Η ΔΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΔΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ, ΣΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

«Απόκρυφα» βιβλία της Καινής Διαθήκης ονομάζονται διάφορα κείμενα από τον 2^ο αιώνα και μετά, που προέρχονται από χριστιανούς ή αιρετικούς συγγραφείς. Κάνουν λόγο για τη ζωή του Χριστού, για τη δράση των Αποστόλων, ή περιέχουν διάφορες αποκαλύψεις. Το καθένα έχει ένα όνομα κάποιου γνωστού προσώπου από την πρώτη Εκκλησία. Π.χ. “Κατά Θωμάν Ευαγγέλιο”, “Πράξεις Πέτρου”, “Επιστολή των έντεκα Αποστόλων” “Αποκάλυψη Παύλου” κ. ά. Τα “Απόκρυφα” είναι πολλά. Γράφτηκαν είτε για να καλύψουν με φανταστικά επεισόδια τα κενά που υπάρχουν στην ιστορία του Χριστού ή των Αποστόλων είτε για να διαδώσουν αιρετικές αντιλήψεις. Οι χριστιανοί, για να ξεχωρίσουν τα γνήσια κείμενα των Αποστόλων από τα μη γνήσια που κυκλοφορούσαν τότε, ξεχώρισαν τα 27 βιβλία ως τα μόνα αυθεντικά, που απετέλεσαν το σώμα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης και ονομάζεται «Κανόνας».

Ονομάστηκαν “Απόκρυφα”, γιατί οι συγγραφείς τους ισχυρίζονται πως αντλούσαν τις πληροφορίες τους από κάποιες κρυφές στους πολλούς πηγές ή τους είχαν γίνει γνωστά κατόπιν θείας αποκάλυψης. Λόγου χάρη το «απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικοδήμου» από το οποίο παραθέτουμε σήμερα γράφει στο Κεφάλαιο 21: «Αυτά είναι τα θεϊκά και ιερά μυστήρια που είδαμε και ακούσαμε. Εγώ ο Χαρίνος και ο Λένθιος δεν έχουμε την άδεια να περιγράψουμε τα άλλα μυστήρια του Θεού, σύμφωνα με όσα μας πρόσταξε ο αρχάγγελος Μιχαήλ».

Παρόλα αυτά, τα “Απόκρυφα”, επηρέασαν την αγιογραφία και την υμνογραφία της Εκκλησίας μας. Έτσι στην απεικόνιση της Ανάστασης του Χριστού της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εικονίζονται γεγονότα και πρόσωπα που ιστορούνται στο «απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικοδήμου». Όπως ο Χριστός που πατάει σταθερά πάνω σε δυο πεσμένα θυρόφυλλα, που είναι οι πύλες του Άδη που τις συνέτριψε, μία σκοτεινή μορφή αλυσσοδεμένη – ενίοτε και δύο – που συμβολίζουν τον θάνατο και τον Σατανά, την έγερση του Αδάμ και της Εύας που τους πιάνει από το χέρι και αριστερά και δεξιά του Χριστού προφήτες και άγια πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης.

Το απόκρυφο ευαγγέλιο του Νικοδήμου, ο οποίος όπως γνωρίζουμε από τα κανονικά ευαγγέλια ήταν μέλος του Ιουδαϊκού Συνεδρίου και μαζί με τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία φρόντισαν για την ταφή του Χριστού, θεωρείται από τους περισσότερους ερευνητές πως είναι έργο πολλών πιστών που ο καθένας πρόσθεσε τη δική του συμβολή για να αποκτήσει την τελική μορφή με την οποία, μας παραδίνεται σήμερα. 

Ο ιδιότυπος αποστάτης, κ. Σταύρος Θ.

Ρεκόρ κερδών σημείωσε το λιμάνι Θεσσαλονίκης. Να το ιδιωτικοποιήσουμε! Οπως και τα αεροδρόμια. Πριν να τα απαγάγουν οι εξωγήινοι και να μην έχουν πού να προσγειωθούν οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, «τρελών» πιλότων και πάμφθηνης ανθρώπινης ζωής. Η τριλογία του «εκσυγχρονισμού».

Αυτήν την τριλογία του «εκσυγχρονισμού» (εναντίον του λαϊκισμού, του λαϊκισμού και του λαϊκισμού) εκφράζει σήμερα καλύτερα απ’ όλους -οφείλω να το παραδεχθώ- ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης. Ο άνθρωπος έχει ανέλθει στις ανώτερες (και ιπτάμενες) σφαίρες της πολιτικής. Εως τώρα γνωρίζαμε ότι

αποστάτης είναι κάποιος που φεύγει απ’ το κόμμα του και εντάσσεται σε ένα άλλο, με σκοπό (και αποτέλεσμα) να ανατρέψει την κυβέρνηση που έως εκείνη τη στιγμή στήριζε ο ίδιος κι εξακολουθεί να στηρίζει το πρώην κόμμα του. Ο ταλαντούχος λοιπόν κ. Σταύρος είναι ο πρώτος πολιτικός που προτρέπει ένα κόμμα να διώξει το άλλο του μισό και να προσλάβει σώγαμπρο τον Σταύρο τον Νιαγάρα (με την καλή έννοια του ασυγκράτητου) ως ένα έτερον «έτερον ήμισυ»!

Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης είναι ο πρώτος πολιτικός που προτρέπει δημοσίως ένα άλλο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, να διαπράξει δύο ατιμίες με τη μία. Πρώτον, να ρίξει τους ΑΝΕΛ σπάζοντας τη συγκυβέρνηση μαζί τους, για λόγους γούστου του κυρ Σταύρου και, δεύτερον, να ξωπετάξει ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός κόμματος τον μισόν ΣΥΡΙΖΑ, ώστε άνετα μετά ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση του εναπομείναντος εαυτού του μαζί με το Ποτάμι, τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ κι όποιον άλλον δεν είναι λαϊκιστής.

ΙΕΚ ανδρισμού »Αντουάν»..

»Εγώ είμαι της ευθείας, της αντρικής σχολής», δήλωσε χθες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Καλά Αντώνη μας! Ποιός σε αμφισβήτησε όσο αφορά την ευθεία σου, να του πάρουμε το κεφάλι;
Μήπως εκείνος ο παλιο-Ντάϊσελ-κάπως, με το μαλλί το δαχτυλίδι; Πέστο μας να του γυρίσουμε φούσκο να του ισιώσει  η περμανάντ!

Αλλά πάλι βρε Αντώνη μας, όλοι χθες να μιλάνε για οικονομικά, και σένα το μυαλό σου στο σολουμουτούκουμ τσιτσιρί, που έλεγε κι  ο αείμνηστος Τσιφόρος;
Εμείς όταν σε πήραμε στο ψιλό για κάτι δηλώσεις σου για »πεσμένους στα τέσσερα», εννοούσαμε πολιτικό πέσιμο, σκύψιμο, ξεφτίλα, πώς το λένε;
Κοίτα άλλωστε και το κολάζ από πάνω. Δείχνει πολιτικό »όρθιο» αυτό; Ή σκυλάκι τούμπα, να δείχνει και τα αχαμνά του στο αφεντικό;
Προς θεού! Αυτό εννοούσαμε λεβέντη μας! Μας παρεξήγησες. Πού πήγε το μυαλό σου; Α,παπα!

Run the Jewels: Ένα σκοτεινό βιντεοκλιπ για κάποιες από τις πιο βίαιες σύγχρονες ρίμες…

Ένας λευκός μπάτσος και ένας νεαρός μαύρος: «Close Your Eyes (And Count to Fuck)»

Γράφει o Κώστας Φουρίκος – Noisy History X, Μουσική

__________________________________________

Οι Run the Jewels είναι ένα χιπ χοπ ντουέτο που δημιουργήθηκε από τους Killer Mike καιEl-P, το 2013. Το Run the Jewels 2 είναι το δεύτερο και πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε μετά τον Οκτώβρη του 2014 και το οποίο διατίθεται και σε ψηφιακή μορφή δωρεάν στο ίντερνετ (όπως και το προηγούμενο). Το «Close Your Eyes (And Count to Fuck)» είναι ένα από τα δυνατότερα κομμάτια αυτού του δίσκου, στο οποίο συμμετέχει και ο Jack De La Rochaτων -πάλαι ποτέ- Rage against the Machine. Λίγες μέρες πριν, οι RtJ κυκλοφόρησαν το βιντεοκλιπ που συνοδεύει το κομμάτι. Με αυτή την αφορμή ας πούμε λίγα λόγια, όχι μόνο για το κομμάτι και το βιντεοκλιπ, αλλά και για το ντουέτο που ταράζει εδώ και δύο χρόνια τη χιπ χοπ σκηνή των ΗΠΑ…

Οι Run the Jewels τόσο με τα τραγούδια και τις ρίμες τους, όσο και με τις δηλώσεις – παρεμβάσεις τους, έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το φαινόμενο αστυνομικής βίας και των κινηματικών απαντήσεων που έχει δεχτεί αυτή, από το προηγούμενο καλοκαίρι και μετά, σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Γενικώς πέρα από την αδιαπραγμάτευτη oldschool, σκοτεινή και βίαιη ηχητικά rap φυσιογνωμία τους, είναι τύποι που καταθέτουν μια κοινωνικά και πολιτικά προβληματισμένη και μαχητική άποψη.

Κρίσιμες ώρες για τη ζωή του Mumia Abu Jamal…

Οι αρχές αρνούνται κάθε πληροφορία ή πρόσβαση στον -61χρονο πλέον- Μαύρο Πάνθηρα, που νοσηλεύεται σε κλοιό ένοπλων Ράμπο.

O φυλακισμένος δημοσιογράφος και κάποτε μέλος του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, Mumia Abu-Jamal έχει μεταφερθεί, όπως διαπιστώθηκε πριν από λίγες ώρες ώρες, από την φυλακή όπου κρατείται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Schuylkill Medical Center στο Pottsville της Pennsylvania. Οι αρχές δεν ενημέρωσαν κατ” αρχήν τους συγγενείς του Mumia ή κάποιο άλλο κοντινό του πρόσωπο.

Η πολύ στενή του φίλη, Johanna Fernández, δήλωσε ότι έμαθε για την μεταφορά όταν πήγε να τον επισκεφτεί το πρωί της χτεσινής μέρας (Δευτέρα 30 Μάρτη) στην φυλακή,λόγω του ότι ανησύχησε η ίδια ακούγοντας στον τηλέφωνο τον Abu Jamal αρκετά αδύναμο και άρρωστο.

Όπως σημειώνει η ιστοσελίδα Democracy Now! η Fernadez καταγγέλει ότι οι αρχές αρνούνται κάθε πληροφορία στην οικογένεια και τους φίλους του Jamal, ενώ δεν επιτρέπουν και την πρόσβαση στο μέρος που νοσηλεύεται. Ενώ το μόνο που ανεπίσημα έχουν διαρρεύσει είναι ότι ο MAJ υπέστη διαβητικό σοκ και διακομίστηκε εσπευσμένα.

Η Fernadez καταγγέλει επίσης πως τους τελευταίους 3 μήνες ο Abu Jamal παραπονιόταν ότι υποφέρει πολύ έχοντας συμπτώματα δερματικών παθήσεων περιγράφοντας το δέρμα του όπως αυτό ενός ελέφαντα, παρόλα αυτά οι αρχές στην φυλακή δεν βοήθησαν την κατάστασή του καθόλου. Τώρα είτε αφορά την διοίκηση της φυλακής είτε την διοίκηση του νοσοκομείου όπου έχει μεταφερθεί υπάρχει σίγη και άρνηση κάθε πληροφορίας για την κατάσταση της υγείας του.

Η βαρβαρότητα της αποσπασματικής σκέψης…

Το κυρίαρχο μοντέλο του αστού στην ιστορία εκφράζει διαχρονικά τη χωριστικότητα με την πιο μεγάλη ένταση. Στον βαθμό που δεν αλληλοαναιρείται συστημικά, αναπαράγεται ένας κόσμος μιας πολλαπλότητας άναρχων αυτοκρατορικών εγώ, που ποικίλλουν από το τύπο του εγώ ενός Καλιγούλα, ως τον τύπο του εγώ ενός Τιβέριου.

Δυο τύποι διακινδυνευτικών εγώ

Διαφοροποιούμε αυτούς τους δυο τύπους εγώ, γιατί:

• i) ο μεν Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος είναι το ανθρωπολογικό πρότυπο του ηδονιστή-ωφελιμιστή που προσπαθεί να διατηρήσει το μέτρο της σκέψης για να μην τρελαθεί, αλλά παράλληλα είναι ολοκληρωμένα ένας -σεξουαλικά και εξουσιαστικά- ηδονιστής.
• ii) ο Γάιος Καλιγούλας είναι το ανθρωπολογικό πρότυπο εκείνου που σπάζει την ίδια τη δομή της σκέψης, «απελευθερώνει» το θηρίο και προβάλει τον εαυτό του ως θεό. Ο Τιβέριος αντίθετα ζητούσε να του υπενθυμίζουν ότι δεν είναι Θεός.

Οι περιπέτειες της ελληνικής συνείδησης…

Ο Νίκος Σβορώνος έγραψε τη μελέτη του «Το ελληνικό έθνος: Γένεση και διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού», στα μέσα της δεκαετίας του 1960

______________________________________________________________

Κείμενο: Νάσος Βαγενάς*

Γραμμένη στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η μελέτη του Νίκου Σβορώνου Το ελληνικό έθνος: Γένεση και διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού παρέμεινε ανέκδοτη επί τέσσερις δεκαετίες για να εκδοθεί μόλις σήμερα (εκδόσεις Πόλις). Εξετάζοντας το θέμα της συνέχειας ή ασυνέχειας της ελληνικής ιστορίας ο μαρξιστής ιστορικός οδηγείται σε ένα συμπέρασμα διαφοροποιούμενο από τις απόψεις όχι μόνο της εθνικιστικής αλλά και της μοντερνιστικής (/μαρξιστικής) θεωρίας του έθνους, το οποίο ασφαλώς θα προκαλέσει συζητήσεις.

Πώς γράφεται μια θεωρία της διαμόρφωσης του έθνους; Καθώς μια θεωρία οφείλει να είναι γενική και να περιλαμβάνει όλες τις γνωστές εκδηλώσεις ενός φαινομένου, και καθώς κανείς δεν μπορεί να είναι επαρκής γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας, μια αρκούντως πειστική (αν όχι ιδεώδης) θεωρία του εθνικισμού θα μπορούσε να γραφεί από έναν ιστορικό που, εκτός από τη διαμόρφωση του εθνικισμού στο πεδίο της δικής του ειδίκευσης, θα γνώριζε όσο το δυνατόν καλύτερα την πορεία του σχηματισμού και όσο το δυνατόν περισσότερων άλλων εθνικών μορφωμάτων.

Οι σκέψεις αυτές – αυτονόητες άλλωστε – μας έρχονται στον νου όταν συγκρίνουμε το περιεχόμενο του γραμμένου στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μόλις σήμερα εκδεδομένου βιβλίου του Νίκου Σβορώνου Το ελληνικό έθνος: Γένεση και διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού με τις αναφορές στη νεοελληνική περίπτωση που περιέχονται στα θεωρητικά βιβλία των επιφανέστερων σήμερα μελετητών του εθνικισμού. Διότι η σύγκριση αυτή μας κάνει να αισθανόμαστε ότι, αν και οι μελετητές αυτοί έχουν ανατρέψει βασικές βεβαιότητες των εθνικιστών ιστορικών, ορισμένες πραγματεύσεις τους κάθε άλλο παρά είναι επαρκείς.Πώς γράφεται μια θεωρία της διαμόρφωσης του έθνους; Καθώς μια θεωρία οφείλει να είναι γενική και να περιλαμβάνει όλες τις γνωστές εκδηλώσεις ενός φαινομένου, και καθώς κανείς δεν μπορεί να είναι επαρκής γνώστης της παγκόσμιας ιστορίας, μια αρκούντως πειστική (αν όχι ιδεώδης) θεωρία του εθνικισμού θα μπορούσε να γραφεί από έναν ιστορικό που, εκτός από τη διαμόρφωση του εθνικισμού στο πεδίο της δικής του ειδίκευσης, θα γνώριζε όσο το δυνατόν καλύτερα την πορεία του σχηματισμού και όσο το δυνατόν περισσότερων άλλων εθνικών μορφωμάτων.