμους να πέσουν σε όλο και περισσότερους «σβέρκους».

Το καθεστωτικό λεξιλόγιο πλουτίζει ολοένα και περισσότερο με καινούργιες λέξεις, που γύρευε ύστερα από πόσες συσκέψεις επικοινωνιολόγων, οικονομολόγων και κομματικών τσακαλιών διαλέγονται μία-μία για να εμφανίζονται σαν πεφταστέρια στην λεγόμενη επικαιρότητα και μετά από λίγο να χάνονται στο ζόφο της τραγικής καθημερινότητας πλήθους άναυδων και κουρασμένων πλέον να τις παρακολουθεί ανθρώπων.

Και η λαιμητόμος συνεχίζει να ανεβοκατεβαίνει.

Ως πότε;;;


Από:https://anarchypress.wordpress.com/2017/02/06/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%89-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%89-%CE%B1/

με Σπαστό διαφορικό…Η ιστορία στην εξέλιξή της…


Σύνοδος ε.ε. Μάλτα

Η δήλωση της Μέρκελ (σε δημοσιογράφους) μετά την σύνοδο των 27 + 1 (ο+1 μόνος του είναι το υπ’ ατμόν Λονδίνο) της ε.ε. στη Μάλτα ότι …Μάθαμε απ’ την ιστορία των τελευταίων ετών ότι μπορεί κάλιστα να υπάρξει μια ευρωπαϊκή ένωση διαφορετικών ταχυτήτων, όπου δεν θα συμμετέχουν όλοι κάθε φορά σε όλα τα βήματα της ολοκλήρωσης… δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής στα μέρη μας. Λογικό. Τα φλέγοντα ελληνικά θέματα δεν μπορούν να υποστούν την ταπείνωση του χαρακτηρισμού “βήματα”. Ικανοποιούνται μόνο με τους όρους “κουτσό”, “κρυφτό”, “τυφλόμυγα” – ίσως και “μακρυά γαϊδούρα”.
Κατ’ αρχήν η διατύπωση της γερμανίδας πρωθ. μοιάζει να παραπέμπει σε κάτι ήδη πραγματοποιημένο, αν και από θεσμική άποψη υπάρχουν μόνο δύο ταχύτητες: η ε.ε. και η ευρωζώνη. Αν λάβει όμως κανείς υπ’ όψη του τόσο το “πλαίσιο αναφοράς” των συγκεκριμένων δηλώσεων, όσο την ιστορική συγκυρία και την δυναμική του παγκόσμιου ενδο-καπιταλιστικού ανταγωνισμού, αυτά που είπε η Μέρκελ αφορούν όχι την αποτίμηση του παρελθόντος αλλά τον σχεδιασμό του μέλλοντος της ευρωπαϊκής ένωσης.Δεν το έκρυψε: …θα υπάρχει μια διακήρυξη στη Ρώμη επ’ αυτού συμπλήρωσε.
Στη Ρώμη, τον Μάρτη, πρόκειται να γιορταστούν τα 60 χρόνια απ’ την υπογραφή των δύο διεθνών “Συνθηκών της Ρώμης” (συνθήκη για την ίδρυση της ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητας / εοκ, και συνθήκη για την ίδρυση της ευρωπαϊκής κοινότητας ατομικής ενέργειας). Είναι οι γενέθλιες πράξεις της ευρωπαϊκής ένωσης. Που μετά από 60 χρόνια διαδρομής (60 χρόνια προφητειών, επίσης, ότι θα διαλυθεί…) καλείται τώρα να κάνει (ή να επιχειρήσει) ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα εμπρός. Τα σκυλιά γαυγίζουν αλλά το καραβάνι προχωρά που θα έλεγε και ο καϋμένος ο έλληνας πρωθυπουργός; Θα δείξει.

Συνέχεια