Σεραφείμ για Χρυσή Αυγή: «Εμφορούνται από τις ιδεοληψίες σατανιστών αποκρυφιστών»

Σ.απ.γαλ. Η Εκκλησία αρχίζει και ξυπνάει…ή θα μείνει αμέτοχη και απαθής στην γενοκτονία των Ελλήνων ?

Διότι όπως καταλαβαίνουν σχεδόν όλοι…το πολιτικό σύστημα στρέφει συνειδητά ένα μέρος των πολιτών σε νεοναζιστικά-παγανιστικά φαινόμενα τύπου «χρυσής αυγής»…

Εξυπηρετεί πολλούς στη ΝΤΠ…

Σε νέα δριμύτατη επίθεση κατά της Χρυσής Αυγής προχώρησε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.

Σε ανακοίνωσή του τη Μ. Δευτέρα με τίτλο «απάντηση στις συκοφαντίες της Χρυσής Αυγής» υποστηρίζει πως το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου «εμφορείται από τις ιδεοληψίες σατανιστών αποκρυφιστών» και «αγωνίζεται για την επιβολή του νεοπαγανισμού της Νέας Εποχής».

Η Απάντηση ενός αρχηγού στους κατακτητές

Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Seattle προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς (έτος 1854).

«Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη

Σ.απ.γαλ. Εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ετσι συχνά-πυκνά θα βάζουμε αξιόλογα άρθρα, ώστε να μάθουμε κάτι από την πλούσια Κρητική ιστορία,

αναπόσπαστο τμήμα της ευρύτερης Ιστορίας της χώρας μας.

Μία ιστορία αγώνων για Ελευθερία, με το ιερό χώμα, να ποτίζεται από το αίμα γενναίων Ελλήνων.

————————————————————————————————————————————-

Όταν οι Τούρκοι πήραν την Κρήτη κι ενώ ακόμα πολιορκούσαν τον Χάνδακα, οι Σφακιανοί συνεννοήθηκαν με τους Βενετσιάνους και επιτέθηκαν στον Αλμυρό (1650). Νικήθηκαν. Οι Τούρκοι εισέβαλαν στα Σφακιά, αιχμαλωτίζοντας αμάχους, αλλά αποχώρησαν. Η περιοχή δόθηκε φέουδο στον Γαζί Χουσεΐν πασά ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή του στην κατάκτηση της Κρήτης. Διαπίστωσε ότι «το φέουδο δεν απέδιδε». Στα 1659, αφιέρωσε τα Σφακιά στις ιερές πόλεις των μωαμεθανών, Μέκκα και Μεδίνα, και όρισε να στέλνουν εκεί κάθε χρόνο 5.000 γρόσια (2.000 και 3.000 αντίστοιχα) «για τους φτωχούς». Τούρκοι στα Σφακιά ποτέ δεν κατοίκησαν. Οι Σφακιανοί έμειναν ελεύθεροι και ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία και το εμπόριο. Πλούτισαν. Κι έπαψαν να πληρώνουν φόρο. Σταμάτησαν να ασχολούνται και με το χιόνι που υποχρεώνονταν να στέλνουν στη «βαλιδέ σουλτάνα» (τη βασιλομήτορα). Τραγουδούσαν:

Όλοι περνάμε δύσκολα καμιά φορά

We all go down sometimes!

του Νταγκάν Ιράκ

©Daghanirak.com

Εδώ και δυο χρόνια, δε δίνω διάρα για το ποδόσφαιρο. Ξέρω, ακούγεται παράξενο να το λέει αυτό ένας αθλητικογράφος, αλλά τι να κάνουμε, έτσι έχουν τα πράγματα. Στην Τουρκία το ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν ένα με την πολιτική, τη διαφθορά κι όλες τις μεθόδους οικονομικής εξαπάτησης που μπορεί να φανταστεί άνθρωπος. Παρ’ όλα αυτά, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των στημένων αγώνων το 2011 -που ειρήσθω εν παρόδω ήταν 100% πολιτικό- λες και καταλάβαμε ξαφνικά πως το όραμά μας για «καθαρό» ποδόσφαιρο ήταν κενό περιεχομένου (το ίδιο συνέβη και με άλλα οράματά μας, όπως π.χ. να δικαστούν οι πρωταίτιοι της χούντας του 1980). Αντ’ αυτού, μας σέρβιραν μια ακόμα τεράστια πολιτική βεντέτα, από αυτές που τόσο υποφέρει η κοινωνία μας. Τώρα πια, κανείς δεν πιστεύει σε «καθαρό ποδόσφαιρο»: η τελευταία απόπειρα κάθαρσης του χώρου αυτού εξελίχτηκε σε τέτοιο σπάσιμο νεύρων, που κανείς δεν θέλει να μπλέξει σε αυτά τα σκατά. Όσον αφορά το ποδόσφαιρο, στην σημερινή Τουρκία ή το αγαπάς ή το παρατάς.

Η ψυχοθεραπεία της επαναστατικότητας

 

Του Πέτρου Αργυρίου
«Ο φόβος φιλά τα έρμα». Πως αλλιώς να ερμηνευθεί ότι ένα μαλακό καθεστώς μιας χούφτας ανθρώπων κρατάει τον ελληνικό πληθυσμό υπό καταστολή όταν τα όπλα δεν αρκούν για να κάνουν το ίδιο σε γειτονικούς πληθυσμούς;
Πολλά χάσαν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια. Και με κάθε μέρα χάνουν όλο και περισσότερα. Το πρώτο πράμα που χάσαν ήταν την κριτική τους ικανότητα. Μετά την αξιοπρέπεια τους. Μετά τις ευαισθησίες τους. Μετά ακολούθησαν όλα τα υπόλοιπα. Το χέρι του άρπαγα ελάχιστες αντιστάσεις βρήκε σε έναν πληθυσμό που βρισκόταν σε ένα διαρκή λήθαργο.
Πολλά χάσαν οι Έλληνες. Αυτό που δε χάσαν εντελώς όμως ήταν η βολή τους. Η βολή του να έχεις έστω ένα μισθό, μια οικογένεια ή να συμβιβάζεσαι με τα όποια εισοδήματα των γονέων σου. Και αυτή η βολή θα τον κρατούσε προσκολλημένο στο άρμα των εξελίξεων που θα τον πλήγωνε όλο και περισσότερο , όλο και βαθύτερα.
Κανείς δε θα εμπόδιζε αυτόν τον βαθιά συντηρητικό και εξαρτημένο από το σύστημα πληθυσμό να αναπτύξει αιτήματα- αιτήματα για κοινωνική δικαιοσύνη, για δημοκρατία, για αξιοπρέπεια.
Αυτές οι εντελώς ασυμβίβαστες καταστάσεις της υποτακτικότητας και της επαναστατικότητας έχουν οδηγήσει πολλούς πολίτες στη ¨λύση¨ της πολιτικής και κοινωνικής σχιζοφρένειας όπου το ίδιο πρόσωπο μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο συστημικό και κατά βούληση μεταμορφώνεται σε έναν ακόμη θεωρητικό της επανάστασης. Γιατί θεωρητικούς της επανάστασης έχουμε πολλούς. Εκεί που παρατηρείται έλλειψη είναι στην έμπρακτη εφαρμογή του θεωρητικά ορθού. Ακόμη και σήμερα ακούω άτομα μεγάλης ηλικίας να λένε γιατί δεν τους πιάνουν, ή γιατί δεν κάνουν κάτι, θεωρώντας ότι δρα μια ανώτερη ή αόρατος αρχή που προστατεύει το δίκαιο ή τη δημοκρατία. Πολλοί περισσότεροι φωνάζουν φέρτε πίσω τα κλεμμένα λες και η αρχική πρόθεση των κλεφτών ήταν να επιστρέψουν τα κλοπιμαία στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους και όχι να τα διοχετεύσουν στα τοπικά ή διεθνή δίκτυα κλεπταποδόχων- στην περίπτωση μας κερδοσκόπων.