Όταν το χυδαίο και τραγικό αγγίζει το γελοίο με την εξίσωση ναζισμού – κομμουνισμού
Το Πανεπιστήμιο του Βίλνιους στη Λιθουανία ανακοίνωσε ότι θα τιμήσει μετά θάνατο τους εβραίους φοιτητές που έχασαν τη ζωή τους στο Ολοκαύτωμα, υπό έναν όρο όμως: Να μην έχουν πολεμήσει με τους αντάρτες εναντίον των Ναζί γιατί οι αντάρτες που πολέμησαν τους Ναζί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν, ήταν κομμουνιστές ή φιλο-Σοβιετικοί!
Σε ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου, καλούνται οι συγγενείς των νεκρών φοιτητών να κάνουν σχετική αίτηση για την απόδοση τιμής με την σαφή διευκρίνιση ότι θα πρέπει να προσκομίσουν και σειρά έγγραφων στοιχείων που ν’ αποδεικνύουν ότι δεν είχαν καμία σχέση με τη Σοβιετική Ένωση. Δεν πρόκειται φυσικά για κάποια ιδιαιτερότητα της διοίκησης του Πανεπιστημίου. Πρόκειται για εφαρμογή της νομοθεσίας, η οποία ενσωματώνει την επίσημη κρατική αφήγηση της μετα-Σοβιετικής Λιθουανίας, σύμφωνα με την οποία η κομμουνιστική και η ναζιστική ιδεολογία είναι παρόμοιες και το Γ’ Ράιχ μαζί με την ΕΣΣΔ είναι ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Η αντίληψη αυτή δεν είναι ούτε αποκλειστικό προνόμιο της Λιθουανίας, ούτε ορισμένων μόνο χωρών του πρώην σοβιετικού μπλοκ, άλλωστε, αλλά επίσημη άποψη της ΕΕ. Η Λιθουανία βέβαια έχει κάνει ένα βήμα παραπάνω καθώς είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που χαρακτηρίζει γενοκτονία, χωρίς φυσικά να υπάρχει κανένα από τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ορίζουν τη γενοκτονία, την περίοδο που βρισκόταν στους κόλπους της ΕΣΣΔ!
Οι δύο φωτογραφίες του κειμένου, από το Μουσείο του Ολοκαυτώματος στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, αποτυπώνουν πογκρόμ κατά των εβραίων από Λιθουανούς παραστρατιωτικούς συνεργάτες των Ναζί
Μάλιστα, σε μια αντικομμουνιστική έξαρση, το 2008, οι λιθουανικές αρχές προσπάθησαν να σύρουν σε δίκη για εγκλήματα πολέμου πρώην αντάρτες, εβραίους, που πολέμησαν μαζί με τους Σοβιετικούς τους Ναζί χωρίς να είναι όμως κομμουνιστές, κατηγορώντας τους για εγκλήματα πολέμου, στα οποία συμπεριλάμβαναν και δολοφονίες συνεργατών των Ναζί κατακτητών. Η δίκη δεν έγινε ποτέ καθώς προκλήθηκε παγκόσμια κατακραυγή, αρχής γενομένης από το γεγονός ότι ένας εκ των …«κατηγορουμένων» ήταν ο μετέπειτα διευθυντής του μουσείου για το Ολοκαύτωμα στο Ισραήλ «Γιάντ Βασέμ», Γιτζάκ Αράντ. Ο Αράντ δήλωνε ξεκάθαρα ότι ο ίδιος ουδέποτε υπήρξε κομμουνιστής, αντίθετα με πάρα πολλούς Λιθουανούς εβραίους, αλλά ουδέποτε μετάνιωσε που πολέμησε τους Ναζί μαζί με τους Σοβιετικούς, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε τότε κανένας άλλος τρόπος να σώσεις τη ζωή σου απέναντι στις ανεξέλεγκτες σφαγές που εξαπέλυσαν κυρίως οι Λιθουανοί συνεργάτες της ναζιστικής κατοχής.
Μεθοδευμένη διαστρέβλωση της ιστορίας χαρακτηρίζει την επίσημη λιθουανική αυτή αφήγηση και ο Εφραίμ Ζούροφ, γνωστός «κυνηγός» Ναζί ανά τον κόσμο και επικεφαλής του ισραηλινού γραφείου του γνωστού κέντρου Σιμόν Βίζενταλ, που ουδεμία σχέση με κομμουνιστές και ΕΣΣΔ έχει. Ο Ζούροφ υποστηρίζει ότι οι, μετα-σοβιετικές, ηγεσίες της Λιθουανίας έχουν υιοθετήσει με τόσο επιμονή και πάθος αυτήν την εξίσωση μεταξύ Ναζί – Σοβιετικών θέλοντας να αποκρύψουν το τεράστιο ποσοστό συνεργασίας του πληθυσμού με τις κατοχικές ναζιστικές δυνάμεις, θυμίζοντας ότι περίπου το 95% του εβραϊκού πληθυσμού της χώρας, που αριθμούσε περί τα 230.000 άτομα, εξοντώθηκε μέσα σε τρία χρόνια. «Είναι μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η Λιθουανία σαν θύμα χωρίς να δώσει ποτέ εξηγήσεις για το ρόλο πολλών Λιθουανών ως συνενόχων των Ναζί» εκτιμά και έχει θέσει ως στόχο δικό του και του κέντρου ν’ αποκατασταθεί κάποια στιγμή η αλήθεια ως προς τις διώξεις κατά των εβραίων της Λιθουανίας.
__________________________________________________________
απέραντο γαλάζιο 