Ο καπιταλισμός δεν θέλει και πλέον ούτε μπορεί να διαχειριστεί, αντικειμενικά, υπέρ του τις τραγικές συνέπειες της κρίσης του
Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας
Μπορεί προχθές το γαλλικό κοινοβούλιο να απέρριψε, όπως αναμενόταν, την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, η οποία κατατέθηκε από την συντηρητική αντιπολίτευση, λόγω της απόφασης να επιβάλλει με διάταγμα, αντί μέσω κοινοβουλευτικής διαδικασίας, την άλωση των εργασιακών σχέσεων με «όχημα» το σχετικό νομοσχέδιο, αλλά το μόνο που «κατάφερε» είναι να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την οργή της γαλλικής εργατικής τάξης και των παιδιών της, που ξεχύθηκαν για μια ακόμη φορά να διαδηλώσουν στους δρόμους.
Μένει να δούμε αν και πώς αυτή η οργή θα αποκτήσει ακόμη πιο συγκεκριμένα, οργανωμένα, ταξικά, κινηματικά χαρακτηριστικά, στην κατεύθυνση της ανοιχτής αμφισβήτησης της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας των αστών.
Ουσιαστικά, η απόρριψη της πρότασης μομφής – 246 βουλευτές ψήφισαν «ναι» στην πρόταση αλλά για να περάσει χρειαζόταν 288 ψήφους – σημαίνει την «αυτόματη» υιοθέτηση του νομοσχεδίου, κάτι που έχει προκαλέσει αντιδράσεις και στο εσωτερικό του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αυτή ήταν και η αφορμή για την απόφαση του Ολάντ να προχωρήσει στην «παράκαμψη» της βουλής, ώστε να μην έχει πιθανές, δυσάρεστες, για τον ίδιο, εκπλήξεις.