Ο συμπρωταγωνιστής του Σάκη Ρουβά στο Alter Ego
Daily Archives: 04/07/2015
Αντεπίθεση Λονδίνου κατά Βερολίνου με όπλο το δημοψήφισμα
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΩΤΗΣ
Για τον Δεκέμβρη παραπέμφθηκε κατόπιν κοινής συμφωνίας όλων των ηγετών της ΕΕ, στο πλαίσιο της τελευταίας συνόδου κορυφής, η κατάθεση των λεπτομερών προτάσεων της Αγγλίας που ως στόχο θα έχουν τον επανακαθορισμό των σχέσεων Λονδίνου – ΕΕ. Η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον κραδαίνοντας απειλητικά στο χέρι της την απόφαση διεξαγωγής δημοψηφίσματος μέχρι το τέλος του 2017 για την παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ, ζητάει εδώ και τώρα σε μια επίδειξη διπλωματικής ευελιξίας μια νέα ισορροπία μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου, που ως κύριο γνώρισμα θα έχει την αναβάθμιση του Λονδίνου. Ο καθαρά διαπραγματευτικός – εκβιαστικός χαρακτήρας του δημοψηφίσματος για τον βρετανικό ιμπεριαλισμό αποκαλύπτεται αν εξετάσουμε πιο προσεκτικά την όλη μεθόδευση με το Συντηρητικό Κόμμα, που δεσμεύτηκε για το δημοψήφισμα, αντί να συγκεντρώνει δυνάμεις και να ακονίζει τα ξίφη του για την επικράτηση του «όχι», να προετοιμάζεται για την επιτυχία του «ναι».
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα όπως θα έπρεπε να παρουσιάζονται στην tv, ενα εξαιρετικό παράδειγμα από τη Γερμανία! …
Ενα εξαιρερικό ρεπορτάζ του τηλεοπτικού δικτύου ARD της Γερμανίας. Αποκαλυπτικό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς την «ενημέρωση» από τα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια.
_____________________________________
Από:
Ο κατά Όργουελ αποικιοκρατικός εγκλωβισμός στο σήμερα…
Γράφει ο Κωνσταντίνος Σαπαρδάνης
«Η σχέση τους ήταν σκλάβου και αφέντη»
Τζορτζ Όργουελ*
Το ερώτημα της Κυριακής δεν είναι ούτε «ευρώ ή δραχμή» ούτε «υπέρ του Σύριζα ή κατά του Σύριζα». Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να πάρουμε την ευθύνη της μοίρας μας στα δικά μας χέρια, ή να την αφήσουμε στο «αόρατο χέρι» της αγοράς. Που δεν είναι πλέον καθόλου αόρατο˙ μας δείχνει με το δάχτυλο και μας βαφτίζει ανήλικους, άχρηστους και τεμπέληδες. Θέλει να ξεμπερδεύει μαζί μας, να «ξεκουραστεί», να συνεχίσει ήσυχο τη δουλειά του.
Τα αποτελέσματα της βρώμικης δουλειάς των δανειστών είναι προφανή εδώ και πέντε χρόνια, με παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, με χρόνιους ανέργους, με κλειστά μαγαζιά, ηλικιωμένους που αυτοκτονούν και όλα τα άλλα που όλοι ξέρουμε. Θα ακολουθήσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ; Ή θα επιμείνουμε σε αυτό που επιλέξαμε τον Ιανουάριο; Όχι τον Τσίπρα, αλλά την αλλαγή. Την επιλογή να διώξουμε από πάνω μας τις ενοχές του παρελθόντος και τις αποτυχημένες πολιτικές των γενιών των –ήντα, που πάλι σήμερα θέλουν να μας εγκλωβίσουν στις ίδιες πρακτικές που μας οδήγησαν στο αδιέξοδο.
Ας μην αφήσουμε όλους αυτούς τους Σημίτιδες, Καραμανλίδες, Μητσοτάκηδες και Παπανδρέηδες, που τους είχαμε για πεθαμένους, να κάνουν το αδιέξοδο μονόδρομο. Αυτούς, που σηκώθηκαν από τους τάφους τους για να μας πείσουν να πούμε ΝΑΙ στην εξαθλίωση και τη μιζέρια˙ να μας πείσουν ότι αντέχουμε κι άλλα μέτρα, τα ίδια και χειρότερα, κι ας μην έχουν ιδέα οι ίδιοι τι θα πει να ξέρεις ότι δεν θα βγεις ποτέ σε σύνταξη ή ότι δεν θα δουλέψεις ποτέ αξιοπρεπώς.
Το δάχτυλο δείχνει την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και ζητάει αντικατάσταση με τεχνοκράτες. Αυτό δεν είναι ειρωνεία, είναι κυνισμός. Γιατί η ειρωνεία χρειάζεται και μια λεπτότητα˙ οι δανειστές μας ξεκαθαρίζουν τη θέση τους: ή θα έχουμε μια δική τους κυβέρνηση από «ρεαλιστές» επαγγελματίες ή θα τερματιστούν οι συνομιλίες και θα πρέπει να νιώσουμε τον τρόμο της απειλής ενός grexit. Αφού άλλαξαν την ρητορική της διαπραγμάτευσης ώστε η δικιά τους αποτυχία να πέσει στην πλάτη μας και του δημοψηφίσματος από την έντιμη προσπάθεια συναίνεσης ενός δυνατού λαού στον διχασμό των χυδαίων ΜΜΕ (από πότε ένα δημοψήφισμα είναι ισοδύναμο με πραξικόπημα και χούντα;), σειρά έχει να αλλάξει η ίδια η ομάδα διαπραγμάτευσης για να μεταφερθεί το κυριαρχικό δικαίωμα μιας χώρας από τους κατοίκους της σε ξένους επενδυτές.
Πρωτοβουλία των 1000
Ιστορικά καθήκοντα για την Αριστερά
Την Κυριακή 5 Ιουλίου ψηφίζουμε
ΟΧΙ
Δε μας τρομάζουν οι απειλές τους. Δεν γονατίζουμε μπροστά τους
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της μεταπολιτευτικής της ιστορίας.
Η εξαγγελία του δημοψηφίσματος για την Κυριακή 5 Ιούλη έχει δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο σκηνικό.
Πλατιά λαϊκά στρώματα ρίχνονται με αισιοδοξία και θάρρος στην μάχη της επικράτησης ενός μαζικού και πλειοψηφικού ΟΧΙ αγνοώντας το πρωτοφανές –ακόμα και γι αυτούς – κύμα τρομοκρατίας που έχουν εξαπολύσει ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ και οι εγχώριοι στυλοβάτες τους (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-καναλάρχες της διαπλοκής κτλ)
Οι συγκεντρώσεις δεκάδων χιλιάδων στις πλατείες όλης της χώρας και ειδικά αυτής της πλατείας Συντάγματος στις 29/6, ήταν ανάλογης μαζικότητας με αυτές των πλατειών του 2011 και του κινήματος των Αγανακτισμένων.
Η συγκρότηση επιτροπών του ΟΧΙ σε γειτονιές, πόλεις, χώρους δουλειάς, σχολές είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο γεγονός στο οποίο πρέπει να δοθεί συνέχεια και μετά το δημοψήφισμα, καθώς πετυχαίνει από τα κάτω τη συσπείρωση και την ενωτική δράση διαφορετικών δυνάμεων της Aριστεράς και του κινήματος.
Θέλω να λες «ΝΑΙ» ακόμα και στην καταστροφή σου…
ΝΑΙ σε όλα.
Παλιά, μπορούσα να σε εξοντώσω με συνοπτικές διαδικασίες.
Να σε φυλακίσω, να σε βασανίσω, να σε στείλω στην εξορία.
Παλιά, είχα δωσίλογους και καταδότες, είχα στρατό και αστυνομία.
Ακόμα τους έχω.
Γενικά, σου δίνω πάντα την ευκαιρία να συμμορφωθείς: θα σε πάω με το καλό, θα προσπαθήσω να σε πείσω, να σε φοβίσω, να σε απειλήσω.
Αν τίποτα από αυτά δεν πιάσει, θα σε εξολοθρεύσω.
Έχω την οικονομική δύναμη, κάνω ό,τι θέλω.
Ακόμα και τώρα, που κάποιες αλήθειες γίνονται φανερές και κάποια δικαιώματα κατοχυρώνονται.
Ακόμα και τώρα υπάρχει τρόπος να σε ελέγχω.
Δημοψήφισμα: Η ΕΕ σε ρόλο Μεγάλου Ιεροεξεταστή…
Γράφει ο Γρ. Σουλτάνης
Οι ευρωκράτες, με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών ψυχολογικού πολέμου, προσδοκούν ότι οι έλληνες πολίτες θα συναινέσουν στην πλήρη κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, στις δοτές κυβερνήσεις-μαριονέτες και στη λεηλασία της χώρας.
Με την αναπλαισίωση του ερωτήματος που θέτει το δημοψήφισμα-από όχι ή ναι στη συμφωνία, σε όχι ή ναι στην Ευρώπη-άθελά τους, οι δανειστές, προκάλεσαν την άνοδο ενός συνειδητού αντι-ευρωπαϊκού ρεύματος, επιτρέποντας στο μέσο έλληνα πολίτη να ξεπεράσει το μύθο της Ευρώπης-γεγονός που προοιωνίζει εξελίξεις σε βάθος χρόνου.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, η κρισιμότητα που παρουσιάζει το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου-έχοντας τη δική του δυναμική-, βρίσκεται στο ότι έχει φέρει στην επιφάνεια τα δομικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τη μεταπολίτευση και μετά.
Γι αυτό και όσοι επιδιώκουν τα προβλήματα αυτά να βρίσκονται κάτω από το χαλί, μιλούν για διχόνοια και εθνικό διχασμό.
Την άποψη αυτή συμμερίζονται και οι ευρωκράτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλες τις τεχνικές ψυχολογικού πολέμου-εκτός από τον οικονομικό στραγγαλισμό-προκειμένου να εκβιάσουν τη συναίνεση του ελληνικού λαού στη γενοκτονία του και στη λεηλασία της χώρας.
Η πρόκληση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου προβλήματος στην ελληνική οικονομία και ο εκβιασμός των ελλήνων πολιτών, ήταν μέρος της τακτικής των δανειστών, μέσω της κωλυσιεργίας ως προς μια συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση.
Με την τακτική τους, αφενός εξώθησαν την ελληνική κυβέρνηση στο να εξαγγείλει το δημοψήφισμα στο μέσο της τουριστικής περιόδου, αφετέρου, εξανάγκασαν μέσω της πιστωτικής ασφυξίας, να επιβληθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και επιπλέον, αναπλαισίωσαν το ερώτημα του δημοψηφίσματος.
Το διευθυντήριο της ΕΕ, θεωρώντας βέβαιη την πτώση της κυβέρνησης, ήδη σχεδιάζει το σχηματισμό κυβέρνησης ειδικού σκοπού, τύπου Παπαδήμου, που θα υπογράψει το τρίτο μνημόνιο και θα προωθήσει τις απαιτήσεις των δανειστών.
απέραντο γαλάζιο 