Τον συγχωρεμένο τον Μπάτση τον «φάγανε» το 1952…

…και δεν πρόλαβε (έτσι κι αλλιώς) να καμαρώσει την περιβόητη ανάπτυξη της χώρας από μια «γνήσια αριστερή» κυβέρνηση.

Άντε παιδιά και τον Παρθενώνα τώρα…μπράβο σας, καλά το πάτε. Τον ξεσκίσατε τον Φρήντμαν…μπράβο…

Δήλωση Σπίρτζη για περιφερειακά αεροδρόμια: “Δεν είναι ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται δημόσιος πλούτος στο Γερμανικό δημόσιο”! Δεν είναι γερμανοτσολιάς… ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΓΛΑΝΟΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ!

Απίστευτη δήλωση Υπουργού Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη για περιφερειακά αεροδρόμια: “Δεν είναι ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται δημόσιος πλούτος στο Γερμανικό δημόσιο”
Μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Χρήστος Σπίρτζης στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στο επίμαχο θέμα των 14 αεροδρομίων.
«Δεν είναι ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται εθνικός δημόσιος πλούτος και δε μπαίνει ένας… ιδιώτης αλλά μπαίνει μια εταιρεία που είναι το Γερμανικό Δημόσιο» ανέφερε αρχικά ο Σπίρτζης και πρόσθεσε.
«Εδώ έχουμε έναν διαγωνισμό που είναι τα 14 αεροδρόμια που φέρνουν κέρδη και μπορούν να φέρουν πολύ περισσότερα κέρδη αν αναπτυχθούν με τον τρόπο που πρέπει ν’ αναπτυχθούν.

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΤΕΡΜΑ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ – ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΑΜΕΝΗ

ΘΕΜΗΣ ΤΖΗΜΑΣ

Το σύστημα εξουσίας που κυριαρχεί επί της χώρας και το οποίο υπηρετεί πλήρως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ- ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- Ποταμιού έχει ένα μεγάλο φόβο: την έγκαιρη συγκρότηση πολιτικού υποκειμένου, ικανού να εκφράσει το «όχι» του ελληνικού λαού της 5ης Ιουλίου, το οποίο σε λίγο καιρό, όταν θα έχει φανεί πλήρως ο όλεθρος του 3ου μνημονίου και το μέγεθος της αποστασίας Τσίπρα, θα ξεπεράσει και αυτό το 62%.

Γνωρίζουν ότι ένα κόμμα – κίνημα, με αιχμές τη ρήξη με τη νεοαποικιακή εξάρτηση της χώρας, την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, την επαναθεμελίωση της δημοκρατίας και την κοινωνική δικαιοσύνη θα υλοποιήσει αν όχι βραχυπρόθεσμα μετά βεβαιότητας μεσοπρόθεσμα, μια πραγματική επαναστατική στρατηγική στην ελληνική κοινωνία, συνιστώντας διεθνές πρότυπο.

Σε μια ευρωζώνη πλήρως ανελαστική ακόμα και στον πιο μετριοπαθή κεϋνσιανισμό, σε μια έρημο νεοφιλελευθερισμού που ρηγματώνεται διαρκώς δεδομένης της αδυναμίας του να εισάγει τον καπιταλισμό σε φάση ισχυρής μεγέθυνσης και να καθησυχάσει τις μάζες, σε μια ΕΕ που εξελίσσεται μη βιώσιμα, αποκτώντας νεοαποικιακή αρχιτεκτονική, με χασματώδη κενά στο εσωτερικό της μεταξύ του κέντρου, της ημιπεριφέρειας και της περιφέρειάς της, το καθαρό όχι του ελληνικού λαού αποτέλεσε ένα πρώτο σοκ.

Iδεολογική διαπάλη γύρω από την Ελλάδα

Τέλος δεν έχουν οι παρεμβάσεις σοβαρών διανοουμένων από Αμερική και Ευρώπη, με αφορμή τις πρόσφατες και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Οικονομολόγοι, φιλόσοφοι, πολιτικοί επιστήμονες και βετεράνοι πολιτικοί έστησαν μια άτυπη ιδεολογική διαμάχη γύρω από την Ελλάδα, με επίκεντρο τις περισσότερες φορές τη λιτότητα, το δημόσιο χρέος, το ευρώ, το ρόλο της Γερμανίας και της ΕΕ.

Κριτική στη Γερμανία

Αυστηρή κριτική στο Βερολίνο για την επίδειξη δύναμης κατά της Ελλάδας άσκησε ο Γιόσκα Φίσερ, υπουργός Εξωτερικών και αντι-καγκελάριος της Γερμανίας από το 1998 ως το 2005 (που έμεινε στην ιστορία ως διαπρύσιος υποστηρικτής της επέμβασης του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο το 1999) με άρθρο του που δημοσιεύτηκε στις 23 Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Η επιστροφή του άσχημου Γερμανού». (Εδώ το πλήρες άρθρο) Για τον Φίσερ, «κατά τη διάρκεια της μακράς νύχτας των διαπραγματεύσεων για την Ελλάδα στις 12-13 Ιουλίου ράγισε κάτι θεμελιώδες στην ΕΕ. Έκτοτε οι Ευρωπαίοι ζουν σε μια άλλους είδους ΕΕ. Αυτό που άλλαξε εκείνη τη νύχτα ήταν η Γερμανία που οι Ευρωπαίοι γνώρισαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιφανειακά, οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν την αποτροπή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη…

Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, αυτό που διακυβευόταν ήταν ο ρόλος στην Ευρώπη της πιο πολυπληθούς και οικονομικά ισχυρότερης χώρας της». Στη συνέχεια, ο ιδρυτής των Πρασίνων και αρχιτέκτονας της πλήρους ενσωμάτωσής τους γίνεται πολύ πιο αυστηρός κατά της Γερμανίας από πολλούς Έλληνες πολιτικούς που δε χάνουν ευκαιρία να εξυμνούν το ρόλο της. «Ο δρόμος που θα ακολουθήσει η Γερμανία τον 21^ο αιώνα – προς μια Ευρωπαϊκή Γερμανία ή μια Γερμανική Ευρώπη – ήταν το θεμελιώδες, ιστορικό ερώτημα που βρισκόταν στο επίκεντρο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής για δύο αιώνες. Κι αυτό το ερώτημα απαντήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς νύχτας στις Βρυξέλλες, με τη Γερμανική Ευρώπη να κυριαρχεί επί της Ευρωπαϊκής Γερμανίας. Ήταν μια μοιραία απόφαση και για τη Γερμανία και για την Ευρώπη». Ο Φίσερ δεν κρύβει την έκπληξή του για τις αποφάσεις που λάμβαναν οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί της Γερμανίας γράφοντας: «Απορεί κάποιος αν η καγκελάριος Άντζελα Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήξεραν τι έκαναν»… Επομένως τα ερωτηματικά και η αγανάκτηση για το ρόλο της Γερμανίας δεν προέρχονταν μόνο από το εξωτερικό…

έζησε λαθραία και διάλεξε να πληγωθεί…

είμαι στην οδό Θεσσαλονίκης . Αθήνα . άραγε να είναι ευτυχισμένοι σε αυτά τα σπίτια οι άνθρωποι;
πάντα θέλω να γυρνάω πίσω σε αναμνήσεις.δεν προχωράς. φαντάσου να μουν στην οδό Αθήνας στην Θεσσαλονίκη! Πως δεν προχωράω, δεν βλέπεις που έφτασα! όχι με το μυαλό. με τα πόδια; με τη ζωή.την αγαπώ την Αθήνα. Μεγαλώνω μαζί της. Γράφει στο δέρμα μου, αλλά η πρώτη μου ρυτίδα, σε Κείνη δε θα φαίνεται.με ένα στυλό και μια εφημερίδα, γράφω στο κείμενο. μήπως εννοείς ΤΟ κείμενο; όχι,εννοώ στο κείμενο.και αυτό που γράφεις, τι είναι; αποσιωπητικά …η αλήθεια είναι, ότι απέφευγε να βάζει τελείες. προτιμούσε τα αποσιωπητικά…αυτές τις τρεις τελίτσες μαζί…δεν της άρεσε να βάζει τέλος. της φαινόταν άχαρο ωμό απότομο. μακάρι να μπορούσε να μην βάζει καθόλου σημεία στίξης. ας έβρισκε ο καθείς μόνος του και όπως του άρεσε που θα έβαζε τον τόνο του, πως θα χρωμάτιζε τις λέξεις και που θα έπαιρνε την ανάσα του. ποια ήταν εκείνη που θα επέβαλε το κείμενο; αφού με την ανάγνωση θα γράφονταν ξανά χιλιάδες νέα κείμενα…έτσι προτιμούσε να βάζει τις τελείες στη μέση της πρότασης και να αρχίζει με μικρό την επόμενη λέξη… άνοιξε το πακέτο με τα πουράκια… ήθελε τα πράγματα να τα νιώθει απαλά μέσα της…και η τελεία για εκείνη ήταν κάτι βίαιο, δεν χωρούσε αμφιβολία για αυτό…έκανε το πουράκι της αργά και το άφηνε να καπνίζει και εκείνο. δεν είχε εξάρτηση από τον καπνό.

Έρωτας, Θάνατος, Ειρωνεία και Αμφισβήτηση στον Ομάρ Καγιάμ…

Ο Omar Khayyam (1048-1131) ήταν Ιρανός μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος και ποιητής. Είναι από τους πιο γνωστούς εκφραστές της ανατολικής πνευματικής υπεροχής κατά την Χρυσή Εποχή των Αράβων.

Ακολουθούν μερικά από τα τετράστιχά του (Ρουμπαγιάτ) μεταφρασμένα από τον Παύλο Γνευτό

20

Και τους αγίους και τους σοφούς με όλο τους το κόμμα

Τους στρώσαν σε κατάψυχρο να κοιμηθούνε στρώμα

Πουν’ τώρα οι προφητείες τους; Και πώς τα στόματά τους

Που βγάζανε λόγια σοφά στουπώθηκαν με χώμα;

21

Για μένα που των μυστικών ανοιγοκλείει η θύρα

Όμοια και λύπη και χαρά μαζί τα δυο τα επήρα

Μια και στον κόσμο αυτόν εδώ όλα ένα τέλος θάχουν,

Πάμε παιδιά στο καπηλειό να φέρουμε μια γύρα

22

Το δυνατότερο κρασί που ο χρόνος έχει φτάσει,

Όλοι μας γύρω επίναμε σε χωματένιο τάσι,

Κι ήπιαμε μια φορά…και δύο. Μα ύστερα ένας ένας

Σιωπηλά μας ξέφυγε να πάει…να ησυχάσει.

Τότε που κατασκευάστηκε το … Τέρας!…

Η πολιτική υποκρισία στις απαρχές της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης το 1989 επί κυβέρνησης Τζανετάκη. Τα ΜΜΕ δεν θα πάνε στους «μεγαλοκεφαλαιούχους» υποσχόνταν η Ν.Δ. Τηλεόραση της …ΓΣΕΕ ήθελε το ΠΑΣΟΚ. Πλήρη διαφάνεια υπόσχονταν ο Συνασπισμός. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι!

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

____________________________________

Τα όρια ανάμεσα στην πολιτική αφέλεια και τη κοροϊδία, είναι πάντα δυσδιάκριτα στην ελληνική πολιτική ζωή. Όμως στο θέμα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, είναι μάλλον …διαχρονικό φαινόμενο η υποκρισία της κυρίαρχης πολιτικής σχετικά με την διαπλοκή κυβερνητικής και «μιντιακής» εξουσίας. Με αφορμή έναν ακόμη νόμο για την ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση που – όπως δηλώνει η κυβέρνηση- βρίσκεται «στα σκαριά», ανατρέξαμε στην περίοδο του 1989. Συγκεκριμένα στο νομοθέτημα που θεσμοθέτησε την λειτουργία των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ραδιοφωνικών σταθμών, τον 1766/89 με τον οποίο δρύθηκε και το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεοράσεως». Το διεθνές περιβάλλον αλλά και η πολιτική ζωή της χώρας ήταν ιδιαίτερα περίπλοκη εκείνη την εποχή με την βραχύβια «Κυβέρνηση Τζανετάκη» την οποία στήριξαν η Νέα Δημοκρατία και ο τότε Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου να έχει τα κυβερνητικά ηνία. Οι τοποθετήσεις και οι πολιτικές εκτιμήσεις των κομμάτων στην σχετική συζήτηση στην Βουλή για το …μέλλον των ΜΜΕ είναι αποκαλυπτικές.Ν.Δ: Τα ΜΜΕ δεν θα τα έχουν μεγαλοκεφαλαιούχοιΕκπροσωπώντας τότε την Νέα Δημοκρατία, ο Αθανάσιος Κανελόπουλος, ξεκαθάριζε ότι η υπόθεση της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι θέμα των επιχειρηματιών γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να αναλάβει τέτοιου είδους εγχειρήματα. Απέκλειε όμως την πιθανότητα να βρεθούν στην ιδιοκτησία των Μέσων Ενημέρωσης οι … « μεγαλοκεφαλαιούχοι», υποστηρίζοντας ότι στον χώρο θα κυριαρχήσουν οι παραδοσιακοί εκδότες λόγω της εμπειρίας τους στο αντικείμενο.