Τι διδάσκει το παράδειγμα της Αργεντινής;

Δημήτρης Καζάκης

Πώς διαπραγματεύεσαι με μια χώρα υπό καθεστώς χρεοκοπίας; Φροντίζεις να εξαγοράσεις την κυβέρνησή της και ύστερα όλα τ’ άλλα είναι εύκολα. Τι γίνεται όταν αυτή δεν εξαγοράζεται; Τότε βρίσκεις έναν ασυνείδητο γηραλέο δικαστή στις ΗΠΑ, όπου βαραίνει πρώτα και κύρια το πορτοφόλι και ξεκινάς ολόκληρη εκστρατεία ποινικοποίησης της κυβέρνησης που αρνείται να πληρώσει.

Τι γίνεται όμως όταν αυτό το κράτος και η κυβέρνησή του «δεν μασάει»; Τι γίνεται αν σε αντιμετωπίζει με όρους εθνικής κυριαρχίας και αρνείται να υποταχθεί στις αποφάσεις του ασυνείδητου δικαστή; Τότε βάζεις μπρος τα πλάγια μέσα. Φροντίζεις να πέσει η κυβέρνηση που δεν εξαγοράζεται και δεν εκβιάζεται, για να αναδειχθεί μια νέα απόλυτα διεφθαρμένη και εξαγορασμένη κυβέρνηση.

Αυτό δείχνει και το παράδειγμα της Αργεντινής. Τα επενδυτικά κεφάλαια «γύπες» μετά από 14 χρόνια άκαρπες δικαστικές διαμάχες με την Αργεντινή για να την εξαναγκάσουν να πληρώσει ομόλογα, που είχαν αγοράσει σε εξευτελιστικές τιμές μετά την χρεοκοπία της, τελικά βρήκαν τη λύση. Χρηματοδότησαν και υποστήριξαν τον υποψήφιο που νίκησε στις τελευταίες προεδρικές εκλογές στην Αργεντινή, Μαουρίσιο Μάκρι.

Το δράμα των προσφύγων και ο εμπαιγμός του ελληνικού λαού

του Γεράσιμου Αραβανή.

Δεχόμαστε από τα δελτία ειδήσεων όλων των τηλεοπτικών σταθμών ένα ανελέητο βομβαρδισμό για το δράμα των προσφύγων που ξεριζώνονται από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο για να φτάσουν, αν φτάσουν, στην «γη της επαγγελίας», στη βορειοδυτική Ευρώπη.

Ανταποκριτές και ανταποκρίσεις από κάθε γωνιά της χώρας που στοιβάζονται δεκάδες χιλιάδες φτωχοδιάβολοι, από το λιμάνι του Πειραιά, το Σχιστό, τον Ελαιώνα και το Ελληνικό, ως την Καβάλα και τα Διαβατά και το κολαστήριο της Ειδομένης. Χιλιάδες έχουν πνιγεί στο Αιγαίο, 400 πνιγμένοι το πρώτο δίμηνο του 2016 και 4 σχεδόν εκατομμύρια ξεριζωμένοι, μόνο από τη Συρία.

Αναλυτικά ρεπορτάζ σχετικά με το πόσοι είναι οι πρόσφυγες στην χώρα, τι γίνεται με τη διατροφή τους, για πόσους (ελάχιστους φυσικά) υπάρχουν καταλύματα και η συντριπτική πλειοψηφία στο ύπαιθρο, παιδιά άρρωστα και η περίθαλψη τους στα χέρια και στην καλή διάθεση των γιατρών του κόσμου. Αλήθεια, παρότι αυτό είναι πολύ σημαντικό τεράστιο θέμα και αξίζει κάθε προσπάθεια ανεξαρτήτως κόπου και θυσιών από το ελληνικό δημόσιο και του ελληνικό λαό, μόνο η διαχείριση των προσφύγων είναι το πρόβλημα δεν υπάρχει κάτι άλλο να συζητηθεί και να ενημερωθούμε;

Ο πολιτικός διάλογος για το θέμα αυτό στη χώρα, ο έλεγχος της κυβέρνησης για τα πεπραγμένα της και η αντιπαράθεση κυβέρνησης και πλειοψηφίας της αντιπολίτευσης περιστρέφεται μόνο στο αν υπάρχει καθυστέρηση της κυβέρνησης στη δημιουργία Χοτ Σποτ (άλλη μια καινούργια λέξη στη ζωή μας), αν η κυβέρνηση είναι κάτω του μετρίου ή ανύπαρκτη, είναι απαράδεκτο λένε τα άλλα κόμματα να ασκήσει η κυβέρνηση βέτο στα όργανα της ΕΕ για το ζήτημα αυτό. Συγκαλείται σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων για να γίνει τι; Αν πρόκειται να χαραχθεί κοινή γραμμή μόνο πάνω σ` αυτή τη βάση καλύτερα η σύσκεψη να λείπει.

Η προσφυγική κρίση στην Ελλάδα απειλεί την ΕΕ

Σκηνές προσφύγων στην Ειδομένη. Φωτογραφία Eldar Emric AP

Κώστας Λαπαβίτσας

Το νέο κύμα προσφύγων στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και αποτελεί άμεση απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε συνδυασμό με την ατελείωτη κρίση της ευρωζώνης και το δημοψήφισμα για το Brexit, το προσφυγικό μπορεί να καταλήξει σε υπαρξιακή κρίση για την ΕΕ το 2016. Απαιτείται ηγεσία με όραμα, η οποία επί του παρόντος σπανίζει.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, το 2014 η Συρία ήταν η κύρια πηγή προσφυγικών ροών ανά τον κόσμο, και το 95% των Σύρων προσφύγων βρίσκονταν σε γειτονικές χώρες. Η Τουρκία φιλοξενούσε τον μεγαλύτερο αριθμό, περίπου 1,6 εκατομμύρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι αναπτυσσόμενες χώρες υποδέχτηκαν το 86% των προσφύγων παγκοσμίως το 2014. Οι φτωχοί αποδείχθηκαν πιο φιλεύσπλαχνοι και γενναιόδωροι από τους πλούσιους για άλλη μια φορά.

Το 2015 η Ελλάδα έγινε το κύριο σημείο εισόδου στην ΕΕ των προσφύγων και των μεταναστών από την Τουρκία. Υπολογίζεται ότι 850.000 άνθρωποι επιχείρησαν την επικίνδυνη διάβαση του Αιγαίου. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2016 είχαν ήδη φτάσει πάνω από 120.000 – πολύ περισσότεροι από ότι την ίδια περίοδο πέρυσι. Με το ρυθμό αυτό, θα υπάρξουν εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά που θα ρισκάρουν τη ζωή τους σε πρόχειρες φουσκωτές βάρκες ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα το 2016. Έως και 90% είναι πιθανό να προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Δεν πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες. Το νέο κύμα των προσφύγων και μεταναστών στην Ευρώπη, χωρίς καμία αμφιβολία, είναι άμεσο αποτέλεσμα της καταστροφής των τριών χωρών σε μεγάλο βαθμό λόγω της δυτικής επέμβασης κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών.

Πάρε τα λεφτά και τρέχα

Συντάκτης: Άρης Χατζηστεφάνου

Λίγες ημέρες πριν από την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου στη Γερμανία, με τίτλο «Το τέλος των μετρητών», ο Νόρμπερτ Χέρινγκ, οικονομικός αναλυτής της εφημερίδας «Χάντελσμπλατ», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οι τράπεζες κήρυξαν τον πόλεμο στα μετρητά.

In God We Trust. All Others Pay Cash (Στον Θεό έχουμε πίστη. Οι υπόλοιποι πληρώνουν μετρητά)

Αγνώστου

Ο Νόρμπερτ Χέρινγκ δεν είναι από τους ανθρώπους που το βάζουν εύκολα κάτω. Και η ταμίας της τράπεζας, στο κέντρο της Φρανκφούρτης, το κατάλαβε με τον χειρότερο τρόπο.

Οταν του είπε ότι δεν μπορούσε να του δώσει 15.000 ευρώ από τον λογαριασμό του, χωρίς γραπτή προειδοποίηση τριών εργάσιμων ημερών, αυτός απείλησε ότι δεν θα φύγει από την τράπεζα μέχρι να πάρει τα χρήματά του.

Στον διευθυντή του υποκαταστήματος, που προσπαθούσε να τον ηρεμήσει, δήλωνε (ψευδώς) ότι χρειαζόταν τα χρήματα για να αγοράσει αυτοκίνητο. Και όταν αυτός τον ρώτησε (με ελαφρώς ανακριτική διάθεση) τι μάρκα θα πάρει… ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε.

Στην πραγματικότητα η «φασαρία» που έκανε ο οικονομικός αναλυτής της «Χάντελσμπλατ» ήταν ένα από τα τελευταία στάδια πολυετούς έρευνας που πραγματοποιεί για την προσπάθεια των μεγάλων τραπεζών να εξαφανίσουν το συντομότερο δυνατό τα μετρητά.

Όργουελ: Δεν θα υπάρχει… Στο μέλλον δεν θα υπάρχει…

Οι παλιοί πολιτισμοί ισχυρίζονταν πως βασίζονταν πάνω στην αγάπη και τη δικαιοσύνη. Ο δικός μας βασίζεται στο μίσος. Στο δικό μας κόσμο δε θα υπάρχουν άλλα συναισθήματα εκτός από το φόβο, την οργή, τη θριαμβολογία και την ταπείνωση. Όλα τα άλλα θα τα καταπνίξουμε – όλα!

Ήδη τώρα καταστρέφουμε τις συνήθειες της σκέψης που έχουν επιζήσει από την Προ-Επαναστατική εποχή. Σπάσαμε τα δεσμά που ένωναν τους γονείς με τα παιδιά, τους άνδρες με τους άνδρες και τον άνδρα με τη γυναίκα. Κανένας δεν τολμά πια να εμπιστευτεί τη γυναίκα του, το παιδί του ή το φίλο του.

Στο μέλλον όμως δε θα υπάρχουν ούτε γυναίκες, ούτε φίλοι. Τα παιδιά θα τα παίρνουμε από τη μητέρα τους μόλις γεννιόνται όπως παίρνει κανείς τα αυγά από την κότα. Το σεξουαλικό ένστικτο θα ξεριζωθεί. Η αναπαραγωγή θα είναι μια ετήσια τυπική διαδικασία όπως η ανανέωση του δελτίου τροφίμων.

 Τόπος κατοικίας: Σύννεφα…

Κίμων Ρηγόπουλος

Υπάρχει μία μεγάλη και κατά τα άλλα συμπαθής κατηγορία ανθρώπων, που κατοικοεδρεύουν στα σύννεφα. Εκεί λιάζονται, ξεχειμωνιάζουν και προσμετρούν τον μετρήσιμο βίο τους «εν ειρήνη» Πάντοτε εύπιστοι στις πατροπαράδοτες βεβαιότητες και ευπειθείς στα φιρμάνια των υπέργειων αρχόντων τους, χτίζουν το σπιτικό και τη ζωή τους με τόσο συμπαγή υλικά ώστε τα επί της γης να μην τους απασχολούν ιδιαίτερα. Το «μικρό» ή «μεσαίο» όνειρό τους είναι στέρεα δομημένο και στοιχημένο αυστηρά με την αφασία των μικρών και μεσαίων επιδιώξεών τους: να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, να βάλουν στην άκρη κάποιες οικονομίες για τις σπουδές της μεγάλης κόρης που παίρνει τα γράμματα, να ψηφίσουν το μικρότερο κακό για το καλό της οικογένειας, που είναι γι’ αυτούς όλη η επικράτεια και ο ορίζοντάς τους. Πάνω από τα σύννεφα η περιοχή είναι προστατευμένη με ένα αδιαφανές πλέγμα κι έτσι οι φιλήσυχοι πολίτες της δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν πώς τα βολεύουν στην κάτω γειτονιά.

Πογκρόμ…

Πυρκαγιά ξεσπά, τη νύχτα του Σαββάτου, σε κτίριο που προοριζόταν για φιλοξενία προσφύγων στο Μπάουτσεν της Σαξονίας. Όταν φτάνει η Πυροσβεστική, αρκετοί περαστικοί χειροκροτούσαν για τη φωτιά και φώναζαν συνθήματα εναντίον των προσφύγων. Δύο νεαροί –σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας- προσπάθησαν να εμποδίσουν το έργο της κατάσβεσης και τέθηκαν προσωρινά υπό κράτηση. Την Πέμπτη ένα λεωφορείο που κουβαλά 30 πρόσφυγες –κυρίως γυναίκες και παιδιά- φτάνει στο Κλάουσνιτς. Μια ομάδα έχει μπλοκάρει την είσοδο του κέντρου. Φωνάζουν συνθήματα εναντίον των προσφύγων, μαζί με το σύνθημα «εμείς είμαστε ο λαός» (σύνθημα που ακουγόταν στις διαδηλώσεις πριν την πτώση του Τείχους και πια έχει πάρει άλλο περιεχόμενο από το ξενοφοβικό Pegida).

Άγνωστοι καρφώνουν γουρουνοκεφαλή στον περίβολο φράχτη του νέου hot spot  στο Σχιστό. Μαζί κρεμούν έναν σταυρό και ένα  πλακάτ που γράφει: «Η Ελλάδα έχει ιδιοκτήτη την υπέρμαχο στρατηγό, την προστάτιδα του γένους των Ελλήνων». Χυμένο τριγύρω, αίμα γουρουνιού. Με τον τρόπο αυτό, ο χώρος θεωρείται μολυσμένος για τους μουσουλμάνους. Η πρακτική είναι γνωστή από αντίστοιχα ευρωπαϊκά ακροδεξιά παραδείγματα.