ΤΕΧΕΡΑΝΗ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1943
Μέχρι το 1942 ο Χίτλερ φαινόταν να κυριαρχεί στην Ευρώπη. Ωστόσο, η οργανωμένη συμμαχική αντεπίθεση κατά του Aξονα, μετά το 1942, οδήγησε στη βαθμιαία υποχώρηση των ναζιστικών δυνάμεων σε όλα τα μέτωπα.
Η κατίσχυση των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ και οι επιτυχίες των δυτικών συμμάχων στο μέτωπο της Ιταλίας ώθησαν σε συνεννοήσεις και σε κινήσεις στρατιωτικού συντονισμού που ξεκίνησαν με την περίφημη συνάντηση της Τεχεράνης το Νοέμβριο του 1943.
Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από εκείνη τη συνάντηση στην οποία οι τρεις βασικοί σύμμαχοι, Ρούζβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν συζήτησαν για το νέο κόσμο που θα διαμορφωθεί μεταπολεμικά.
Οι διαβουλεύσεις των «τριών» στην Τεχεράνη και στη συνέχεια αυτές της Γιάλτα και του Πότσδαμ καρποφόρησαν. Από την πρώτη στιγμή και μετά τη διάσκεψη της Τεχεράνης υλοποιήθηκε ένα κοινό σχέδιο αντεπίθεσης που υλοποιήθηκε σε μία γιγαντιαία στρατιωτική επιχείρηση, την απόβαση στη Νορμανδία, που ξεκίνησε στις 6 Ιουνίου του 1944 από τις γαλλικές ακτές με κατεύθυνση την ευρωπαϊκή ενδοχώρα.
Η ταυτόχρονη προέλαση του Κόκκινου Στρατού από τα ανατολικά κατέστησε ασφυκτική την πίεση προς τη Γερμανία, που συνέχιζε μόνη της πια στην Ευρώπη τον πολυμέτωπο αγώνα.
Η κήρυξη του πολέμου από τις χώρες του Άξονα δημιούργησε για τις συμμαχικές δυνάμεις ένα σύνολο από προβλήματα, που αφορούσαν όχι μόνο τη διεξαγωγή του πολέμου, αλλά και τον καθορισμό μιας κοινής πολιτικής κατά τη διάρκειά του και μετά απ’ αυτόν.
Για να λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα οι ηγέτες των συμμαχικών χωρών αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν μια σειρά από συναντήσεις, στις οποίες πήραν πολλές σημαντικές αποφάσεις.
Ορισμένες από τις συμφωνίες και τις αποφάσεις των Συμμάχων επέδρασαν στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής διεθνούς πολιτικής, ή και επιδρούν ακόμα.
Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...