Joseph Stiglitz: Πρόβλημα έχει η Γερμανία, όχι η Ελλάδα…

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/

Και ο πλανητάρχης να «σαπορτάρει» σήμερα Αλέξη  ?

Ανήκουστο !

Πρώτος μετεκλογικός πολιτικός καζαμίας. Έχουν πολλά να δουν τα μάτια μας ακόμη, γλυκέ μου Ντάισενμπλουμ…

Γράφει o BerdeS GioZ

Οι εκλογές τελείωσαν. Και ήδη η πρώτη βδομάδα ήταν σαν ένας μήνας. Καθώς οι αγορές κλυδωνίζονται και οι ελβετόψυχοι συγκλονίζονται, ο συνεργάτης ειδικών αποστολών BerdeS GioZ μας έστειλε την πρώτη μετεκλογική αναφορά του… Διαβάστε την με προσοχή:

Ο κακός χαμός μας βρήκε. 5 μέρες Κομμουνισμός και ο Σπυράδωνης δεν μπορεί να διπλώσει τα σώβρακα του για να φύγει από τη χώρα. Η Ευγενία Μανωλίδου προκειμένου να γλιτώσει το γκουλάγκ  βγάζει τα μάτια της πάνω από παρτιτούρες του Σοστακόβιτς. Εξαθλιωμένες μάζες ανάβουν βαρέλια για να ζεσταθούν καίγοντας 50ευρα που δεν έχουν πλέον καμιά αξία.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΘΡΙΑΜΒΟ, Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟY*

Δανειστές και εγχώριοι υπηρέτες τους έστησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο εκβιασμού, αλλά η μάχη μπορεί να κερδηθεί.

Ο εκλογικός θρίαμβος της ελληνικής Αριστεράς συνιστά ιστορική εξέλιξη με διεθνή αντίκτυπο. Ο πραγματικός ηττημένος της αναμέτρησης δεν ήταν, βέβαια, ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Βενιζέλος, αλλά το μεγάλο «αφεντικό», η Άνγκελα Μέρκελ, που βλέπει ότι πλέον ο γερμανικός ζουρλομανδύας του Συμφώνου Σταθερότητας αρχίζει να ξηλώνεται.

Δεν πρέπει να υπάρχει, ωστόσο, η παραμικρή αυταπάτη: έχασαν τον πρώτο γύρο, όχι τον πόλεμο. Και κάτι περισσότερο: ο πραγματικός πόλεμος μόλις τώρα αρχίζει. Και θα διεξαχθεί σε ανηφορικό, ναρκοθετημένο για την Ελλάδα έδαφος. Ο άξονας Βερολίνου – Βρυξελλών και η εσωτερική Πέμπτη Φάλαγγα φρόντισαν κατά τους τελευταίους μήνες να δημιουργήσουν ένα ασφυκτικό εκβιαστικό πλαίσιο για τη νέα κυβέρνηση, προκειμένου να μην διασαλευτεί η θεμελιώδης αρχή της ευρωπαϊκής «ομαλότητας»: οι λαοί είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν ό,τι θέλουν, αρκεί να… μην αλλάζει τίποτα το ουσιαστικό στο τέλος της μέρας!

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι «Σαμαροβενιζέλοι» ήθελαν να γίνουν οι εκλογές με κλειστές τράπεζες. Συνειδητά, με κρύο αίμα, προσπάθησαν να προκαλέσουν τραπεζική επιδρομή (bank run) με τις κραυγαλέες εκκλήσεις Γεωργιάδη, Βούλτεψη, Πάγκαλου και άλλων ιδίου φυράματος πολιτικών προς τους καταθέτες να αποσύρουν τα λεφτά τους από τις ελληνικές τράπεζες. Απέτυχαν. Η εκροή συναλλάγματος ήταν πολύ μικρότερη από τις εκλογές του 2012. Με δεδομένη όμως την ούτως ή άλλως ευπαθή, σε πείσμα των απατηλών stress tests, κατάσταση των τραπεζών που κληροδοτεί στον Τσίπρα ο Σαμαράς, πρόβλημα ρευστότητας μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκύψει, ιδίως αν συνεχιστεί το –ποινικά κολάσιμο– οικονομικό σαμποτάζ.

Οι Ευρωπαίοι να εγκαταλείψουν τους βολικούς μύθους για την Ελλάδα

PAUL KRUGMAN / THE NEW YORK TIMES

Στα πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που ξέσπασε η κρίση της Ευρωζώνης δεν περίσσεψε η καθαρή σκέψη. Τώρα όμως πρέπει να τελειώσει αυτή η ασάφεια. Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα αποτελούν θεμελιώδη πρόκληση για την Ευρώπη: Μπορεί να ξεπεράσει τους μύθους και την ηθικολογία και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με τρόπο που να σέβεται τις θεμελιώδεις αξίες της ηπείρου; Αν όχι ολόκληρο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, η προσπάθεια να οικοδομηθεί ειρήνη και δημοκρατία θα υποστεί τρομακτικό, ενδεχομένως και μοιραίο, χτύπημα.

Ας αρχίσω με τους μύθους: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα δάνεια που έλαβε η Αθήνα από τότε που εμφανίστηκε η κρίση επιδοτούν τις δαπάνες της. Ομως η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των δανεικών χρησιμοποιήθηκε για την πληρωμή των τόκων και του κεφαλαίου του χρέους. Ενας τρόπος για να εξετάσει κανείς τις απαιτήσεις της νεοεκλεγείσας ελληνικής κυβέρνησης είναι να θεωρήσει ότι ζητάει να μειωθεί αυτή η συνεισφορά της. Κανείς δεν μιλάει για αύξηση των δαπανών πάνω από τα έσοδα. Ομως δεν είναι υποχρεωμένη η Ελλάδα να αποπληρώσει τα χρέη που επέλεξε να συσσωρεύσει η κυβέρνησή της; Εδώ αρχίζει η ηθικολογία.

Πέντε αντιδράσεις στο «Όχι» του Βαρουφάκη

Ο γνωστός Βρετανός δημοσιογράφος Paul Mason αναλύει σε 5 βασικά σημεία το σκεπτικό πίσω από την άρνηση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών να συνεργαστεί ξανά με την τρόικα, αλλά και τις πιθανές επιπτώσεις

Την περασμένη Παρασκευή ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε στον Γερούν Ντάισελμπλουμ πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να συνεχίσει να συνεργάζεται με την περιβόητη τρόικα ως αυτόνομη οντότητα αλλά θα συνομιλεί απευθείας, ως κυρίαρχη Κυβέρνηση, με κάθε ένα μέρος που εκπροσωπεί η εν λόγω τριμερής επιτροπή, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το «Όχι» του Βαρουφάκη ειπώθηκε κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου που παρέδωσε με τον επικεφαλής του Eurogroup αμέσως μετά την μεταξύ τους συνάντηση, προκαλώντας την αμήχανη αντίδραση του Ντάισελμπλουμ που όλοι είδαμε και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.

«Μόλις σκότωσες την Τρόικα» υποτίθεται ότι είπε – εκτός μικροφώνου – ο Ολλανδός πολιτικός στον Γιάνη Βαρουφάκη.

Ο γνωστός δημοσιογράφος του Channel 4 , Paul Mason, γράφει σχετικά μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, σε 5 βασικά σημεία:

Η σύγκρουση που έπρεπε να γίνει…

  
«… είναι μεγάλη υπόθεση το ότι ο Τσίπρας αποφάσισε να μην γίνει Σαμαράς. 
Αυτό μπορεί να είναι μια πολύ κακή είδηση για όσους επενδύουν κυνικά στην αποτυχία, αλλά είναι πολύ καλή είδηση για τη χώρα»…
Η σύγκρουση της κυβέρνησης Τσίπρα για την απομάκρυνση της τρόικας ήταν αναπόφευκτη. Ακόμη περισσότερο, έπρεπε να γίνει – και μάλιστα πολύ νωρίτερα.

Τρόικα δεν ήθελε ούτε η…
κυβέρνηση Σαμαρά και αυτό ήταν ένα
από τα βασικά αιτήματά της προς τους δανειστές. Επιχείρησε μάλιστα να προαναγγείλει το τέλος της σε μια από τις απέλπιδες προσπάθειές της στα τέλη του 2014, αλλά ηττήθηκε κατά κράτος.

Ωδή προς τη μελλοντική λεωφόρο Γιάνη Βαρουφάκη (ντουζ πουαν)…

Επειδή πολλή μαλακία έχει ακουστεί ήδη και θα ακουστεί και σήμερα. Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια μικρή σειρά.

1. Ο αλεξικέραυνος με το που μπήκε στο μαξίμου βρήκε το πρωτογενές πλεόνασμα περίπου στα -4δις από τον προκάτοχό του. Δεν πρόκειται για μαθηματικό λάθος αλλά για ειρωνεία. Το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα ήταν φυσικά έλλειμμα. Αυτό δεν είναι κάτι πρωτοφανές, ίσα ίσα ήταν αναμενόμενο. Κανείς πραγματικά δεν πίστευε τις παπαριές σαμαρά χαρδούβελη.

• 2. Μετά τις πρώτες επικοινωνιακές κινήσεις κλπ κλπ, ο αλεξικέραυνος πήγε και συνάντησε τον αγγελειοφόρο της γερμανικής κυβέρνησης, κ.σουλτς. Ο κ.σουλτς σαν τυπικός σοσιαλιδημοκράτης τρέλανε τον αλεξικέραυνο στα γλωσσόφιλα και τον διαβεβαίωσε πως μεταξύ συντρόφων θα βρεθούνε λύσεις. Την επόμενη μέρα ο σούλτς έδωσε μια συνέντευξη στη γερμανία, όπου τρίζει τα δόντια. Αν διαβάσετε όμως λίγο προσεκτικά θα παρατηρήσετε πως απλά διαπραγματεύεται. Δώστε βαση:

  «Αν η ελληνική κυβέρνηση αντί να μιλάει για “κούρεμα” χρέους προχωρήσει με τη φορολόγηση των δισεκατομμυριούχων που εν μέσω κρίσης έβγαλαν τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους, θα έχει όλη την Ευρώπη στο πλευρό του – και σε κάθε περίπτωση εμένα. Αν το κάνει αυτό, μπορεί να υπολογίζει στην αλληλεγγύη μας».

  Αν πιστεύει «ότι μπορεί να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις και να τις χρηματοδοτήσει μέσω των παροχών αλληλεγγύης που δίδονται από τα προγράμματα βοήθειας, ότι κάποια μέτρα που υλοποιήθηκαν θα ακυρωθούν, με άλλα λόγια ότι οι Ευρωπαίοι θα χρηματοδοτήσουν τις προεκλογικές υποσχέσεις, αυτό δεν θα γίνει»,

  και δώστε βάση και στην παρακάτω πιρουέτα: