και μετά ήλθαν οι μέλισσες…Μαυρίκος… και ο Παππάς που θα εξυγιάνει τον χώρο της ενημέρωσης…

Σκέψεις, ελπίδες, όνειρα, μετά πηδάς στην τρύπα της Άλικης και χάνεσαι σε ευγενή παραισθησιογόνα…

λέει ο Zachi Petroball 

Γράφει ο Νίκος Ρούσσης 

Εχουμε και λέμε, λοιπόν….
• 1976 : Νεαρός συντάκτης, τότε, του “Οικονομικού Ταχυδρόμου» παρίσταμαι, κατόπιν προσκλήσεως, σε μία συνέντευξη Τύπου που έδινε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλοβιοτεχνών Αδαμόπουλος (στέλεχος του ΚΚΕ) προς τους δημοσιογράφους του οικονομικού ρεπορτάζ. Μέσα στο ντοσιέ με τα ενημερωτικά χαρτιά, ανακαλύπτω κλειστό φάκελο με 5.000 δραχμές. Σηκώνομαι και ρωτάω των πρόεδρο τι σημαίνει αυτό? O Αδαμόπουλος γίνεται πατζάρι και κατ ιδίαν μου εκμυστηρεύεται ότι ‘έτσι τον συμβούλευσαν να κάνει για πάρει δημοσιότητα η συνέντευξη”, τα καϊνάρια του οικονομιού ρεπορτάζ αποχωρούν σε ένδειξη διαμαρτυρίας και μου κουνάνε το δάκτυλο, λέγοντας μου ότι “ χαλάω την πιάτσα”

• 1978: Ο επονομαζόμενος και μπάρμπα-Γιάννης ο Λάτσης, έχει καλέσει τους δημοσιογράφους του οικονομικού ρεπορτάζ πάνω σ ένα πλοίο του στον Πειραιά, για να μας αναγγείλει ότι, μετα το άνοιγμα του Σουέζ, στέλνει στόλο και τεχνική βοήθεια στην Μέση Ανατολή. Βρίζει χυδαία και δημόσια την τότε πολιτική ηγεσία του τόπου, ότι είναι μαλάκες, άχρηστοι και ότι δεν μπορούν να προβλέψουν καμία κατάσταση, για το καλό της ελληνικής οικονομίας και της χώρας. Οι επικεφαλής του αποκαλούμενου -και τότε- λόμπυ του οικονομικού ρεπορτάζ χασκογελάνε και χειροκροτάνε, χωρίς να κρατάνε σημειώσεις.
“Tι χειροκροτάτε ρε καριόλια” , τους λέει φόρα παρτίδα ο μεγαλοεφοπλιστής. “Πάρτε τα φακελάκια στο ντοσιέ και γράψτε κάτι ν¨αβαντάρετε την προσπάθεια”:
Αντέδρασα οργισμένος και ήλθε ο Λάτσης και μ¨έπιασε από τον ώμο.
Καταλαβαίνω, μου λέει, είσαι καινούργιος αλλά αν δεν συμμορφωθείς με την πιάτσα, είσαι χαμένος.

• 1982: Στα ΝΕΑ πλέον, με μεταγραφή από τον “Οικονομικό”, έχω προΪστάμενο τον Κακαουνάκη και χτυπάει το τηλέφωνο μου. Ενας φίλος (“πηγή” που λέμε) μου μεταφέρει την πληροφορία ότι έχει γίνει ντού στα γραφεία της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην Λυκόβρυση, προκειμένου να κατασχεθούν έγγραφα που αποδεικνύουν την λαθραία εξαγωγή συναλλάγμος εκατοντάδων χιλιάδων δολλαρίων που είχε κάνει ο Τσάτσος στην αλλοδαπή, φοβούμενος την επικράτηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Το λέω στον προϊστάμενο και ζητάω φωτογράφο να φύγω για το σημείο.

Κάτσε κάτω μου λέει ο Κακαουνάκης, θα πάει ο Δημάκας (τριών μηνών συντάκτης, σταλμένος από το ΠΑΣΟΚ) με φωτογράφο και εσύ θα συντονίσεις από δώ το ρεπορτάζ. Κάτι φωτογραφίες που τράβηξε τότε ο Αγης ο Λιόντας, στις οποίες φαίνονταν καθαρά το αμάξι του πρώην ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Γιώργου Σιδέρη να μεταφέρει όλο το αρχειακό υλικό από τα γραφεία της ΑΓΕΤ, δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ.
Λεπτομέρειες:
*Ο Σιδέρης είχε μία ασφαλιστική εταιρία, στην οποία είχε ασφαλίσει όλο το προσωπικό της ΑΓΕΤ, ήταν κολλητός φίλος του Κακαουνάκη και όταν έρχόνταν στα ΝΕΑ τις γιορτές, για να παίξει ζάρια, άνοιγε μία βαλίτσα ντίγκα στο πεντοχίλιαρο.

*Αργότερα διαπίστωσα, από μία λίστα που μούδωσε ο τότε προϊστάμενος των Δημοσίων Σχέσεων του Τσάτσου, Θόδωρος Καλούδης, ότι ο Κακαουνάκης ήτανε πρώτος στα pay roll της εταιρίας του Τσάτσου.!
1985: Ενας φίλος από την Ομοσπονδία Εκτελωνιστών, μου έχει δώσει μία πλαστή ταυτότητα μέλους και μπαίνω ζούλα και με το μαγνητόφωνο ύπό μάλης, στο ετήσιο συνέδριο της Ομοσπονδίας όπου οι άνθρωποι, αρχίζουν και ξερνάνε για μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής που αποκάλυψαν και δεν διερευνήθηκαν ποτέ. Συγκεντρώνω ένα τεράστιο υλικό και κατόπιν συνεννοήσεως με τον Καραπαναγιώτη( και ευπατρίδη της ελληνικής δημοσιογραφίας αποκαλούμενο) αρχίζω να δημοσιεύω κομμάτια μιας μεγάλης έρευνας για το πως οι μεγάλες πολυεθνικές της Ελλάδος φοροδιέφευγαν.

Πρώτο κομμάτι για την φοροδιαφυγή μιας Γερμανικής εταιρίας που έφτιαχνε ρουλεμάν για αγροτικά μηχανήματα, δεύτερο κομμάτι για μία άλλη πολυεθνική (που δεν θυμάμαι και να με συγχωρείτε) κι εκείνο το βράδυ, συνέτασα μετά μανίας το κομμάτι που αφορούσε την φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή που είχε κάνει στην Ελλάδα η Κόκα-Κόλα.

Την ώρα που έγραφα, εμφανίσθηκε σαν φάντασμα από πάνω μου, ο Μανώλης ο Μαυρομάτης (σπόρ κάστερ και στο αθλητικό τμήμα των ΝΕΩΝ τότε και μετέπειτα ευρωβουλευτής της ΝΔ και κολληράτι του Σαμαρά). Ερριξε μια διακριτική ματιά στο κείμενο μου και έφυγε ήσυχα όπως ήλθε.
Σε μισή ώρα με κάλεσε ο μακαρίτης ο ευπατρίδης που λέγαμε, μου ανακοίνωσε ότι είναι αναγκασμένος να διακόψει την έρευνα που δημοσιεύαμε, καθότι δεν …πούλαγε και αναγνωρίζοντας ότι είμαι πολύ κουρασμένος, μούδωσε μία εβδομάδα άδεια.

Τις επόμενες βδομάδες τα ΝΕΑ είχαν πλημμυρίσει άπό άμεσες και έμμεσες διαφημίσεις της Κόκα Κόλα και κατόπιν ερεύνης έμαθα ότι ο Μανώλης ο Μαυρομμάτης ήταν μισθοδοτούμενος, ώς άτυπος επικεφαλής των Δημοσίων Σχέσεων αυτής της πολυεθνικής στην Ελλάδα.
1986: Ξεσπάει το σκάνδαλο της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος, όπου έχει εξαφανισθεί ο τότε πρόεδρος της (με τρία διαβατήρια) Φειδίας Δούκαρης, έχοντας μεταβιβάσει στο εξωτερικό ένα δυσθεόρατο ποσό και αφήνοντας την Τράπεζα σύξυλη, για να την κρατικοποιήσει μετέπειτα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Δικηγόρος των εργαζομένων, στους οποίους έίχε έντεχνα φορτώσει ο Δούκαρης όλη αυτή την ιστορία, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος (ο μπαμπάς της απροσάρμοστης).

Με την συνεργασία του και με βάση το ρεπορτάζ μου, αποκαλύπτω ότι ιδρυτικό μέλος της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος ήταν η γυναίκα του Σημίτη Δάφνη, ότι ο μεγαλύτερος μέτοχος της ήταν ο αποθανών Χρήστος Λαμπράκης και ότι στα pay roll – έτσι χωρίς λόγο και αιτία- αυτής της Τράπεζας ήταν ο τότε διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου Γιάννης Μαρίνος (μετέπειτα ευρωβουλευτής της ΝΔ), ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Δημήτρης Στεργίου και όλο το λόμπυ του οικονομικού ρεπορτάζ (Κράλογλου, Δανός, Βλάχος κ.α)

…και μετά ήλθαν οι μέλισσες, ο …Μαυρίκος και ο Παππάς που θα εξυγιάνει τον χώρο της ενημέρωσης.

δημοσίευση του Nikos Roussis