Η δίκη των δολοφόνων Παύλο, είσαι εδώ…

Γράφει o Λεωνίδας Οικονομάκης

____________________________

Ήθελα άλλα να σου πω και άλλα να σου γράψω. Συγχώραμε όμως αγαπητέ αναγνώστη αλλά η στήλη δεν θα αναφερθεί στο παγκόσμιο χιπ χοπ κίνημα αυτόν το μήνα. Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα και δεν γίνεται να μην πάρουμε θέση.

Δεν πιστεύω στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης

Το παραμύθι της διάκρισης και της ανεξαρτησίας των τριών εξουσιών της φιλελεύθερης δημοκρατίας δεν το πίστεψα ποτέ κι ας μας το πιπίλιζε στα αυτιά συνεχώς η κρατική σχολική προπαγάνδα μήπως και -πες πες- το χάψουμε. Και φυσικά και δεν άλλαζα γνώμη επειδή η ανεξάρτητη (!) ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε -επιτέλους- να «ξεκουνήσει» και να ασχοληθεί με την περίπτωση της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. Κι αυτό γιατί μέχρι να αποφασίσει να κινηθεί η δικαιοσύνη δύο άνθρωποι δολοφονήθηκαν και πάνω από 300 τραμπουκίστηκαν και χτυπήθηκαν βάναυσα από τη νεοναζιστική συμμορία, επειδή είχαν «λάθος» χρώμα δέρματος, «λάθος» -η καθόλου- διαβατήριο, ή «λάθος» κοινωνικές συμπεριφορές ή πολιτικές θέσεις. Και όλο αυτό ήταν «κοινό μυστικό», το ήξεραν όλοι.

Το σαρκοφάγο κοινό και το Άξιον Εστί…

feed me feed me

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δίπλα μου, μέσα στο τερράριο, πρασινίζει το καινούριο μέλος της οικογένειας, η Διωναία. Μου χαμογελάει αιχμηρά.
feed me feed me

Από το Τρίτο Πρόγραμμα ακούγεται ένα θεατρικό, για κάποιον συγγραφέα που καταδικάζεται σε θάνατο και μέσα απ’ τη φυλακή, καθώς περιμένει για να εκτελεστεί (και χάρη σ’ αυτή την καταδίκη), γίνεται μπεστ-σελλερίστας.

Στον ουρανό φέγγει η πανσέληνος. Ξανά.

Στο διαδίκτυο, διχασμός.

Τα απελευθερωτικά κινήματα στη Λατινική Αμερική κατά τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα…

Της Μαριλένας Καρρά

O E. Hobsbawm στην Εποχή των επαναστάσεων θα γράψει: «Το πρώτο [επαναστατικό] κύμα [στον δυτικό κόσμο μετά τη Γαλλική και την Αμερικανική επανάσταση] εμφανίστηκε στα 1820-24. Στην Ευρώπη, περιορίστηκε κυρίως στη Μεσόγειο, με επίκεντρα την Ισπανία (1820), τη Νεάπολη (1820) και την Ελλάδα (1821). Εκτός από την ελληνική, όλες οι άλλες επαναστάσεις καταπνίγηκαν. Η Ισπανική Επανάσταση αναβίωσε το απελευθερωτικό κίνημα στη Λατινική Αμερική, που είχε υποστεί ήττα μετά από μια πρώτη προσπάθεια που είχε προκαλέσει η κατάκτηση της Ισπανίας από τον Ναπολέοντα το 1808 και είχε περιοριστεί σε κάποιους απομονωμένους πρόσφυγες και λίγες συμμορίες».

Μνημόνια και φέουδα στα ΜΜΕ…

Δημήτρης Τρίμης

__________________

Πολλοί σήμερα εξακολουθούν να εντυπωσιάζονται από το συνεχιζόμενοφιλομνημονιακό μπαράζ των ΜΜΕ. Αναρωτιούνται γιατί τα περισσότερα ελληνικά (ιδίως τα λεγόμενα μεγάλα) Μέσα δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα τους για να πλήξουν με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο την κυβέρνηση Τσίπρα.

Θεωρώντας ίσως ότι τα εργοδοτικά συμφέροντα είναι λίγο-πολύ ενιαία (και) στη χώρα μας, αντιλαμβανόμαστε ως απολύτως αναμενόμενη την ταξική ταύτισή τους με την κεντρική ιδέα της «εσωτερικής υποτίμησης» που εφάρμοσε από το 2010 η τρόικα μαζί με τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.

Αλλωστε στις εκλογές του 2012 και του 2015 αποτυπώθηκε αυτή η ταύτιση προς τα μνημονιακά κόμματα, με τη στατιστική μέτρηση της ψήφου των πλούσιων περιοχών και των εισοδηματικά ισχυρότερων.

Πράγματι για τους εργοδότες ήταν καλοδεχούμενες όλες οι μνημονιακές πολιτικές που μέσα σε πέντε χρόνια διέλυσαν τις συλλογικές συμβάσεις, που απελευθέρωσαν τις «ελαστικές μορφές εργασίας», που κατάργησαν επιδόματα, υπερωρίες και ωράρια, που μείωσαν τους μισθούς, αλλά και τις εργοδοτικές εισφορές, δίχως βεβαίως να θιγούν φορολογικά τα κέρδη των επιχειρήσεων και τα εισοδήματα των ιδιοκτητών τους.

Το νηπιακό στάδιο του θυμικού μας…

«Κρεμάστε τον πατέρα της μικρής Άννυ» Group στο Facebook

---

Κάθε φορά που γίνεται ένα ειδεχθές έγκλημα, που παίρνει μεγάλες διαστάσεις από τα ΜΜΕ, διοργανώνεται ένας άτυπος διαγωνισμός «ευαισθησίας» στα social media, o οποίος σκοπό έχει όχι τίποτα άλλο αλλά να βρεθεί η πιο άσχημη τιμωρία για το δράστη. Οι διαδικτυακοί τιμωροί σκέφτονται ευφάνταστες μεθόδους για να τιμωρήσουν το έγκλημα, από βιασμούς μέχρι κρεμάλες και λιντσαρίσματα. Στην πιο τραγελαφική εκδοχή, αντιμετωπίζουν το bullying όπως στην περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη, με bullying σε άτομα που μπορεί να εμπλέκονται ή όχι, με βάση φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Τα ΜΜΕ σε κάθε τέτοιο έγκλημα αφιερώνουν μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού χρόνου, και των αφιερωμάτων τους σε εκτενείς λεπτομέρειες των εγκλημάτων, με συνεντεύξεις με συγγενείς και άσχετους, άσχετες λεπτομέρειες από τη ζωή του θύματος, με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση.  Είναι άραγε όλα αυτά ένα σύμπτωμα μιας κοινωνίας που ενδιαφέρεται, ή μιας κοινωνίας που χάνει τον μπούσουλα και τρέχει αριστερά δεξιά σαν τρομαγμένο κοτόπουλο; Μια κοινωνία θεάματος που ενδιαφέρεται από πριν ή μονάχα κατόπιν εορτής; Σε αυτήν την κοινωνία του θεάματος απευθύνθηκε και ο Πανούσης, Υπουργός Δημοσίας Τάξης, καθηγητής εγκληματολογίας με δηλώσεις του.

Οι μυστηριώδεις Ετρούσκοι…

Etruscan couple (Louvre, Room 18)

---

Γράφει ο Χρήστος Μπαρμπαγιαννίδης 

Ένας απ’ τους πιο αρχαίους, εκπληκτικούς και μυστήριους πολιτισμούς που γνώρισε η Ευρώπη ήταν του λαού τωνΕτρούσκων, ενός λαού που άφησε λίγα αλλά αξιοσημείωτα ίχνη στο πέρασμά του από την ιστορία. Σύμφωνα με τις πιο αξιόπιστες πηγές, εξολοθρεύτηκαν από τη συνεχώς αυξανόμενη δύναμη των Ρωμαίων στην Ιταλική χερσόνησο. Αυτό, εν μέρει, ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα, ωστόσο μέσω της Ρώμης κατά κάποιο τρόπο επέζησαν, αν και μοιάζει οξύμωρο, αφού το ετρουσκικό στοιχείο ήταν ένα από τα θεμελιώδη τμήματα του ανερχόμενου ρωμαϊκού λαού.

Κανείς δε γνωρίζει με ακρίβεια από πού πήγε αυτός ο λαός στην Ιταλία. Εντούτοις, κατά την αρχαϊκή εποχή εντοπίζονται στην κεντρική και βόρεια Ιταλία. Αν εξετάσουμε τα αγάλματά τους και τα πήλινα αγγεία τους, θυμίζουν ανθρωπολογικά λαούς της Μικράς Ασίας, καθώς ήταν πιο κοντόχοντροι και είχαν κρανία πιο δυνατά από τους ντόπιους κατοίκους της Ιταλίας. Πολλοί υποστηρίζουν πως ήρθαν δια θαλάσσης και αυτό επιβεβαιώνεται, επειδή ήταν ο πρώτος λαός της Ιταλίας που απέκτησε στόλο. Αυτοί έδωσαν το όνομα Τυρρηνική, που σημαίνει ετρουσκική, στη θάλασσα που περιβρέχει τις ακτές της Τοσκάνης. Πιθανό να επιβιβάστηκαν αρχικά εκεί και να υπέταξαν τους ιθαγενείς με τα πιο εξελιγμένα όπλα τους.