Ο νεοφιλελευθερισμός πολιορκεί τη Ν.Αμερική: Η Ουάσιγκτον στοχεύει Βενεζουέλα, Βραζιλία και Αργεντινή…

Του Jack Rasmus

(μετάφραση, επιμέλεια Σύλβια Βαρνάβα)

__________________________________________________________

Μετά από την 11^η  Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες επικέντρωσαν την πιο επιθετική εξωτερική πολιτική τους στη Μέση Ανατολή – από το Αφγανιστάν ως τη Βόρεια Αφρική. Όμως, η πρόσφατη συμφωνία με το Ιράν, οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις από την πίσω πόρτα στη Συρία ανάμεσα στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι, και τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ της Ρωσίας, και η απόφαση για επιδότηση και τώρα για εξαγωγή, του πετρελαϊκού σχιστόλιθου και του φυσικού αερίου των ΗΠΑ σε μια άμεση αναστροφή της προηγούμενης αμερικανικής πολιτικής προς τη Σαουδική Αραβία – σηματοδοτούν όλα μαζί μία σχετική μεταβολή της πολιτικής των ΗΠΑ μακριά από τη Μέση Ανατολή.

Με μια φάση σταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή σε εξέλιξη, η πολιτική των ΗΠΑ έχει αρχίσει να μετατοπίζεται από το 2013-14 προς τους πιο παραδοσιακούς στόχους που είχε για δεκαετίες: πρώτον, να ελέγξει και να περιορίσει την Κίνα. Δεύτερον, να αποτρέψει τη Ρωσία, από μια πιο βαθιά οικονομική ενσωμάτωση με την Ευρώπη και, τρίτον, να επαναβεβαιώσει την πιο άμεση επιρροή των ΗΠΑ για άλλη μια φορά, όπως και στις προηγούμενες δεκαετίες, πάνω στις οικονομίες και τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής.

Kοινωνικά κινήματα 2014: η ιστορία που έγραψαν οι πολίτες…

---

από τη συντακτική ομάδα του thecricket | γράφημα: apophenia_2

---

Από τις φαβέλες του Ρίο μέχρι την πλατεία Μεϊντάν και από το Φέργκιουσον μέχρι τους δρόμους του Χονγκ Κονγκ, οι άνθρωποι έγραψαν μερικά από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας του 2014. Η χρονιά που αφήνουμε πίσω μας, έβγαλε τους πολίτες έξω, τους έφερε αντιμέτωπους με τις εξουσίες και τις ελίτ που καθορίζουν τις ζωές τους, δοκίμασε τις αντοχές τους σε μάχες άνισες, που συχνά είχαν προδιαγεγραμμένο τέλος.

Τα κοινωνικά κινήματα που γεννήθηκαν ή συνεχίστηκαν το 2014, είχαν τις ρίζες τους σε αιτίες που απλώνονταν επί χρόνια πριν, σε κάθε τόπο ξεχωριστά και σε όλο τον πλανήτη συνολικά. Εξέφρασαν μεγάλα τμήματα κοινωνιών που βιώνουν κραυγαλέες ανισότητες, διακρίσεις και φτώχεια, που αντιδρούν στον αυταρχισμό και τη διαφθορά των κυβερνήσεών τους, που αρνούνται να αποδεχτούν ότι ο μόνος δρόμος είναι η υποταγή ή η εξάπλωση των πολιτικών που διασώζουν τους κερδοσκόπους και αδιαφορούν για τους πολίτες.

Αποχαιρετώντας το 2014, η συντακτική ομάδα του thecricket θυμάται σήμερα ορισμένα από αυτά τα κινήματα. Και περιμένει το 2015 για να καταγράψει εκείνα που θα έρθουν.

 * * *