Crematorium…

«Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος»

————————————————

Το αίμα είναι το πετρέλαιο της ιστορίας. Οι αγορές δουλεύουν με αίμα. Οι τράπεζες δουλεύουν με αίμα. Απ’ τα πεδία των μαχών το αίμα κυλάει στα ποιήματα και στα τραγούδια. Παιδικές φωνούλες με όλο το λυρισμό της άγουρης νεότητας τραγουδούν το αίμα. Θέλει νεκροί χιλιάδες να’ ναι στους τροχούς. Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. Να δίνουν το συκώτι τους. Τα νεφρά τους. Μέσα σ’ αυτό το σιωπηλό τρένο της ατέλειωτης σφαγής ύμνοι ακούγονται από κοριτσίστικα χείλη. Από δροσερά νιάτα που θα οδηγηθούν λίαν συντόμως στο κρεματόριο της καριέρας ή στο καρτοσυμβόλαιο της ανεργίας. Εκεί που κανένας επίσημος δε θα μιλήσει για την χλεύη του πένθιμου κωμικού κόσμου. Εκεί που θα παρελάσουν τα τρυφερά μειράκια με όση κούφια υπερηφάνεια τους έχει μεταδώσει ο μισαλλόδοξος εθνοφασισμός. Τα ιστορικά βιβλία, τα σήριαλ, ο παπάς, ο δάσκαλος, ο κατηχητής, ο εθνικός ποιητής, ο κέρβερος, ο μπαμπάς, η μαμά, η γιαγιά, η Βέμπο, ο Κώστα Πρέκας. Η πατρίς ενώνει. Έξω η πολιτική απ’ τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις εκκλησίες, τους οίκους ανοχής. Ο ηγέτης όλων των ελλήνων Γιαννάκης Μεταξάς είπε το όχι. Ο εθνικός μας ποιητής έγραψε ένα υπέροχο φασιστικό ύμνο στη σφαγή. Έφταναν στο ακρογιάλι του τα σπλάχνα των ανθρώπων. Πόδια, χέρια, κεφάλια. Μια μάζα όλοι. Εχθροί και πατριώτες. Ένδοξη σπορά. Σε γνωρίζω απ’ την κόψη του σπαθιού την τρομερή. Σε γνωρίζω απ’ το θάνατο στα μάτια. Τη φωτιά στους φούρνους. Τα κρεματόρια. Σε γνωρίζω απ’ τα κούφια κεφάλια όπου χώρεσε τόση γνώση για αφανισμό και λιώσιμο. Αίμα στο Δίστομο, στη Χιροσίμα. Αίμα παλιό και καινούργιο και φρέσκο αίμα της στιγμής. Αίμα ελλήνων, αίμα γερμανών, αίμα πούστηδων, αίμα γυναικών, αίμα μαύρων και αίμα λευκών. Αίμα του κύκνου που τραγουδά υπέροχα πριν πεθάνει. Αίμα όλο αθωότητα και εξουσία. Αίμα καύσιμο του μίσους. Αίμα στο σβέρκο των ευζώνων. Αίμα στα μπούτια κοριτσιού. Αίμα στον κώλο του στρατιώτη. Αίμα στο μουνί της μάνας. Ψόφια παιδιά και ψόφιο μέλλον. Αίμα σε κάθε ποίημα και σε κάθε στομάχι. Αίμα στις φωνούλες των παιδιών και στις χλωμές τους φλέβες. Αίμα για το έθνος. Για του Χριστού την πίστη την αγία. Αίμα για την Εταιρία και το νοικοκυριό. Αίμα για τον Φύρερ που δεν κατάφερε να γαμήσει τόσους πολλούς όσους ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Μέγας Κωνσταντίνος. Αίμα για τα κουτάβια του Φύρερ και του Ροκφέλερ. Αίμα για το ντεπόζιτο του θεού και της ακαδημίας. Αίμα για να χορτάσει ο δικηγόρος, ο ιερέας, ο δάσκαλος, ο πολιτικός. Αίμα για να περιστρέφεται η φτερωτή ολέθρων και καταστροφών.

Αίμα νυν και αεί. Και εις τους αιώνες των αιώνων.