Τα παιδιά στην παραλία…

—της Εύης Τσακνιά—

Ο μεγάλος ισπανός ζωγράφος Χοακίν Σορόγια (Joaquín Sorolla y Bastida) γεννήθηκε στη Βαλένθια στις 27 Φεβρουαρίου του 1863 και πέθανε σαν χθες, στις 10 Αυγούστου του 1923, στη Μαδρίτη.

Γνώρισα το έργο του Σορόγια στη Μαδρίτη στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όπου βρισκόμουν για σπουδές. Οι πίνακές του, ιδίως η σειρά, «Παιδιά στην παραλία» (Niños en la playa), έφερναν μια αναπάντεχη θαλασσινή αύρα μέσα στο επιβλητικό Μουσείο του Πράδο, με τα εμβληματικά έργα και το βάρος της μεγάλης αυτοκρατορίας να ανασαίνει στο σβέρκο σου.

 

 

 

Οι Κυριακές για τους ξένους, όπου δεν έχουν το οικογενειακό τραπέζι ή άλλες παρόμοιες υποχρεώσεις, καταλήγουν συχνά σε ένα άτυπο ραντεβού στα μουσεία. Είναι σαν εκκλησία. Ο καθένας μόνος του συνομιλεί με τα έργα, αναζητά κάθε φορά αυτό που αγαπάει, αυτό που τον πονάει κι αυτό που του λείπει.

Στο Πράδο είχα πιάσει τον εαυτό μου, καθώς και άλλους, αρκετές φορές να καθόμαστε μπροστά στο γνωστό έργο του Σορόγια με τα ξαπλωμένα αγόρια μπρούμυτα στην παραλία. Αν και δεν μιλήσαμε ποτέ μεταξύ μας, είμαι σίγουρη πως οσφραινόμασταν τη θάλασσα που μας έλειπε και την ξέγνοιαστη παιδική ηλικία που μας εγκατέλειπε.

η φελλάδα* της αχρηστίας (*εκ του φελλού)…

Στην εποχή του σκυμμένου κεφαλιού και της απογοήτευσης, ήρθε η 20χρονη Κορακάκη, να βρει τον στόχο και να ποτίσει λίγο τη γλάστρα του ξεραμένου εθνικού μύθου, που θέλει τον κατά βάθος ημίθεο Έλληνα, να είναι ικανός για όλα.

 

Εκτός όμως απ’τους Έλληνες υπάρχουν και οι Ελληναράδες. Ουδεμία σχέση οι μεν με τους δε. Κάποιοι Ελληναράδες λοιπόν της Τ.Ο. της νουδού στην Πετρούπολη, θεώρησαν ότι είναι καλή ευκαιρία να εκμεταλλευτούν πολιτικά την επιτυχία της Κορακάκη. Και ανέβασαν αυτό:

Είναι προφανής η προσπάθεια των μουρουτοφωστήρων της νουδού, να συνδέσουν την πρωτιά της Κορακάκη, με τη φιλολογία της διαστρεβλωμένης «αριστείας», μιας απ’τις προμετωπίδες του αγώνα τους για να κλείσει επιτέλους η «αριστερή παρένθεση» και να συνεχίσουμε τη νεοφιλελέδικη αγκύλη, η οποία θα μας κάνει και πιο «ανταγωνιστικούς».

Είναι αυτονόητο ότι το κάνανε χωρίς την άδεια της Κορακάκη (η οποία παρεπιπτόντως κατέκτησε και άλλο χρυσό). Πως θα μπορούσε άλλωστε να τους δώσει η αθλήτρια την άδεια γι’αυτό, όταν στις δηλώσεις της για το χρυσό είχε πει χαρακτηριστικά: «Γιατί ο αθλητισμός είναι υγιής, ο πρωταθλητισμός όχι.» Σαν να λέει δηλαδή, ότι την αριστεία όπως την εννοείτε όλοι εσείς οι τζημερόμορφοι κυνηγοί της καριέρας, της «επιτυχίας» και της πρωτιάς, μπορείτε να τη βάλετε στον πάτο σας, να πιάσει και τόπο.

Τόσο πολύ νοιάζονται για τον αθλητισμό, την αριστεία και την ολυμπιονίκη μας, που ούτε τις δηλώσεις της δεν είχαν προσέξει τα σαΐνια της νουδού. Φυσικά έγινε ο κακός χαμός, με αποτέλεσμα λίγες ώρες μετά να την κατεβάσουν. 

 

Δίστασαν όμως να ανεβάσουν την σωστή αφίσα. Τους την ετοιμάσαμε.

 

_____________________________________________________________

Aπό:http://kato-kefali.blogspot.gr/2016/08/blog-post_12.html

Vladimir Mayakovsky: ‘Εφτιαξα ένα ξύλινο σπαθί και μια ασπίδα και αντροκαλούσα τους πάντες και τα πάντα…

Το θέμα. Είμαι ποιητής. Αυτό είναι που με κάνει ενδιαφέροντα. Αυτό – το που είμαι ποιητής – πάω να γράψω δω πέρα. Επίσης για τις φορές που ερωτεύτηκα, για τις φορές που ποντάρησα ανέμελα στα τυχερά παιχνίδια και για τις ομορφιές του Καυκάσου – όσο μπορεί η ομορφιά να υποταχτεί στις λέξεις.
[…]
Το κυριότερο. Γεννήθηκα στις 7 Ιουλίου του 1894 ή του 1893 – η γνώμη της μαμάς δεν συμφωνεί με τα πιστοποιητικά του πατέρα. Είναι σίγουρο πως δεν γεννήθηκα νωρίτερα. Τόπος γεννήσεως – χωρίον Μπαγκντάντι, επαρχία Κουτάη, Γεωργία.

Οικογένεια. ‘Ο πατέρας: Βλαδίμηρος Κωνσταντίνοβιτς (δασοφύλακας στο Μπαγκντάντι) πέθανε στα 1906. Η μαμά: Αλεξάνδρα Αλεξέγιεβνα. Αδερφές: Λιούντα και ‘Ολια. Υπήρχε επίσης και μια θεία Ανιούτα. Κατά πως φαίνεται δεν υπάρχουν άλλοι Μαγιακόβσκη. Πρώτη ανάμνηση: Αντίληψη σκίτσων. Μέρος άγνωστο. Χειμώνας. Ο πατέρας συνδρομητής στο περιοδικό Ρόντινα (Πατρίς). Η Ρόντινα είχε ένα παράρτημα χιούμορ και σάτιρας. Τ’ αστεία συζητιόντουσαν και τα περιμένανε. ‘Ο πατέρας κόβει βόλτες τραγουδώντας: Alllons enfants de la πα-τσετίρι. ‘Οπως συνήθως φτάνει η Ρόντινα. Την ανοίγω και ξαφνικά (σκίτσο) ξεφωνίζω. «Τι αστείο! Μια γυναίκα κι ένας θείος φιλιούνται!». ‘Ολοι γελάνε. Αργότερα όταν ξαναρχότανε το παράρτημα κ’ είχε στ’ αλήθεια με τι να γελάσεις, αποδείχνεται πως αυτοί διασκεδάζανε μόνο εις βάρος μου. Αυτό έγινε αιτία ν’ αποχτήσουμε διαφορετικές αντιλήψεις για τα σκίτσα και το χιούμορ.

Πριν τη λευκή σελίδα «Όλιβερ Τουίστ» του Καρόλου Ντίκενς…

Γράφει ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Τι υπάρχει στο «πριν» κάθε συγγραφέα, κάθε ποιητή; Σαν αναγνώστες βρισκόμαστε πάντα στο «μετά», στη στιγμή που «περπατάει» το έργο του κάθε λογοτέχνη. Τη στιγμή που κατεβάζουμε το βιβλίο από το ράφι και το ξεσκονίζουμε, ο δημιουργός «ξεσκονίζει» τις σκέψεις του, τις προσλαμβάνουσες και τα ερεθίσματα που θα οδηγήσουν το χέρι του στο χαρτί για να γράψει κάτι καινούριο. Η διαδικασία ίσως είναι επίπονη και κοπιαστική πνευματικά για τον ίδιο, όμως θέλουμε να συμμετάσχουμε. Το διάβασμα είναι απόλαυση, αλλά τι ήταν αυτό που άναψε τη σπίθα για να πάρει φωτιά η πένα και να «ζωντανέψει» η λευκή σελίδα; Ποια ήταν η αφορμή για να «γεννηθούν» τα μεγάλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας; Ψάχνουμε, βρίσκουμε και απαντάμε.

Υπουργέ θεέ, πάρε όλες τις παε! …

Ποιά είναι η χρησιμότητα των κυβερνήσεων, των υπουργών, των κοινοβουλίων; Να προσφέρουν διασκέδαση και χαρά στο πόπολο. Οι περισσότεροι εκεί αρνούνται διαχρονικά τον ρόλο του κλόουν (τον μόνο που θα άξιζε τους μισθούς τους), αλλά υπάρχει πάντα ελπίδα.
Ο υφυπουργός αθλητισμού κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μοιράσει χαμόγελα (έως βροντερά γέλια). Τα έχει βάλει (κατά τα λεγόμενά του) με την μαφία του ελληνικού ποδοσφαίρου, νομίζοντας ο δυστυχής ότι έχει να κάνει με την «μαφία του ελληνικού ποδοσφαίρου» και όχι το αυθεντικό βαθύ εθνικό κράτος / κεφάλαιο. Χάνει συνέχεια, αλλά συνεχίζει να ανεμίζει το ανύπαρκτο σπαθί του στους ανεμόμυλους της φαντασίας του.
Τώρα απειλεί ότι δεν θα αρχίσουν τα πρωταθλήματα αν η επο δεν… Επιτέλους να μια καλή ιδέα, την οποία εγκατέλειψε στο πρόσφατο «πρωτάθλημα» ο γενναίος υφυπουργός (ίσως επειδή θεώρησε ότι έκανε το κομμάτι του)! Να μην ξαναρχίσουν ποτέ τα πρωταθλήματα, αρχίζοντας απ’ τα ποδοσφαιρικά!!! Θα είναι μια εξέλιξη ευεργετική από πολλές απόψεις.
Ας βγαίνει ο πρωταθλητής είτε με κλήρωση είτε (όπως γίνεται τόσα χρόνια, αλλά επιτέλους ας λείπει όλο αυτό το βαρετό δράμα των αγώνων) με διορισμό. Έτσι κι αλλιώς στην β εθνική της ευρώπης θα παίζουν οι ελληνικές παε (αν και όχι υποχρεωτικά οι ιδιοκτήτες τους, μερικοί εκ των οποίων έχουν ευρύτερες μπίζνες).
Υπουργέ θεέ εκτός απ’ τον ολυμπιακό πάρε και τις ομάδες των ολυμπιακών αγώνων!!! Απ’ ότι μαθαίνουμε έχει κι εκεί παράγκες (για προπόνηση σκοπευτική, π.χ.).

_____________________________________________________________

Από:http://www.sarajevomag.gr/index.html

ΕΥΡΥΖΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ…

Ποιες χώρες έχουν το υψηλότερο ποσοστό των ευρυζωνικών συνδέσεων σε δίκτυα οπτικών ινών;

Η Ελλάδα πάντως τελευταία και καταϊδρωμένη· στην τελευταία θέση όπως θα δείτε.

Έχει την χειρότερη επίδοση μεταξύ 32 κρατών του ΟΟΣΑ (του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), με τις ευρυζωνικές συνδέσεις οι οποίες παρέχονται μέσω δικτύων οπτικών ινών να αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,2% του συνόλου.

Πριν δούμε όμως το δελτίο τύπου και την βάση κατάταξης, λίγα λόγια για τις ευρυζωνικές συνδέσεις και τα δίκτυα οπτικών ινών.

 

ΕΥΡΥΖΩΝΙΚΟΤΗΤΑ· Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΤΟ INTERNET

Η Ευρυζωνικότητα είναι ο νέος τρόπος σύνδεσης στο Internet (∆ιαδίκτυο) που προσφέρει μόνιμη σύνδεση και πολύ υψηλές ταχύτητες πρόσβασης.
Με την ευρυζωνικότητα η χρήση του ∆ιαδικτύου γίνεται ταχύτερη (Υψηλές ταχύτητες, 10 – 100 φορές της συμβατικής σύνδεσης, για νέες εφαρμογές), ευκολότερη (διαρκής σύνδεση στo Internet χωρίς πολύπλοκες ρυθμίσεις), σταθερή (αξιόπιστες ψηφιακές συνδέσεις με εγγυημένα σταθερά υψηλές αποδόσεις) και πιο οικονομική. Για να καταλάβουμε πόσο πιο οικονομική είναι, μία συνήθης DSL ευρυζωνική σύνδεση στο Διαδίκτυο, ταχύτητας 1 Mbps, κοστίζει σήμερα λιγότερο από 70 λεπτά του ευρώ την ημέρα.

Οι ευρυζωνικές συνδέσεις Internet είναι πλέον πανταχού παρούσες, καθιστώντας δυνατή την τηλεφωνία μέσω Internet (VoIP) σε περισσότερες τοποθεσίες από ποτέ.

Με τον όρο Ευρυζωνικότητα εννοούμε ένα προηγμένο και καινοτόμο περιβάλλον, από κοινωνική και τεχνολογική άποψη, το οποίο αποτελείται από γρήγορες συνδέσεις με το Διαδίκτυο και κατάλληλες δικτυακές υποδομές για την ανάπτυξη νέων ευρυζωνικών εφαρμογών και υπηρεσιών.

Ευρυζωνικότητα ορίζεται με ευρεία έννοια ως το προηγμένο, εφικτό και καινοτόμο από πολιτική, κοινωνική, οικονομική και τεχνολογική άποψη περιβάλλον, αποτελούμενο από: