Αμετροεπής…αριστερός!


 skiado

ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ • 4 Μαρτιου 2015

Το μέτρο. Ένα εργαλείο που μετρά, υπολογίζει, εφαρμόζει. Κι εγώ, ένας ανθρωπάκος πού ανέκαθεν τον τρομοκρατούσε κάθε μέτρο. Γιατί το μέτρο συνέπιπτε πολλές φορές με κανόνες διαχρονικής ακαμψίας. Το μέτρο, λοιπόν, σήμαινε και σύνολο κανόνων, εντός συγκεκριμένου πλαισίου, που κατέληγαν σε δόγμα. Πάνω στο δόγμα στήθηκαν όλες οι θρησκείες και στο όνομα του δόγματος οργανώθηκαν σφαγές και οδηγήθηκαν άνθρωποι στην πυρά. Μπροστά λοιπόν στό δόγμα- στο κάθε δόγμα- η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Κι αλίμονο αν αυτό, το θεσπισμένο ως η άρρητη αλήθεια, μέτρο, έπεφτε στα χέρια κάποιου παρανοϊκού. Η ιστορία έχει κάμποσα παραδείγματα πολιτικών αντιπάλων που εξανδραποδίστηκαν, ή εκτελέστηκαν, γιατί κατά την άποψη εκείνου που αποφάσιζε για το ποιος τηρεί, ή όχι, το μέτρο, οι άνθρωποι εξώκειλαν κατά την άποψη του. Καθένας, είτε οι Απόστολοι, είτε ο Χίτλερ, είτε ο Μουσολίνι, είτε ο Ροβεσπιέρος, κρατούσε το μέτρο και ουαί κι αλίμονο σ΄ όποιον ήταν εκτός του μέτρου. Μαύρο σκοτάδι που τον έφαγε.

Και ιδού προχθές πληροφορήθηκα από το φίλο μου και συνάδελφο μου Νίκο Μπογιόπουλο, ότι «φυσικά και υπάρχει Αριστερόμετρο». Αυτό ομολογώ ότι με εξέπληξε και με προβλημάτισε βαθύτατα. Μάλιστα, έμαθα ότι η απόλυτη τήρηση αυτού του Αριστερόμετρου στοχεύει να βγάλει από άλλα τάρταρα τους λαούς για να κατακτήσουν τον Όλυμπο. Κι ένοιωσα ακόμα πιο δυσάρεστα όταν ο Νίκος διαπιστώνει πως κάποιος μπορεί να είναι τίμιος,ανιδιοτελής, αλληλέγγυος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αριστερός, επειδή δεν πληροί την αναγκαία συνθήκη που θα μετέτρεπε όλα αυτά τα χαρίσματα σε πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ατιμίας, της εκμετάλλευσης και της αδικίας.

Συνέχεια

Η μάχη για την Ελλάδα μόλις άρχισε


Με σημερινό του άρθρο στη βρεταννική Guardian ο Κώστας Λαπαβίτσας εξηγεί τι συνέβη στη διαπραγμάτευση του Φεβρουαρίου, τι κερδήθηκε και τι πρέπει να διεκδικηθεί τους επόμενους κρίσιμους τέσσερις μήνας. Αναλύει τι σημαίνει  Η μάχη για την Ελλάδα μόλις άρχισε (Τhe fight for Greece has just begun), που ήταν και ο αρχικός τίτλος του άρθρου τον οποίο η εφημερίδα άλλαξε σε To beat austerity Greece must break free from the euro.
Η συμφωνία που υπογράφτηκε μεταξύ της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και της ΕΕ μετά από τρεις βδομάδες εντόνων διαπραγματεύσεων, αποτελεί ένα συμβιβασμό που επιτεύχθηκε κάτω από οικονομικούς εξαναγκασμούς. Το κέρδος για την Ελληνική πλευρά είναι ότι κράτησε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ζωντανή και ικανή να δώσει τη μάχη την επόμενη μέρα.
Αυτή η μέρα δεν είναι πολύ μακριά. Η Ελλάδα θα πρέπει να διαπραγματευτεί τον Ιούνιο μια μακροχρόνια οικονομική συμφωνία, έχοντας μπροστά της την αποπληρωμή δύο σημαντικών δόσεων τον ερχόμενο Ιούλιο και Αύγουστο. Στους επόμενους τέσσερεις μήνες η κυβέρνηση θα πρέπει όχι μόνο να δράσει πολύ καλύτερα, αλλά να διαπραγματευτεί, να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια και να εφαρμόσει το ριζοσπαστικό πρόγραμμα που έχει  ανακοινώσει. Όλη η Ευρωπαϊκή Αριστερά παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον, αφού μια ενδεχόμενη ελληνική επιτυχία θα σημάνει ότι το δόγμα λιτότητας που μαστίζει ολόκληρη την Ευρώπη μπορεί να ξεπεραστεί.

Εργαζόμενες του σεξ και φεμινισμός: Μια συζήτηση με την κινηματογραφίστρια, Λίζι Μπόρντεν…


Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Working Girls (1986) Poster

H Λίζι Μπόρντεν γύρισε δύο από τις πιο σημαντικές ταινίες της δεκαετίας του ’80. Η πρώτη της ταινία, «Born in flames», βγήκε στις αίθουσες το 1983 και εκτυλίσσεται σε ένα κοντινό μέλλον, μετά από μια δημοκρατική σοσιαλιστική επανάσταση στις ΗΠΑ. Η ταινία παρακολουθεί μια ομάδα ριζοσπαστικών γυναικών, κυρίως ομοφυλόφιλες και έγχρωμες, που διαπιστώνουν ότι η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν έχει επαρκώς απευθυνθεί στα ζητήματα πατριαρχίας και ρατσισμού και αποφασίζουν να οργανώσουν ένα «στρατό γυναικών» για να αγωνιστούν για μια επανάσταση μέσα στην επανάσταση

Συνέχεια

Μετά τη (Γεωργική) Επανάσταση…


 

Για τα πολιτικά τη γνώμη μου την είπα εδώ. Απλώς προσθέτω ότι είχαμε μια διπλή αυτοκτονία προχτές — τίποτε απολύτως δεν έχει τελειώσει, τίποτε απολύτως δεν έχει επουλωθεί. Ας μη μας καβαλάει το συμβολικό.

Όμως άλλα με τρώνε τώρα. Περιοχές της ανθρώπινης ζωής και εμπειρίες που απαιτούν να στασιάσουμε, συλλογικά και ατομικά.

Πατριαρχία

Δύο σοφά τραγούδια έχει γράψει ο Λένον. Το ένα είναι το Working class hero, που είναι και τραγουδάρα. Το άλλο είναι αυτό. Με ενοχλεί βαθιά ο τρόπος που ασχολούνται με το στραβοπάτημα της Μαντόνας, είναι γριά και θα έπρεπε να κάτσει σπίτι της λέει, ενώ τα παλληκάρια οι Στόουνς να παίζουνε και να χοροπηδάνε μέσα από τα φέρετρα. Με εξαγριώνει αυτό που είναι της μόδας να λέμε slut shaming, όρος που απλώς κουκουλώνει την ευκολία και τη χυδαιότητα της αγροτοποιμενικής ηθικής μας: μιας ηθικής που με διαπόμπευση και με ενοχή πασχίζει να αλυσοδέσει το μουνί για να ελέγχουμε τα αρσενικά τη ροή της κληροδοσίας και για να κατευνάζουμε τις μικροδυναστικές μας αγωνίες. Φρίττω με όσα γίνονται στην Τουρκία και καμαρώνω για τους αριστερούς (εκεί η αριστερά δεν είναι σέρτικη και μπουζουκονταγλάν — αλλά οι Τούρκοι έτσι κι αλλιώς εδώ και δεκαετίες μάς βάζουνε τα γυαλιά) που κατέβηκαν με τις φούστες να διαμαρτυρηθούν. Και μη βαυκαλίζεστε ότι εδώ είμαστε καλύτερα.

Συνέχεια

Ψυχοφάρμακα και ΜΜΕ – Ενας γάμος στη Γουόλ Στριτ…


Είναι απίστευτα μεγάλος ο αριθμος των ανθρώπινων ζώων που παίρνουν ψυχοτροπικά ψυχοφάρμακα σε καθημερινή βάση, κατα τ’ άλλα το κάπνισμα κάνει κακό, φωνάζουν για τα εμβόλια και κυνηγάνε τα ναρκωτικά !!!

Στα μέσα της δεκαετίας του 70, ο Henry Gadsden, διευθυντής της Merck, μιας από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, είπε στο περιοδικό Fortune ότι ήθελε η εταιρεία του να είναι σαν την εταιρεία Wrigley, που παράγει τσίχλες και να «πουλάει σε όλους», ακόμη και σε υγιή άτομα. Να ένα μόνο παράδειγμα της σχέσεις μεταξύ ΜΜΕ και φαρμακευτικών εταιρειών.

Μέχρι πρόσφατα, ήταν σπάνιο να δει κανείς διαφήμιση ψυχοφαρμάκου στην τηλεόραση, διότι, από το νόμο, οι φαρμακευτικές εταιρείες έπρεπε να αναφέρουν όλες τις παρενέργειες και η λίστα ήταν πάρα πολύ μεγάλη για ένα διαφημιστικό σποτ 30 ή 60 δευτερολέπτων. Αλλά το !997, εκπρόσωποι των συμφερόντων φαρμακευτικής εταιρείας πίεσαν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να μετριάσει αυτόν τον περιορισμό και να τους επιτρέψει να ανφέρουν μόνο μερικές από τις παρενέργειες.

Με αυτή την απλή αλλαγή κατέστη ξαφνικά δυνατή η διαφήμιση ψυχοτρόπων φαρμάκων στην αμερικάνικη τηλεόραση. Και αυτό άνοιξε τις πύλες για ένα χείμαρρο διαφημίσεων που εκτοξεύτηκαν από τα 595 εκατ. δολάρια το 1996 στα 4,7 δις δολάρια σήμερα – μια αύξηση περίπου 700%.

Συνέχεια

Στο χέρι της ΓΕΝΟΠ…


by Sotos

Ηλεκτρική ΖεύξηΚάνω πως δεν άκουσα το επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι δεν είχε καμιάν ανάμιξη στη διαπραγμάτευση μεταξύ εργαζόμενων στη ΔΕΗ και Διοίκησης της επιχείρησης κ.τ.λ. Κάνω πως δεν το άκουσα και πάω παρακάτω.

Παρακάτω, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι έχουν πέσει πια οι υπογραφές ΓΕΝΟΠ και Διοίκησης της ΔΕΗ –και ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Κι αν ακόμα ξέγραφε, δεν γίνεται να ορισθεί νέα συνάντηση για να ζητήσουν οι εργαζόμενοι ν’ ανακληθούν όσα κέρδισαν από τη διαπραγμάτευση, δηλαδή «ένας καφές κι ένα σάντουιτς την ημέρα», όπως εμφατικά μεταφράζουν οι ίδιοι τα έξη παραπάνω ευρώ που συμφωνήθηκαν. Δεν γίνεται ν΄ανακληθούν, και το καταλαβαίνω. Άλλωστε δεν θα ήθελα να τα χάσουν τα έξη ευρώ, όταν μάλιστα ζητούμενο είναι να πάρουμε από έξη και περισσότερα ευρώ όλοι, άρα κι εκείνοι.

Επειδή όμως έτσι όπως έγινε το όλο πράγμα πρέπει να μαζευτεί, θα κάνω μια πρόταση:

Συνέχεια

Εαρινή Ισημερία Στον Πλανήτη Των Ανθρώπων…


«Footfalls echo in the memory
Down the passage which we did not take
Towards the door we never opened
Into the rose-garden. My words echo
Thus, in your mind.»

TS Eliot

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Έχω ζήσει 38 εαρινές ισημερίες ως τώρα. Με πολλή τύχη θα ζήσω άλλες τόσες, πριν περάσω σ” εκείνο το μέρος όπου καμιά αλλαγή δεν συμβαίνει.

Ή μήπως γίνομαι λυρικός; Το μόνο μέρος όπου δεν θα συνέβαινε τίποτα, καμιά αλλαγή, θα ήταν ένα παγωμένο σύμπαν, με άπειρη εντροπία.

Ας είμαστε προς στιγμή πραγματιστές, όσο κι αν μας πονάει: Ακόμα και μετά τον θάνατο μας ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει.

Συνέχεια