Μπράβο Κούλη

---

 

σημ.Αμετανόητου: Επειδή οι Νεοδημοκράτες σήμερα γιορτάζουν τον νέο πρόεδρό τους, αφιερώνω κι εγώ, τα επίσημα πινακάκια της Βουλής (θα δείτε τι εννοώ…) στον νέο και άξιο αρχηγό της συντηρητικής παράταξης (lol).

Άντε και σε λίγο κάτω από το εκατομμύριο…Πόσοι είπαμε ότι ψήφισαν την Κυριακή για αρχηγό… ?

---

Εκλογική Αναμέτρηση 20/9/2015
ΙZ’ Βουλευτική Περίοδος 1/10/2015 έως ….

Κόμμα	Αρχηγός κόμματος	Έδρες	Ποσοστό (%)	Ψήφοι
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς	Τσίπρας Αλέξιος του Παύλου	145	35,46	1.925.904
Νέα Δημοκρατία	Μεϊμαράκης Ευάγγελος – Βασίλειος του Ιωάννη	75	28,10	1.526.205
Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή	Μιχαλολιάκος Νικόλαος του Γεωργίου	18	6,99	379.581
Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΔΗΜ.ΑΡ.)	Γενηματά Φωτεινή του Γεωργίου	17	6,28	341.390
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας	Κουτσούμπας Δημήτριος του Αποστόλου	15	5,55	301.632
Το Ποτάμι	Θεοδωράκης Σταύρος του Παναγιώτη	11	4,09	222.166
Ανεξάρτητοι Έλληνες – Εθνική Πατριωτική Δημοκρατική Συμμαχία	Καμμένος Παναγιώτης του Ηλία	10	3,69	200.423
Ένωση Κεντρώων	Λεβέντης Βασίλης του Αποστόλου	9	3,43	186.457

(Σύνθεση Ολομέλειας ΙZ’ Περιόδου

La lengua de las mariposas – Butterfly – Η γλώσσα της πεταλούδας [ταινία]…

Η ταινία «La lengua de las mariposas» διαδραματίζεται στην αρχή του ισπανικού εμφυλίου και είναι βασισμένη σε τρία διηγήματα του Μανουέλ Ρίβας.
Αφηγείται την ιστορία του Μόντσο, ενός εύθραυστου ενός οκτάχρονου αγοριού που στα τέλη του 1936 πηγαίνει στο σχολείο ξεκινώντας την θητεία του στην μάθηση και στην ζωή, με καθοδηγητή τον ιδιόρρυθμο δάσκαλό του.

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, αρχή του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, οι αξίες και οι αρχές που ο δάσκαλος του έχει εμφυσήσει, θα ανατραπούν, καθώς θα παρακολουθήσει τον στραγγαλισμό της δημοκρατίας από το καθεστώς του Φράνκο και θα «υποστεί» μια βίαιη και τραυματική ενηλικίωση.

Αν καταφέρουμε έστω και μια γενιά να ζήσει ελεύθερη, κανείς δεν θα μπορέσει να της κλέψει την ελευθερία…

Ναόμι Κλάιν : «Όχι, δεν φταίει ο άνθρακας, φταίει ο καπιταλισμός!» …

«Μου αρέσει η μυρωδιά των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα»! Με αυτό το… ρητό της ρεπουμπλικανής πρώην υποψήφιας για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ, Σάρας Πέϊλιν, ξεκινάει το καινούργιο της βιβλίο «Αυτό αλλάζει τα πάντα – Καπιταλισμός εναντίον κλίματος», η Ναόμι Κλάιν, κυκλοφόρησε πρόσφατα

–
Μετά το εμβληματικό ευπώλητο «Το Δόγμα του Σοκ», που ενεργοποίησε ένα παγκόσμιο κίνημα κατά του χρηματιστηριακού καπιταλισμού, η Καναδή δημοσιογράφος- ερευνήτρια, έρχεται με το καινούργιο της πόνημα να αποκαλύψει τον κυνισμό της ελίτ των μεγάλων ρυπογόνων εταιρειών των ισχυρότερων χωρών με πρώτες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

–

 Και παράλληλα, να βάλει μια «βόμβα» ευαισθησίας στις εφησυχασμένες συνειδήσεις των πολιτών όπου Γης, με σκοπό να τους ωθήσει σε μια άμεση δράση για την αποτροπή δολοφονίας του πλανήτη.

Το φετίχ του φτωχού: εμπορευματοποιώντας την κουλτούρα της εργατικής τάξης…

Σκατoδουλειές και μια ζωή χωρίς ουσία οδηγούν όλο και περισσότερο την πνευματικά νεκρή μεσαία τάξη του Λονδίνου προς μια φετιχοποίηση της κουλτούρας της εργατικής τάξης.

 “Στην κυριολεξία, ζωγραφίζει το πορτρέτο της, μετά μπορεί να πάει να γαμηθεί – μπορεί να φύγει. Όταν ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι παγωμένος μέσα στο νερό, εκείνη αντιλαμβάνεται ότι είναι νεκρός και αρχίζει να φωνάζει “Δεν θα σε αφήσω ποτέ να φύγεις’, αλλά καθώς το φωνάζει αυτό, τον σπρώχνει μακριά. Δεν είναι καν μια ιστορία αγάπης. Για μια φορά ακόμη, Captains Courageous*: οι ανώτερες τάξεις χάνουν τη ζωή, το πάθος, τη ζωτικότητά τους και φέρονται σαν βαμπίρ για να ρουφήξουν ζωτικότητα από έναν τύπο της κατώτερης τάξης. Μόλις αναπληρώσουν την ενέργειά τους, εκείνος μπορεί να πάει να γαμηθεί.” — Σλαβόι Ζίζεκ για την ταινία “Τιτανικός”

 

Η μεσαία τάξη του Λονδίνου βρίσκεται σε κρίση – νιώθουν άδειοι και απαιτούν ζωτικότητα, ζωντάνια. Η εργασία τους είναιαλλοτριωτική και ανούσια, πολλοί από αυτούς εγκλωβισμένοι σε “σκατοδουλειές” που είναι είτε κοινωνικά άχρηστες ή υπερβολικά γραφειοκρατικές, είτε αποκομμένες από οποιαδήποτε παραδοσιακή έννοια εργασίας.

Kαλό ταξίδι David…(heroes)…

Εγώ θα είμαι βασιλιάς
Και εσύ θα είσαι βασίλισσα
Αν και τίποτα δεν θα τους διώξει μακριά
Μπορούμε να τους νικήσουμε, μόνο για μία μέρα
Μπορούμε να γίνουμε ήρωες, μόνο για μια μέρα

Και εσύ μπορείς να είσαι αγενής
Και εγώ θα πίνω συνέχεια
Γιατί είμαστε εραστές, και αυτό είναι αλήθεια
Ναι είμαστε εραστές, και αυτό είναι
Αν και τίποτα δεν θα μας κρατήσει μαζί
Θα μπορούσαμε να κλέψουμε χρόνο, μόνο για μια μέρα
Μπορούμε να γίνουμε ήρωες για πάντα
Τι λες;

Εύχομαι να μπορούσες να κολυμπήσεις
Σαν τα δελφίνια, όπως τα δελφίνια κολυμπούν
Αν και τίποτα δεν θα μας κρατήσει μαζί
Μπορούμε να τους νικήσουμε, για πάντα
Μπορούμε να γίνουμε ήρωες, μόνο για μια μέρα

Εγώ δε θα είμαι βασιλιάς
Και εσύ δε θα είσαι βασίλισσα
Αν και τίποτα δεν θα τους διώξει μακριά
Μπορούμε να τους νικήσουμε, μόνο για μία μέρα
Μπορούμε να γίνουμε ήρωες, μόνο για μια μέρα

Θυμάμαι
Όταν στεκόμασταν στον τοίχο
Και τα όπλα πυροβολούσαν πάνω από τα κεφάλια μας
Και φιληθήκαμε σαν να μην μπορούσε να πέσει τίποτα
Και η ντροπή ήταν στην άλλη πλευρά
Μπορούμε να τους νικήσουμε, για πάντα
Τότε θα μπορούσαμε να γίνουμε ήρωες, μόνο για μια μέρα

Μπορούμε να είμαστε ήρωες
Μόνο για μια μέρα

Δεν είμαστε τίποτα, και τίποτα δεν μπορεί να μας βοηθήσει
Ίσως λέμε ψέματα τότε καλύτερα να μη μείνεις
Αλλά θα είμαστε πιο ασφαλείς, μόνο για μια μέρα

 

---

Mετάφραση:

http://lyricstranslate.com/en/David-Bowie-Heroes-lyrics.html

Ρόκε Ντάλτον: Περί πονοκεφάλων…

Υποθέτω ότι είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν ότι οι αδελφοί Ντάλτον, τους οποίους γνωρίσαμε ως καρικατούρες παρανόμων στο κόμικ Λούκυ Λουκ, υπήρξαν πραγματικά και έδρασαν στις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1890-1892 (*). Και στοιχηματίζω πως ακόμη λιγώτεροι γνωρίζουν ότι απόγονος αυτής της οικογένειας είναι ο Ρόκε Ντάλτον (Roque Dalton), ίσως ο σημαντικώτερος ποιητής που γεννήθηκε ποτέ στο Ελ Σαλβαδόρ.

Ο Ρόκε Αντόνιο Ντάλτον Γκαρσία γεννήθηκε στην πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ το 1935 και σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια του Σαν Σαλβαδόρ και του Σαντιάγο της Χιλής. Το 1957 έγινε μέλος τού κομμουνιστικού κόμματος. Δυο χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να καταφύγει αρχικά στο Μεξικό και εν συνεχεία στην Κούβα, όπου εντάχθηκε στις επαναστατικές δυνάμεις και εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά. Το 1965 επέστρεψε στο Ελ Σαλβαδόρ για να ενισχύσει τον επαναστατικό αγώνα αλλά σύντομα συνελήφθη εκ νέου και ξανακαταδικάστηκε σε θάνατο. Για καλή του τύχη, ένας σεισμός γκρέμισε τον τοίχο της φυλακής και κατάφερε να δραπετεύσει και πάλι. Επέστρεψε στην Κούβα και, λίγο αργότερα, το κόμμα τον έστειλε στην Πράγα ως ανταποκριτή.

Στο ταξίδι ενός πρόσφυγα μόνο ο θάνατος δεν είναι παράνομος…

Της Esra Dogan

Μετάφραση: Βάλια Παπακώστα

_____________________________________________________________

Την Τετάρτη, η αστυνομία κατάσχεσε πάνω από χίλια ψεύτικα σωσίβια σε ένα εργαστήριο στη Σμύρνη, στην Τουρκία, τα οποία είχαν κατασκευαστεί για τους πρόσφυγες που επιχειρούν να διασχίσουν το Αιγαίο. Μία ημέρα πριν την επιχείριση, πάνω από 30 πρόσφυγες είχαν χάσει τις ζωές τους στη διαδρομή για τη Λέσβο και από τα πτώματα που ξεβράστηκαν στις τουρκικές ακτές διαπιστώθηκε ότι τα σωσίβιά τους ήταν πράγματι ψεύτικα και δεν τους προσέφεραν καμία προστασία.

Ακόμα πιο σοκαριστική ήταν η αποκάλυψη ότι στο εργαστήριο με τα ψεύτικα σωσίβια στη Σμύρνη εργάζονται δύο νεαρά κορίτσια από τη Συρία. Δηλαδή, χρησιμοποιήθηκαν πρόσφυγες για την παραγωγή «σωσιβίων θανάτου» για άλλους πρόσφυγες.

Το παράδοξο αυτό αποτελεί στην ουσία προϊόν ενός άλλου μεγαλύτερου παραδόξου που δημιουργήθηκε από το υπάρχον σύστημα, δηλαδή τον χαρακτηρισμό των προσφύγων που προσπαθούν να διασχίσουν τα σύνορα ως «παρανόμων», με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να λάβουν βοήθεια αλλά πολύ εύκολο να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης. Και εξηγούμαι.