Γου και α, γά

ΣΤΑΘΗΣ

Εν τέλει το είπε. Και δεν έπρεπε να το έχει πει. Ο κ. Τσίπρας. Απεφάνθη για τους συντρόφους του: «Αυτοί δεν είναι πιο αριστεροί από μένα». (Real News 19.07.15).  Καμιά ευπρέπεια. Διότι πρόκειται περί πολιτικής ανοησίας. Το επιχείρημα αυτό έχει να κάνει με την ταυτότητα του καθενός κι όχι με το περιεχόμενο ή το αποτέλεσμα της πολιτικής του δράσης.

Ο κ. Τσίπρας ανακαλεί εξ εφέδρων το «αριστερόμετρο». Όχι μόνον ατυχές, όχι μόνον απρεπές , όχι μόνον ρηχό, αλλά πολιτικώς ανόητο, επιμένω, Διότι, επί παραδείγματι , ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκανε εθνικοποιήσεις ενώ ο κ. Τσίπρας κάνει ιδιωτικοποιήσεις. Αυτό δεν καθιστά τον Καραμανλή αριστερό, ούτε τον κ. Τσίπρα δεξιό.

Και είναι ανήθικο – βαριά η λέξη – ένα επιχείρημα με το οποίον προσπαθεί να στριμώξει κανείς τους συντρόφους του στη βάση της ταυτότητας ή της ιδεολογίας τους ενώ εκείνοι αιτιώνται την  πολιτική του, το περιεχόμενό της και το αποτέλεσμά της.

Ανθρωπος και Ψυχή Προλεγόμενα Μεταφυσικής

Απόστολος Ζιώγας

Ποιος με κάλεσε απ’  την ανυπαρξία;

Πούσκιν

Φανερώσου, Εσύ, που Σε ξέχασα.

Άγιος Φιλάρετος Μόσχας

Στην τεχνολογικά προηγμένη εποχή μας, η οποία βρίθει ‘θετικών’ ανακαλύψεων, αποτελεί κοινή πεποίθηση για πολλούς ότι το νόημα της ζωής εντοπίζεται στο διάστημα ανάμεσα στη βιολογική αρχή και το τέλος του ανθρώπου˙ κι αυτό συμβαίνει τη στιγμή που διαπιστώνεται, στα όρια του πολιτισμού της ευζωίας, η (έντονη) απουσία ενός καθολικού λόγου περί νοήματος της ζωής, ικανού να μας συγκλονίσει σε επίπεδο καθημερινότητας. Σύγχρονες, επιστημονικές έρευνες αναδεικνύουν μία ανακολουθία μεταξύ νευρικής λειτουργίας και ‘ψυχικού γεγονότος’- (η παραγωγή των ψυχικών φαινομένων στον εγκέφαλο συγκροτεί ταυτόχρονα την υπέρβαση της φύσεως: το πνεύμα δεν μπορεί να αναχθεί μονοδιάστατα στις εγκεφαλικές διεργασίες, καθότι στο πνεύμα έγκειται η έννοια της αυτοαναφοράς )-στρέφοντας (επιτέλους;) το βλέμμα προς την αναζήτηση του «αγνώστου συντελεστή (μη υποκείμενο στην κβαντική συμπεριφορά της ύλης) που παίζει σαν πιανίστας στα πλήκτρα των εγκεφαλικών κυττάρων, προκειμένου να συνθέσει τη συνειδητοποιούμενη εμπειρία»( Χρ.Γιανναράς, Εορτολογικά παλινωδούμενα, Αθήνα: Ακρίτας,1999,σελ.172 ).

Η προαναφερθείσα άυλη πλευρά της ζωής είθισται να δηλώνεται με τη λέξη ψυχή, η οποία παράγεται από το ρήμα ψύχω που σημαίνει πνέω, φυσώ. Δίχως αμφιβολία η ιδέα της ψυχής είναι από τις πιο οικουμενικές, καθώς η συνήθης κατανόηση αυτής τής προσδίδει ένα ορισμένο σύνολο χαρακτηριστικών: θεωρείται (η ψυχή) ως κάτι που υπάρχει μέσα στη σωματικότητα,ένα (οντολογικά και καταγωγικά) απροσδιόριστο στοιχείο, άυλο και αθάνατο, αιτία της αυτοσυνειδησίας και κατ’ επέκταση της ανθρώπινης ύπαρξης, που με το θάνατο βγαίνει από το σώμα για να μεταφερθεί σε έναν τόπο ευτυχίας (Παράδεισος) ή δυστυχίας (Κόλαση). Τόσο η ύπαρξη όσο και η αθανασία της ψυχής συνιστούν δύο αρχαιοσεβάσμια θεμέλια των σωτηριακών θρησκειών και της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας.

Καστελόριζο…

Λοκ άουτ: Η «απεργία» των αφεντικών…

Έναν αιώνα μετά το μεγαλύτερο λοκ άουτ της ευρωπαϊκής ιστορίας, η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση επιχειρούν να επαναφέρουν την πιο σκληρή πρακτική που έχει στα χέρια του ένας εργοδότης. Ξεχνούν βέβαια ότι μαζί με το Λοκ άουτ γεννιέται και το λοκ ιν – το κλείδωμα των εργοδοτών μέσα στα γραφεία τους.

Υπάρχουν δυο μνημεία στην καρδιά του Δουβλίνου που συνοψίζουν την ιστορία του ιρλανδικού εργατικού κινήματος του τελευταίου αιώνα.Το πρώτο είναι ο λεγόμενος «κώνος της Χιλιετίας», μια άσχημη μεταλλική κατασκευή ύψους 120 μέτρων που (μαζί με μια γειτονική γέφυρα του Καλατράβα) συμβολίζουν το νεοφιλελεύθερο πείραμα του Κέλτικου Τίγρη, που τίναξε στον αέρα τα θεμέλια της ιρλανδικής οικονομίας δημιουργώντας μια πρωτοφανή, για τα δεδομένα της χώρας, οικονομική φούσκα.

Σε απόσταση, όμως, λίγων μέτρων από τον «κώνο του νεοφιλελευθερισμού» στέκει και το άγαλμα του Τζέιμς Λάρκιν, του συνδικαλιστή που ηγήθηκε της μεγαλύτερης εργατικής σύγκρουσης στην ιστορία της Ιρλανδίας.

Η ιστορία μας, μάς φέρνει στο Δουβλίνο των αρχών του 20ου αιώνα. Οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης της εποχής «προσέφεραν» στη χώρα το μεγαλύτερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Ευρώπη, με 142 θανάτους ανά 1.000 γέννες, αλλά και συνεχή ξεσπάσματα λοιμών και… λιμών. Τα τεράστια ποσοστά φτώχειας και ανισότητας οφείλονταν σε σημαντικό βαθμό και στην έλλειψη συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, που επέτρεπε στους εργοδότες της εποχής να συμπιέζουν τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, οδηγώντας ολόκληρες οικογένειες στην επαιτεία ή το θάνατο.

Ελλάδα: εναλλακτικές προτάσεις απέναντι στη συνθηκολόγηση της νύχτας της 15ης προς τη 16η Ιουλίου 2015…

 

Ερίκ Τουσέν

---

Ως επακόλουθο της συνθηκολόγησης των ελληνικών αρχών, τροποποίησα σε μεγάλο βαθμό το κείμενο που είχα συγγράψει στις 13 Ιουλίου 2015 σε μια στιγμή όπου η συμφωνία με τους πιστωτές δεν είχε ακόμα κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Θα γράψω εξάλλου ένα άλλο κείμενο για να δώσω την άποψή μου σχετικά με όσα συνέβησαν αυτούς τους τελευταίους μήνες.

Τη νύχτα της 15^ης προς τη 16^η Ιουλίου, υπακούοντας στο αίτημα του πρωθυπουργού, το ελληνικό κοινοβούλιο συνθηκολόγησε μπροστά στις απαιτήσεις των πιστωτών και τσαλαπάτησε  τη λαϊκή βούληση που είχε εκφράσει ο ελληνικός λαός στις 5 Ιουλίου. 32 βουλευτές του Σύριζα  έσωσαν την τιμή ψηφίζοντας ενάντια (σ’αυτούς προστίθενται 7 βουλευτές του Σύριζα που απείχαν). Αντιτιθέμενοι στη συνθηκολόγηση, αυτοί οι βουλευτές του Σύριζα σεβάστηκαν τη λαϊκή εντολή και το πρόγραμμα του κόμματός τους χωρίς να υποκύψουν στον εκβιασμό. Ο πρωθυπουργός κέρδισε τη πλειοψηφία χάρη στα κόμματα της δεξιάς Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ (που δεν έχει πια τίποτα το σοσιαλιστικό), Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες. Αυτό αλλάζει ριζικά τη κατάσταση.

Στις 5 Ιουλίου του 2015, μετά το δημοψήφισμα που προώθησε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και η Βουλή των Ελλήνων, ο ελληνικός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία τη συνέχιση της λιτότητας που ήθελαν να επιβάλουν οι θεσμοί, παλαιότερα «τρόικα». Αποτελεί μια σπουδαία νίκη για τη δημοκρατία. Ωστόσο, εάν τεθεί σε εφαρμογή, η συμφωνία της Δευτέρας 13 Ιουλίου 2015, θα σημάνει τη συνέχιση της λιτότητας, στο πλαίσιο μιας νέας πολυετούς συμφωνίας. Κάτι που είναι σε πλήρη αντίθεση με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Η Βουλή υιοθέτησε αυτή τη συμφωνία κάτω από τις απειλές των πιστωτών (εκβιασμός για πτώχευση των τραπεζών και για Grexit) που άσκησαν ενσυνείδητα βία στις ελληνικές αρχές.

Ο Πάστορας, Ο Αρχιραββίνος Και Ο Πρωθυπουργός…

Μην ξεχνάτε ότι όλα όσα έκανε ο Χίτλερ στη Γερμανία ήταν σύμφωνα με το νόμο.
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Η ελευθερία δεν δίνεται ποτέ εθελοντικά από τον καταπιεστή. Πρέπει να κατακτηθεί από τον καταπιεζόμενο.
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Αν ένας άνθρωπος δεν έχει βρει κάτι για το οποίο θα πέθαινε, δεν αξίζει να ζει.
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η πόλη Σέλμα βρίσκεται στον νότο των ΗΠΑ, στην Αλαμπάμα.

Το 1965 έγιναν τρεις πορείες, από τη Σέλμα ως το Μοντγκόμερι (87 χιλιόμετρα) όπου πρωτοστάτησε ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.

Οι αφροαμερικάνοι ζητούσαν το αυτονόητο, να μπορούν να ψηφίζουν, όπως κάθε άλλος πολίτης των ΗΠΑ. Ξυλοκοπήθηκαν απ” την αστυνομία, την πολιτοφυλακή και τον όχλο. Κάποιοι σκοτώθηκαν, πολλοί τραυματίστηκαν. Αλλά συνέχιζαν να αγωνίζονται.

Ο Κινγκ, ο πάστορας, φυλακίστηκε αρκετές φορές. Δεχόταν απειλητικά τηλεφωνήματα -και από το FBI του Χούβερ. Η γυναίκα του άκουσε πολλές φορές πώς θα τεμάχιζαν τα παιδιά της, αφού θα σκότωναν τον άντρα της.

Ο Κινγκ ήξερε ότι κινδύνευε, οι αξιωματούχοι του έλεγαν να μην εκτίθεται σε ανοιχτούς χώρους, γιατί δεν θα μπορούσαν να τον προστατέψουν -ούτε και ήθελαν. Δεν έκανε πίσω. Δολοφονήθηκε όταν ξεκίνησε την Εκστρατεία των Φτωχών, όπου πλέον υπερασπιζόταν τα δικαιώματα όλων των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας.

~~{}~

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ…

[3.82.4] Και νόμισαν πως είχαν το δικαίωμα ν’ αλλάξουν και τη συνειθισμένη ανταπόκριση των λέξεων προς τα πράγματα, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους. Έτσι η αστόχαστη αποκοτιά θεωρήθηκε παλληκαριά γι’ αγάπη των συντρόφων, ο δισταγμός από πρόνοια για το μέλλον δειλία που προβάλλει ενάρετες δικαιολογίες, η γνωστική μετριοπάθεια ως πρόφαση ανανδρίας, και η ικανότητα να βλέπει κανείς όλες τις πλευρές μιας κατάστασης, ανικανότητα να δράσει από καμιά· την απότομη και βίαιη αντίδραση, την πρόσθεσαν στα προτερήματα του αντρός, και η αποχή από τις ραδιουργίες λογίστηκε φαινομενικά λογική πρόφαση για ν’ αποφύγει κανείς τον κίντυνο. [3.82.5] Τον αδιάκοπα έξαλλο κατήγορο τον θεωρούσαν πάντα αξιόπιστο, όποιον όμως του αντιμιλούσε, τον υποψιάζονταν για προδοσία. Κι αν έκανε κανείς ραδιουργίες και πετύχαινε, τον είχαν για έξυπνο, κι όποιος υποψιαζόταν και ξεσκέπαζε έγκαιρα τα σχέδια του άλλου ήταν ακόμα πιο καπάτσος. Όποιος όμως προνοούσε ώστε να μη χρειαστούν αυτά καθόλου, έλεγαν πως διαλύει το κόμμα κι αφήνει να τον τρομοκρατήσουν οι αντίπαλοι. Και μ’ ένα λόγο, όποιος πρόφταινε να κάνει το κακό πριν από τον άλλον άκουγε παινέματα, καθώς κι όποιος παρακινούσε στο κακό έναν άλλον που δεν το είχε προτήτερα βάλει στο νου του. [3.82.6] Κι ο συγγενής λογιζόταν πιο ξένος από τον κομματικό σύντροφο, επειδή ο σύντροφος ήταν πιο πρόθυμος να ριχτεί στον κίντυνο για το κόμμα χωρίς να εξετάσει την αληθινή αιτία της πράξης του. Οι κομματικοί σύντροφοι δε συνδεόταν μεταξύ τους σύμφωνα με τους νόμους που ίσχυαν γι’ αμοιβαία ωφέλεια αλλά για να κερδίσουν πλεονεχτήματα στο πείσμα των νόμων και των κοινωνικών ηθών