Ο θάνατος του «τραπεζίτη του Θεού»



σημ.Αμετανόητου: Πως το έλεγε, αυτός Ο Μέγας Αναρχικός και Αναρχος ? «Ουαί Υμίν Γραμματείς και…»

Μπράβο φωτογραφίες ο Φραγκίσκος…Μπράβο. ! ΕΥΓΕ.!

Αλλά φαντάσου [ λέω εγώ τώρα ο «κακός»…] να μάθουμε ότι το Βατικανό χρηματοδοτεί τους αντιπάλους του Άσαντ  !!! ή τίποτα βαρώνους της ηρωίνης του Αφγανιστάν…φαντάσου ε ?

Σώπα μωρέ…γίνονται αυτά ? άει στο καλό βραδυάτικα…χαμένο…μπαίνεις σε πειρασμούς…

Άντε Παναγίτσα μου, κράτησε με μην ξεστομίσω τίποτα χειρότερο, μέρες που είναι και καώ για πάντα στην Αιώνια Κόλαση…


http://www.fortunegreece.com/article/vatikano-inc-i-business-tis-katholikis-ekklisias/

http://www.fortunegreece.com/article/megala-kerdi-gia-tin-trapeza-tou-vatikanou/


Το μυστικό του Ρομπέρτο Κάλβι

Ενα αστυνομικό θρίλερ στο οποίο εμπλέκονται η Μαφία, το Βατικανό, δικηγόροι και ιατροδικαστές (03/01/1999)

ΙΟΥΝΙΟΣ 1982. Στη γέφυρα Μπλακφράιαρς, στο Λονδίνο, οι περαστικοί αντικρίζουν ένα μακάβριο θέαμα: στη σκαλωσιά μιας αποβάθρας ένας νεκρός άνδρας κρέμεται από ένα πορτοκαλί σχοινί. Στις τσέπες του υπήρχαν τούβλα. Η αναγνώριση του πτώματος έφερε στην επιφάνεια ένα από τα πιο περίπλοκα αστυνομικά μυστήρια το οποίο παραμένει ως σήμερα άλυτο. Ο νεκρός ήταν ο Ρομπέρτο Κάλβι, ιταλός τραπεζίτης του οποίου το όνομα είχε συνδεθεί μερικές ημέρες πριν από τον θάνατό του με μία από τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες όλων των εποχών. Ο Κάλβι ήταν πρόεδρος της τράπεζας Banco Ambrosiano, της πιο σπουδαίας ιδιωτικής τράπεζας της Ιταλίας, και είχε διασυνδέσεις με το Βατικανό. Το παρατσούκλι του μάλιστα ήταν ο «τραπεζίτης του Θεού». Σήμερα, 16 χρόνια μετά τον θάνατό του, οι ειδικοί προχώρησαν στην τρίτη κατά σειρά εκταφή του πτώματος το οποίο θα υποβάλουν σε μια σειρά εξετάσεις προκειμένου να έχουν μια βέβαιη απάντηση στο ερώτημα που βασανίζει ακόμη την οικογένειά του και τους φίλους του: Ο Κάλβι αυτοκτόνησε ή δολοφονήθηκε;

Οι τρεις προηγούμενες αυτοψίες δεν κατάφεραν να λύσουν το μυστήριο του θανάτου του μία ημέρα από τη στιγμή που ο Κάλβι το έσκασε για το Λονδίνο ώστε να ξεφύγει από την ιταλική δικαιοσύνη. Η γραμματέας του επίσης αυτοκτόνησε πέφτοντας από το παράθυρο του γραφείου της. Αφησε πίσω της το εξής σημείωμα: «Ας είναι καταραμένος ο Κάλβι για τη ζημιά που προκάλεσε στην τράπεζα και στους εργαζομένους της». Οι βρετανοί ιατροδικαστές που εξέτασαν τότε το πτώμα του Κάλβι δήλωσαν ότι δεν υπήρχε η παραμικρή υποψία εγκληματικής ενέργειας και ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. Το ίδιο ανακοίνωσαν και οι αστυνομικές αρχές της Βρετανίας. Ο επικεφαλής της έρευνας Μπάρι Τάρμπαν είπε ότι «κανένα από τα στοιχεία που συλλέξαμε δεν μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Κάλβι δολοφονήθηκε».

* Η τελευταία εκταφή

Ο Κάλβι είχε πολλούς λόγους να βάλει τέλος στη ζωή του. Οδήγησε τη μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Ιταλίας σε χρεοκοπία, η δικαιοσύνη τον κατεδίωκε και οι ισχυροί φίλοι του φαίνεται ότι τον είχαν ξεγράψει. Η Banco Ambrosiano έκλεισε αφού τα χρέη της είχαν φθάσει στο αστρονομικό ποσόν του 1,3 δισ. δολαρίων. Από τη στιγμή που η υπόθεση του θανάτου έκλεισε με το πόρισμα να αναφέρει τη λέξη «αυτοκτονία», η οικογένεια του τραπεζίτη έχασε το δικαίωμα της διεκδίκησης της ασφάλειας ζωής του Κάλβι.

Συνέχεια

Μνημόνιο 3.5 – ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ…


Συνέχεια

Το Brexit, το φάντασμα της κατάρρευσης της ΕΕ και η αριστερά


Παναγιώτης Μαυροειδής

Στις 23 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στην Μεγάλη Βρετανία, με ένα εξαιρετικά σαφές όσο και σκληρό ερώτημα:

«Παραμονή ή Αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση;»

Τι ειρωνεία της ιστορίας!

Ένα ιστορικής σημασίας δίλημμα για την τύχη της ΕΕ, δεν τέθηκε στην Ελλάδα της «αριστερής κυβέρνησης» και μιας μικρής οικονομίας με 180 δις ΑΕΠ, εξ ορισμού τσαλαπατημένης από τις ηγεμονικές οικονομίες μέσα στο «κοινό σπίτι». Τίθεται ωστόσο στη Μεγάλη Βρετανία, από κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος και αφορά μια οικονομία με ΑΕΠ κοντά στα 2,5 τρις. Για να έχουμε ένα μέτρο, πρόκειται για την  δεύτερη σε μέγεθος οικονομία στην ΕΕ μετά την Γερμανία και πρώτη σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ!

Κάτι σοβαρότερο λοιπόν συμβαίνει με την ΕΕ που υπερβαίνει τις Βαλκανικές νοοτροπίες και το έλλειμμα …ευρωπαϊσμού στην Ελλάδα.

Ποιος θυμάται τον τρόμο του Grexit;

Ειδικά από το 2012 και μετά, το ζήσαμε κάπως έτσι:

«έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στη σταθερότητα της ενιαίας πορείας που παρέχει η ευρωζώνη και η ΕΕ, με όλες τις αδυναμίες της και στην αβεβαιότητα μιας εξόδου στο πουθενά με όλες τις καταστρεπτικές συνέπειες»

Ήταν η κυρίαρχη αφήγηση του αστικού φιλο-ευρωπαϊκού μπλοκ στην Ελλάδα.

Συνέχεια

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ


Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΛΙΑΡΔΟΥ http://www.analyst.gr/2016/04/07/ta-erotimatika-tis-draxmis/

Στο εκτενές άρθρο του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα analyst.gr, ο οικονομολόγος Βασίλης Βιλιάρδος θέτει πάρα πολλά ερωτήματα όχι μόνο για τον τρόπο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα αλλά και για το χρέος καθώς και για τις γεωπολιτικές διαστάσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Ο κ. Βιλιάρδος προτάσσει της ανάλυσής του τα ερωτήματα για το χρέος, τα οποία όμως δεν μπορούν να απαντηθούν αν προηγουμένως δεν έχουν δοθεί οι απαντήσεις για ο εθνικό νόμισμα. Η Ελλάδα κινδυνεύει να λεηλατηθεί παραμένοντας εντός της Ευρωζώνης, γράφει ο κ. Βιλιάρδος, εμείς θα λέγαμε ότι η Ελλάδα λεηλατείται εδώ και έξι χρόνια από το Δ΄ Ράϊχ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.

Πέρα από την οικονομική – κοινωνική καταστροφή ο ελληνικός λαός δέχεται και μία επίθεση ψυχολογικού πολέμου με την οποία τίθενται εκβιαστικά αδιέξοδα διλήμματα και επιδιώκεται να εμπεδωθεί στους «αντιφρονούντες» το αίσθημα της απόγνωσης, της παραίτησης, της πλήρους παράδοσης στις επιλογές των δανειστών και των εγχώριων συνεργατών τους. Γι’ αυτό τα μέσα ενημέρωσης απέκλεισαν από την πρώτη στιγμή οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση που θα αμφισβητούσε το μνημονιακό ευρωμονόδρομο.

Οι Έλληνες πρέπει να σπάσουν τις αλυσίδες του χρέους, με τις οποίες τους έχουν δέσει και να δραπετεύσουν από τη φυλακή του ευρω-μάρκου αν θέλουν να επιβιώσουν ως εθνική οντότητα και όχι ως δούλοι μιας σύγχρονης αποικίας.

Βασικά σημεία ενός εναλλακτικού σχεδίου για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά των δανειστών και την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας είναι:

Συνέχεια

Δύο τόνοι είναι μεγάλη δουλειά… πολύ μεγάλη…


Θα μπορούσε να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Όμως δεν είναι, είναι η ιστορία ενός πλοίου με 2 τόνους  πρέζα που ξεκίνησε από το Αφγανιστάν για να τελειώσει άδοξα στην Ελευσίνα όπου το “δέσανε” τα λαγωνικά της ΕΛ.ΑΣ. Στην ιστορία αυτή εμπλέκονται αρκετά ονόματα επιφανών Ελλήνων επιχειρηματιών μεταξύ αυτών ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες επιχειρηματίες,  Βαγγέλης  Μαρινάκης. Προφανώς όμως όταν κάποιος είναι τόσο μεγάλος και τρανός όσο αυτός δεν γίνεται το όνομα του να λερώνεται με αυτό τον τρόπο. Επρόκειτο για λάθος, και τέτοια λάθη πρέπει να “διορθώνονται”. Χθες, ένας ακόμα βασικός μάρτυρας της υπόθεσης (3ο βασικό μέλος του πληρώματος και μάρτυρας “κλειδί”) αισθάνθηκε μια ξαφνική αδιαθεσία στο τμήμα όπου και κρατούνταν, μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο ήταν αργά, εκεί διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Η ίδια ιστορία συνέβη με παρόμοιο τρόπο πριν κάποιους μήνες όταν ένα άλλο μέλος του πληρώματος που κρατούνταν στο Κορυδαλλό αισθάνθηκε αδιαθεσία, και πάλι μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο ήταν αργά…

Συνέχεια

«Γιατί έρχονται εδώ από το Πακιστάν αφού δεν έχουν πόλεμο;»-Εμ, ρατσιστάκι και εκεί πόλεμο έχουν…


12961615_10153980095020115_810798416130276293_n

Αντιγράφουμε την ανάρτηση του Νικόλα Γρυσπολάκη που εξηγεί γιατί το Πακιστάν είναι χώρα σε κατάσταση πολέμου και γιατί όσοι έρχονται από το Πακιστάν είναι επίσης πρόσφυγες πόλεμου.

Πριν λίγες ημέρες ρώτησα τους φίλους εδώ εάν πιστεύουν πως γίνεται πόλεμος στο Πακιστάν, κι αν όντως το πιστεύουν, ποιες είναι οι αντιμαχόμενες πλευρές. Τέλος, ρωτούσα εάν οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν το Πακιστάν. Εφόσον ούτε τα ΜΜΕ, ούτε η αστική τάξη του Πακιστάν, αλλά ούτε καν τα περισσότερα εναλλακτικά ΜΜΕ νοιάζονται για το τι συμβαίνει «στην άλλη άκρη του κόσμου» ήταν φυσιολογικό ο περισσότερος κόσμος να μην γνωρίζει καθόλου το τι συμβαινει εκεί.

Συνέχεια

Ἐθνικό Νόμισμα…


anonymous

Ἐθνικό Νόμισμα: Ἕνα παγκόσμιο κίνημα βάσης χωρίς φωνή.

Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριοῦ γιά κάθε «δημοκρατική» καί μή, σκέψη στόν πλανήτη.

Στήν χώρα ὅμως ποῦ «γέννησε την Δημοκρατία» η συζήτηση παραμένει σε πρό νηπιακό ἐπίπεδο.

Καί μάλιστα με μοναδικό σκοπό την περιθωριοποίηση ἤ καί κατασυκοφάντηση της ὅλης ἰδέας.

Το ἐθνικό νόμισμα εἶναι ταμπού σε μία χώρα, ἀλλά καί σε ἕναν πλανήτη ποῦ «Δημοκρατία» καί ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι στήν καθημερινή ἀτζέντα.

Ὅμως δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει Δημοκρατία ἄν το πορτοφόλι σου, ἄν το νόμισμά σου ἐλέγχεται ἀπό κάποιον ἄλλο!

Καί…. φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολύ.

Συνέχεια