Το ανεμοσούρι …

διήγημα του Παύλου Α. Μουρουζίδη

στη Βασιλική

Η κατακόκκινη κουβέρτα με τ’ άσπρα ζωγραφιστά τριαντάφυλλα κρεμότανε, μισή μπρος – μισή πίσω στο αλουμινένιο κάγκελο του μπαλκονιού. Δίπλα της άρχισαν να παρατάσσονται ένα – ένα κι άλλα σκεπάσματα∙ ένα πικέ κάλυμμα, κι άλλη κουβέρτα, ένα γαλάζιο πάπλωμα.

Σάββατο σήμερα κι η Άννα, όπως κάθε Σάββατο, μπαινοβγαίνει στο μπαλκόνι κι απλώνει τα σκεπάσματα από το νυχτερινό ύπνο. Αφού λιαστούν αρκετά, θα τα τινάξει ένα-ένα πριν τα μαζέψει μέσα, για να αρχίσει το σφουγγάρισμα. Καρτέρι κανονικό κι εγώ κάθε Σάββατο στην χοροπηδηχτή της εικόνα, καθώς μπαινόβγαινε στο μπαλκόνι της ανάλαφρη.

Τριάντα μέτρα χωρίζανε τη μονοκατοικία και τα ολάνθιστα παρτέρια της από τις απέναντι λεύκες και την αυλή του Τεχνικού Λυκείου της πόλης. Τα σκαλάκια που ξεκινούσαν χαμηλά από το ρείθρο του πεζοδρομίου, ανέβαιναν στο μπαλκονάκι με τις μολόχες και τους πανσέδες. Το ύψος του κρασπέδου όπου σουλατσάριζα “όλως τυχαίως”, μού χάριζε ικανό οπτικό πεδίο ώστε να χαζεύω το κοντομάνικο κοριτσόπουλο με το τριανταφυλλένιο στόμα, τις μεγάλες πυρόξανθες μπούκλες και τα γυμνά, χυμώδη πόδια, πάνω από την ανεπαρκή κάλυψη των ακουμπισμένων σκεπασμάτων.

χιόνι

Maximilien Robespierre:Για τα πολιτικά δικαιώματα των εγχρώμων (Παρέμβαση στην Εθνοσυνέλευση,1791)…

Το κείμενο βρίσκεται στο «Μαρά, Σεν Ζίστ, Ροβεσπιέρος Κείμενα», εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ 186-187, μτφ Μάριος Βερέττας.

Για τα πολιτικά δικαιώματα των εγχρώμων

(Παρέμβαση στην Εθνοσυνέλευση, 24 του Σεπτέμβρη 1791)

Αλλά, κύριοι, δεν θα μπορούσα να παραλείψω να απαντήσω σε μια συγκεκριμένη παρατήρηση που σας παρουσίασαν για να αποδυναμώσουν το συμφέρον των ελεύθερων έγχρωμων ανθρώπων. Σημειώσατε ότι δεν τίθεται θέμα παραχώρησης των δικαιωμάτων τους, σημειώσατε ότι δεν τίθεται θέμα αναγνώρισης τους, σημειώσατε ότι τίθεται θέμα να τους αποσπαστούν αυτά τα δικαιώματα, αφού προηγουμένως τους τα αναγνωρίσατε. Και ποιός είναι ο άνθρωπος που, με κάποιο αίσθημα δικαιοσύνης, θα μπορούσε να πεί απερίσκεπτα σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους: είχαμε αναγνωρίσει ότι είχατε δικαιώματα, σας είδαμε σαν ενεργούς πολίτες, αλλά τώρα θα σας ξαναβυθίσουμε μέσα στην αθλιότητα και τον εξευτελισμό. Θα σας ξαναρίξουμε στα πόδια αυτών των αυταρχικών κυρίων, των οποίων τον ζυγό σας βοηθήσαμε να αποτινάξετε;

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ …

Ανα­φερ­θή­κα­με στο Marketing (ΜΚΤ) και στο ρό­λο του στις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νί­ες. Κά­να­με μί­α α­να­φο­ρά, ε­κτός των άλ­λων, και στη δια­φή­μι­ση. Εδώ, θα θέ­λα­με να ε­πα­νέλ­θου­με, προ­σπα­θώ­ντας να κα­τα­δεί­ξου­με πιο διε­ξο­δι­κά το ρό­λο της δια­φή­μι­σης, που δρα σαν αιχ­μή του δό­ρα­τος του κα­τα­να­λω­τι­σμού. Άλ­λω­στε α­κό­μη και σή­με­ρα, για πολ­λά ά­το­μα, το ΜΚΤ δεν εί­ναι τί­πο­τε άλ­λο α­πό την προ­βο­λή και ει­δι­κό­τε­ρα την δια­φή­μι­ση.

Η δια­φή­μι­ση, λοι­πόν, εί­ναι μί­α δυ­να­μι­κή στρα­τη­γι­κή α­πό μέ­ρους της ε­ται­ρεί­ας που σκο­πό έ­χει την πλη­ρο­φό­ρη­ση, την πει­θώ και την υ­πεν­θύ­μι­ση ε­νός προ­ϊ­ό­ντος. Αυ­τό συμ­βαί­νει μέ­σω της συ­νε­χούς προ­βο­λής και της τα­κτι­κής α­να­νέ­ω­σης των δια­φη­μι­στι­κών μη­νυ­μά­των. Εν­νο­εί­ται πως μί­α τέ­τοια προ­βο­λή γί­νε­ται με κά­θε μέ­σο. Έ­τσι, η δια­φή­μι­ση βρί­σκε­ται σχε­δόν πα­ντού και εί­τε το θέ­λου­με, εί­τε ό­χι, δε­χό­μα­στε αρ­κε­τά α­πό τα μη­νύ­μα­τά της.

Πριν προ­χω­ρή­σου­με σε πα­ρα­πέ­ρα α­νά­λυ­ση θα πρέ­πει να α­να­φερ­θεί και το ε­ξής:η δια­φή­μι­ση δεν χρη­σι­μο­ποιεί­ται μό­νο για να ω­θή­σει στην κα­τα­νά­λω­ση αλ­λά και σαν μέ­σο α­ντα­γω­νι­σμού. Τώ­ρα που ο κα­πι­τα­λι­σμός έ­χει ε­ξε­λι­χθεί και α­μέ­τρη­τα προ­ϊ­ό­ντα «ζη­τούν» να τα α­γο­ρά­σου­με, η κά­θε ε­πι­χεί­ρη­ση χρη­σι­μο­ποιεί τη δια­φή­μι­ση για να δια­χω­ρί­ζει τα προ­ϊ­ό­ντα της. Σε συν­δυα­σμό, λοι­πόν, με τον κα­ται­γι­σμό των δια­φη­μι­στι­κών μη­νυ­μά­των μι­λά­με πλέ­ον για τον πό­λε­μο των μη­νυ­μά­των που θα τον κερ­δί­σουν αυ­τοί που στέλ­νουν τα πε­ρισ­σό­τε­ρα.

Ας δού­με, ό­μως, την δια­φή­μι­ση α­πό οι­κο­νο­μι­κή σκο­πιά. Οι σύγ­χρο­νες οι­κο­νο­μί­ες χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται α­πό τις με­γά­λου με­γέ­θους οι­κο­νο­μι­κές μο­νά­δες τους και τη συ­νε­χή α­νά­γκη για πα­ρα­γω­γή νέ­ων προ­ϊ­ό­ντων. Οι με­γά­λες μο­νά­δες μπο­ρούν να πα­ρά­γουν προ­τυ­πο­ποι­η­μέ­να προ­ϊ­ό­ντα χα­μη­λό­τε­ρου κό­στους αλ­λά για να το κά­νουν θα πρέ­πει να μπο­ρούν και να τα πω­λούν. Αυ­τό το πε­τυ­χαί­νουν με τη δια­φή­μι­ση, η ο­ποί­α βο­η­θά στην πραγ­μα­το­ποί­η­ση με­γά­λων ό­γκων πω­λή­σε­ων που να δι­καιο­λο­γούν την μα­ζι­κή πα­ρα­γω­γή. Ό­μως η ε­πι­χεί­ρη­ση εί­ναι δυ­να­μι­κός ορ­γα­νι­σμός και έ­χει ως στό­χο ό­χι μό­νο την ε­πί­τευ­ξη κερ­δών αλ­λά και την συ­νε­χή αύ­ξη­σή τους μέ­σω της ε­πέ­κτα­σης της πα­ρα­γω­γής νέ­ων προ­ϊ­ό­ντων και της πώ­λη­σης αυ­τών. Για να πω­λη­θούν τα νέ­α προ­ϊ­ό­ντα χρειά­ζε­ται πά­λι η δια­φή­μι­ση.

Kobani: Αναβίωση από τα ερείπια …

της

Manisha Ganguly

 

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης του Αΐν αλ-Αράμπ (Κομπάνι) στη Συρία από το Daesh (ISIS). Η περιοχή, που βρίσκεται στα τουρκο-συριακά σύνορα, ήταν στρατηγικής σημασίας για το Daesh, λόγω της άμεσης πρόσβασης που παρέχει προς την ηπειρωτική Ευρώπη. Τον Σεπτέμβριο του 2014, το Daesh είχε περικυκλώσει το  Κομπάνι, αναγκάζοντας χιλιάδες αμάχους να φύγουν προς την Τουρκία. Με τον αριθμό των νεκρών άμαχων πολιτών να αυξάνετε, η κουρδική αντίσταση είχε καταφέρει να ανταπαντήσει και να ανακτήσει το κατεκτημένο έδαφος. Στις 27 Σεπτεμβρίου, το 2014,  άρχισαν στην περιοχή αεροπορικές επιδρομές από την υπό αμερικανική ηγεσία συμμαχία, η οποίες συνοδεύτηκαν από την προώθηση των Κούρδων μαχητών. Τέλος, στο 26 του Ιανουαρίου 2015, ο διοικητής των YPG, Polat Can ανακοίνωσε: «Συγχαρητήρια για την ανθρωπότητα, στο Κουρδιστάν, και τους ανθρώπους του Κομπάνι για την απελευθέρωση της πόλης του Κομπάνι!»

Από τότε, όμως, ο αγώνας στο Κομπάνι, ένα από τα τρία καντόνια στην αυτόνομη περιφέρεια της Rojava, συνεχίζει σε μια νέα γραμμή. Μετά την ήττα του Daesh, η δουλειά της ανοικοδόμησης ανατέθηκε στο νεοσύστατο Διοικητικό Συμβούλιο Ανασυγκρότησης του Κομπάνι. Το Διοικητικό Συμβούλιο βρέθηκε αντιμέτωπο με το ανυπέρβλητο έργο όχι μόνο της εκκαθάρισης των τόνων από μπάζα από  τα κατεστραμμένα κτίρια, αλλά και την εκκαθάριση των ναρκών και των παγίδων που άφησαν πίσω τους δυνάμεις κατοχής του Daesh. Πρόσθετα σε αυτό ήταν η αυξανόμενη ανάγκη για την αποκατάσταση του 80% των υποδομών της πόλης που καταστράφηκαν από τις αεροπορικές επιδρομές και τις μάχες, καθώς οι πολίτες οι οποίοι έμειναν χωρίς πρόσβαση σε τροφή, νερό, υγειονομική περίθαλψη, επέστρεφαν  στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο πόλη. Αλλά πρώτα, ήταν αναγκαίο να εκτιμηθεί το επίπεδο των ζημιών πριν από την έναρξη της ανοικοδόμησης

Πως να διαλύσεις τους πρόσφυγες…

Ίσως η ελληνο-ισραηλινή φιλία έχει αποδειχθεί χρήσιμη και σ’ αυτό: στο πως ένα κράτος κάνει τους πρόσφυγες και τους φυγάδες ανθρώπινα κουρέλια.
Στο ισραηλινό έδαφος (μαζί με το κλεμμένο απ’ τους παλαιστίνιους) βρίσκονται περίπου 45.000 φυγάδες από διάφορους αφρικανικούς πολέμους, κυρίως απ’ την ερυθραία και το σουδάν. Ζητούν άσυλο και το δικαιούνται. Αλλά το Τελ Αβίβ δεν γουστάρει. Τους ονομάζει «οικονομικούς μετανάστες» και τους αρνείται το πολιτικό άσυλο. Απ’ την άλλη, επειδή η διεθνής νομοθεσία απαγορεύει την απέλαση σε κράτη που μπορούν να δολοφονηθούν, τους αφήνει να «υπάρχουν» στην επικράτειά του. Χωρίς άδεια εργασίας, χωρίς υπηρεσίες υγείας, και χωρίς οποιαδήποτε κοινωνική πρόνοια· πέρα απ’ ό,τι μπορούν να κάνουν εθελοντές. Παράνομοι, παγιδευμένοι, στο έλεος των ισραηλινών αφεντικών και των εκεί μαφιών – κάτι θυμίζει αυτό.
Ποιος είναι ο σκοπός; Να υποφέρουν τόσο ώστε να ζητήσουν «εθελοντικά» την απέλασή τους, προς κράτη όπως η ουγκάντα ή η ρουάντα… Κάτι θυμίζει κι αυτό.
Εννοείται ότι το ισραηλινό κράτος έχει φτιάξει και φράχτη για πάρτη τους, στη χερσόνησο του Σινά, στα σύνορα με την αίγυπτο. Αυτός ο φράχτης τέλειωσε το 2013. Συμπτωματικά λίγους μόνο μήνες μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής ενός άλλου: στον Έβρο.

---

Aπό:http://www.sarajevomag.gr/index.html

Aρρωστημένα ναζιστικά μυαλά…

Της Ε. Χ. 

Το AfD (Alternative Für Deutschland) ένα από τα πιο επικίνδυνα ναζιστικά κόμματα στη Γερμανία χρησιμοποιεί την φωτογραφία του Che στην προεκλογική του αφίσα, αντικαθιστώντας το κόκκινο αστέρι στο μπερέ με το σήμα των ναζιστών! 

Είναι πάγια τακτική των ναζιστών να καπηλεύονται σύμβολα αλλά αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία. Τα αρρωστημένα μυαλά αυτών των σκουπιδιών πήραν την φράση του μεγάλου επαναστάτη «patria o mouerte » «πατρίδα ή θάνατος» και την ενσωμάτωσαν στην προεκλογική τους καμπάνια.

Τέτοιες πρακτικές δείχνουν πόσο αδίστακτα και αηδιαστικά μπορούν να γίνουν τα φασιστοειδή καθάρματα προκειμένου να αποκτήσουν εξουσία.
Φυσικά σε αυτή την περίπτωση η ιδεολογία τους πάει περίπατο. Αυτοί βέβαια μπορεί να γλείφουν εκεί που άλλοτε έφτυναν προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα χαμερπή σχέδιά τους, εμείς από την άλλη είμαστε μπροστά τους θεματοφύλακες των ιδεών του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.

Την πληροφορία αλιεύσαμε από εδώ

---

Από:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/01/a.html

 

ΖΗΤΩ Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΡΕ Μ%#@*Α!! (ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙA …

…….Παίδες, έρχονται αλλαγές στον ποινικό κώδικα. Πρόσβαλλές το πολίτευμα, δηλαδή την αστική δημοκρατία; Ε, τσάκω ισόβια να γουστάρεις. Αν τη προσβάλλεις στο ίντερνετ, οκ, πάρε δέκα (χρονάκια). Κι αυτό είναι πολύ σωστό γιατι κάποιοι το είχαν παρακάνει. Ταυτόχρονα, τα ισόβια για τους καταχραστές δημοσίου χρήματος γίνονται εικοσαετία
που γίνεται πενταετία που γίνεται μέχρι να τελείωσει η δίκη, έξω.
(Ποιά δίκη;)
Κι αυτό είναι πολύ σωστό.
Είσαι πολιτικός-κλέφτης και καταχραστής; Ή είσαι πολιτικός που κατέστρεψε μια χώρα, σκοτώνοντας κυριολεκτικά χιλιάδες ανθρώπους και εξοντώνοντας εκατομμύρια;
Ό,τι κι αν έκανες, δεν είσαι το ίδιο με τον αληταρά που προσβάλλει την αστική δημοκρατία. Με τον κομμουνιστή που ονειρεύεται να σε στείλει στα γκούλαγκ και να σου πάρει το σπίτι. Εσύ είσαι η αστική δημοκρατία. Ο αντιπρόσωπος της. Δεν του παίρνεις το σπίτι. Δε τον καταδικάζεις σε θάνατο και μαρασμό. Όπως λένε και ξαναναλένε, «..με τις θυσίες του Ελληνικού λαού, η Ελλάδα ξαναβρίσκει τον δρόμο της..».
Το έχουν πει αυτό. Πολλές φορές. Μίλησαν για θυσίες. Ξεκάθαροι ήταν. Για τις θυσίες του γείτονα σου, του φίλου σου, του γνωστού σου. Αυριο, τη δικιά σου. Όχι τη δικιά τους.  Τα λένε οι άνθρωποι, είναι ειλικρινείς. Κι εσύ τους επιβράβευσες. Τους έδωσες τη πλειοψηφία, αν προσθέσεις και την αποχή στις εκλογές
που η αποχή, αναμφίβολα, δεν είναι παρά ανοχή σε αυτόν που κυβερνά.
Ποιός είσαι εσύ λοιπόν που θα τους αμφισβητήσεις; Ποιός είσαι εσύ που θα προσβάλλεις την αστική δημοκρατία, το πολίτευμα που τα επέτρεψε όλα αυτά, το πολίτευμα που ενώνει δεξιούς, αριστεροδημοκράτες και κεντρώους; 94% δε της έδωσες στις προηγουμενες εκλογές; (βάλε και την αποχή, κοντά στο 96 και κάτι).

Η αστική δημοκρατία, η μήτρα του καπιταλίσμού και της ελεύθερης αγοράς, επιτρέποντας τη δημιουργία μονοπωλίων, τραστ, τη συσσώρευση του πλούτου στους ολίγους, τη φοροδιαφυγή των ολίγων και τη φυγάδευση του πλούτου αυτού εκτός επικράτειας,