Η δεξαμενή…

—του Σόλωνα Σαρακενίδη—

Στην Ξάνθη της δεκαετίας του ’50 δεν είχαμε τίποτα. Η μόνη καθημερινή έγνοια της μάνας ήταν το φαγητό. Να βρει τα υλικά, να το μαγειρέψει (δύσκολη διαδικασία με την γκαζιέρα να καπνίζει), να το υπολογίσει σωστά ώστε να φτάσει για τα πέντε στόματα που ήμασταν τότε. Εμείς, τα παιδιά, μόλις έμπαινε το καλοκαίρι νιώθαμε σαν αποφυλακισμένοι. Κανείς δεν νοιαζόταν πού πάμε και πού γυρνάμε. Η θάλασσα δεν υπήρχε ακόμη στο καθημερινό λεξιλόγιο μας. Το ποτάμι όμως και η πισίνα αργότερα μπήκαν, σαν τόποι δροσιάς και ανεμελιάς. Το παγωτό επίσης ήταν είδος εν ανεπαρκεία, όπως και το ψημένο καλαμπόκι που σου έσπαζε την μύτη τα βράδια στη βόλτα, εκεί προς την γέφυρα. Γκαζόζες και πορτοκαλάδες, επίσης.

Τότε μέναμε σε ένα σπίτι με αυλή, για τρεις οικογένειες μαζί. Είχαμε βρει την κοινή συνισταμένη της συμβίωσης, χωρίς προστριβές και καυγάδες. Συνεννόηση των μανάδων για το πλύσιμο των ρούχων, που ήταν μια επίπονη διαδικασία με καζάνια και βράσιμο. Οπότε γινόταν κάπως συνεταιρικά αυτή η δουλειά. Αλλά και τα βράδια του καλοκαιριού, όταν δρόσιζε, το κοινό τραπέζι στηνόταν στην αυλή με το καρπούζι να κυριαρχεί στο δείπνο μας.

Σ’ αυτήν την αυλή, μαζί με τα δέντρα (αμυγδαλιές, κερασιές, βερικοκιές κ.ά., που όμως τα καρπωνόταν ο ιδιοκτήτης, ο οποίος ερχόταν και τα μάζευε), υπήρχε στο κέντρο της μια δεξαμενή: ένας κύκλος από τσιμέντο, ύψους περίπου 1,5 μ. με διάμετρο 4-5 μ. Δύο βρύσες, αντικριστά, η μια κοίταζε προς τα έξω και η άλλη μέσα στην δεξαμενή. Σε κάποιες απόπειρες που κάναμε να την γεμίσουμε διαπιστώσαμε ότι είχε ρωγμές στην βάση της και δεν μπορούσε να συγκρατήσει το νερό. Απογοητευμένοι παρατήσαμε την προσπάθεια.

Ένα καλοκαίρι όμως η ζέστη ήταν αφόρητη. Το μεσημέρι φτιάχναμε μικρές καλύβες από φτέρες και ξαπλώναμε έξω στην αυλή για δροσιά, με ό,τι ψευτοβιβλίο βρίσκαμε. Ήταν υπέροχα, κάτω από τις αμυγδαλιές. Αλλά εκείνη η δεξαμενή ήταν πάντοτε στο μυαλό μας. Το να βρεις τότε λίγο τσιμέντο ήταν πολύ δύσκολη επιχείρηση, ειδικά όταν δεν είχες φράγκο στην τσέπη. Για καλή μας τύχη όμως, ένας γείτονας εκείνη την περίοδο αποφάσισε να κάνει κάτι επιδιορθώσεις στο σπίτι του. Δεν αργήσαμε να τον πείσουμε να μας βοηθήσει. Για να πιστέψει όμως ότι το έργο του θα είχε γενικότερη απήχηση και ότι θα άκουγε ευχές και καλά λόγια από περισσότερα στόματα, του υποσχεθήκαμε ότι η δεξαμενή θα ήταν για όλα τα παιδιά της γειτονιάς.

Έτσι κι έγινε. Έκλεισε όλες τι ρωγμές. Περιμέναμε με αγωνία να στεγνώσει το τσιμέντο, για να κάνουμε την πρώτη δοκιμή. Ήταν επιτυχημένη. Οπότε ξεκινήσαμε το γέμισμα.

Έκανε 3-4 μέρες να γεμίσει. Τρέχαμε κάθε τόσο με ένα ξύλο να μετρήσουμε την στάθμη της. Ευτυχώς τότε το νερό δεν χρεωνόταν με το κυβικό. Νομίζω δεν χρεωνόταν καθόλου. Η ημέρα που γέμισε —κάπου στα μέσα Ιουλίου— ήταν από τις ομορφότερες της ζωής μου. Την πρώτη βουτιά την κάναμε εμείς του σπιτιού (ήμασταν δύο) και στη συνέχεια καλέσαμε και όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Ήταν πολλά τα παιδιά και η δεξαμενή ξεχείλισε, αλλά αναπληρώναμε το βράδυ ότι χάναμε την ημέρα. Οι μάνες μας δεν διαμαρτύρονταν. Είχε γλιτώσει και το κεφάλι τους από μας.

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν από τα δροσερότερα της ζωής μου.

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: Gareth Lloyd Ball

* * *

---

Aπό:https://dimartblog.com/2017/07/01/the-pool/

Η Κλιματική Αλλαγή και η Ανάγκη για ένα Νέο Παράδειγμα…

Yavor Tarinski
Μετάφραση: Γεωργία Κανελλοπούλου, Ουλαλούμ

«Παρά τις διεθνείς συσκέψεις, που πραγματεύονται από τη βιοποικιλότητα μέχρι την κλιματική αλλαγή, οι εθνικές πολιτικές ελίτ έχουν κάνει αδύνατο το να έρθουν σε ουσιαστικές συμφωνίες για να αντιμετωπίσουν την περιβαλλοντική κρίση. Μα δεν θα αποφύγουμε το να φανταζόμαστε ένα νέο και διαφορετικό σενάριο από το σημερινό. Ασφαλώς, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.»
Δημήτρης Ρουσσόπουλος [1]

Ζούμε σε καιρούς όπου φαίνεται να υπάρχει μια κρίση για το καθετί -από τον λεγόμενο οικονομικό τομέα, μέσω των σύγχρονων μαζικών μεταναστευτικών διεργασιών, μέχρι τη σοβαρή διάβρωση του κοινωνικού ιστού. Οι ηγετικές ελίτ, αφοσιωμένες στο κυρίαρχο δόγμα του οικονομισμού, συνηγορούν στην προτεραιότητα που πρέπει να δοθεί στην οικονομία, πολλοί ακτιβιστές αγωνίζονται για την ανθρώπινη αντιμετώπιση των μεταναστών, ενώ αυξάνεται ο αριθμός νέων μυστικιστών που καλούν σε φυγή και ατομική σωτηρία.

Υπάρχει πάντως μία κρίση, που έχει άνισα παραμεληθεί, σε σύγκριση με τις άλλες αναφερόμενες κρίσεις -η κλιματική. Υπάρχει λόγος που αυτό το σοβαρό πρόβλημα συνεχώς παραμερίζεται από τους έχοντες την εξουσία. Αντίθετα από την οικονομική κρίση, που προσφέρει ένα ευρύ πεδίο για διαφορετικούς οικονομικούς «σαμάνους» που θέτουν τις θεωρίες χωρίς να ξεφεύγουν από τον οικονομισμό, η κλιματική αλλαγή και η συνεχής περιβαλλοντική υποβάθμιση αμφισβητούν τα συμβατικά δόγματα της διαρκούς ανάπτυξης και κυριαρχίας, απαιτώντας λύσεις πέραν αυτών. Βεβαίως, υπάρχουν σύνοδοι και συμφωνίες για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά οι αποφάσεις τους είναι μη δεσμευτικές και συχνά παραμελούνται στο όνομα της οικονομικής «ευημερίας».

Ετεροδικία στην αποικία… για να παίρνει τη δόση της…

Η βάση της Σούδας είναι η μόνη που διέπεται από το καθεστώς της ελληνοαμερικάνικης συμφωνίας για τις βάσεις, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 8 Ιουλίου 1990 από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά. Πρόκειται για μία αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία που ανανεώνεται κάθε χρόνο, και η οποία εκσυγχρονίστηκε στις 13 Ιουνίου 2001 στις Βρυξέλλες από τους τότε υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας και ΗΠΑ, Γ. Παπανδρέου (μετέπειτα πρωθυπουργού) και Κ. Πάουελ. Τώρα οι Καμμένος και Τσίπρας θέλουν να της δώσουν 5ετή ισχύ.

Στη συμπληρωματική συμφωνία υπό τον τίτλο «Συνολική Τεχνική Συμφωνία μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και ΗΠΑ» καθιερώθηκε καθεστώς γενικευμένης ετεροδικίας για όλους τους Αμερικάνους, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, που βρίσκονται με κρατική αποστολή στην Ελλάδα. Δηλαδή στη χώρα μας υπάρχουν άνθρωποι πέρα και πάνω από τον ελληνικό νόμο και το ελληνικό Σύνταγμα. Μπορούν να ληστέψουν, να ξυλοκοπήσουν, και να σκοτώσουν ακόμη, δίχως καμία συνέπεια. Οι ελληνικές αρχές παραιτήθηκαν από το δικαίωμα άσκησης οποιασδήποτε δίωξης κατά των Αμερικάνων.

Στις 7 Φεβρουαρίου στη βάση της Σούδας (που επεκτείνεται εντατικά) έδεσε το αεροπλανοφόρο George H.W. Bush (του πρεσβύτερου) και αποβίβασε 6.000 άνδρες. Στα Χανιά «συγκεντρώθηκαν πάνω από 300 ιερόδουλες από όλη την Ελλάδα» για να ικανοποιηθούν και ψυχαγωγηθούν τα «παιδιά». Το ίδιο βράδυ έγιναν εκτεταμένα επεισόδια με μεθυσμένους ναύτες και Κρητικούς. Η ελληνική αστυνομία και η δικαιοσύνη δεν είχαν καμιά δικαιοδοσία. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Προσφέρουμε θαλπωρή και υπηρεσίες στα σύμμαχα στρατεύματα…

 

Ίδιας ποιότητας κατάσταση είναι η ασυλία και το ακαταδίωκτο που ζητούν οι μνημονιακοί για όλους τους υπαλλήλους τους εντός της «ελληνικής» επικράτειας κατά την εκτέλεση των αποστολών τους. Τελευταίο κρούσμα η απαίτηση-απειλή του αντιπροέδρου της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόφσκις από τις Βρυξέλλες, ότι η καταβολή της δόσης θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον απαλλαγούν από κάθε δίωξη οι αρμόδιοι του ΤΑΙΠΕΔ (3 μέλη του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ και 6 μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, που διώκονταν για την υπόθεση της πώλησης και επαναμίσθωσης 28 ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου). Αστραπιαία, η τυφλή ελληνική δικαιοσύνη έπραξε τα δέοντα. Ο Άρειος Πάγος προχώρησε στην αναίρεση του παραπεμπτικού βουλεύματος με το οποίο το Συμβούλιο Εφετών είχε παραπέμψει τους αρμόδιους του ΤΑΙΠΕΔ.

 

Στην αποικία επικρατεί ειδικό δίκαιο. «Το κάνουμε για να σωθεί η πατρίδα», «μόνο έτσι θα βγούμε στις αγορές» λένε οι κεντροαριστεροί λακέδες…

Έως πού μπορεί να φθάσει κανείς για να πάρει τη δόση του…

---

Από:https://www.e-dromos.gr/eterodikia-sthn-apoikia-gia-na-pairnei-thn-dosi-ths/

IMF 1…

Ενώ παραμένει η εκκρεμότητα της απόφασης του εκτελεστικού συμβουλίου του δντ για το αν θα συνεχίσει να (ψευτο)συμμετέχει στο «ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης», δύο (σχετικές με το θέμα) προχθεσινές ερωταπαντήσεις

του υπ.οικ. των ηπα Steve Mhuchin

προβλήθηκαν από ντόπια καθεστωτικά μήντια σαν καταφατική απάντηση της Ουάσιγκτον (στο ερώτημα της συμμετοχής).

Όπως συμβαίνει συνήθως, είτε από δόλο είτε από τεμπελιά, τα σχετικά δημοσιεύματα «απόκοψαν» τις ερωταπαντήσεις απ’ το γενικό πλαίσιο του “briefing” του λευκού οίκου, στις 29 Ιούνη, με βασικό ερωτώμενο τον Mhuchin. Το θέμα της ενημέρωσης τύπου ήταν οι κυρώσεις που αποφάσισε να επιβάλει το αμερικανικό υπουργείο οικονομικών σε μία κινεζική (κρατική) τράπεζα, σε μία ναυτιλιακή, και σε 2 κινέζους ceo – κατηγορώντας τους για σχέσεις με την Πγιονγκγιάνγκ. Πρόκειται για σοβαρό ζήτημα που αφορά τις σινο-αμερικανικές σχέσεις.

Εμβόλιμα, ανάμεσα σε δεκάδες δημοσιογραφικές ερωτήσεις που αφορούσαν αυτές τις κυρώσεις, έγιναν στον Mhuchin και δύο ερωτήσεις σχετικές με το δντ και τον ρόλο του στο «ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης». Ήταν άσχετες με το κυρίως πιάτο, και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι ο αμερικάνος υπ.οικ. ήθελε (ή ήταν έτοιμος) να απαντήσει αναλυτικά. Απάντησε γενικόλογα και μάλλον διπλωματικά… Κατά την γνώμη μας: απέφυγε να απαντήσει. Είτε επειδή δεν έχει παρθεί η οριστική απόφαση απ’ την ψοφιοκουναβική κυβέρνηση, είτε επειδή δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να ανακοινωθεί. Να ο διάλογος:

Δημοσιογράφος: Δυο ερωτήσεις. Πρώτον, συμμετείχατε, μαζί με την κυρίαLagarde, στην τελευταία συνάντηση του δντ και της παγκόσμιας τράπεζας, και οπωσδήποτε ξέρετε ότι υπήρχε κάποια ανησυχία σχετικά με το μέλλον της αμερικανικής πολιτικής σε σχέση με την συμμετοχή στο διεθνές νομισματικό ταμείο. Ποια είναι η πολιτική των ηπα σε σχέση μ’ αυτό, και σε σχέση με την συμμετοχή στην οικονομική αρωγή στην ευρωζώνη;

Mnuchin: Λοιπόν, επιτρέψτε μου να πω πως είχα την χαρά να συναντήσω την Christine τουλάχιστα μια δωδεκάδα φορές. Νομίζω ότι το δντ παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην επίβλεψη των νομισμάτων και των οικονομικών στον κόσμο. Το δντ ήταν πολύ χρήσιμο σε σχέση με την σταθεροποίηση της κατάστασης στην ελλάδα, δουλεύοντας με την ευρώπη. Νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα μεγάλο πρόβλημα φέτος το καλοκαίρι, που θα είχε σημαντικές συνέπειες στις αγορές και στην οικονομία, και νομίζω ότι αυτή[σ.σ.: υποθέτουμε: η Lagarde] ήταν πολύ σημαντικό μέρος αυτών των διαπραγματεύσεων.

Δημοσιογράφος: Η δεύτερη ερώτησή μου ήταν, τι σκέφτεσθε για την διατήρηση του επιπέδου της αμερικανικής υποστήριξης στο δντ στα σημερινά επίπεδα και, ειδικά, στη διάσωση της ελλάδας; Επειδή ο ρόλος των ηπα μέσω του δντ είναι η αρωγή στην ελληνική οικονομική κρίση.

Mnuchin: Ναι, επιτρέψτε μου μόνο ένα σχόλιο. Η συμμετοχή του δντ στην ελλάδα είναι αρκετά μικρή. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι η ελλάδα αναγκαστικά πρόκειται να το χρησιμοποιήσει [σ.σ.: εννοεί το ποσό που μπορεί να δώσει το δντ, τα 2 δισεκατομύρια δηλαδή], οπότε νομίζω ότι η σημασία[σ.σ.: εννοεί της συμμετοχής του δντ] ήταν περισσότερο μια σφραγίδα έγκρισης. Και, οπωσδήποτε, δεν υπάρχει άμεσο κόστος για τις ηπα ή τους φορολογούμενους. Και υποστηρίζουμε το δντ, αν και εξετάζουμε την συνεισφορά μας στο δντ, εξετάζουμε πολύ προσεκτικά αυτές τις συνεισφορές, για να είναι σίγουρο ότι τα χρήματα των [αμερικάνων]φορολογούμενων δαπανώνται σωστά.

__________________________________________________________

Aπό:http://www.sarajevomag.gr/wp/2017/07/imf-1/

Καλώς τον να κι ας … άργησε …

Ο «αδέκαστος» πολιτικός, ο πατριάρχης του εκσυγχρονισμού, ο… νοικοκύρης των οικονομικών, ο πρωθυπουργός της αλήστου μνήμης… ισχυρής Ελλάδας, ο πρωθυπουργός που δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για τις «δουλειές» του Τσοχατζόπουλου και του Παπαντωνίου, ο άνθρωπος που έβαλε τη χώρα στο «σκληρό πυρήνα» της Ε.Ε., μετά από τόσο χρόνια βρίσκεται υπό δικαστική διερεύνηση. Αν είναι δυνατόν…

Έπρεπε να περάσουν τόσο χρόνια για να ξεκινήσει η Εισαγγελία Διαφθοράς ποινική έρευνα με αφορμή τους ισχυρισμούς πρώην κορυφαίου στελέχους γαλλικής εταιρείας αμυντικών συστημάτων, ο οποίος άφησε υπόνοιες ότι για την σύμβαση που αφορούσε την ασφάλεια των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 «χρηματίστηκε ακόμη και ο τότε πρωθυπουργό», Κώστας Σημίτης. Μετά από παραγγελία της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, οι εισαγγελείς Διαφθοράς έχουν σχηματίσει δικογραφία με αντικείμενο όσα φέρεται να ισχυρίστηκε και μάλιστα εδώ και δέκα χρόνια, ο πρώην πρόεδρος της γαλλικής εταιρείας Thales Engineering & Consulting, η οποία το 2003 είχε αναλάβει το έργο του εκσυγχρονισμού 6 φρεγατών τύπου Standard του Πολεμικού Ναυτικού.

Ο άλλοτε επικεφαλής της εταιρείας, σύμφωνα με πλήθος δημοσιευμάτων, φέρεται να υποστήριξε ενώπιον των αρχών της πατρίδας του, ότι η THALES ουσιαστικά έχασε στο διαγωνισμό για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (C4I) γιατί η αμερικανική εταιρεία στην οποία κατακυρώθηκε το έργο. δωροδόκησε σε… ανώτατο επίπεδο την τότε κυβέρνηση Σημίτη.

Το κορυφαίο στέλεχος της THALES, σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιοποιηθεί, ισχυρίστηκε σε Γάλλους εισαγγελείς ότι ο Ελληνας πρόεδρος της Thales International Greece, κατά την επίμαχη περίοδο, του είχε αναφέρει ότι το έργο της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων το έχασαν γιατί «δωροδόκησαν χαμηλά». Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γάλλος πρώην επικεφαλής της THALES υποστηρίζει ότι η ακριβής φράση του προέδρου του ελληνικού τμήματος της εταιρείας ήταν: «Χάσαμε την αγορά αυτή επειδή δωροδοκήσαμε χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί στόχευσαν τον υπουργό Εσωτερικών και τον πρωθυπουργό». Στην κατάθεση αυτή ο Γάλλος φέρεται επίσης να υποστηρίζει ότι η αμερικανική Saic -που τελικώς ανέλαβε το C4I- υποστηριζόταν από τον τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Ντικ Τσέινι.

Εκτός από την ουσία του ζητήματος, το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η επίμαχη κατάθεση φαίνεται να ήταν στη διάθεση της Δικαιοσύνης από το 2006, όταν και είχε αποσταλεί μαζί με άλλα έγγραφα σε αίτημα δικαστικής συνδρομής που είχαν υποβάλει οι γαλλικές αρχές στην Ελλάδα, στο πλαίσιο έρευνας που έκαναν για πρακτικές διαφθοράς από την THALES.

Η κατάθεση, όμως, δεν… αξιολογήθηκε τότε ως σημαντική (γιατί άραγε;), μέχρι που νέα δημοσιεύματα ανάγκασαν την κ. Δημητρίου να δώσει εντολή διερεύνησης όσων περιλαμβάνονται στο φάκελο.

Ίδωμεν…

Πηγή: Μ.Σ – «Δρόμος της Αριστεράς»

---

Από:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html

Όταν ο Μιτεράν αποκαλύπτεται πίσω (και) από τη γενοκτονία της Ρουάντα! …

Του Γιώργου Μητραλιά

Η σφαγή, την Άνοιξη του 1994, τουλάχιστον 800.000 ανθρώπων στη Ρουάντα μέσα σε λίγες εβδομάδες, δεν ήταν ένα συνηθισμένο έγκλημα και για αυτό δίκαια έμεινε στην ιστορία σαν “η μεγαλύτερη γενοκτονία της μεταπολεμικής εποχής”! Και προφανώς, η αναζήτηση των υπευθύνων για αυτό το τεράστιο “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” δεν σταματάει ποτέ ειδικά μάλιστα όταν αυτοί οι υπεύθυνοι εντοπίζονται (και) στην κορυφή μιας χώρας σαν τη Γαλλία, και μάλιστα στην ίδια την προεδρία της Δημοκρατίας της, στον τότε πρόεδρό της Φρανσουά Μιτεράν!

Πράγματι, πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι υποψίες για κάλυψη ή ακόμα και εξοπλισμό των γενοκτόνων από μέρους της επίσημης Γαλλίας στράφηκαν προς τον τότε πρόεδρο της χώρας, σε μέλη της οικογένειάς του (στον γιό του Κριστόφ) και στους στενότερους συνεργάτες του. Μάλιστα, γράφτηκαν δεκάδες βιβλία και εκατοντάδες άρθρα όχι μόνο με απλές υποψίες αλλά και με ενδείξεις ή ακόμα και με αποδείξεις για την ενεργό γαλλική εμπλοκή στο φοβερό έγκλημα. Όμως, η αποκάλυψη που έγινε μόλις πριν από 4 μέρες έπεσε σαν βόμβα και δίκαια προκάλεσε αίσθηση όσο και αν τα “πειθαρχημένα” γαλλικά ΜΜΕ φρόντισαν να μην της δώσουν την κάλυψη που της αξίζει: ο άνθρωπος που διέτασσε (γραπτώς) τους δυστροπούντες επικεφαλής του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στα σύνορα Ρουάντας-Κονγκό να (επανα)εξοπλίσουν το καθεστώς των γενοκτόνων, κατά παράβαση μάλιστα του εμπάργκο όπλων που λίγο πριν είχε επιβάλει ο ΟΗΕ, ήταν ο τότε Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Γαλλικής Δημοκρατίας, κατοπινός Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας και σημερινός πρόεδρος του Ιδρύματος Μιτεράν, ο και “γνωστός φίλος της Ελλάδας” κ. Υμπέρ Βεντρίν!