Αναπτυξιακό ξεζούμισμα ή παραγωγική ανασυγκρότηση;

Του Βασίλη Ξυδιά

Αναζητείται ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση απέναντι στο δυστοπικό μέλλον

Υποθέτω πως οι αναγνώστες του Δρόμου είναι ενήμεροι για το επεισόδιο του περασμένου Σαββάτου (3/10), όπου οι συγκεντρωμένοι Κρητικοί έστειλαν πίσω τις τρεις ανεμογεννήτριες που επρόκειτο να τοποθετηθούν στο υπερμέγεθες αιολικό πάρκο, στα νότια του Ψηλορείτη. Ήταν μεγάλη επιτυχία· κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Είναι όμως προφανές, πως, αν η αντίσταση παραμείνει σ’ αυτό το επίπεδο, οι ενδιαφερόμενες εταιρίες, επικουρούμενες και από τους νόμους και τους αστυνόμους, θα επαναλάβουν την προσπάθειά τους -μία και δύο, και όσες φορές χρειαστεί- μέχρι τελικά να πετύχουν τον στόχο τους.

Ανάλογη απαισιοδοξία προκαλεί και η αντιπαράθεση που ακολούθησε, μεταξύ αυτών που υπερασπίστηκαν την αντίδραση των ντόπιων στις ανεμογεννήτριες και αυτών που υπεραμύνθηκαν του αιολικού πάρκου (μεταξύ των τελευταίων ήταν και πολλοί νεοΣΥΡΖΑίοι, που έχουν αποχαλινωθεί στην υπεράσπιση της μνημονιακής λογικής). Ζούμε και σ’ αυτήν την περίπτωση μια επανάληψη του σεναρίου με τις Σκουριές. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά που συμβαίνουν τώρα, μετά τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όσα συνέβαιναν πριν απ’ αυτό, επί υπουργίας Π. Λαφαζάνη. Γίνεται φανερό ότι η Αριστερά ως πολιτική δύναμη, αλλά και τα κοινωνικά κινήματα από τη δική τους μεριά, αποδεικνύονται πολλές φορές ισχυρά και αποτελεσματικά στο επίπεδο της αντίστασης, αλλά αποδεικνύονται αδύναμα και αναποτελεσματικά όταν το πράγμα φτάνει στο επίπεδο της διακυβέρνησης ή της εναλλακτικής λύσης.

Ανεξόφλητος…

του Simple Man 

_________________________

Όσο κι αν θέλεις να βρεις μία στάλα ελπίδας μέσα στον σωρό με τα σκατά που έχουμε πέσει, ξέρεις ότι είναι ανώφελο. Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων οι ζωές και οι θάνατοί μας. Δεν αφορούν κανέναν. 

Ο Ζορμπάς εκτελέστηκε και το κηδειόχαρτό του καρφώθηκε στις κολώνες της ΔΕΗ. Στεκόμαστε σαν χαμένοι μπροστά στην ανακοίνωση θανάτου και κάθε μέρα βλέπουμε ότι η κηδεία αλλάζει ημερομηνίες. Κάθε μέρα και μία καινούργια. Έχουμε ξεχάσει τα ονόματα των φίλων. Έχουν όλα εκτοπιστεί από ονόματα υπουργών, πρωθυπουργών, βουλευτών και άλλων αλητήριων. Μάθαμε ευρωπαϊκές γλώσσες τόσο γρήγορα μέσα από τα ονόματα βαρβάρων που σουλατσάρουν με παχιά γράμματα σε τίτλους ειδήσεων. Μπλέκεται η γλώσσα μας από το συνονθύλευμα συμφώνων στις λέξεις τους και εμείς εκεί να επιμένουμε να τα προφέρουμε σαν να κουβαλάμε μέσα στο στόμα μας χαλίκια. 

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΠΟΡΙΣ ΚΑΓΚΑΡΛΙΤΣΚΙ*

ΜIA ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 20ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΡΩΣΟ ΜΑΡΞΙΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: BAΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ**

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στις 03/10/2015 στην αριστερή-μαρξιστική ρωσική ιστοσελίδα Rabkor.ru, της οποίας αρχισυντάκτης και ουσιαστικός δημιουργός είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του. Αποτελεί μια εξαιρετικά οξυδερκή και χωρίς λεκτικές «περικοκλάδες» ανάλυση της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες και διαμέσου των αποτελεσμάτων των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Ο Μπορίς Καγκαρλίτσκι είναι ιδιαίτερα σκληρός, αλλά απολύτως δίκαιος στις εκφράσεις του και λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Η ιδιαίτερη αξία του άρθρου έγκειται στο γεγονός, ότι προέρχεται: α) από το εξωτερικό, όπου η γνώση της λεγόμενης «ελληνικής πραγματικότητας» είναι, αρκετές φορές ελλειπής και β) από συνεπείς αριστερές-μαρξιστικές θέσεις, που δεν μένουν μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά προχωρούν και στο «δια ταύτα», καταλήγοντας σε συμπεράσματα ιδιαίτερα χρήσιμα για την ελληνική και την ευρωπαϊκή Αριστερά.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου:

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αφότου βγήκαν τα τελικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών και κατακάθισε ο πληροφοριακός κουρνιαχτός των πολυάριθμων σχολίων, τα νέα από την Αθήνα μετατοπίστηκαν σε δεύτερο πλάνο ή εξαφανίστηκαν εντελώς από τις σελίδες του Τύπου. Στο μεταξύ όμως, η σημασία αυτού που συνέβη στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 κάθε άλλο παρά έχει έχει κατανοηθεί πλήρως – όχι μόνο εκτός Ελλάδας, αλλά και μέσα στην χώρα.

Η Ελλάδα υφίσταται μιαν ανεπανάληπτη ιστορική καταστροφή. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατάφερε όχι μόνο να «σπάσει» ψυχολογικά τον ίδιο του το λαό, αλλά και να καταστρέψει πολιτικά την ελληνική Αριστερά. Με άλλα λόγια, κατάφερε να πετύχει αυτό που δεν πέτυχαν ούτε οι Γερμανοί κατακτητές τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ούτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το 1944-1945, ούτε οι «μαύροι συνταγματάρχες», ούτε οι εναλλασσόμενες μεταξύ τους δεξιές κυβερνήσεις – δημοκρατικές και… όχι και τόσο.

Joan Alvado: Το σχολείο των βοσκών…

Το επάγγελμα του βοσκού, στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου, ήταν ένα επάγγελμα «προς εξαφάνιση» για πολλά χρόνια. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι, μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν θα σκεφτόντουσαν καν το να γίνουν βοσκοί, και η εικόνα που έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας είναι ενός γραφικού , από «άλλη εποχή» ηλικιωμένου.

Τα τελευταία χρόνια όμως, ειδικά στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου όπου η κρίση και τα μνημόνια έχουν φέρει τα πάνω κάτω στην οικονομία και στις ζωές των πολιτών, με το καπιταλιστικό σύστημα να μπαίνει όλο και πιο έντονα σε αμφισβήτιση και το καταναλωτικό όνειρο ή οι «χρυσές καριέρες» να είναι εκτός πραγματικότητας, όλο και περισσότεροι νέοι, είτε συνειδητά είτε εξ ανάγκης, αναζητούν μια διαφορετική ζωή στην επαρχία και επαναπροσεγγίζουν την αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία με άλλο τρόπο.
Νέοι και νέες με πτυχία πανεπιστημίου, καταφεύγουν εκεί όχι μόνο εξ” αιτίας της ανεργίας, αλλά και γιατί θέλουν μια ζωή μακριά από τον ανταγωνισμό και την σκληρότητα της πόλης.

Athens Voice: Μετά το ξέπλυμα του ναζισμού, το στύψιμο του αντιφασισμού …

του Αρη Χατζηστεφάνου

---

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στον Τύπο, από τον σάλο που προκάλεσε η Athens Voice ξεπλένοντας τη Χρυσή Αυγή με lifestyle αναφορές στην κόρη του ηγέτη της ναζιστικής οργάνωσης και το συγκεκριμένο Free Press αποφάσισε να χτυπήσει και τον αντιφασισμό με κείμενο της Σώτης Τριανταφύλλου.

Μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ. Εμείς σκεφτήκαμε απλώς να απαντήσουμε σε ορισμένα σημεία του.

Τριανταφύλλου: Σήμερα ο φασισμός είναι ένας χαρακτηρισμός που αποδίδεται στους «άλλους»: λιγοστοί άνθρωποι στον κόσμο δηλώνουν φασίστες. Ωστόσο, αν και ο φασισμός έχει υποχωρήσει ως ιδεολογία και πρακτική, επιζεί ως νοοτροπία: ως λατρεία του κράτους, ως απόρριψη της αντίθετης γνώμης (της λειτουργίας του «δήμου»), ως αυταρχισμός, βία, μιλιταρισμός, εθνικισμός, ρατσισμός• ως κοινωνικός συντηρητισμός, λαϊκισμός, leaderism, προσωπολατρία, μικροαστισμός, κορπορατισμός, δημαγωγία.

Ελλάδα, η χώρα του κόκκινου ήλιου…

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε μια χώρα. Ήτανε μια χώρα σαν όλες τις άλλες. Στη μέση του πουθενά και στον ομφαλό της γης, ερμαφρόδιτο γέννημα Ανατολής και Δύσης.

της Δανάης Καρυδάκη

---

Εθνικός ύμνος της ήταν η Φραγκοσυριανή σε πρόσφατη διασκευή της Πάολας, και σημαία της ένα σουβλάκι με απ’ όλα (στην διόλου αποκεντρωτική πρωτεύουσα το εθνόσημο απεικονίζονταν ως καλαμάκι με τζατζίκι, ενώ στο αποσχιστικό κίνημα του βορρά ήταν εμφανή τα δείγματα κέτσαπ-μουστάρδας, εγείροντας ενστάσεις ανάμεσα στους ιστορικούς, το γνωστό και ως Μεσοσουβλακικό ζήτημα). Στη χώρα εκείνη κατοικούσε ένας λαός, όχι βέβαια έτσι μονοκόμματος και ομοιογενής όπως η γλώσσα μάς αφήνει να ορίζουμε· ήταν χωρισμένος σε μερίδες λέοντος και μερίδες ποντικού αυτός ο λαός, σε τάξεις, όπως λένε συχνά μεταξύ τους κάτι κουλτουριάρηδες με γυαλιά-πατομπούκαλα και γένια τριών εβδομάδων.

Ε. Βενιζέλος: Ο άνθρωπος που αθώωσε τον Άκη, στην κατάλληλη θέση…

Την φωτογραφία που παραθέτουμε μας την έστειλε αναγνώστης μας και για να γίνει πιο κατανοητή προσθέτουμε απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας:

 

Ε. Βενιζέλος: Ο άνθρωπος που αθώωσε τον Άκη

Όταν η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, το 2005, είχε φτάσει πολύ κοντά στον Άκη Τσοχατζόπουλο, εντοπίζοντας τραπεζικούς λογαριασμούς της Drumilam offshore εταιρίας η οποία ήταν μπλεγμένη και στους ρωσικούς πυραύλους ΤΟr-Μ1, ο Βενιζέλοςκατακεραύνωνε τους πάντες, υποστηρίζοντας τον πρώην υπουργό.

Το μεγάλο πανηγύρι στήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2005 στην Ολομέλεια της Βουλής, όταν εισήχθη προς συζήτηση το πόρισμα της εξεταστικής. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος διέρρηξε τα ιμάτια του για την αθωότητα του Τσοχατζόπουλου. «Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα (25/2/2005) η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί. (…) Μας λέει η ΝΔ ότι υπάρχει ύποπτη διακίνηση χρημάτων με δήθεν παραλήπτες, οποίοι μπορεί να είναι και πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!», έλεγε τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και εξηγούσε πως δεν επρόκειτο για αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών, αλλά για αριθμούς τηλεφώνων. «Εγώ πήρα τηλέφωνο και βγήκε ο Σπηλιωτόπουλος» έλεγε τότε ως συνήγορος υπερασπίσεως του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Τότε, για τον Ευάγγελο Βενιζέλο οι κατηγορίες κατά του Άκη Τσοχατζόπουλου για μίζες από τα εξοπλιστικά ήταν «πλεκτάνη». «Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως». 

Το μνημειώδες αυτό κείμενο κοσμεί ακόμα και σήμερα η υπογραφή του Ευάγ. Βενιζέλου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έφτασε μάλιστα στο σημείο να καλεί από το βήμα της Βουλής να ζητήσει η ΝΔ συγνώμη από τον κ. Τσοχατζόπουλο διότι τον «ταλαιπωρεί».
Δυστυχώς για τον Βενιζέλο, τα γραπτά μένουν, με αποτέλεσμα τα όσα έγιναν να τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα σήμερα.

Αυτός, λοιπόν ο τύπος είναι σήμερα ο νέος γραμματέας «Θεσμών» και «Διαφάνειας» της βουλής. Χωράει σχολιασμός;

---

Aπό:

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2015/10/blog-post_180.html