Το parking της οδού Καπλανών…

Με αφορμή τα 26 χρόνια από τον θάνατο του Γιάννη Τσαρούχη 13/1/1910 – 20/7/1989. Σημειώσεις από την Έκθεση του Γιάννη Τσαρούχη στο Μουσείο Μπενάκη, κτίριο Πειραιώς, Δεκέμβριος ΄09 για το parking της οδού Καπλανών.

Προσόψι στα κάγκελα κρεβατιού.
Κανάτα με νερό κι επάνω το λιμάνι του Πειραιά την ώρα που δύει ο ήλιος.
Ο Θεός δεξιά του ναύτη.

Νυν και αεί ανεβασμένα σε αέτωμα ζωγραφιστό.
Ακροβολισμένα αγάλματα φυλάνε το σπίτι του Εμπειρίκου.
Στο κεφαλόσκαλο γαλάζιο πουλί και παραδίπλα περιβόλι με φοίνικα και ανεμόμυλο, ο κήπος του Ελύτη.
Η οδηγός ροδιά.

Απλωμένο γυμνό στη σόμπα.
Σώμα που στο λάθος όλο και κάποιος χρωστά το σωστό.
Η Ωραία Λανθασμένη.
Φολιδωτά φτερά στεγνώνουν σε μωσαϊκά μπάνιου.
Νέος κοιμισμένος δίπλα στο νερό.
Ωραία λάθη που κάποτε αγαπήθηκαν…

Ένα γερμανικό σχέδιο για την Ελλάδα: Grexit με μισθούς 200 ευρώ…

Αποκαλυπτικός είναι ο οικονομολόγος και επικεφαλής του ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, σε συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική ραδιοφωνία DLF.

 

Ο Ζιν σχολιάζει τη στάση της ελληνικής και της γερμανικής κυβέρνησης στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις και ισχυρίζεται ότι κανονικά θα έπρεπε να επικεντρωθούν στην υλοποίηση του Σχεδίου Β’ για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

 

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ παρουσιάζει την είδηση με τίτλο «Ζιν (Ifo): Βρυξέλλες και Παρίσι έδιωξαν τον Βαρουφάκη» και υπότιτλο «Το βράδυ της Κυριακής του δημοψηφίσματος ο Βαρουφάκης ήθελε να βγει από το ευρώ και να εισάγει παράλληλο νόμισμα». Η επιλογή του αρχισυντάκτη είναι προφανής, αφού το όνομα Βαρουφάκης και τα σενάρια εξόδου από το ευρώ έχουν μεγάλη πέραση στον ελληνικό Τύπο αυτές τις μέρες στο πλαίσιο της ενορχηστρωμένης επιχείρησης φθοράς του πρώην υπουργού και ακύρωσης κάθε συζήτησης για μια οργανωμένη έξοδο από τη φυλακή της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης.

 

Όμως όπως τονίζει σε ανάρτησή της η δημοσιογράφος Μαρία Δεναξά, η ουσία στη συνέντευξη του Ζιν βρίσκεται σε άλλο σημείο από εκεί που στρέφει την προσοχή της η εφημερίδα. Ο Ζιν ισχυρίζεται ότι η χώρα μας δεν είναι ανταγωνιστική, δεν αποτελεί προορισμό επενδυτών εφόσον το κόστος εργασίας παραμένει υψηλό (!). Προσθέστε όσα θαυμαστικά και όσες βρισιές θέλετε αφού διαβάσετε – με δική σας ευθύνη – αυτή την παράγραφο:

 

«Η Ελλάδα έχει σήμερα μισθούς που ανέρχονται σε 15 ευρώ την ώρα. Αν το συγκρίνετε αυτό με τις γειτονικές χώρες, Τουρκία, Ρουμανία ή Βουλγαρία, εκεί οι μισθοί κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ. Η Ελλάδα απλά δεν είναι ανταγωνιστική. Οι επενδυτές αποφεύγουν αυτή τη χώρα γιατί είναι πάρα πολύ ακριβή».

 

Μήπως είναι προφανές ότι το σχέδιο Σόιμπλε, το δικό τους Grexit περιλαμβάνει την απότομη πτώση των μισθών στην Ελλάδα; Η σύγκρουση είναι ταξική και η έξοδος από το ευρώ, αν γίνει με πρωτοβουλία των Γερμανών – της γερμανικής αστικής τάξης – και της Ε.Ε. θα φέρει με συνοπτικές διαδικασίες τους μισθούς των 200 ευρώ. Ας το κρατήσουμε αυτό, για την επόμενη μέρα και τη συζήτησή μας για το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς

 

Βέβαια αυτή τη στιγμή είναι στο πρόγραμμα η απότομη μείωση μισθών και συντάξεων εντός του ευρώ και εδώ ακριβώς έχει παγιδευτεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που διαχειρίζεται την πολιτική κατάσταση.

 

Όλα αυτά υπογραμμίζουν την κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που διαρκεί ενώ μειώνονται οι μισθοί στη Γερμανία, στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Βαλκανική. Είμαστε ακόμα στην αρχή μιας μεγάλης σύγκρουσης για την εργασία και το μέλλον της.

---

Aπό:

http://kommon.gr/iv/328-german-plan-for-greece-grexit

 

Π.Φ.

Lexit ή αλλιώς Left Exit…

Η Αριστερά και το αίτημα για έξοδο από την Ε.Ε.

Γράφει ο Owen Jones (εφημερίδα Guardian). Επιμέλεια, μετάφραση: Ειρήνη Γαϊτάνου

Επιλέξαμε να μεταφράσουμε το παρακάτω άρθρο του Owen Jones, ως ενδεικτικό του βάθους της συζήτησης που αναπτύσσεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε σχέση με την αναγκαιότητα αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το πρόταγμά της από την αριστερά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι σήμερα η συνειδητοποίηση του χαρακτήρα και της στρατηγικής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και το αίτημα για αποδέσμευση από την Ε.Ε., μετατρέπεται από ιδεολογική αναφορά συγκεκριμένων πολιτικών χώρων σε πλατύτερο και συγκεκριμένο πολιτικό αίτημα που αγγίζει ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας, της διανόησης και της αριστεράς. Ο συγγραφέας εδώ εκκινά από την ελληνική περίπτωση για να αποδείξει την αναγκαιότητα εξόδου από την ΕΕ. Σημειώνει την αποτυχία της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και υπογραμμίζει την ανάγκη να απεγκλωβιστεί η αριστερά από τον ευρωπαϊσμό της σε Βρετανικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο. Παράλληλα, η Βρετανική περίπτωση εμφανίζει ενδιαφέρον, καθώς υπάρχει στη χώρα και δεξιός ευρωσκεπτικισμός. Η προσέγγιση του συγγραφέα στο ζήτημα είναι χρήσιμη και για τη δική μας πολιτική συζήτηση, καθώς και στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να καρπωθεί ένα τμήμα ευρωσκεπτικιστικών τάσεων, αν και με μεγαλύτερες ίσως αντιφάσεις.  Το αρχικό άρθρο βρίσκεται εδώ.

Η αριστερά πρέπει να βάλει στην ατζέντα την αποδέσμευση της Βρετανίας από την Ε.Ε.

του Owen Jones

 Photograph: Yves Herman/Reuters

---

Κάθε προοδευτικός χώρος πρέπει να συγκλονιστεί από την καταστροφή της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήρθε η στιγμή να διεκδικήσουμε εκ νέου την ευρωσκεπτικιστική επιχειρηματολογία και στόχευση.

Αρχικά, ελάχιστοι/ες τόλμησαν να βουτήξουν τα ποδαράκια τους στο νερό· έπειτα άλλοι/ες, διστακτικά, ακολούθησαν τους πρωτοπόρους αυτούς, κοιτώντας διαρκώς ο ένας τον άλλο για να καθησυχαστούν. Καθώς η ρημαγμένη από τη λιτότητα Ελλάδα υποχρεώνεται να τεθεί κάτω από αυτό που ο Γιάνης Βαρουφάκης ονόμασε “μεταμοντέρνα κατοχή”, καθώς η κυριαρχία της ανατρέπεται και εξαναγκάζεται να εφαρμόσει ακόμα περισσότερες από εκείνες τις πολιτικές που δεν έχουν επιτύχει τίποτα άλλο εκτός από οικονομική καταστροφή, η Βρετανική Αριστερά στρέφεται ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και γρήγορα.

ο παλιός φούρνος …

Γράφει η Mary Kouerini

______________________________

Θα σας πάω αλλού ,τώρα..
Σε ωραία..
Στο κέντρο της Αίγινας,το πρωί.
Λίγος κόσμος,καθημερινή ,κι η Αίγινα με το χασμουρητό στο στόμα ,ακόμα..
Υπάρχει ένας πολύ παλιός φούρνος, στο λιμάνι,δίπλα στην ψαραγορά που έχει το ωραιότερο ψωμί.Το φτιάχνει ο ίδιος.Δεν είναι πρατήριο,δεν έχει πολλά είδη..ένα! με προζύμι. Σε καρβελάκι και φρατζολάκια.Τίποτε άλλο δεν διαθέτει.Ούτε κουλουράκια,ούτε τυρόπιττες..τίποτα..Καμιά φορά μόνο,κάτι παξιμάδια χειροποίητα..
Τον προτιμούν λίγοι,γιατί οι υπόλοιποι φούρνοι διαθέτουν διάφορα είδη ψωμιού κλπ,αρτοποιήματα..Επίσης είναι περιποιημένοι.Αυτός,όχι.
Είναι φτωχικός,πολύ φτωχικός.Ο πατέρας της οικογένειας που τον έχει,πέθανε ,εδώ και καιρό..
Τώρα,συνεχίζει η κόρη του που ταυτόχρονα φροντίζει τα δυο αδέλφια της που πάσχουν από νοητική υστέρηση και εμφανή πλέον τα σημάδια της ψυχικής ασθένειας,που ακολουθούν, σε μεγαλύτερες ηλικίες τις νοητικές υστερήσεις..
Που είναι το ωραίο? θα αναρωτηθείτε..
Σε μια στιγμή..
Μπαίνοντας στον φούρνο με υποδέχεται το αγόρι,(που ασθενεί),ακαθορίστου ηλικίας..
Βγάζει διάφορες κραυγές,θέλοντας να μου μιλήσει..Τον καλημερίζω και εκείνος έχοντας ένα μπουκάλι κόκα κόλα στο χέρι,κατευθύνεται στην αδελφή του,για να τον βοηθήσει να ανοίξει ,το μπουκάλι..
Εκείνη του μιλά με απίστευτη τρυφερότητα και τον φιλά..
Είχα καιρό να δω μια τόσο όμορφη στιγμή..
Γλύκανε το μέσα μου..πως να σας το πω..

_____________________________________________

Από:

Mary Kouerini

ας είμαστε ρεαλισταί…

Καλούμαστε να είμαστε ρεαλιστές. Να μην επιλέξουμε την καταστροφή, το ακαριαίο θάνατο. Να μην προτάσσουμε το θυμικό. Να σκεφτούμε, να στοχαστούμε, να ζυγίσουμε. Να πούμε ναι, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική, γιατί η εναλλακτική είναι καταστροφική, γιατί η εναλλακτική είναι κομπογιαννίτικη, γιατί η εναλλακτική δεν είναι επαρκώς σχεδιασμένη και κοστολογημένη. Καλούμαστε να είμαστε ρεαλιστές.

*

Πριν από το δημοψήφισμα σε ένα από τα φεϊσμπουκικά καλέσματα του ναι, γράφεται από κάποιον χρήστη: «Το καταλαβαίνουμε πως πολλοί πολίτες είναι σε απόγνωση αυτή τη στιγμή. Αυτό τι σημαίνει πως είναι απαραίτητο να διαλυθεί ολόκληρη η χώρα;». Καλούμαστε να είμαστε ρεαλιστές. Οκ, βλέπουμε τους άστεγους, τους άνεργους, τους ανθρώπους που είναι σε απόγνωση. Αλλά αυτό τι σημαίνει; Αλήθεια, σωστή ερώτηση: Τι σημαίνει να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους;

Ή μάλλον, ας πάω ένα βήμα πιο πίσω. Πριν από την «περιπέτεια» του δημοψηφίσματος, βλέπαμε όλοι αυτούς τους ανθρώπους; Βλέπαμε όλοι την απόγνωση;

Και ξανά fast forward στο σήμερα. Καλούμαστε να είμαστε ρεαλιστές, δηλαδή να μη διαλυθεί η χώρα, επειδή κάποιοι πολίτες είναι σε απόγνωση. Άρα καλούμαστε να είμαστε ρεαλιστές και όσοι δεν είμαστε ήδη σε απόγνωση να σώσουμε τους εαυτούς μας (ή τη χώρα τέλος πάντων). Συγνώμη, αλλά για τους ανθρώπους που είναι σε απόγνωση δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη. Ίσως μόνο ότι σε λίγο αυτοί θα είναι περισσότεροι.

*

Ο Άδωνις Γεωργιάδης αυτή η εντελώς συμβολική για την ελλάδα προσωπικότητα των τελευταίων ετών σχολιάζει κάπου ότι δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει. Ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει. Το χέρι που σου δίνει 1500 χιλιάρικο, 800 ευρώ, 400 ευρώ, 200 ευρώ ή ένα κομμάτι ψωμί, δεν το δαγκώνεις. Το χέρι που σε ταΐζει το φιλάς. Να είμαστε ρεαλιστές. Να αφήσουμε τις αναλύσεις. Να αφήσουμε τις ξύλινες εκφράσεις: ταξική πάλη. Να αφήσουμε την απόπειρα να κατανοήσουμε τα συγκρουόμενα συμφέροντα εντός της κοινωνίας. Το χέρι του αφεντικού πρέπει να το φιλάμε. Αν μάλιστα είναι και εφικτό, καλό είναι να κουνάμε που και που και την ουρά μας.

*

λολ. Τα λένε και μόνοι τους.

Open Europe @OpenEurope

#Merkel: #Tsipras won w/2 promises 1) to end austerity 2) that #Greece would remain in EZ. They cannot exist together.

11:12 AM – 17 Jul 2015

• 118118 Retweets

• 4444 favorites

Ολομέλεια…

Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος

Για να επιβιώσεις, να αναδειχθείς και να προχωρήσεις μέσα στους όποιους κομματικούς μηχανισμούς πρέπει να ποδοπατήσεις συντρόφους σου. Να χρησιμοποιήσεις δόλο πουστιά μηχανισμούς. Πρέπει να δώσεις κώλο όχι με την αρχαιοελληνική σημασία αλλά με την ύστερη αστική, την υστερική, την ξεσχιστική, την ταπεινωτική, την κολομπαράδικη. Αυτή την δυναμική του δυνατού που η κυριαρχία του είναι Το σας γαμώ όλους. Οι εκκαθαρίσεις μέσα στα κόμματα εξουσίας είναι ψιλά γράμμα για μας τον κοσμάκη της φυσιολογικής-κατά τη νοικοκυραίικη άποψη-οδού. Αν η κωλομπαρία και η εκμηδένιση της προσωπικότητας είναι κανόνας των δεξιών κομμάτων για να σκαρφαλώσεις στην ιεραρχία και να γίνεις ηγέτης δηλαδή αρχίδι με βούλα, στην ηγεμονική αριστερά των μνημονίων είναι απόφαση της κεντρικής επιτροπής. Απ’ το γυμνάσιο ακόμα έβλεπα τύπους που έχτιζαν το πολιτικό τους μέλλον στους καμπινέδες του σχολείου. Γλυκά όμορφα τακτοποιημένα παιδάκια διεκδικούσαν την εκπροσώπησή μας. Το άρρωστο θλιβερό και ποταπό μικρόβιο της εξουσίας είχε μπει, είχε διεισδύσει, είχε χωθεί μέσα τους. Κανένα απ’ αυτά τα μορφωμένα καλόπαιδα που κάναν τις σπουδές τους δια αλληλογραφίας στα πολυτεχνεία και τις νομικές δεν διεκδίκησε ένα χιλιοστό κατάργησης της εξουσίας. Μόνο αντέγραφαν απ’ τους παλιούς κάθε δουλική χαριτωμενιά με απότοκο σκοπό να γίνουν αφίσα στις κολώνες του άστεως. Κι εκεί που βλέπεις νέους ξαφνικά να τρέχουν γοργά προς την καρέκλα της εξουσίας βλέπεις μεταμορφωμένη όλη τη σαπίλα του παλιού. Βλέπεις εκείνον που έχει απογειώσει τους μηχανισμούς και με τρελή απίθανη ταχύτητα γίνεται ο ηγεμόνας και αγέρωχος ανθρωποδιορθωτής. Αυτός που πέρασε τα τεστ των μισανθρωπικών και υποτελειακών μηχανισμών και τώρα ασκεί εξουσία, παίρνει αποφάσεις. Λειτουργεί ως εκπρόσωπος και διαχειριστής αυτουνού που Κυριαρχεί αλλά δε φαίνεται. Που Εξουσιάζει αλλά δεν βγαίνει στο προσκήνιο. Οι ηγέτες που βάζουν μέικ απ και κάνουν διαγγέλματα, οι πολλά υποσχόμενοι για να γίνουν αυτοί που έγιναν, έχουν περάσει όλες τις πίστες μνησικακίας. Άυπνοι, ξενυχτισμένοι, αιώνιοι υπάλληλοι του ευρώ, της δραχμής και του μουνιού της μάνας τους. Της μαμάς υπεραξίας . Της πιο καυλιάρας μαμάς. Της μανούλας που νανουρίζει πνιγμένους, σφαγμένους, πεινασμένους στη σοσιαλχριστιανοδημοκρατικοαριστεροφασιστική της αγκαλιά.

---

Aπό: https://dromos.wordpress.com/2015/07/23/

ΤΟ ΝΕΟ ΣΑΠΙΟ…

Με τη κωλοτούμπα Τσίπρα , σα να επανήλθαμε στην κανονικότητα. Ο κόσμος ηρέμησε, δε τρέχει στα atm και στα σουπερμάρκετ, διαδηλώσεις δε γίνονται από αντιμνημονιακούς και μνημονιακούς, αποφεύχθηκε -προσωρινα;- το grexit, είμαστε στην ευχάριστη θέση να νιώθουμε πάλι προδομένοι από την κυβέρνηση και να εκτονωνόμαστε στο διαδίκτυο και στα λεωφορεία, λίγη απελπισία, λίγη ανακούφιση, καλοκαίρι, κανα μπάνιο, ψήφισαν και τις αλλαγές στον Κωδικα Πολιτικής Δικονομίας
-μόνο άνθρωποι που μισούνε λυσσασμένα τον Ελληνικό λαό θα μπορούσαν να συντάξουν και να εισάγουν προς ψήφιση αυτό το ανοσιούργημα-
αλλά εντάξει, τα μέτρα που ψηφίστηκαν δεν είναι καν τα προαπαιτούμενα για το νέο Μνημόνιο αλλά προαπαιτούμενα για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για το νέο Μνημόνιο,
αρα όλα αυτά είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που ερχονται, μισθοί κατεβαινουν, τιμές ανεβαινουν, δουλειες θα χαθουν,
ο κόσμος ανησυχει,
ο κόσμος ηρεμησε,
ο κοσμος απελπιζεται,
ο κοσμος εξακολουθει να ελπιζει ,
ψηφισε ΟΧΙ και το ΟΧΙ του φερνει χειρότερη γενοκτονια από το ΝΑΙ, συναισθηματική τραμπαλα κι εξοχη διαχείριση των συναισθηματων του λαού, σατανικά στην κυριολεξία μυαλά διαχειρίζονται το νου και τη καρδιά των ανθρώπων για να τους τσακισουν τελειως το ηθικό, το Διαδίκτυο είναι απείρως αποτελεσματικότερο σε αυτό από τα παραδοσιακά ΜΜΕ μιας και ενέχει το στοιχείο της διαδραστικότητας
-τη ψευδαίσθηση της συμμετοχης στα τεκταινόμενα –
κι επιπλέον δε ξέρεις ποιος ειναι αυτός που σου μιλαει μεσω των αναρτησεων, λες δεν ειναι ο Μπομπολας αρα κάτι καλύτερο θα είναι, όλοι μαζί αντιμνημονιακοί πατριώτες, υπερβαινουμε τις διαφορες με συριζα κι ανελ, πεταμε το γαλαζοπρασινο σαπιο μακρυα

και την κρισιμη στιγμη

οι αντιμνημονιακοι γινονται μνημονιακοι με τις ιδιες ακριβως δικαιολογίες του προηγούμενου σαπιου περι ατακτης χρεωκοπιας,
καθε φορα το νεο σαπιο ειναι ακόμα χειρότερο από το προηγούμενο,
και τώρα το νεο σαπιο ειναι στα σπάργανα, ετοιμάζεται μέσω της αρνητικής διαφήμισης από τα ΜΜΕ τα οποία αφιερώνουν εκατοντάδες ώρες για να «κατακρίνουν» το τμήμα του Συριζα που «αντιστέκεται» στο Μνημονιο, θέλοντας φυσικά να σου επιβάλλουν το νέο αστικό ανάχωμα, να σου κατευθύνουν την οργή, να σε πάνε ακριβώς εκεί που θέλουν γνωρίζοντας πως αυτό που υβρίζουν είναι αυτό που θα ακολουθήσεις για να τους εναντιωθείς,
θα πάρει βέβαια λίγο χρόνο, θέλουν τον χρόνο τους αυτές οι διεργασίες,
αλλά το νέο σάπιο, όταν χρειαστεί, θα είναι εκεί.
Για να πει το νέο ΟΧΙ.

Που θα είναι για αλλη μια φορά χειρότερο ακόμα κι από το σημερινό ΝΑΙ.