Αλαίν Μπαντιού: «Ο Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αρνήθηκε να γίνει ήρωας.»

Αλαίν Μπαντιού, Αθήνα, Μάιος 2016.   Φωτογραφία: Γεράσιμος Δομένικος / FOSPHOTOS

Ο μαοϊκός φιλόσοφος και φιγούρα της γαλλικής άκρας Αριστεράς μιλάει στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη για την κατάσταση στην Ελλάδα, το ΣΥΡΙΖΑ, τα μαζικά κινήματα, τους μετανάστες και την παγκόσμια οικουμενική κυβέρνηση που ονειρεύεται.

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

Φωτογραφίες: Γεράσιμος Δομένικος / FOSPHOTOS, Παναγιώτης Τζάμαρος / FOSPHOTOS

---

Ο Αλαίν Μπαντιού, κορυφαία μορφή της φιλοσοφίας και της στρατευμένης πολιτικής συνέπειας, βρέθηκε ξανά στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Γαλλικού Ινστιτούτου και μίλησε στο αμφιθέατρό του για την Πολιτική σήμερα που αυτοκαταργείται εξαντλούμενη στον κεφαλαιοκοινοβουλευτισμό, για την  Ελλάδα  που γίνεται ένα «ιστορικό πεδίο πειραματισμών», ρίχνοντας  την ιδέα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, στη βάση του μαρξιστικού διεθνισμού, και εισάγοντας νέα ορολογία, το νομαδικό προλεταριάτο, μαζί με το οποίο, όπως τόνισε  στη διάλεξή του στη  Νομική, «πρέπει να δημιουργήσουμε τη νέα δυνατότητα του κόσμου. Από αυτό θα εξαρτηθεί –πρόσθεσε- το πεπρωμένο ολόκληρης της ανθρωπότητας. Οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα αλλά ευκαιρία».

«Βλέπετε τους απάνθρωπους κανόνες και φράχτες της Ευρώπης, βλέπετε να μπορούν να πουλάνε πρόσφυγες στην κυβέρνηση της Τουρκίας», είπε κάποια στιγμή απευθυνόμενος στο κοινό. «Κι ενώ περνάτε μια φοβερή κρίση, κάνετε πρακτική τη δικαιοσύνη. Ο ελληνικός λαός σήμερα δίνει μάθημα ανθρωπιάς και γενναιότητας».

Και ο Αλέξης Τσίπρας και η ελληνική κυβέρνηση που «στάθηκε κατώτερη του λαού της» τον απασχόλησαν και στις δυο διαλέξεις. «Ο Τσίπρας αρνήθηκε να γίνει ήρωας», συνόψισε στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Ρopaganda.

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε, κύριε Μπαντιού, από το Nuit Debout, και τα πρόσφατα διεθνή μαζικά κινήματα των πλατειών, από την Αίγυπτο και την Κίνα, μέχρι την Αθήνα και και τη Νέα Υόρκη, με τα οποία ξεκινήσατε κι εσείς τη διάλεξή σας στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Το συμπέρασμά σας ήταν απαισιόδοξο. Είπατε ότι ήταν αναμενόμενη η αποτυχία τους αφού στερούνται πολιτικού υποβάθρου. Τα κινήματα δεν αποτελούν ιστορικά ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη των νέων πολιτικών; Να ξεκαθαρίσω πως όσα ανέφερα δεν αποτελούν κριτική εναντίον των μαζικών κινημάτων. Μίλησα για τη θέση που θα μπορούσαν να έχουν στην εμφάνιση μιας νέας πολιτικής. Χωρίς ιστορικά κινήματα δεν μπορεί να υπάρξει μια νέα πολιτική. Τα μαζικά κινήματα δεν είναι παρά μόνο μια αρχή. Ενα κίνημα μπορεί να παράξει πολιτική, μπορεί όμως και να μην παράξει. Και καλό είναι να το γνωρίζει κανείς αυτό. Υπάρχει μια διαλεκτική ανάμεσα στα ιστορικά κινήματα και την πολιτική. Πρέπει να δουλευτεί αυτή η διαλεκτική όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται.

Πού είν’ το παρακράτος σου μωρή;..

Είναι λυπηρή η διαπίστωση,
..αλλά στην Ελλάδα η συλλογικότητα έχει πεθάνει.

     Διότι δεν μπορεί κανείς να ονομάσει »συλλογικότητα» τις πεντ’-έξη-εφτά διαφορετικές πορείες και συγκεντρώσεις μερικών εκατοντάδων πολιτών,
     ..που πολύ εύκολα
μπορούν να τις διαλύσουν καμιά δεκαριά παρακρατικοί με κουκούλες προβοκάροντας και προκαλώντας την -άλλο που δεν ήθελαν- επέμβαση των ΜΑΤ.

Συλλογικότητα είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού στο Παρίσι και στις άλλες πόλεις της Γαλλίας,

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ 5 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Του Γ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Γύρω από τη στρατηγική επιλογή του εγχωρίου κεφαλαίου για απεμπόληση της νομισματικής κυριαρχίας έχει στηθεί ένα άγριο προπαγανδιστικό σκηνικό εκφοβισμού και καθυπόταξης της κοινής γνώμης στις κυρίαρχες πολιτικές στην Ελλάδα από το 2010 και μετά. Με αιχμή του δόρατος τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα την τηλεόραση ένα τεράστιο δίχτυ προστασίας έχει στηθεί ώστε η επιλογή αυτή να μείνει στο απυρόβλητο. Ο εκφοβισμός με το νόμισμα αποτελεί ουσιαστικά και το τελευταίο προπύργιο άμυνας του συστήματος απέναντι στη διαφαινόμενη ολοκληρωτική απόρριψη των πολιτικών επιλογών του κεφαλαίου για την Ελλάδα και τους εργαζόμενους.

Η συζήτηση για το θέμα του νομίσματος είναι ουσιαστικά απαγορευμένη ενώ υστερικές κραυγές υψώνονται όταν κάποιος προσπαθεί να το ανοίξει. Αυτό βέβαια φανερώνει και την απόλυτη αδυναμία των απολογητών των επιλογών του συστήματος να αρθρώσουν ένα, έστω και στοιχειωδώς, συνεκτικό σύνολο επιχειρημάτων που να μπορεί να υποστηρίξει πως η επιλογή αυτή λειτούργησε και λειτουργεί υπέρ των εργαζόμενων και των φτωχότερων στρωμάτων.

Εδώ απαιτείται μια ουσιώδης επισήμανση. Το νόμισμα δεν είναι πολιτικά ουδέτερο. Μέσω του νομίσματος υλοποιούνται συγκεκριμένες πολιτικές και εξυπηρετούνται ταξικά, αλλά και κρατικά-δηλαδή πάλι ταξικά-, συμφέροντα. Έτσι ο τρόπος που προσεγγίζουν το ζήτημα της εξόδου από το ευρώ ή της διάλυσης της ευρωζώνης οι διάφορες κοινωνικές τάξεις και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, αλλά και τα διάφορα κράτη, διαφοροποιούνται σημαντικά. Έτσι οι εκπρόσωποι των αστών αφήνουν όλο το άλλο πολιτικό κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον αμετάβλητο και εξετάζουν τις επιπτώσεις από την έξοδο από το ευρώ ή τη διάλυση της ευρωζώνης. Στον αντίποδα οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργαζόμενων προβάλουν, και πρέπει να προβάλλουν, ένα σύνολο μέτρων που θα δημιουργούν εκείνο το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο που βρίσκεται πέρα από την εξυπηρέτηση της διαδικασίας της καπιταλιστικής συσσώρευσης και σε σύγκρουση μαζί της στην προοπτική δημιουργίας μιας άλλης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας.

Γράφοντας αυτό το κείμενο προσπάθησα να βρω σοβαρές αναλύσεις για τις επιπτώσεις από την έξοδο από την ΟΝΕ. Δεν κατόρθωσα να βρω καμία. Αυτό δε σημαίνει πως υποχρεωτικά δεν υπάρχουν. Σημαίνει απλά πως εγώ δεν βρήκα. Στη συνέχεια επομένως θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τα προβλήματα που, πιθανά, θα ανακύψουν από την εγκατάλειψη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Η οικονομία, όπως και κάθε κοινωνικό παράγωγο, είναι ένα σύστημα πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό.

Η Ελλάδα Πρέπει να Εγκαταλείψει την Ευρωζώνη για να Ανακτήσει την Εθνική Κυριαρχία της

Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Η αμερικανική προφανώς ιστοσελίδα Truthout.org, εδημοσίευσε προ ημερών συνέντευξη του καθηγητή Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς στον κ. Μιχαήλ Νευραδάκη, που αναφέρεται στην Ελλάδα και στις προσεχείς αμερικανικές εκλογές. Αμέσου και ζέοντος ενδιαφέροντος είναι φυσικά το πρώτο και πολύτιμο για τον αφυπνιστικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα του μέρος, με τις ακόλουθες καίριες ερωταποκρίσεις:

Μιχαήλ Νευραδάκης: ΄Εχετε γράψει ότι η Ελλάδα τελεί υπό ξένη κατοχή. Εξηγείστε παρακαλώ γιατί πιστεύετε ότι ισχύει αυτό;

Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς: Η Ελλάδα λεηλατείται ως αποικία των ιδιωτικών τραπεζών, όπως πράγματι είναι. Προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δωροδοκήθηκαν για να χρεώσουν την Ελλάδα σε ιδιωτικές τράπεζες. Επί παραδείγματι, κάποιος έρχεται από την Γερμανία και λέει, «να σας κάνουμε ένα ωραίο δάνειο ώστε να μπορέσετε ν’ αγοράσετε γερμανικά υποβρύχια, και να μια σακούλα λεφτά για να συμφωνήσετε.» Έτσι δημιουργήθηκε μέγα μέρος του ελληνικού χρέους.

«Μένοντας στην Ε Ε και χρησιμοποιώντας το ευρώ δεν υπάρχει η παραμικρή προοπτική ανόρθωσης για την Ελλάδα»
Κανονικά, στο παρελθόν, όταν οι κυβερνήσεις είχαν υπερβολικό χρέος που δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν, το χρέος μειωνόταν στο ποσό που μπορούσε να εξυπηρετηθεί (σημ: με καταβολή τόκων και χρεολυσίων). Για παράδειγμα, όταν στη δεκαετία του ’80 το Μεξικό δεν μπορούσε να πληρώσει, το χρέος του μειώθηκε και η αμερικανική κυβέρνηση παρενέβη με τα Ομόλογα Brady, που ήταν ένας τρόπος απομείωσης του χρέους.

Οι μισοί Ευρωπαίοι θέλουν δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της χώρας τους στην ΕΕ

---

σημ.Αμετανόητου: Ευτυχώς εδώ η τεράστια μορφή με το επίθετο Σημίτης μας απάλλαξε από  άσκοπες σκοτούρες και «πολιτική» ταλαιπωρία των εγκεφάλων μας…lol,lol,lol

---

Σχεδόν μισοί από τους ψηφοφόρους σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούν και αυτοί δημοψήφισμα για την παραμονή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ακριβώς θα κάνει η Μ. Βρετανία τον επόμενο μήνα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα.

Το 55% από τα 6.000 άτομα τα οποία συμμετείχαν στην έρευνα που διεξήχθη σε Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία,  Ουγγαρία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία  και Σουηδία, δήλωσαν ότι επιθυμούν να αποφασίσουν με τη δική τους ψήφο την παραμονή τους στην Ε.Ε.,ενώ το ένα τρίτο θα επέλεγε να φύγει από αυτή, επεσήμανε η εταιρία δημοσκοπήσεων Ipsos-MORI.

Τα ποσοστά αποχώρησης κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα, στο 48% και 41%, σε Ιταλία και Γαλλία αντίστοιχα, ενώ είναι χαμηλά, 22% και 26%, σε Πολωνία και Ισπανία, σύμφωνα με την εταιρία.

Σώκρατες ντρανκ μνημόνιουμ…

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι

παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη

μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι

πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας ελληνοφωνίας και ελληνικού πολιτισμού». Αυτό τον τίτλο είχε η αιτιολογική έκθεση του υπουργείου Εσωτερικών η οποία ανέβηκε για διαβούλευση στο opengov.
Την έκθεση υπογράφουν οι υπουργοί Νίκος Κοτζιάς, Νίκος Φίλης, Αριστείδης Μπαλτάς, Ιωάννης Αμανατίδης και Παναγιώτης Κουρουμπλής.
Η έκθεση έκανε τον γύρο του διαδικτύου, προκάλεσε ψόγο, ειρωνεία και λοιπά σχόλια. Και όλες αυτές οι αντιδράσεις ήταν απόλυτα δικαιολογημένες όπως μπορεί κανείς να αντιληφθεί διαβάζοντας την έκθεση εδώ
Η αιτιολογική έκθεση προσπαθεί να μας πείσει για τη σημασία της συγκεκριμένης μέρας με γλαφυρό τρόπο.
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, η 20ή Μαΐου θα καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα ελληνοφωνίας η οποία θα συνοδεύεται με εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, ημερίδες κτλ με στόχο την ανάδειξη της διαχρονικής παρουσίας και εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας και άλλα πολλά.
Αλλη μια παγκόσμια μέρα λοιπόν δίπλα σε αυτές της Παγκόσμιας Ημέρας Ασθματος, της Παγκόσμιας Ημέρας Κυανοκράνων, της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Λύσσας και της Παγκόσμιας Ημέρας Δημόσιας Τουαλέτας. Προς τι ο χαμός;

Μάνος Χατζιδάκις «H δημογεροντία του μέλλοντος»…

Τη μέρα που υπογράφονταν στο Ζάππειο η ένταξή μας μου πήραν μια συνέντευξη τα μέσα ενημερώσεως, τα ευρωπαϊκά. Όμως δεν βρήκανε τις απαντήσεις μου ευχάριστες και διασκεδαστικές για το κοινό τους που βλέπει τηλεόραση το βράδυ, στις εννιά, και φυσικά δεν μεταδώσαν την συνέντευξή μου. (Εκεί, όπως θα διαπιστώσατε, «σέβονται» το κοινό. Αφού τ’ αποβλακώσαν πρώτα, τώρα εννοούν να το υπηρετούν πιστά και να το διασκεδάζουν). […]

Ερώτηση (από τον συνεργάτη του Ραδιοφωνικού σταθμού του Λουξεμβούργου):

Τι νομίζετε κατά την γνώμη σας ότι θα βρείτε στην Ευρώπη όταν στο μέλλον τελείως ενωθεί;

Επιτρέψτε μου νάμαι προσωπικός σ’ αυτή μου την απάντηση, τους είπα. Και πρώτ’ απ’ όλα, το τρομαχτικό, σε υπερμεγέθη παρουσία με εκπροσώπους τον Έιτς Πι Λόβκραφτ, τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε και τον Κάρολο Μπωντλαίρ. Μετά, μια ευρωπαϊκή ταυτότητα για απογευματινούς περιπάτους, ιδίως τις Κυριακές, πότε στο Κιρινάλε, ή στην Πλατεία Βαντόμ και πότε στη Σεβίλλη. Τέλος. Ένα ευρωπαϊκό κοιμητήριο για μια εφησυχασμένη δημοκρατική μας αποχώρηση σαν έρθει η ώρα μας που λένε. […]

Αυτός απ’ τη Γερμανική τηλεόραση μου λέει ξαφνικά:

Νιώθετε Έλληνας, για Ευρωπαίος;

Τι ερώτημα, σκέφτομαι.

Και βέβαια του απαντώ, Έλληνας αν αυτό σημαίνει Ευρωπαίος. Κι Ευρωπαίος, αν αυτό συμπεριλαμβάνει την Ελληνικότητά μου.

Σας ενδιαφέρει η ελληνική σας ιθαγένεια; Μου κάνει αυτός από το Λουξεμβούργο.

Του απαντώ: Αν με εξουθενώσετε, όχι. Ή τουλάχιστον θα μ’ ενδιαφέρει όσο ενδιαφέρει ένα φυλακισμένο στο Άουσβιτς, αν είναι απόγονος του Μεγαλέξαντρου ή του μεγάλου Τσέγκις Χαν. Αν πάλι μείνω ελεύθερος η ελληνική μου ιθαγένεια θάναι μια πραγματικότητα που δεν θάμαι σε θέση να την αρνηθώ, έτσι καθώς θάναι συνυφασμένη με τη γλώσσα και με την προσωπική μου ιστορία. Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι να γίνει μια αλήθεια και για σας.

Ερώτηση: Ποιοι θα μας κυβερνήσουνε μελλοντικά, στην Ενωμένη Ευρώπη;

Κι απάντησα: Ελπίζω για τους επερχόμενους, μια δημογεροντία του πνεύματος κι όχι η άγια κι αποστολική οικογένεια του πρίγκηπος Φρανκενστάιν. […]

Κυριακή, 15 Ιουλίου 1979

[πηγή: Μάνος Χατζιδάκις, Τα σχόλια του Τρίτου. Μια νεοελληνική μυθολογία, Εξάντας, Αθήνα 1980, σ. 171, 175, 176]

---

Από: http://www.hitandrun.gr/manos-chatzidakis-h-dimogerontia-tou-mellontos/

Μάνος Χατζιδάκις «H δημογεροντία του μέλλοντος»