Το περίεργο ζευγάρι: Μπούκτσιν -Οτσαλάν…

Τι κοινό μπορούν να έχουν ο αμερικανός ελευθεριακός Murray Bookchin, ιδρυτής της κοινωνικής οικολογίας (ο οποίος πέθανε το 2006) και ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ηγέτης (φυλακισμένος στην Τουρκία) του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (Partîya Karkerén Kurdîstan ή PKK);

Η Τζάνετ Μπιλ, αμερικανίδα κοινωνική οικολόγος και οικοφεμινίστρια, συντρόφισσα και συνεργάτιδα του Μπούκτσιν, εξηγεί πώς οι κομουναλιστικές ιδέες του επηρεάζουν την κουρδική εμπειρία.

Το 1923, στα συντρίμμια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, γεννήθηκε το σύγχρονο τουρκικό Κράτος, το οποίο ιδρύθηκε ως λαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία. Σε αντίθεση με τον παλαιό ισλαμικό οργανισμό, οι θεμελιωτές της δημοκρατίας οδηγούμενοι από τον Κεμάλ Ατατούρκ, ήλπιζαν ότι η νέα Τουρκία θα γινόταν μια μέρα πλήρες μέλος της οικογένειας των δυτικών εθνών. Ενώ όμως από μερικές απόψεις, όπως ο λαϊκισμός της, η δημοκρατία ήταν προοδευτική, δεν ήταν τουλάχιστον σε ένα πολύ σημαντικό παράγοντα: την ανικανότητα να αναγνωρίσει το πλήθος των εθνικών μειονοτήτων της χώρας, κυρίως της κουρδικής που ήταν και η πιο συμπαγής. Θεωρούσαν ότι στη νεότευκτη δημοκρατία αυτή η μειονότητα θα έχανε την ταυτότητά της και θα αφομοιωνόταν με τους Τούρκους.

Να ειπωθεί όλη η αλήθεια στον λαό!

Ρούντι Ρινάλντι

Πρώτο βήμα μιας αναγκαίας αλλαγής γραμμής

Ζούμε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές ως χώρα και ως δημοκρατικό, προοδευτικό εγχείρημα στο χώρο της Ευρώπης. Τα γεράκια της ευρωκρατίας προωθούν μεθοδικά το στραγγαλισμό μας, έχοντας στήσει παγιδεύσεις με δύο καθαρούς στόχους:

α) Την πλήρη ακύρωση του εγχειρήματος και άρα την άμεση παλινόρθωση του δανειακού/μνημονιακού καθεστώτος μέσω μιας μετατόπισης μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, που θα τον εξανάγκαζε σε πλήρη ματαίωση όλων των εξαγγελιών του και την εκβιαστική συνεργασία του με άλλες μνημονιακές δυνάμεις (Ποτάμι, Καραμανλική Ν.Δ., κάποια εκδοχή ΠΑΣΟΚ, τεχνοκράτες τραπεζών κ.λπ.).

β) Την άμεση πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και συνεπώς την επιβεβαίωση της τακτικής περί «αριστερής παρένθεσης».

Όπλο για την επιβολή της μνημονιακής τάξης είναι ασφαλώς η ρευστότητα και η δημιουργία κατάστασης πλήρους ακυβερνησίας στη χώρα.

Όταν στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και στην Κ.Ε. εγέρθηκαν φωνές για τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, το αντεπιχείρημα που εισέπραξαν ήταν πως έτσι η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο. Τώρα, κάθε μέρα που περνά, γίνεται φανερό πως ο χρόνος δεν κυλά ουδέτερα υπέρ της νέας κυβέρνησης, αλλά υπέρ των «πολιορκητών» οι οποίοι κόβοντας κάθε γραμμή ανεφοδιασμού εφαρμόζουν ένα σχεδιασμένο εμπάργκο για να πέσει το «κάστρο». Δεν έχουμε, λοιπόν, μεγάλα περιθώρια να πανηγυρίζουμε για την επταμερή νυκτερινή συνάντηση. Λέγεται ότι επιβεβαιώθηκε η ισχύς της συμφωνίας της 20ής Φλεβάρη και αυτό αποτελεί επιτυχία. Ωραία γραμμή άμυνας για μια χώρα που βρίσκεται προ στραγγαλισμού! Το πραγματικό πρόβλημα είναι η απεμπλοκή από την μέγγενη της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη και όχι η επιβεβαίωσή της.

Φοιτητές δουλεύουν στη βιομηχανία του σεξ…

---

σημ.Αμετανόητου: Ο Σπινόζα έτριβε γυαλιά το 1600 σαν ένας απλός τρίφτης και μεγαλουργούσε χωρίς χαρτί πανεπιστημίου και το 2000 οι φοιτητές πανεπιστημίων, κάνουν τα πάντα για ένα χαρτί.Μάλλον και εδώ, ο Μαρξ πάλι δίκιο είχε, όταν μίλαγε για τα φετιχ…έστω και αν το μυαλό του δεν πήγαινε σε τέτοιες περιπτώσεις…ή πήγαινε ; ωχ…

τουλάχιστον,μαθαίνουν ; τί να πώ…

---

… για να πληρώσουν τα δίδακτρα…
Στη βιομηχανία του σεξ έχουν αναζητήσει εργασία χιλιάδες φοιτητές της Βρετανίας. Οι λόγοι δεν είναι άλλοι από τα υπέρογκα δίδακτρα των πανεπιστημίων αλλά και το…
ιδιαίτερα υψηλό κόστος ζωής. Περίπου ένας στους 20 φοιτητές έχουν αναγκαστεί να παρέχουν σεξουαλικές υπηρεσίες για οικονομικούς λόγους χωρίς να λείπουν κι αυτοί που οδηγήθηκαν σε αυτά τα μονοπάτια από την περιέργεια.

Το 50% των φοιτητών που μπήκαν στη βιομηχανία του σεξ το έκαναν για να πληρώσουν τα πανεπιστήμια τους και να καλύψουν τα βασικά έξοδα διαβίωσης. Το 45% το έκανε γιατί ήθελε να αποφύγει τα χρέη. Αυτά είναι τα βασικά ευρήματα της σχετικής μελέτης που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο Swansea με τίτλο «Students Sex Work Project». Η μελέτη στηρίζεται σε έρευνες τριών ετών στις οποίες συμμετείχαν 6.750 σπουδαστές.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι περισσότεροι άντρες απ’ ότι γυναίκες παρέχουν υπηρεσίες σχετικές με το σεξ ενώ και τα δυο φύλα συμμετέχουν σε τόσο σε «έμμεσες» όσο και σε «άμεσες» δραστηριότητες. Στην «άμεση εργασία» περιλαμβάνεται επαφή με τους πελάτες (πορνεία) ενώ η «έμμεση εργασία» περιλαμβάνει υπηρεσίες όπως το τηλεφωνικό και διαδικτυακό σεξ.

Οι άντρες συνήθως απασχολούνται ως «γυμνοί μπάτλερ» (σερβίρεις σε πάρτι γυμνός) και στρίπερς, παίζουν σε ταινίες πορνό ή πωλούν σεξουαλικές υπηρεσίες online. Οι γυναίκες συνήθως δουλεύουν ως στρίπερς ή πωλούν σεξουαλικές υπηρεσίες διά τηλεφώνου και διαδικτύου.

Σύμφωνα με τη μελέτη το 4,8% των φοιτητών της Βρετανίας έχουν εργαστεί στη βιομηχανία του σεξ ενώ το ένα πέμπτο των φοιτητών σκέφτηκαν να το κάνουν.

Βαρδινογιάννηδες -11- (Η υπόθεση Κιάππε) & Βαρδινογιάννηδες -12- (Η Τράπεζα Χίου)

Το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας, 6/3/1990

---

Βαρδινογιάννηδες -11- (Η υπόθεση Κιάππε)

Τρίτη, 6 Μαρτίου 1990. Ανάμεσα στις εφημερίδες που κρέμονται στα περίπτερα, η προμετωπίδα τηςΕλευθεροτυπίας βγάζει μάτια: «Στημένα ματς – Επεμβαίνει η ΦΙΦΑ στην Ελλάδα μετά από καταγγελίες διαιτητών». Στις μέσα σελίδες, η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι ο πειραιώτης διαιτητής Κώστας Δημητριάδης έστειλε στην ΦΙΦΑ επιστολή, στην οποία καταγγέλλει κύκλωμα στημένων αγώνων και αποκαλύπτει ονόματα εμπλεκομένων στο κύκλωμα αυτό.

Επί κεφαλής του αθλητικού τμήματος της Ελευθεροτυπίας ήταν ο -μακαρίτης πλέον- Φίλιππος Συρίγος. Η πληροφορία για την επιστολή Δημητριάδη φτάνει στ’ αφτιά του από κάποιον συντάκτη, στον οποίο την είχε εκμυστηρευτεί ένας υπάλληλος της ΕΠΟ ονόματι Κωνσταντίνος Κιάππε. Ο Συρίγος αρχίζει το ψάξιμο και διαπιστώνει ότι ο Κιάππε εργάζεται στο τμήμα διεθνών σχέσεων της ΕΠΟ, οπότε είναι λογικό να γνωρίζει για την ύπαρξη της επιστολής. Αμέσως επικοινωνεί με τον αντιπρόεδρο της ΕΠΟ, τον Νίκο Ζουμπογιώργο. Όταν ο Ζουμπογιώργος τού επιβεβαιώνει την ύπαρξη της επιστολής, ο Συρίγος αποφασίζει να βγάλει το θέμα στον αέρα.

Ο David Harvey για τον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos

Ο μαρξιστής γεωγράφος David Harvey μίλησε πρόσφατα στην “il manifesto” για τις αντιθέσεις που υπάρχουν στον καπιταλισμό, τις πιθανότητες για την ανατροπή του και για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos εντάσσονται σε ένα πλαίσιο εναντίωσης σε αυτόν. Στα 79 του χρόνια και έχοντας μόλις δημοσιεύσει ένα νέο βιβλίο (Seventeen Contradictions and the End of Capitalism, Oxford University Press), ο David Harvey διαβάζει ακόμα την κοινωνική αλλαγή με το ένα μάτι στον Μαρξ και το άλλο στα κοινωνικά κινήματα. 

Καθηγητή Harvey, στο τελευταίο βιβλίο σας λέτε ότι ο Μαρξ επέλεξε τον επαναστατικό ανθρωπισμό από τον τελεολογικό δογματισμό. Πού θα μπορούσαμε να βρούμε τον πολιτικό χώρο για την πραγματοποίηση αυτού του επαναστατικού ανθρωπισμού; 

Δεν είναι κάτι που πρέπει να δημιουργήσουμε – υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που διαφωνούν με τον κόσμο που ζουν, που ψάχνουν για μια μη-αποξενωμένη ύπαρξη και ελπίζουν να δώσουν πίσω στη ζωή τους κάποιο νόημα. Νομίζω ότι το πρόβλημα έγκειται στην ανικανότητα της ιστορικής Αριστεράς να ασχοληθεί με αυτό το κίνημα, το οποίο πραγματικά θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. Προς το παρόν, αυτή η αναζήτηση του νοήματος έχει πάνω απ’ όλα οικειοποιηθεί από θρησκευτικά κινήματα (όπως οι ευαγγελιστές), και πολιτικά μπορεί να συνεπάγεται τη μετατροπή του σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε αυτό το σημείο σκέφτομαι την οργή κατά της διαφθοράς, την αύξηση του φασισμού στην Ευρώπη και τον ριζοσπαστισμό του Tea Party στις ΗΠΑ.

Το βιβλίο τελειώνει με μια συζήτηση για τρεις επικίνδυνες αντιφάσεις (την απεριόριστη ανάπτυξη, το ζήτημα του περιβάλλοντος και την πλήρη αποξένωση) και μια σειρά από κατευθυντήριες γραμμές αλλαγής. Είναι αυτό ένα είδος προγράμματος ή θα πρέπει η εξέγερση να βασίζεται σε ένα ευμετάβλητο συνασπισμό διαφορετικών μορφών δυσαρέσκειας; 

Δόσεις στους δανειστές ή μισθοί – συντάξεις;

Παραπαίει η κυβέρνηση Τσίπρα στην προσπάθειά της να βρει πόρους προκειμένου να ανταποκριθεί στις πληρωμές των δανειακών δόσεων προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF) και τα κράτη της Ευρωζώνης, συν τους ανά την υφήλιο κερδοσκόπους που κατέχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα. Με διάφορα προσχήματα το ΔΝΤ και η Κομισιόν δεν έχουν επιτρέψει την εκταμίευση καμιάς δανειακής δόσης εδώ και οκτώ (!) μήνες, από τον Αύγουστο του 2014, με πρόφαση ότιδεν προωθούνται επαρκώς οι «μεταρρυθμίσεις», όπως οι δανειστές αποκαλούν τα αντιλαϊκά μέτρα.

Να κοιτάζεις με αθόλωτο μάτι… (Νίκος Καζαντζάκης)

Δύσκολο το ταξίδι τούτο, γιατί αναγκαστικά ξεφεύγει από τη γαλήνια περιοχή της λεύτερης, ανεύθυνης ωραιότητας κι αναταράζει αιματερές σύγχρονες έννοιες.

Θες δε θες, αντικρύζοντας χοχλακιστά, ακαταστάλαχτα ακόμα πάθη, θα φανερώσεις τη γνώμη σου…και η γνώμη σου αυτή, όποια και να ‘ναι, θα εξαγριώσει τους αντίθετους. Κι αν προσπαθήσεις, δημιουργώντας με αφιλοκέρδεια και μόχτο μεγάλη απόσταση καιρού και τόπου, να δεις και να κρίνεις, τότε πια θα σου ριχτούν μανιασμένα και τα δύο αντίθετα στρατόπεδα.

Γιατί να βλέπεις και να κρίνεις με ψυχική και πνευματική ανεξαρτησία τα ξεκαπίστρωτα σύγχρονα πάθη θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα κι από τις δύο παράταξες που αποτελούν τη συμπαγή απλοϊκή και βελάζουσα μάζα του σκεπτόμενου όχλου. Το ΝΑΙ και το ΟΧΙ είναι για αυτούς οι δυο μονάχα επιτρεπόμενες, επιβαλλόμενες απάντησες. Το άσπρο ή το μαύρο. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο ακρότατα όρια, που χρέος έχουν να τα κατέχουν μονάχα οι μαχόμενοι άνθρωποι της ενέργειας, δεν επιτρέπουν καμιά συνθετική συνθετική προσπάθεια στο στοχαζόμενο ελεύτερον άνθρωπο.