1864: Ιδρύεται η Διεθνής Ενωση των Εργατών

Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1857 που χειροτέρευσε πολύ τη θέση του προλεταριάτου και των αγροτών, ήταν η αρχή μιας καινούριας ανάπτυξης του διεθνούς εργατικού κινήματος. Η αναζωογόνηση και η καινούρια ανάπτυξη του διεθνούς εργατικού κινήματος προβάλλουν το φλέγον θέμα της συσπείρωσης των δυνάμεων του παγκόσμιου προλεταριάτου για τον επαναστατικό αγώνα που πλησίαζε.

Οι προσπάθειες να ιδρυθεί μια παγκόσμια προλεταριακή οργάνωση που έγιναν στην αρχή της 6ης δεκαετίας, καθρέφτιζαν την έντονη επιθυμία των πρωτοπόρων εργατών της Ευρώπης και της Αμερικής να ενωθούν σε παγκόσμια κλίμακα. Η επιθυμία αυτή φαίνεται πιο καθαρά στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης που έδειξαν οι εργάτες στις διάφορες χώρες για την πολωνική εξέγερση, στα συλλαλητήρια των Αγγλων εργατών για να υποστηρίξουν τον αγώνα του αμερικανικού λαού εναντίον της δουλείας κλπ.

Στις 28 Σεπτέμβρη του 1864 στο Λονδίνο, στο Σεντ Μάρτινς Χολ, έγινε μια διεθνής συγκέντρωση για να διαβαστεί η απάντηση των Γάλλων εργατών. Στη συγκέντρωση αυτή πήραν μέρος αντιπρόσωποι του προλεταριάτου της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Πολωνίας και της Ιρλανδίας. Ο Μαρξ εκλέχτηκε στο προεδρείο της συγκέντρωσης σαν αντιπρόσωπος των Γερμανών εργατών. Η συγκέντρωση αποφάσισε να ιδρυθεί η Διεθνής ένωση των εργατών.

«Η λύση, με μη βιώσιμα χρέη, δεν θα έρθει ποτέ»

«Το ανώτερο σημείο της οικονομικής κρίσης θα έρθει το 2020, αλλά το άμεσο αποτέλεσμα της κρίσης θα δημιουργήσει καταστάσεις-σοκ το 2017» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Αρμστρονγκ

Συντάκτης: Νόρα Ράλλη

Δεν είναι ακόμη ένας οικονομολόγος. Ο Αμερικανός Μάρτιν Αρμστρονγκ κατόρθωσε να γίνει εκατομμυριούχος στα 15 του, να βρει ένα μοντέλο που προβλέπει τις διεθνείς οικονομικές κρίσεις και να μπει φυλακή για 12 χρόνια, χωρίς να δικαστεί ποτέ. Το 1999, το FBI έκανε έφοδο στο γραφείο του και κατέσχεσε τον υπολογιστή του. «Το έκαναν γιατί μπορούσαν» απαντά στην «Εφ.Συν.». «Οταν απολογούμουν μπροστά στο Κογκρέσο, είχα περιουσία άνω των 3 τρισ. δολαρίων, τη στιγμή που το χρέος των ΗΠΑ ήταν 6 τρισ.! Με εγκαλούσαν ακριβώς γιατί μελετούσα το χρήμα, χωρίς να το λαμβάνω υπόψη».

Στη φυλακή μελέτησε Νομικά και κατόρθωσε το site του να έχει 3 εκατ. επισκέπτες τον μήνα. Με βάση το επιστημονικό του μοντέλο (όπως ο Μάντελμπροτ μίλησε για τη φράκταλ γεωμετρία στον χώρο, ο Αρμστρονγκ έκανε το ίδιο στον χρόνο. Παίρνει, δηλαδή, την εξέλιξη ενός μεγέθους στον χρόνο -φτιάχνει μια χρονοσειρά- και καταγράφει ομοιομορφίες σε διαφορετικές χρονικές κλίμακες), προέβλεψε ακριβώς τη μέρα της χρηματιστηριακής κρίσης του Nikkei το 1989, της Ρωσίας το 1998 κ.ά. Εχει σπουδάσει Ελληνική και Ρωμαϊκή Ιστορία, έχει κάνει ειδικές μελέτες για την οικονομία της αρχαίας Ελλάδας και βρίσκεται στη χώρα μας με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ «The Forecaster», για τον ίδιο.

• Γιατί γίνατε οικονομολόγος;

Εξαιτίας του Μίλτον Φρίντμαν. Είχε έρθει σε μια ομιλία μου, όταν ήμουν απλός έμπορος, χωρίς ενδιαφέρον για τα Οικονομικά. Τότε μου είπε πως κάνω αυτό που πάντα ονειρευόταν ο ίδιος: κάνω πράξη σοβαρές οικονομικές θεωρίες.

Οταν κάλεσαν εμένα στην Κεντρική Τράπεζα της Κίνας, αντί για ακαδημαϊκούς των Οικονομικών, είχα σοκαριστεί. Τότε κατάλαβα πως είχα τόση εμπειρία που όλοι οι ακαδημαϊκοί θα επιθυμούσαν να αποκτήσουν, αλλά δεν μπορούσαν.

Παράξενη πολιτεία…

του Κώστα Κάβουρα

---

Τάε κβο ντο. Το προσωρινό σπίτι των απόκληρων αυτού το κόσμου. Αυτών που άφησαν τα σπίτια τους, γιατί έμειναν μισογκρεμισμένα από τα πυρά του εχθρού. Το καταφύγιο όσων τα έβγαλαν πέρα με τα κύματα και κατάφεραν να προσεγγίσουν την “ειρηνική” Δύση.

Τη Δύση που τους περίμενε με ξενοφοβία, φράχτες, συνοριόμπατσους και χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές για να τους υποδεχτεί. Τη Δύση που τους άφησε να θαλασσοπνίγονται στα σύνορά της. Τη Δύση, που μόνο όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται ανεξέλεγκτη, έβαλε το θέμα στο τραπέζι της συζήτησης και προσπάθησε να αναζητήσει λύσεις.

Αυτοί οι γελαστοί σκούροι τύποι και τύπισσες, πέρασαν από σημεία και τέρατα αλλά δεν το βάζουν κάτω. Άφησαν πίσω δουλειές, κόπους μια ζωής, ίσως και μέλη από τις οικογένειες τους, για να φύγουν μακριά από το πόλεμο. Για να βρουν ένα κομμάτι γης απ’ όπου θα μπορούν να κοιτάνε τον ήλιο χωρίς να τους σκιάζουν τα βομβαρδιστικά και να ακούν τους ήχους της φύσης χωρίς να παρεμβάλλονται οι εκκωφαντικοί ήχοι από τις μπόμπες που πέφτουν τριγύρω.

Μεταξύ τους μικρά παιδιά. Παιδιά που από τα πρώτα χρόνια της ηλικίας τους θα έχουν στο μυαλό τους βαθιά χαραγμένη την ανάμνηση της υγρής αγκαλιάς της μάνας μέσα στο πλοιάριο, το φοβισμένο βλέμμα του πατέρα για το τι τους ξημερώνει και τον ήχο από το μικρότερο αδερφάκι που κλαίει γιατί πεινάει ή κρυώνει.

Τουλάχιστον τώρα η θάλασσα και η πλατεία αποτελούν παρελθόν. Βρέθηκε ένα γήπεδο που τουλάχιστον θα τους προστατεύει από τη βροχή και το κρύο. Αν στοιβάξουν προσεκτικά τις σκηνές και τα πρόχειρα καταλύματά τους θα καταφέρουν να μπουν όλοι εκεί μέσα. Είναι πολλοί βλέπεις. Αν μετρηθούν αγγίζουν τους χίλιους επτακόσιους.

Σ’ αυτή τη νέα παράξενη πολιτεία έκαναν και κάποιους φίλους. Μια χούφτα από εθελοντές που τους νοιάζονται και τους βοηθάνε. Μια χούφτα ανθρώπους που τους νιώθουν και με αυτοθυσία κάνουν ότι μπορούν για να τους ανακουφίσουν. Κάποιους που δεν τους κοιτάνε με τρόμο ή απαξίωση. Είναι και κάποιοι που πηγαινοέρχονται συνεχώς και φέρνουν ρούχα, κουβέρτες, φάρμακα και φαγητό. Τα απαραίτητα για να βγει κι αυτή η νύχτα και αύριο βλέπουμε.

Υ.Γ. Δεν υπάρχει πιο σοκαριστική εικόνα από παιδικές ζωγραφιές που απεικονίζουν τανκς, γκρεμισμένα κτίρια, μπόμπες και όπλα. Δεν υπάρχει όμως και πιο μαγευτική εικόνα απ’ τη χαρά στο πρόσωπο ενός προσφυγόπουλου την ώρα που του δίνεις μαρκαδόρους και μπλοκ ζωγραφικής για να μπορεί να ζωγραφίζει αυτά που έχει στο μυαλό του.

---

Aπό:

https://barikat.gr/content/paraxeni-politeia

Δεν είναι αυτό που νομίζεις…

Η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Σία Αναγνωστοπούλου, στο πλαίσιο συνέντευξης που έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» δήλωσε ότι θα καταργήσει την εντελώς παράλογη διάταξη του Λοβέρδου σχετικά με τη διαδικασία απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Όταν όμως επιχείρησε να πάρει πίσω το πιο αυτονόητο μέτρο της «πρώτη φορά» αριστερής διακυβέρνησης επέλεξε το Mega Channel και τους Οικονομέα και Καμπουράκη…

του Κώστα Εφήμερου

---

Η Ελλάδα είχε ήδη καταδικαστεί από τις αρχές του 2013 για παραβίαση του δικαιώματος στην θρησκευτική ελευθερία από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στο «θρησκευτικό αίσθημα του νοικοκυραίου». Η ισχύουσα διάταξη με την υπογραφή του Ανδρέα Λοβέρδου ορίζει ότι για να απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών ένα παιδί θα πρέπει να φέρει δήλωση γονέα που επιβεβαιώνει ότι το παιδί είναι αλλόθρησκο η άθεο. Κι όμως, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθένα αποτελούν προσωπικό δεδομένο και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε αναγκάζει να κάνεις καμία δήλωση φρονημάτων. Για αυτό το λόγο άλλωστε από χρόνια τώρα έχει καταργηθεί και η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Έχουμε απαιτήσεις από την κυβέρνηση της αριστεράς ιδιαίτερα στους τομείς που δεν υπάρχει η λαιμητόμος του μνημονίου. Εδώ δεν συζητάμε για τον χωρισμό κράτους και εκκλησίας, πάγιο αίτημα της αριστεράς. Δεν συζητάμε για την δίκαιη φορολόγηση του εκκλησιαστικού πλούτου, επίσης προεκλογική υπόσχεση (του 2012). Δεν συζητάμε καν την κατάργηση της βαθμολόγησης στο μάθημα των θρησκευτικών (τι απίστευτη επινόηση και αυτή!). Η αναπληρώτρια υπουργός αναφέρθηκε απλά στην απλοποίηση της διαδικασίας για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.

Π.Βόγλης: Ο εμφύλιος ήταν η μοναδική επανάσταση στη νεότερη ελληνική ιστορία…

Συνέντευξη: Αγγελική Μπούμπουκα, το βυτίο | Φωτογραφίες: το βυτίο, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, NARA

Αντί για το ερώτημα «ποιος φταίει» για τον ελληνικό εμφύλιο, που επικράτησε επί δεκαετίες, στην«Αδύνατη Επανάσταση» ο Πολυμέρης Βόγλης θέτει ένα άλλο ερώτημα: «τι ήταν» ο εμφύλιος πόλεμος. Μελετώντας την κοινωνική δυναμική που διαμορφώθηκε εκείνη την περίοδο στη χώρα και εστιάζοντας στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, ο ίδιος συμπεραίνει ότι  ο ελληνικός εμφύλιος ήταν μια επανάσταση, έστω κι αν, έτσι όπως εξελίχθηκε, δεν θα μπορούσε να αποβεί νικηφόρα, συνεπώς ήταν μια αδύνατη επανάσταση.

Διαβάζοντας μια τέτοια προσέγγιση σήμερα, μετά το καλοκαίρι του 2015, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς πώς θα καταγραφεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος η δυναμική που διαμορφώνεται στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία. Πάντως ο Π.Βόγλης, αναπληρωτής καθηγητή κοινωνικής ιστορίας  στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μας τραβάει το μανίκι -σαν καλός ιστορικός-, συνιστώντας να αποφεύγουμε αναλογίες με το παρελθόν και να προσπαθούμε να βρούμε εργαλεία και τρόπους να καταλάβουμε αυτό που ζούμε σήμερα.

Τον συναντήσαμε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου και μιλήσαμε για τον εμφύλιο και για τις αφηγήσεις γύρω από αυτόν, για τους παραλληλισμούς του παρελθόντος με το σήμερα, για την αριστερά και τις διαμάχες μεταξύ ιστορικών. Καταλήξαμε με μια υπενθύμιση: πως όπως τα κύματα των προσφύγων σήμερα στην Ευρώπη, περίπου 700 χιλιάδες άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες εντός ή εκτός Ελλάδας στη διάρκεια του εμφυλίου, καθώς οι μετακινήσεις πληθυσμών είναι συστατικό στοιχείο της εδαφικής πολιτικής, που γίνεται πάντα σε καιρούς πολέμου.

---

Ο μύθος τού «κινεζικού θαύματος»…

Εδώ και κάμποσα χρόνια ακούμε για το «κινεζικό θαύμα». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι σύντομα η Κίνα θα κυριαρχήσει στον κόσμο λόγω της αλματωδώς αναπτυσσόμενης οικονομίας της. Κάποιοι, μάλιστα, επιμένουν ακόμη σ’ αυτή την άποψη. Μεταξύ δε των οπαδών τής θεωρίας τού Φρήντμαν, η Κίνα συνιστά το καλύτερο παράδειγμα των ωφελειών τις οποίες απολαμβάνουν όσες οικονομίες υιοθετούν τις νεοφιλελεύθερες δοξασίες. Προσωπικά, όμως, εκτιμώ πως όλη αυτή η κουβέντα περί «κινεζικού θαύματος» δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη μύθο κι ας δούμε γιατί.

Η παρουσίαση της Κίνας ως νέας οικονομικής υπερδύναμης βασίζεται σε ουδέτερους στατιστικούς δείκτες, όπως το ΑΕΠ και το πλεόνασμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Μόνο που αυτοί οι δείκτες δεν λαμβάνουν υπ’ όψη μερικά βασικά δεδομένα, όπως π.χ. το γεγονός ότι το «θαύμα» οφείλεται κατά μείζονα λόγο στις πολυεθνικές, οι οποίες εκμεταλλεύθηκαν το εξευτελιστικό κόστος εργασίας και την εξωπραγματικά χαμηλή ισοτιμία τού γουάν προς τα άλλα νομίσματα. Με άλλα λόγια, η ταχύτατη ανάπτυξη της Κίνας δεν οφείλεται στον Φρήντμαν και στα «παιδιά του Σικάγου» αλλά στην ύφεση και την απένδυση των παραδοσιακών μητροπολιτικών κέντρων τού παγκόσμιου καπιταλισμού.

VW-και άλλοι βορειοευρωπαϊκοί κολοσσοί…

Toυ Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας Α.Π.Θ.

Θα ομολογήσω πως ήμουν επιφυλακτικός, δύσπιστος, σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι και κακόπιστος απέναντι σε όσους ισχυρίζονταν πως τα παγκοσμίως αναγνωρισμένα brand names των μεγάλων βιομηχανικών – κατασκευαστικών οίκων συνιστούν την καλύτερη εγγύηση για την αξιοπιστία τόσο των ίδιων των κατασκευαστών -ιδίως αυτών- όσο και των προϊόντων τους∙ πως η επιστήμη και η εξελιγμένη τεχνολογία ελέγχων, όπως και η αυστηρή (και περιβαλλοντική μεταξύ άλλων) νομοθεσία της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρακινδυνευμένους τυχοδιωκτισμούς από μέρους των κατασκευαστών που θα αποσκοπούσαν στο παράνομο και πρόσκαιρο τελικά υπερκέρδος και μόνο∙ πως δεν είναι δυνατό για παράδειγμα αυτοί που κατασκευάζουν τις Porsche να κάνουν μπαγαποντιές του επιπέδου που θα αποτολμούσε μόνο ένας ημιάσχετος και κουτοπόνηρος δήθεν τεχνίτης αυτοκινήτων.