Μάρδας: Ετσι κλέβουν στα καύσιμα, ολόκληρη η μελέτη

Βόμβα στα θεμέλια του δικτύου λαθρεμπορίας καυσίμων αποτελεί μελέτη του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, καθηγητή Δημήτρη Μάρδα,  ο οποίος αφού καταδεικνύει τις ελλείψεις στο σύστημα εποπτείας και τη διαφθορά στο σύστημα αποκαλύπτει με στοιχεία του ΟΗΕ το ύψος του λαθρεμπορίου και τη ζημιά για την Ελλάδα.

Η μελέτη περιλαμβάνει νομοθετικές παρεμβάσεις, τροποποιήσεις νόμων και εισαγωγή νέων μεθόδων ελέγχου ώστε να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων και η νοθεία, τώρα μένει να δούμε αν θα υλοποιηθεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει στη μελέτη του ο Δημήτρης Μάρδας οι εικονικές εξαγωγές καυσίμων και η νοθεία διαλύουν την αγορά, αποτελούν πρόβλημα για τον …….

………ανταγωνισμό και καταρρακώνουν τα Δημόσια έσοδα.

Ακούστε την κραυγή της Ελλάδας…

…λέει ο πρώην διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας

Οι πολιτικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη την «κραυγή» της ελληνικής κοινωνίας και να αλλάξουν την πορεία τους, διότι αν καταρρέουν περαιτέρω οι κοινωνίες, αν συνεχιστεί η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, την οποία θέλει να καταπολεμήσει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, τότε μελλοντικά η Ευρώπη θα κυριαρχηθεί από ακροδεξιούς αντιδημοκράτες και αντιευρωπαιστές.

Στην προειδοποίηση αυτή προβαίνει ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας και γνωστός Αυστριακός οικονομολόγος, ερευνητής του Διεθνούς Ινστιτούτου Οικονομικών Συγκρίσεων της Βιέννης, Κουρτ Μπάγιερ, σε σημερινό σχόλιο του στην αυστριακή εφημερίδα «Βίνερ Τσάιτουνγκ», στο οποίο ασκεί δριμύτατη κριτική εναντίον της πολιτικής που ακολουθείται απέναντι στην Ελλάδα.

Αν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ φαίνονται «προκλητικοί» στους διαπραγματευτές της ΕΕ, αυτοί θα πρέπει πάντα να αναλογίζονται πόσο προκλητικά επιδρά η πολιτική της τρόικας σε όλους εκείνους τους Έλληνες οι οποίοι έχασαν την εργασία τους, το εισόδημά τους, την ιατρική τους ασφάλιση, τη θέρμανση τους, αλλά προπάντων να αναλογίζονται τι πραγματικά παίζεται: Ευρωπαϊκή Ένωση και Δημοκρατία από τη μια ή ακροδεξιός εθνικισμός, προστατευτισμός και κοινωνικός αποκλεισμός, από την άλλη, σημειώνει ο Κουρτ Μπάγιερ.

Η εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ταρακούνησε τους σχολιαστές και τους οικονομικούς πολιτικούς της ΕΕ, οι οποίοι, με το μότο «αν κάτι τέτοιο είναι καν επιτρεπτό», ζητούν επιτακτικά πίστη σε συμμαχίες και εξόφληση παλιών χρεών ως τελεσίγραφη ηθική υποχρέωση, γράφει εισαγωγικά για να τονίσει συγχρόνως πως είναι πολύ σκόπιμο να συζητηθεί επιτέλους η κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ και η καταπολέμηση της κρίσης.

Ο Κρούγκμαν, ο Βαρουφάκης και ο Σόιμπλε

Συντάκτης: Τάσος Παππάς

Απολύτως λογική βρίσκει ο Πολ Κρούγκμαν την πρόταση Βαρουφάκη για ανταλλαγή χρέους και για χαλάρωση της απαίτησης να υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 4,5%.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ ποιο επιχείρημα μπορεί να χρησιμοποιήσει η Γερμανία για να απορρίψει εξαρχής την πρόταση» είπε ο νομπελίστας οικονομολόγος.

Επιχείρημα οικονομικού περιεχομένου σίγουρα δεν μπορούν να βρουν οι Μέρκελ και Σόιμπλε, όπως δεν έχουν βρει μέχρι σήμερα και οι σοβαροί οικονομολόγοι. Έχουν όμως πολιτικά επιχειρήματα. Δεν τα λένε δημοσίως, ωστόσο προκύπτουν από τις κινήσεις τους και από τα συμφραζόμενα των επίσημων δηλώσεών τους.

Το Γιοφύρι της Μηλιάς…

Είπα να γράψω την μικρή αυτή ιστορία μέρες πούναι να μην χαθεί. Μου την αφηγήθηκε μια ασυρματίστρια του πυροβολικού του Δημοκρατικού στρατού.

Τέτοιες μέρες, λοιπόν, το ’47 έπεσε το γιοφύρι της Μηλιάς.

Κανείς πλέον δεν θυμάται την ύπαρξη του.

Άλλωστε δεν ήταν και κανένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής. Μερικά κυπαρίσσια και τέσσερα ξύλινα υποστυλώματα.

Ήταν όμως ο μόνος τρόπος για να έρθουν σε επαφή οι δύο όχθες .

Τα Συστήματα βγήκαν στο βουνό και οργανώνονται! #skouries…

Και όταν λέμε Συστήματα, εννοούμε εγχώρια και αλλοδαπά επιχειρηματικά σχήματα αλλά και ξένες κρατικές επιχειρήσεις όπως η γερμανική Fraport, που είχαν μπει στο παιγνίδι για την αγορά βασικών υποδομών της χώρας όπως ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) και στη συνέχεια η «Μικρή ΔΕΗ», τα περιφερειακά αεροδρόμια, τα μεταλλεία χρυσού και το Ελληνικό.
Και πήραν τα βουνά σε κατάσταση delirium tremens μετά την σαφή εξαγγελία της νέας κυβέρνησης ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις για ανάσχεση του κύματος ιδιωτικοποιήσεων κρατικών υποδομών, θα διατυπωθούν σαφώς στις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή.

Rana Plaza, η δικαίωση αργεί…

από τη Γιώτα Τζιαμουράνη

---

Πουκάμισο από το Μαρόκο, μπλούζα από το Πακιστάν, παλτό από την Ινδία. Τυπικές χώρες προέλευσης των ρούχων που βρίσκονται στις κρεμάστρες των πολυεθνικών εταιριών ένδυσης και συνήθεις αγορές που γεμίζουν τις ντουλάπες. Κάποια από τα ρούχα μπορεί να ράφτηκαν στο Rana Plaza, ένα οκταώροφο κτηριακό συγκρότημα που συστέγαζε πέντε βιοτεχνίες ενδύματος και βρίσκονταν στη βιομηχανική περιοχή Σαβάρ, τριάντα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές. Το πρωινό της 24^ης Απριλίου του 2013 βρήκε το Rana Plaza ισοπεδωμένο. Ένας σωρός από χείριστης ποιότητας οικοδομικά υλικά και κάτω από αυτά, 1138 νεκροί εργάτες και άλλοι 2500 βαριά τραυματίες. Μια ημέρα πριν, μερικοί εργάτες μαζί με μηχανικούς είχαν επισημάνει τις βαθιές ρωγμές στους τοίχους και είχαν αναρωτηθεί για τη στατική επάρκεια του κτηρίου. Αρκετοί από αυτούς αρνήθηκαν να μπουν για δουλειά αλλά το θέμα λύθηκε άμεσα, με τους διευθυντές των βιοτεχνιών να το διευθετούν με έναν όχι και τόσο άγνωστο τρόπο για τους ανά τον κόσμο εργαζόμενους: ή μπαίνεις για δουλειά ή απλά τη χάνεις. Μια φορά πάντως, κάτι «έχασαν» και αυτό είναι η ζωή τους. Μια ημέρα μετά από αυτή την κυριολεκτική τραγωδία, πολλές παραδοχές, ακόμη περισσότερες συζητήσεις αλλά όπως πάντα, λιγότερες δράσεις πήραν σειρά

 

Η μάχη του Στάλινγκραντ. 72 χρόνια από το Βατερλώ των ναζί και τη νίκη του Κόκκινου Στρατού…

Γράφει ο Κώστας Αρβανίτης

_______________________

Στις 22 Φλεβάρη του 1942 γράφτηκε το τέλος της μάχης του Στάλινγκραντ, μιας από τις δραματικότερες μάχες όλων των εποχών. O ιστορικός υλισμός θα βλέπει πάντοτε σκεπτικά δηλώσεις όπως ότι το τάδε ή το δείνα γεγονός άλλαξε την ιστορία. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να στερήσει από συγκεκριμένα γεγονότα την κολοσσιαία καθοριστικότητα που είχαν για την εξέλιξη της ιστορίας των ανθρώπων και των κοινωνιών. Εδώ λοιπόν θα αποδώσουμε την δέουσα σημασία και τιμή στην σημαντικότερη και πιο πολυσυζητημένη ίσως μάχη του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου.