«ANTAΓΩΝΙΣΜΟΣ» : Το Τελευταίο τους προπύργιο

Γράφει ο Λεωνίδας

Aνταγωνισμός

 πάνω σ αυτήν την λέξη δομήθηκε όλο το «κράτος» των καπιταλιστών.

 Ο «ανταγωνισμός» αποτέλεσε και αποτελεί

το βασικό ιδεολογικό τους όπλο απέναντι 

στον αντί-παλο καπιταλιστή,την ανταγωνίστρια χώρα, 

εταιρεία ή μονοπώλιο.

Ταυτόχρονα όμως είναι και το βασικό τους μειονέκτημα

όταν τα πράγματα ζορίζουν γι αυτούς, 

γιατί τότε ακόμα και στην όποια αναγκαστική « ένωση» τους,

για την αντιμετώπιση του «κοινού εχθρού»,δημιουργούνται  «ρήγματα» και κενά στη δράση τους.

Με την ουσία αυτής της λέξης,που από την ετυμολογία της ακόμα 

κρύβει κάτι « πολεμικό» μέσα της, κάτι ζωώδες και αγριο,

έχουν  μπολιάσει μέσα στους αιώνες κυριαρχίας τους το σύνολο των κοινωνιών.  

Κατάφεραν να την κάνουν στάση ζωής και ιδεολογία  για το σύνολο της κοινωνίας.  Να φθείρουν τις συνειδήσεις των λαών. Απ τα σαλόνια  των δεξιώσεωντους, τα τίγκα  στην υποκρισία, στο ψέμα ,τις ίντριγκες,τις παρτούζες ,τα όργια, τις αιμομιξίες τους,

σε μια κοινωνία σαν τα μούτρα τους.

Το να πατάω ακόμα και επί πτωμάτων, χωρίς κανένα ηθικό ή ανθρώπινο συναίσθημα, 

χωρίς καμμιά αιδώ (επιτρέπονται αργά ή γρήγορα τα πάντα, 

αρκεί να υπερισχύω του άλλου, να τον συντρίψω, να τον νικήσω, 

να βγω ΕΓΩ πρώτος,  αργά και σταθερά έχει μεταφερθεί μέσα στην κοινωνία , σε κάθε κύτταρο της !

Οι συμβουλές των γονιών στα παιδιά για την σχολική πρόοδο κι όχι μόνο, το ντοπάρισμα του αθλητή, η  ερωτική πράξη ακόμα,τα καλύτερα αγαθά απ τον γείτονα πάσει θυσία, ο τζάμπα μάγκας και η μαμά του του Μίντια Μάρκ, όλα δείχνουν την επιρροή της ιδεολογίας της κυρίαρχης τάξης μέσα στα μυαλά, ακόμα και των απλών ανθρώπων . Ανταγωνισμός πάσει δυνάμει !

Είναι η « ανήθικη» ηθική τους που την έχουν περάσει μέσα στον χρόνο από γενιά σε γενιά. 

Είναι το αρρωστημένο ΕΓΩ της τάξης τους που έχει φθείρει εκατομμύρια ανθρώπους …και ιδιαίτερα εργάτες …που είναι εν δυνάμει οι πραγματικοί τους αντίπαλοι !

Μάλιστα διάφοροι δικοί τους « ειδικοί»  το « ντύνουν» όλο αυτό και με … επιστήμη !

Λένε «είναι η φύση του ανθρώπου έτσι», « μέσω του ανταγωνισμού 

προχώρησε η Ανθρωπότητα στις νέες της ανακαλύψεις,στην πρόοδο.

Ακόμα και σήμερα η επιστήμη μέσω του ανταγωνισμού προχωρά»!. 

Μεταφράζουν την « αρρώστια» και τη « γάγγραινα»

που μπόλιασαν τους ανθρώπους κατά πως τους βολεύει συνειδησιακά, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα Ζωώδη και κτηνώδη τους ένστικτα,να δικαιολογήσουν δηλαδή «τα κέρδη μου πάνω απ την κοινωνία και το κοινό καλό».

Είναι όμως ο ανταγωνισμός  η ΦΥΣΗ του ανθρώπου ;;;

Αποτελεί αυτός το βασικό μέσο κίνησης των ανθρώπων προς την πρόοδο;;

Κατ αρχήν ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον.Δεν ζει μόνος του, ούτε ζούσε ποτέ.

Από τα σπήλαια ακόμα και στα πρώτα βήματα των μικρών κοινωνιών του ανθρώπου  άλλα ήταν αυτά που χαρακτήριζαν την συμβίωση του σε φυλές και κοινόβιες κοινωνίες. 

Από κοινού κυνηγούσαν οι άντρες να φέρουν τροφή,

από κοινού οι γυναίκες μαγείρευαν,μεγάλωναν τα παιδιά. 

Ακόμα και οι φυλές μεταξύ τους αργά ή γρήγορα 

απέκτησαν σχέσεις ανταλλαγών προϊόντων, εμπειριών κ.λ.π. 

Άλλες λέξεις λοιπόν κυριαρχούσαν 

αρχικά στις ανθρώπινες σχέσεις. 

Συνεργασία,  Αλληλοβοήθεια,  Προσπάθεια όλων για την επιβίωση αρχικά της κλειστής κοινωνίας σε ένα εχθρικό για τον άνθρωπο περιβάλλον και για το καλό όλων. Άρα ποια ΦΥΣΗ ;;; η αρχική φύση του ανθρώπου είναι το ΣΥΝ και όχι το ΑΝΤΙ *

Διατείνονται οι διάφοροι  «ινστρούχτορες» τους

ότι ακόμα και η εκτίναξη της τεχνολογίας και της επιστήμης έγινε λόγω «ανταγωνισμού» .

Το αντίθετο ακριβώς !!!

Πάντα με τη συνεργασία μεταξύ τους, με τον διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων προχωρούσε η επιστήμη. 

Από τις σχολές  των φιλοσόφων της Αρχαίας Ελλάδας, τους αρχιτέκτονες  του Μεσαίωνα, έως τα διεθνή Συνέδρια και Φόρα του σήμερα. Κάποιοι από αυτούς (τους καπιταλιστές ) μάλλον έχουν λερωμένη τη φωλιά τους γιατί εκμεταλλεύτηκαν κατά καιρούς την Γνώση και επιστήμη για Ίδιον όφελος και τα διαδίδουν αυτά !

Καθόλου τυχαίο που χρησιμοποιούν την λέξη Ανταγωνισμός …κι όχι π.χ. συναγωνισμός, διαγωνισμός, ή πολύ καλύτερα «ευγενής αμιλλα .Η ίδια η λέξη κρύβει την πεμπτουσία της σκέψης τους. Ο αντίπαλος απέναντι ΜΟΥ. (που μπορεί να είναι και ο αδερφός του!)

Υποχρέωση μου να τον συντρίψω, να πάρω εγώ κι όχι αυτός, να τον ξεπεράσω, να είμαι πρώτος ….κι όλη αυτή η προσωπική προσπάθεια κι η καταβολή δυνάμεων και σκέψης, όχι για το κοινωνικό καλό αλλά ΑΥΣΤΗΡΑ για το ΔΙΚΟ το καταδικό ΜΟΥ καλό!…Οι « άλλοι» η κοινωνία, το περιβάλλον, δεν με ενδιαφέρουν, αδιαφορώ ….ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΕΡΔΟΣ μετράει μόνο !

Κι όλα αυτά τσαλαπατώντας κάθε ηθική, αρχές, αξίες που έχει κατακτήσει η ανθρώπινη σκέψη και διανόηση. Κανένας ηθικός φραγμός στο να μακελέψουν δυο Ηπείρους (Αφρική, Αμερικη,) να σείρουν την Ανθρωπότητα σε δυο πολέμους παγκόσμιους,  αλλά το σπουδαιότερο……

Κατάφεραν να ΣΕΙΡΟΥΝ στη λογική τους και την άλλη κοινωνία που ανέτειλλε το 1917, που ευαγγελιζόταν το ΕΜΕΙΣ το ΣΥΝ και το ΜΑΖΙ .

Την έσυραν στον « ανταγωνισμό» τους και δεν την άφησαν να ξεμπολιαστεί, να εξωπετάξει  το σαράκι ΤΟΥΣ που προυπήρχε και μέσα της, που έφθειρε από αιώνες τις ψυχές των λαών. 

Σήμερα που η παγκόσμια κρίση τους  χτυπάει αλύπητα τους λαούς, που όλο και περισσότεροι εργάτες, άνεργοι, αγρότες, σπουδαστές, παιδιά, υποφέρουν και απ το σήμερα και από ένα άθλιο μέλλον που τους προβάλλουν για να ζήσουν, 

πρέπει ο κάθε ένας μας να ψαχτεί μέσα του. 

Είναι Δικιά τους ΛΕΞΗ αυτή κι όχι δίκη μας ..των λαών. 

Είναι η ΔΙΚΙΑ τους ανήθικη « ηθική» αυτή Κι όχι δίκη μας!!!…Κάθε ένας μας πρέπει να τσακίσει αυτό το τελευταίο τους προπύργιο, να πετάξει από μέσα του αυτό το ξένο προς τον άνθρωπο συναίσθημα του « ανταγωνισμού», να δει τον διπλανό του, τον γείτονα, τον συνάδελφο με άλλο μάτι.

Με το μάτι του σημερινού, του αυριανού, του παντοτινού Ανθρώπου  ….με το μάτι της αλληλεγγύης, της συνεργασίας,

της αλληλοβοήθειας, της κοινής προσπάθειας, ,του συναγωνισμού, της ευγενούς άμιλλας …για μια άλλη κοινωνία !

Την κοινωνία που άξιζε ΠΑΝΤΑ ο Άνθρωπος

Για αυτήν που πλάστηκε και ήρθε στη Γη ….την κοινωνία του ΕΜΕΙΣ !

*(Το «αντί» προέκυψε όταν δημιουργήθηκαν «τάξεις» και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αρχικά δηλαδή όταν δημιουργήθηκε η ανάγκη εργατικών χεριών –δούλοι κι αφέντες  κι εν συνεχεία όλα τα εκμεταλλευτικά συστήματα, έως τις μέρες μας ….τα οποία όμως βαίνουν προς την όλο και περισσότερη προοδευτικότητα των πολλών αποφασιζόντων περί των κοινών, από το ένα σύστημα στο άλλο περνώντας )

«Γιά το Απέραντο Γαλάζιο»