Κράτησα την ζωή μου

 

Φλεβάρης

Τ’ ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού
η μεγάλη πέτρα κοντά στις αραποσυκιές και τ’ ασφοδίλια
το σταμνί που δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας
και το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου χρυσά.
Τ’ άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ’ άστρο ο Αλδεβαράν

Κράτα μου εσύ το κεφάλι μπάσταρδε, εγώ ότι και να κάνεις δεν προσκυνάω. Δεν σε προσκυνάω. Δεν προσκυνάω τη φάρα σου. Δεν θα σου πω κουβέντα. Δεν θα βγάλω άχνα. Το στόμα μου δεν τ΄ανοίγω ούτε για να πω το ονομά μου. Καλύτερα να το ξεχάσω. Κι ούτε σάλιο δεν μου περισσεύει, δεν το χαραμίζω να φτύσω εκεί που πατάς. Ούτε ίχνος έκφρασης δεν χαρίζω για τη συμμορία σου και τους αφεντάδες που βαράς προσοχή. Ούτε γκριμάτσα. Ούτε σελίδα δεν μου ‘μεινε, να τσακίσω την άκρη της για να θυμηθώ να κρατηθώ από τον Νόμο. Ούτε λύπηση δεν έχω για κανέναν σας, δεν σας φωτίζω τις σκοτεινές και τιποτένιες μέρες με κανένα όραμα. Ούτε μια πρόταση, ούτε ένα βιβλίο, ούτε μια νότα δεν θα αναπολήσω για να ξεχάσω το πουλημένο τομάρι σου. Καριόλη άντρα, μια μέρα τα παιδιά σου θα σου φορέσουν κουκούλα και θα σε γονατίσουν και θα σε χτυπούν για τέσσερις ώρες στο κεφάλι ουρλιάζοντας με τη φωνή μου. Και τότε που θα κατουριέσαι από φόβο θα θυμηθώ να σου δώσω να πιεις νερό. Για να απομείνεις μόνος με τη ντροπή σου.

Η ‘’ΣΤΗΜΕΝΗ ΚΡΙΣΗ’’ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ…

Σ.απ.γαλ.: Το blog δεν είναι ειδησεογραφικό…To θέμα όμως καίει κι έχει πολλές πλευρές…

Στους φορολογικούς παραδείσους, παραδείγματος χάριν… ξεφόρτωνες στα αεροδρόμια ότι ήθελες…

Η συνέντευξη τύπου δώθηκε στις 03/04/2013.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του για το που οδηγούνται τα Αεροδρόμια της χώρας…

ΣΦΟΔΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ- ΤΡΟΙΚΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ THΣ ΟΣΥΠΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

Οι φορολογικές επιβαρύνσεις δεν έχουν τέλος!

Σ.απ.γαλ. Εξόχως σημαντικό το άρθρο…!

Το φορολογητέο εισόδημα μειώθηκε κατά 5,48% ο φόρος εισοδήματος αυξήθηκε κατά 359,09%!

Οι μεταβολές που έγιναν τα τελευταία τρία χρόνια στη φορολογία εισοδήματος των φυσικών προσώπων, όλες στο πλαίσιο μιας «φορολογικής μεταρρύθμισης» είχαν κύριο στόχο τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την άντληση περισσότερων εσόδων. Ειδικά στα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2011 και φορολογήθηκαν με τις δηλώσεις του οικονομικού έτους 2012 οι αλλαγές αυτές πρόσθεσαν ασήκωτα φορολογικά βάρη στην πλειοψηφία των πολιτών. Η διεύρυνση της φορολογικής βάσης έγινε με βίαιο τρόπο αφού το βασικό αφορολόγητο όριο περιορίστηκε στις 5.000 ευρώ από 12.000, οι μειώσεις φόρου μειώθηκαν δραματικά και οι «αντικειμενικές» δαπάνες διαβίωσης, δηλαδή τα τεκμήρια, εκτοξεύθηκαν στα ύψη, με αποτέλεσμα πολλοί φορολογούμενοι να έχουν κληθεί να καταβάλουν φόρους πέρα από τις δυνάμεις τους.

Ο Καβάφης στην Αθήνα του 2013

Ήταν οι αρχές της άνοιξης  του 2013  που ο Κωνσταντίνος Καβάφης βρέθηκε στην Αθήνα. Μπήκε στο μετρό και κατέβηκε στο σταθμό της Ομόνοιας, πιστεύοντας ότι θα συναντούσε τον Παλαμά στο γνωστό τους στέκι.

Ο Παλαμάς τον είχε πικράνει, αφού σχολίασε για τον αιγυπτιώτη ποιητή: «Αυτός δεν κάνει ποίηση. Αυτός κάνει ρεπορτάζ από τους αιώνες.»

Και ήθελε να του μιλήσει, να ξεκαθαρίσει την παρεξήγηση.

Μόλις κατέβηκε από το τρένο είδε τρεις μαυροντυμένους νεαρούς να τον κοιτάνε παράξενα. Δεν τους έδωσε σημασία, φασισμός δεν είχε υπάρξει ακόμα στον κόσμο του, και αυτός ήταν συνηθισμένος στα πειράγματα των «αντρών».

«Πράσινη ανάπτυξη» και πράσινα άλογα

της Φλώρας Παπαδέδε

Είναι τα βουνά, τα δάση φυσικό περιβάλλον; Και πώς να τα αποτιμήσουμε; Πόσο αποτιμούνται οι βουνοκορφές της Κρήτης, της Μάνης, της Εύβοιας, της Ικαρίας στα χρηματιστήρια των αγορών; Πόσο αποτιμούνται τα δάση ελάτης της Λάρισας, της Δράμας, της Ροδόπης στα χρηματιστήρια αξιών, ενέργειας, «δικαιωμάτων ρύπων»; Πώς αποτιμούνται οι παραλίες κι η γη μας στους συντελεστές απόδοσης των «πράσινων» επιχειρήσεων ΑΠΕ; Με το μοναδικό κριτήριο που γνωρίζει η ιδιωτική «επιχειρηματικότητα» κάθε χρώματος: το εύκολο, γρήγορο και το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. «Ο ήλιος, ο αέρας, το νερό είναι δωρεάν»… γι’ αυτούς. Η γη ανήκει σε κάποιους, αλλά την δεσμεύουν με το Ν. «Μπιρμπίλη»/3851/2010 που χαρακτηρίζει τις ΑΠΕ «έργα ύψιστης εθνικής προτεραιότητας». Και πάνω από όλα είναι «επενδυτές», δηλαδή:

To πριγκιπάτο της φαυλότητας

«Τις μικρές εξουσίες να φοβάσαι», έλεγε ο ρεπόρτερ – ερευνητής Πρίφτης, ήρωας του ομώνυμου σίριαλ του 1991, εποχή κατά την οποία η ιδιωτική τηλεόραση μπουσούλαγε, τολμούσε τη σάτιρα και δεν είχε εξελιχθεί σε τερατώδη διαπλοκή. Ο Πρίφτης, για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν λόγω ηλικίας, ήταν η καρικατούρα ενός δημοσιογράφου που κυνηγούσε τις μεγάλες αποκαλύψεις κατά της εξουσίας, αλλά πάντα σκόνταφτε στη μικροεξουσία των ιδιοκτητών της εφημερίδας του. Εξ ου και ο πικρός καημός του: «Τις μικρές εξουσίες να φοβάσαι!».
Στο μεταξύ, οι εξουσίες μεγάλωσαν. Έγιναν γιγαντιαίες, δυσκίνητες, τόσο που δεν χωρούσαν στον ελλαδικό μικρόκοσμο, έπιασαν όλο τον χώρο και τον χρόνο, μέχρι που έσκασαν όλες μαζί, σαν φούσκες. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ελληνικής κρίσης, που η τεράστια κοινωνική πλειοψηφία τη ζει σαν τραγωδία και η ελίτ σαν φάρσα, είναι η ταχύτητα με την οποία συρρικνώθηκαν οι μικρομέγαλες εξουσίες μπροστά στην εισβολή των επιτηρητών με τη θεσμική περιβολή της τρόικας. Οι τραπεζίτες, η επιχειρηματική διαπλοκή, το μιντιακό λόμπι, οι προμηθευτές, το κομματικό σύστημα, τα «πελατάκια» που τους περιστοιχίζουν, τα golden boys and girls που πηγαινοέρχονταν μεταξύ ακριβοπληρωμένων κρατικών θέσεων και ιδιωτικών οφιτσίων, υποθέτοντας ότι ολόκληρο το σύμπαν θα συνωμοτούσε πάντα για να τους εξασφαλίζει χρήμα και κύρος.