
Η ταινία Citizenfour είναι απλά η τελευταία έκφραση της γοητείας που ασκεί στο κοινό η φιγούρα του whistleblower. Jesselyn Radack, Thomas Drake, Chelsea Manning, Edward Snowden. Ο whistleblower εγκαταλείπει τα κέντρα της εξουσίας με σκοπό να μας ενημερώσει για τις αυθαιρεσίες που διαπράττονται, δίνοντας απαγορευμένες πληροφορίες όπως ο Προμηθέας έδωσε την ιερή φωτιά στους ανθρώπους.
Μπορεί όμως ο whistleblower να μας σώσει; Είναι το whistleblowing αρκετό; Ποιοι περιορισμοί είναι κωδικοποιημένοι σε μια στρατηγική κοινωνικής αλλαγής που βασίζεται στο whistleblowing, και τι θα χρειαζόταν για να πάμε πέρα από αυτούς;
Σίγουρα, οι whistleblowers χαίρουν καλύτερης αποδοχής από τα θεσμικά όργανα τα οποία εκθέτουν. Η πίστη στις κάθε είδους αρχές βρίσκεται, και δικαιολογημένα, σε ένα ιστορικό χαμηλό. Σε μια τηλεοπτική είδηση στο Citizenfour, βλέπουμε τον Obama να ισχυρίζεται πως ο ίδιος είχε διατάξει έρευνα σχετικά με την NSA πριν βγουν στο φως οι αποκαλύψεις του Snowden, υπονοώντας οργισμένα πως ήταν ο Snowden πριν από τον Snowden. Ο Πρόεδρος καλεί κυνικά σε μια συζήτηση “βασισμένη σε γεγονότα”, όταν η μόνη χρήσιμη πηγή γεγονότων υπήρξε η παράνομη διαρροή από τον άνθρωπο που κατακρίνει. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια πιο χτυπητή αντίθεση μεταξύ θάρρους και κυνισμού.
Ωστόσο, άλλο είναι να ξεσκεπάσει κανείς τους τυράννους και άλλο να τους καθαιρέσει.
“Ο μεγαλύτερος φόβος που έχω… είναι πως τίποτα δεν θα αλλάξει. Οι άνθρωποι θα δουν όλες αυτές τις αποκαλύψεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Θα μάθουν τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση για να χορηγήσει μονομερώς στον εαυτό της εξουσίες ώστε να εφαρμόσει μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στην αμερικανική και την παγκόσμια κοινωνία. Αλλά δεν θα είναι πρόθυμοι να αναλάβουν τα ρίσκα που απαιτούνται για να ξεσηκωθούν και να πολεμήσουν.” –Edward Snowden
Η θεωρία της κοινωνικής αλλαγής που εμπεριέχεται στο whistleblowing είναι πως αν αποκαλυφθούν τα εγκλήματα της κυβέρνησης, η λαϊκή κατακραυγή θα την αναγκάσει να διορθώσει η ίδια τον εαυτό της. “Πίστευα πως αν γινόταν γνωστή η αντισυνταγματική μαζική παρακολούθηση των Αμερικανών από την NSA,” είπε ο Snowden, “αυτή δε θα επιβίωνε από τον έλεγχο των δικαστηρίων, την εποπτεία του Κογκρέσου, την έγκριση των πολιτών.” Ωστόσο, ο μεγαλύτερος φόβος του Snowden έχει γίνει πραγματικότητα: οι μεταρρυθμίσεις για τον περιορισμό των προγραμμάτων παρακολούθησης της NSAέχουν απορριφθεί από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους στους οποίους είχε εναποθέσει τις ελπίδες του ο Snowden.
Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...