Παράσιτα, αναρχικοί και άλλα επαναστατικά πλάσματα …

Μετάφραση από CrimethInc

Δύο μήνες διαμαρτυρίας και καταπίεσης στη Λευκορωσία

Μια σειρά έντονων διαμαρτυριών ξέσπασε σε όλη τη Λευκορωσία τον Φεβρουάριο του 2017 και συνεχίστηκε τον Μάρτιο, κλονίζοντας συθέμελα την κυριαρχία δεκαετιών του Λουκασένκο. Οι αναρχικοί βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, ριζοσπαστικοποιώντας τόσο τις συγκρούσεις στους δρόμους όσο και τις προτάσεις που προωθούσε το κίνημα. Οι αναρχικές τακτικές εξαπλώθηκαν σε πολλούς άλλους συμμετέχοντες, οι οποίοι και συνέδραμαν με τους  αναρχικούς για να αντισταθούν στη βίαιη καταστολή της αστυνομίας. Συζητήσαμε με τους αναρχικούς της Λευκορωσίας που συμμετείχαν στο κίνημα για την προετοιμασία αυτής της αναφοράς:

Ο Λευκορώσος πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο, ανέλαβε την εξουσία πρώτη φορά το 1994 και το φθινόπωρο του 2015 κατέκτησε για πέμπτη φορά την ανανέωση τη θητείας του. Έχει γίνει διαβότητος για τη βίαιη καταστολή των κοινωνικών κινημάτων αλλά και οποιαδήποτε μορφής αντιπολίτευσης. Η μικρή αλλά δραστήρια αναρχική και αντιφασιστική σκηνή έχει υποστεί σοβαρή καταστολή για πολλά χρόνια, με πολλούς συντρόφους να εκτίουν μακρές ποινές φυλάκισης.

Η ποινικοποίηση της φτώχειας / Οι παράσιτοι αντιπαλεύουν

Η Λευκορωσία έχει βιώσει μια βαθιά ύφεση εδώ και πολλά χρόνια λόγω των ισχυρών οικονομικών της δεσμών με τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση έχει πραγματοποιήσει σοβαρές οικονομικές περικοπές στο κράτος πρόνοιας. Ωστόσο, αυτή η πιο πρόσφατη προσπάθεια να τιμωρηθούν και να ταπεινωθούν τα πιο ευάλωτα τμήματα της κοινωνίας της Λευκορωσίας ώθησε τους ανθρώπους στα όριά τους. Το 2015, ο Λουκασένκο εισήγαγε νέο νόμο ο οποίος ορίζει ότι όσοι δεν κατείχαν δουλειά το τελευταίο εξάμηνο πρέπει να καταβάλουν ειδικό φόρο στο κράτος για να καλύψουν τα έξοδα της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. Τα φτωχότερα μέρη του πληθυσμού περιγράφηκαν ως “κοινωνικά παράσιτα” και ο μόνος τρόπος να αποφύγουν τον φόρο ήταν να περάσουν από μια εξευτελιστική διαδικασία εξήγησης των οικονομικών συνθηκών τους σε μια ειδική κυβερνητική επιτροπή. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ο νόμος επηρέασε περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπων. Εκείνοι που δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν τον φόρο θα μπορούσαν να καταδικαστούν σε 15 ημέρες καταναγκαστικής εργασίας.

 

Η πρώτη πορεία εναντίον του νέου νόμου πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, το Μινσκ. Η διαμαρτυρία απαγορεύτηκε από τις αρχές, παρόλα αυτά προσέλκυσε περίπου 2000 θυμωμένο κόσμο. Κάποιοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία προσπάθησαν να ηρεμήσουν το πλήθος, αλλά οι μεγαλόφωνοι αναρχικοί παρέμειναν μη διαχειρίσιμοι. Το κράτος απάντησε αμέσως με καταστολή, αλλά το πλήθος επέδειξε μεγάλη αλληλεγγύη, διασώζοντας όλους όσους η αστυνομία προσπάθησε να συλλάβει.

Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν από το Μινσκ στις πόλεις Gomel και Brest αλλά έλαβαν μέρος επίσης και σε μικρές πόλεις που δεν έχουν δει διαμαρτυρίες για δεκαετίες, όπως οι Orsha, Bobruisk, Kobrin και Luninec. Παρά το γεγονός ότι ο Λουκασένκο υποχώρησε και υποσχέθηκε την αναστολή του νόμου, οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν, ζητώντας την παραίτησή του.

Φαίνεται ότι αυτό που ωθούσε τους ανθρώπους στους δρόμους ήταν, αφενός, η ποινικοποίηση της φτώχειας και αφετέρου, η σταδιακή καταστροφή του κράτους πρόνοιας. Τι νομίζετε ότι έφερε τους ανθρώπους στα όριά τους;

Η Λευκορωσία βρίσκεται σήμερα σε οικονομική κρίση και το κράτος αδιαφορεί εντελώς. Ο Πρόεδρος της χώρας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, προσπαθεί να προσποιηθεί ότι τα πάντα είναι καλύτερα από ποτέ. Την ίδια στιγμή, οι μισθοί μειώνονται, τα εργοστάσια κλείνουν και ένα κύμα ιδιωτικοποίησης ωθεί τους ανθρώπους στα όριά τους. Για να συντηρηθεί, το κράτος πρέπει να αντλήσει ακόμη περισσότερα χρήματα από τους ανθρώπους. Εκτός από τις ομιλίες για τον κοινωνικό παρασιτισμό, υπάρχει μια προσπάθεια να κατηγορηθεί η ίδια η κοινωνία για την κρίση. Έτσι, οι πρόσφατες μειώσεις από το κράτος πρόνοιας έχουν απομακρύνει πολλούς ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν υποστηρικτικοί ή τουλάχιστον δεν ήταν ανοιχτά αντίθετοι στον Λουκασένκο, για να καταλήξουν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.

Οι διαμαρτυρίες ήταν αποκεντρωμένες και σε πολλές περιπτώσεις αυτοοργανωμένες. Ποιοι κατέβηκαν στους δρόμους και πως οργανώθηκαν;

Σε πολλές περιπτώσεις, οι διαμαρτυρίες καλέστηκαν από μέλη της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, κατάφεραν να κινητοποιήσουν όλους όσους δεν είναι ικανοποιημένοι με το καθεστώς αυτή τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή η οργάνωση πραγματοποιείται μέσω κοινωνικών δικτύων και ορισμένων αντιπολιτευτικών μέσων που χρησιμοποιούν τη δυνατότητά που έχουν για τη διάδοση ειδήσεων σχετικά με τα γεγονότα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συνήθως οι διαμαρτυρίες επικεντρώνονται στην πρωτεύουσα του Μινσκ, αλλά αυτή τη φορά οι περισσότερες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν εκτός της πρωτεύουσας. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν χειρότερες συνθήκες έξω από τις μεγαλύτερες πόλεις και αυτό μπορεί να εξηγήσει την διανομή και εξάπλωση των διαμαρτυριών.

Υπήρξαν ομάδες που προσπάθησαν να αναλάβουν την αφήγηση της εξέγερσης, να την συγκεντρώσουν, να την ελέγξουν και να αμβλύνουν τη διαφωνία και την πολυφωνία μέσα στις διαμαρτυρίες;

Όλα τα αντιπολιτευόμενα κόμματα και ομάδες προσπαθούν να καπηλευτούν τις διαμαρτυρίες. Μπορείτε να δείτε ότι διαφορετικές αντιπολιτευτικές πλατφόρμες μέσων να απεικονίζουν τις διαμαρτυρίες με διαφορετικό τρόπο. Μάχονται ήδη μεταξύ τους για την επιρροή. Σε αντίθεση με τις πρώτες κοινωνικές απαιτήσεις, προσπαθούν να προωθήσουν ιδέες για δίκαιες εκλογές και μεταρρυθμίσεις.

Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι είναι σκεπτικοί για τα κόμματα της αντιπολίτευσης – έχουν αυτοεκτεθεί πολλές φορές. Ήδη στις διαμαρτυρίες, υπήρξε διάσπαση και κινητοποιήθηκαν μόνο για τις δικές τους ενέργειες, αγνοώντας τις ενέργειες των αντιπάλων τους. Ταυτόχρονα, υπήρξε μια πιθανότητα διαφορετικές ομάδες αντιπολίτευσης να προσπαθήσουν να κυριαρχήσουν επί της διαμαρτυρίας σε διαφορετικά σημεία της χώρας, δεδομένου ότι τα διάφορα κόμματα έχουν επιρροή σε διαφορετικές πόλεις. Στο τέλος, ωστόσο, αυτό δεν συνέβη.

Εθνικιστές υπήρξαν μέρος του κινήματος;

Ο φιλελεύθερος εθνικισμός είναι μια σημαντική ιδεολογία μεταξύ της αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας, οπότε μπορούσες να δεις μερικές εθνικιστικές σημαίες και σύμβολα στις διαμαρτυρίες. Μέχρι στιγμής όμως, το κοινωνικοπολιτικό μέρος της διαμαρτυρίας δεν έδωσε τόσο χώρο στην εθνικιστική ατζέντα.

Οι άνθρωποι ανάγκασαν το καθεστώς να αναστείλει τον νόμο που προκάλεσε τις διαμαρτυρίες. Στη συνέχεια, στράφηκαν εναντίον του ίδιου του καθεστώτος. Αλλά κατάφεραν να πάνε παραπέρα από να ζητούν για άλλους πολιτικούς;

Η πρώτη απαίτηση ήταν να σταματήσουμε τον “νόμο για τα παράσιτα”, και στη συνέχεια, να απαλλαγούμε από τον Λουκασένκο. Αν οι άνθρωποι είχαν ιδέα ποιος ή με τι θέλουν να τον αντικαταστήσουν; Αμφιβάλλω. Αυτό δεν είναι κάτι που σκέφτεστε όταν στέκεστε όλοι μαζί ενάντια σε έναν δικτάτορα. Για την επανάσταση να εμπνεύσει την ιδέα της αυτονομίας και άλλων αναρχικών αξιών, είναι κάτι που είναι αρκετά μακριά από την κοινωνία μας αυτή τη στιγμή. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι τελικά, ο Λουκασένκο αρνήθηκε ότι είχε ακυρώσει τον νόμο, οπότε και αυτή η μικρή νίκη έχει αφαιρεθεί από τους ανθρώπους.

Η εξέγερση στη Λευκορωσία είναι ακόμα μια από τις μεγάλες εξεγέρσεις στην Ανατολική Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Πώς καταλαβαίνετε την εξέγερση της Λευκορωσίας στο πλαίσιο της εχθρότητας μεταξύ Ανατολής και Δύσης;

Οι διαδηλώσεις στη χώρα δεν οδήγησαν σε περαιτέρω δράσεις. Ελπίζουμε ότι μετά την καταστολή, το κύμα δεν θα υποχωρήσει, και ίσως με αυτή την έννοια, τα πράγματα θα κυλήσουν. Προς το παρόν, είμαστε πολύ μακριά από το να πούμε ότι η Λευκορωσία βρίσκεται κοντά σε ένα είδος αστικής επανάστασης.

Ωστόσο, αν οι άνθρωποι κερδίσουν και ο Λουκασένκο παραιτηθεί, τότε η αντιπολίτευση θα κινηθεί σίγουρα προς τη Δύση και μακριά από τη ρωσική επιρροή. Ταυτόχρονα, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει το ουκρανικό σενάριο στο οποίο η Ρωσία παρεμβαίνει για να διατηρήσει αυτή την επικράτεια, να την προσαρτήσει ή να δημιουργήσει ένα καθεστώς μαριονέτας. Η πτώση του καθεστώτος σίγουρα δεν θα συμβάλει στη βραχυπρόθεσμη σταθεροποίηση αυτής της περιοχής. Ωστόσο, θα μπορούσε να φέρει τουλάχιστον κάποιες φιλελεύθερες ελευθερίες σε αντικατάσταση της μακρόχρονης κυριαρχίας των δικτατόρων από την εποχή της ΕΣΣΔ μέχρι τον Λουκασένκο.

Κάτω από μία μαυροκόκκινη σημαία

Οι αναρχικοί αποτέλεσαν το βασικό συστατικό στις διαμαρτυρίες και κατά συνέπεια, ο βασικός στόχος της καταπίεσης. Η κυβέρνηση παρέκκλινε για  να υποστηρίξει ότι οι αναρχικοί είναι προβοκάτορες που προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα «νέο Maidan» και να καταστρέψουν την ειρήνη στη Λευκορωσία. Οι αρχές εξέδωσαν ανακοινώσεις, δημοσίευσαν βίντεο και άρχισαν να διώκουν και να συλλαμβάνουν όλους τους ριζοσπάστες στη χώρα. Αρχικά, στράφηκαν εναντίων των αναρχικών μετά τις διαδηλώσεις, καταδικάζοντάς τους σε σύντομες ποινές φυλάκισης. Τότε άρχισαν τις επανασυλλήψεις των φυλακισμένων προτού απελευθερωθούν από τη φυλακή, παρατείνοντας τις ποινές τους.

Η διαμαρτυρία της 25ης Μαρτίου υποτίθεται ότι ήταν μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διαδηλωτών, μια αποκορύφωση του αγώνα. Αντ’ ‘αυτού, ήταν η μεγαλύτερη επίδειξη της αστυνομικής βιαιότητας εδώ και χρόνια. Στις ημέρες που προηγήθηκαν, η αστυνομία διενήργησε επιδρομές με ψεύτικες προφάσεις, όπως καλώντας την πυροσβεστική υπηρεσία για να εισβάλει σε διαμερίσματα και να συλλάβει όλους όσους είχαν προηγούμενες συνδέσεις με τον αναρχισμό ή προηγούμενες πολιτικές κατηγορίες. Διέλυσαν ακόμα και μια μικρή συγκέντρωση που πραγματοποιούταν για τη συλλογή τροφίμων και χρημάτων για κρατούμενους, συλλαμβάνοντας τους παρευρισκόμενους και καταδικάζοντάς τους σε φυλάκιση έως και 15 ημέρων. Από τους περίπου 100 συλληφθέντες, οι 30 και 40 ήταν αναρχικοί.

Την ημέρα της διαδήλωσης της 25ης Μαρτίου, η αστυνομία κατέλαβε την πρωτεύουσα και άρχισε να συλλαμβάνει τους ανθρώπους με το που εμφανιζόντουσαν. Χωρίς μία σαφή ένδειξη του τελικού αριθμού, πιστεύεται ότι συνελήφθησαν γύρω στα 600 άτομα. Οι περισσότεροι απελευθερώθηκαν την ίδια ημέρα, αλλά περίπου 100 παρέμειναν στη φυλακή.

Φαίνεται ότι τόσο τα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και το καθεστώς στη Λευκορωσία συμφωνούν υποστηρίζοντας ότι οι αναρχικοί διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαμαρτυρία. Τι είδους παρουσία είχαν;

Οι αναρχικοί συμμετείχαν σε τρεις διαμαρτυρίες και σε μία αποτυχημένη προσπάθεια να συμμετάσχουν σε μια διαδήλωση στην οποία συνελήφθησαν πριν φτάσουν στο σημείο συγκέντρωσης στις 25 Μαρτίου. Ο ρόλος των αναρχικών ήταν να δώσουν ζωή στις διαμαρτυρίες και να απομακρυνθούν από τις παραδοσιακές μορφές διαμαρτυρίας της αντιπολίτευσης, και αυτό εντέλει πέτυχε σημαντικά. Υπήρξαν πολλά θετικά σχόλια από τα υπόλοιπα μέρη της κοινωνίας. Τα κοινωνικά προσανατολισμένα συνθήματα και οι εναλλακτικές προτάσεις που έφεραν οι αναρχικοί στο κίνημα ήταν πολύ πιο πειστικά σε άλλους διαδηλωτές από τα παλιά υπερχρησιμοποιημένα συνθήματα της αντιπολίτευσης. Με αυτή την έννοια, οι αναρχικοί δημιούργησαν ένα πολιτικό κίνημα που θα μπορούσε να προσελκύσει πολλούς ανθρώπους.

Από την άλλη οι ομάδες αναρχικών δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα μεγάλες. Μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου, η μεγαλύτερη κινητοποίηση είδε περίπου 30 με 40 άτομα στο αναρχικό μπλοκ. Ωστόσο, αυτό ήταν αρκετό για να δείξουμε ότι προσφέρουμε κάτι εντελώς διαφορετικό από την παραδοσιακή αντιπολίτευση.

Ο Λουκασένκο κατήγγειλε τους αναρχικούς ως προβοκάτορες, προειδοποιώντας για ένα “νέο Maidan” και προσπαθώντας να δημιουργήσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Από την άλλη πλευρά, η αντιπολίτευση προσπάθησε να επιβάλει τη γλώσσα της ειρηνικής μετάβασης. Ποια ήταν η αναρχική αντίδραση και στους δύο αυτούς ελιγμούς;

Δεν νομίζω ότι υπήρξε μεγάλη αντίδραση. Μέσα στις παραισθήσεις του, ο Λουκασένκο κατηγορεί πάντοτε πράκτορες της Δύσης που υποτίθεται ότι σκοπεύουν να καταστρέψουν την όαση του. Έτσι για εμάς, αυτές οι επιθέσεις δεν ήταν τόσο σημαντικές. Ομοίως, δεν σχεδιάσαμε να αντιδράσουμε στην ειρηνική γλώσσα της αντιπολίτευσης. Έχουμε τη δική μας ατζέντα και δεν έχει νόημα να μπαίνουνε σε διάλογο με αυτές τις ομάδες.

Πώς οι αναρχικοί προσπαθούσαν να προσεγγίσουν τους άλλους συμμετέχοντες στις διαμαρτυρίες; Ποια διδάγματα μπορούν να ληφθούν από αυτούς τους δύο μήνες συμμετοχής σε μια τέτοια εξέγερση;

Για κάθε διαμαρτυρία χρησιμοποιήθηκαν νέα και εύστοχα συνθήματα και τραγούδια. Οι οπτικές και ηχητικές πτυχές όπως τα πανό και τα τύμπανα έφεραν τους ανθρώπους πιο κοντά στους αναρχικούς και αύξησαν την περιέργειά τους. Τα μέσα ενημέρωσης ήταν πρόθυμα να μεταδώσουν αναρχικά μηνύματα ως μέρος της διαμαρτυρίας. Χρησιμοποιήσαμε επίσης φυλλάδια για να τα μοιράσουμε στους ανθρώπους που παρακολουθούσαν τις διαδηλώσεις. Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για τα διδάγματα που έχουμε από αυτό το κίνημα. Τα συμπεράσματα θα συζητηθούν όταν απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τη φυλακή.

Φαίνεται ότι οι αναρχικοί ήταν οι κύριοι στόχοι της καταστολής. Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό; Μήπως το κράτος πίστευε ότι οι διαμαρτυρίες θα κοπάσουν εάν αποκόψουν το πιο ριζοσπαστικό μέρος του;

Οι αναρχικοί αποτελούν την ομάδα που είναι πιο ικανή να προχωρήσει πέρα από τις ανεκτές από το κράτος διαμαρτυρίες. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιρροή των αναρχικών στις διαμαρτυρίες, τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα κινητοποίησης άλλων για να υπερβούν αυτούς τους περιορισμούς. Νομίζω ότι η αστυνομία το αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα αυτό. Οι αναρχικοί αποτελούν απειλή επειδή δεν έχουν δογματικές ιδέες για μη βίαιη αντίσταση ή νομιμότητα και δεν έχουν ηγέτες που οι αρχές μπορούν να “συνδιαλλαγούν”.

Οι αναρχικοί ήταν μια ορατή δύναμη στη Λευκορωσία πριν από την εξέγερση; Ποια είναι η κατάσταση για τον αναρχισμό στη Λευκορωσία τα τελευταία δύο χρόνια;

Νομίζω ότι οι αναρχικοί ήταν ορατοί στη Λευκορωσία και πριν από αυτό. Τα τελευταία χρόνια, η αντιπολίτευση εγκατέλειψε τους δρόμους υπό πολλές έννοιες και οι αναρχικοί ήταν από τους λίγους που εξακολουθούσαν να προχωρούν σε ορισμένες παράνομες ενέργειες και να προωθούν διάφορες κοινωνικές δράσεις. Παρόλα αυτά δεν ήταν πολλοί οι αναρχικοί που ήταν ορατοί στην πολιτική αρένα της χώρας.

Παρά την καταπίεση, φαίνεται ότι οι άνθρωποι αγωνίστηκαν επίμονα ενάντια στο καθεστώς στη Λευκορωσία για μεγάλο χρονικό διάστημα – όχι μόνο αναρχικοί, αλλά και τυχαίοι άνθρωποι. Πώς αντιδρούσαν άλλοι διαδηλωτές στην καταστολή σε αυτό το κίνημα; Ακούσαμε ιστορίες για άλλους διαδηλωτές που υπερασπίζονταν το μαύρο μπλοκ και παρόμοιες αντιδράσεις.

Πράγματι, κάποιοι ήταν πρόθυμοι να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις, ακόμη και αν πρόκειται να συλληφθούν. Αυτό ήταν κάτι που μας γοήτευσε. Δεν πρόκειται για κάποιους σκληροπυρηνικούς διαδηλωτές, αλλά για καθημερινούς ανθρώπους που αγωνίζονται για αλλαγές παρά την απειλή καταστολής.

Η αλληλεγγύη που έδειξαν οι άλλοι διαδηλωτές προς τους αναρχικούς ήταν απίστευτη. Τα ΜΑΤ προσπαθούσαν να συλλάβουν αναρχικούς από την πρώτη διαμαρτυρία και κάποιοι που επέστρεφαν σπίτι τους από αυτήν άρχισαν να τους βοηθούν και να απομακρύνουν τους μπάτσους. Δεν το περίμεναν αυτό από τους «κανονικούς ανθρώπους»! Μετά από αυτό, αυτή η μορφή αλληλεγγύης επαναλήφθηκε αρκετές φορές. Το είδαμε και πάλι στις 15 Μαρτίου: όταν η αστυνομία συνέλαβε 50 άτομα, 15 ή 20 από αυτούς ήταν απλοί συμμετέχοντες που βοηθούσαν τους αναρχικούς να αντισταθούν στη σύλληψη.

Η διαμαρτυρία της 25ης Μαρτίου υποτίθεται ότι ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση μέχρι στιγμής, αλλά το Μινσκ βρέθηκε υπό αστυνομική κατοχή, με το μεγαλύτερο κύμα καταστολής μέχρι στιγμής. Ποια είναι η κατάσταση των συλληφθέντων; Πόσοι αναρχικοί παραμένουν στη φυλακή;

Ο περισσότερος κόσμος έχει απελευθερωθεί από τη φυλακή ύστερα από βραχυπρόθεσμες συλλήψεις. Δυστυχώς, ένα άτομο φυλακίστηκε για παραβίαση αναστολής και θα κρατηθεί για δύο χρόνια. Κάποιοι από τους συλληφθέντες αναμένουν να αποβληθούν από το πανεπιστήμιο ή να χάσουν τη δουλειά τους. Υπάρχει τουλάχιστον μία περίπτωση κατά την οποία ένας ιδιοκτήτης προχωράει σε έξωση μετά από την πίεση που δέχθηκε από την KGB για να το κάνει.

Οι αναρχικοί από τη Λευκορωσία έχουν απευθύνει κάλεσμα σε συντρόφους σε όλο τον κόσμο να δείξουν αλληλεγγύη. Τι μπορούν να για να στηρίξουν τον αγώνα;

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι υποστήριξης των αναρχικών στη Λευκορωσία. Θα μπορούσατε να διεξάγετε δράσεις αλληλεγγύης, να συλλέξετε χρήματα για νομική υποστήριξη ή να προσφέρετε πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής διαμαρτυριών, αποφυγής των συλλήψεων και οποιωνδήποτε άλλων γνώσεων που μπορεί να είναι χρήσιμες σε τέτοιες καταστάσεις.

Σύνδεσμος για την υποστήριξη των διωκόμενων από τις διαμαρτυρίες στη Λευκορωσία

 

εκτυπώστε ή κατεβάστε σε PDF

Aπό:http://www.provo.gr/parasita-anarxikoi-kai-alla-epanastatika-plasmata/