
Ήδη από τον τίτλο μπορούν να δημιουργηθούν αντιδράσεις από πολλούς καθώς υπάρχει –ή καλύτερα, υπήρχε- μια γενική ιδέα περι ηθικής, η οποία διακατέχει όλους τους ανθρώπους (στη χώρα μας αυτή η ιδέα ήταν και είναι σε αυξημένο επίπεδο).
Αφήνοντας στην άκρη τη συζήτηση περί του τι είναι η ηθική και αν μπορεί να υπάρξει μία ηθική ή κάποια άλλη (το καλό όλων σε πρώτη μοίρα ή το ατομικό, είναι ένα πολυσυζητημένο θέμα στις διαλέξεις περί ηθικής), θα γίνει αναφορά σχετικά με το αν έχει υπάρξει κάποια περίοδος πραγματικής, υπαρκτής ηθικής.
Αρχικά, αυτό που χρειάζεται να αναφερθεί είναι ότι όσες θεωρίες ηθικής έχουν διατυπωθεί από θεωρητικούς, δεν είναι η περιγραφή της υπάρχουσας ηθικής της εποχής τους με την ακολουθία κάποιας θετικής κριτικής, αλλά, το «τι θα έπρεπε να γίνει». Αυτό και μόνο δείχνει την φανερή εναντίωση των θεωρητικών σχετικά με την ηθική της εποχής τους. Υπάρχουν πάρα πολλές θεωρίες ηθικής (με την έννοια της σωστής συμπεριφοράς) μία από τις πιο γνωστές είναι η θεωρία της κατηγορηματικής προσταγής του φιλόσοφου του 17ου αιώνα, Kant, στην οποία διατυπώνει το εξής: Υπάρχει ένας γενικός κανόνας στον οποίο υπακούει ο κάθε ένας και είναι ίδιος για όλους. Επίσης στο πλαίσιο της ηθικής του, υπάρχει το ερώτημα που θα έπρεπε να θέτει ο καθένας στον εαυτό του, «τι θα γινόταν αν αυτό που πράττω γινόταν καθολικός κανόνας και έπρεπε να το πράττουν όλοι ανεξαιρέτως;». Επιπλέον, προκειμένου να ξεφύγει κανείς από τις ηθικές θεωρίες των φιλοσόφων και να δώσει ένα πιο οικείο, στον μέσο αναγνώστη, παράδειγμα, αυτό είναι η ηθική που προβλέπει ο χριστιανισμός.
Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...